Ποιος είναι ο άνθρωπος πίσω από το φονικό διαδικτυακό παιχνίδι, «Μπλε Φάλαινα»

To διαδικτυακό παιχνίδι «Blue Whale Challenge» έχει απασχολήσει αρκετό καιρό τους επιστήμονες, τα μίντια και το κοινό. Οι φονικές προκλήσεις του παιχνιδιού βάζουν σε κίνδυνο
χιλιάδες παιδιά που παίρνουν μέρος σε δοκιμασίες άκρως επικίνδυνες για την υγεία τους και τη σωματική τους ακεραιότητα. Το παιχνίδι αυτό έχει οδηγήσει πολλά παιδιά στην αυτοκτονία!

Καθόλου όμως αυτό δεν φοβίζει, ούτε ταράζει τον 21χρονο Ρώσο Philipp Budeikin που ενώ συνελήφθη και κρατείται στις φυλακές, λαμβάνει σωρηδόν ερωτικές επιστολές από νεαρά κορίτσια που δηλώνουν ερωτευμένες μαζί του.  Όπως είπαν οι δικοί του άνθρωποι ο Budeikin δεν τα πήγαινε καλά με τα μαθήματα και μετά το σχολείο, καθόταν επί ώρες μπροστά από τον υπολογιστή.

Ο ίδιος δεν αρνείται ούτε στιγμή όσα του καταλογίζουν. «Ναι», παραδέχεται «πράγματι αυτό έκανα. Μην ανησυχείτε, θα τα καταλάβετε όλα. Όλοι θα καταλάβουν».

«Αυτά τα παιδιά πέθαναν ευτυχισμένα. Τους έδωσα αυτό που δεν είχαν στην πραγματική ζωή: ζεστασιά, κατανόηση και επαφή... Υπάρχουν οι άνθρωποι και υπάρχουν και τα βιολογικά απόβλητα. Εκείνοι που δεν αντιπροσωπεύουν καμιά αξία για την κοινωνία. Που προκαλούν ή θα προκαλέσουν μόνο ζημιά στην κοινωνία. Καθάριζα την κοινωνία από τέτοια άτομα. Όλα ξεκίνησαν το 2013 όταν δημιούργησαν την on line κοινότητα, F57. Είχα αυτή την ιδέα για πέντε χρόνια. Ήταν αναγκαίο να ξεχωρίσω τα φυσιολογικά άτομα από τα βιολογικά σκουπίδια».




Ανώτερα στελέχη της επιτροπής που τον εξέτασαν ανέφεραν πως ο ίδιος ήταν άκρως μεθοδικός και είχε βελτιώσει την τακτική του. Στην αρχή αυτός και οι συνεργοί του προσέλκυαν τα θύματά τους μέσω του VK (μέσο κοινωνικής δικτύωσης), τραβώντας στα δίχτυα τους όσο περισσότερα παιδιά μπορούσαν και να καταλάβουν ποια από αυτά ήταν εύκολο να τα χειριστούν ψυχολογικά.

Δίνοντας πολύ περίεργες δοκιμασίες, ξεχώριζαν όσα παιδιά είχαν ψυχολογικά προβλήματα. Πολλά, μόλις μάθαιναν τους κανόνες του παιχνιδιού εγκατέλειπαν είτε από βαρεμάρα είτε από φόβο. Όμως, αυτά που έμεναν, τους δίνονταν η δοκιμασία να κόψουν τις φλέβες τους, να σκαρφαλώσουν πάνω σε μια οροφή, να σκοτώσουν ένα ζώο και ακολούθως ανέβαζαν φωτογραφίες ή βίντεο με τα όσα έχουν κάνει ως απόδειξη. Τα περισσότερα παιδιά, έμεναν σε αυτό το στάδιο.

Όσοι νέοι συνέχιζαν, ήταν έτοιμοι να ακολουθήσουν όποια δοκιμασία τους δίνονταν ασχέτως το πόσο δύσκολη ήταν. Ένιωθαν ότι η ομάδα στην οποία βρίσκονταν ήταν τόσο σημαντική που έπρεπε να ακολουθήσουν τους κανόνες.

«Όταν έσπρωχνε τα παιδιά να βάλουν τέλος στη ζωή τους, τους καθησύχαζε. Τους έλεγε: θα σας συγκεντρώσω όλους σε μια ομάδα στον ουρανό... Και κρατούμενος που είναι, νιώθει ανέγγιχτος»