Τον Φεβρουάριο του 2014, σχολιάζαμε σε αυτή τη στήλη με μια σειρά άρθρων τη συμφωνία Αναστασιάδη – Έρογλου, που θα
αποτελούσε τη βάση των διαπραγματεύσεων αλλά και τη βάση της επιδιωκόμενης λύσης, όπως την επέβαλε ένα πέρασμα από τη Λευκωσία της Αμερικανίδας υφυπουργού Βικτώρια Νούλαντ. Επικρίναμε μάλιστα τον Πρόεδρο Αναστασιάδη, διότι αναίρεσε όσα έλεγε ο ίδιος προηγουμένως, ανάμεσα σε αυτά και το ότι «δεν πρόκειται να μπω σε διάλογο γνωρίζοντας ότι οι προϋποθέσεις που θέτει η άλλη πλευρά δεν είναι η κατάληξη σε μια διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, με πολιτική ισότητα», ώστε μετέπειτα «να οδηγηθώ σε συνομοσπονδία» (10/11/2013).
Όταν στις 6/2/2014 επισημαίναμε τις διχοτομικές και συνομοσπονδιακές πρόνοιες της συμφωνίας (όχι μόνο εμείς, μα και πολλοί άλλοι, που καθυβρίζονταν ως λυσοφοβικοί) γράφαμε: «Ας μας πουν οι διεθνείς μεσολαβητές και οι ακόλουθοί τους στην Κύπρο μια υφιστάμενη ομοσπονδία που έχει και εσωτερική ιθαγένεια. Κι ας μας εξηγήσουν με ποιο τρόπο διασφαλίζουν την επανένωση της Κύπρου και του λαού όλες αυτές οι πρόνοιες». Χρειάστηκε να περάσουν τρία χρόνια για να ακούσουμε τον Πρόεδρο Αναστασιάδη να απευθύνει την ίδια ερώτηση προς τον Μουσταφά Ακιντζί: «Να μου βρει ένα παράδειγμα ομοσπονδίας όπου γίνονται αποδεκτά τα όσα αξιώνει για την κοινότητά του. Και αν υπάρχει έστω και ένα κράτος, ομόσπονδο κράτος, που να προνοεί ανάλογες αξιώσεις, είμαι έτοιμος να αποδεχθώ την όποια λύση» έλεγε στις 24/4/2017.
Το ερώτημα θα έπρεπε να το απαντήσει πρώτα ο ίδιος και οι αυλικοί του, όπως και οι νυν αντίπαλοί του στο ΑΚΕΛ. Διότι, ο Ακιντζί και η Άγκυρα αξίωναν πάντα όσα σήμερα ο Πρόεδρος θεωρεί απαράδεκτες πρόνοιες, που δεν συνάδουν με ομόσπονδο κράτος. Δεν είναι καινούργιες αξιώσεις. Τις γνωρίζαμε κι όταν ο Πρόεδρος έκανε τη συμφωνία της 11ης Φεβρουαρίου 2014, κι όταν αναγκαζόταν να αποχωρήσει από τις συνομιλίες μετά την εισβολή του Μπαρμπαρός, κι όταν επέστρεφε στις συνομιλίες, κι όταν ο αρχηγός του κυβερνώντος ΔΗΣΥ, όπως και ο αρχηγός του ΑΚΕΛ, ενημερώνονταν λεπτομερώς από τους Αμερικανούς πρεσβευτές και από τον Άιντα, κι όταν ο Άντρος Κυπριανού ενημερωνόταν αυτοπροσώπως από την τουρκική ηγεσία στην Άγκυρα, κι όταν όλοι μαζί έκρυβαν τα κατοχικά στρατεύματα πίσω από θεατρικές παραστάσεις στη Σαλαμίνα. Αλλά, και όταν οι φωστήρες της πολιτικής κορόιδευαν τον λαό και ήθελαν ακόμα και τις βουλευτικές εκλογές να αναβάλουν πριν από έναν χρόνο γιατί είχαν σίγουρη ενημέρωση ότι έρχονταν θεαματικές κινήσεις από την Άγκυρα που θα έφερναν τη λύση οσονούπω. Αλλά, προπάντων, τα γνωρίζαμε όταν όλοι αυτοί μετέτρεπαν τον Μουσταφά Ακιντζί σε συμπρόεδρο της Κύπρου και τον πλάσαραν στην Ευρώπη και αλλού ως τον διαλλακτικό Τουρκοκύπριο με τον οποίο έχουν «κοινό όραμα» και στο πρόσωπό του δημιουργούσαν με εγκληματική επιπολαιότητα συνθήκες καλλωπισμού και εν τέλει νομιμοποίησης του κατοχικού καθεστώτος. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της πολιτικής που τόσο αποκαλυπτικά ο Πρόεδρος στο νέο του διάγγελμα προχθές περιέγραφε ως παταγώδη αποτυχία. Επί τρία χρόνια μας μιλούν για τις συγκλίσεις, για να ενημερώνει ξαφνικά ο Πρόεδρος το Εθνικό Συμβούλιο σε ποιες συγκλίσεις υπαναχώρησε ο Ακιντζί. Ότι ακόμα και η συμφωνηθείσα αναλογία Τούρκων και Ελλήνων πολιτών 4:1 δεν υφίσταται διότι ο Ακιντζί μιλά τώρα για 1:1. Ότι επιμένει σε πρωτογενές δίκαιο και μόνιμες παρεκκλίσεις στο περιουσιακό, ότι επιμένει σε τουρκοκυπριακό βέτο σε όλες τις αποφάσεις, ότι υπαναχώρησε ακόμα και στον ορισμό του «συναισθηματικού δεσμού»…
Κι ακόμα να απολογηθεί κανένας. Ακόμα να εξηγήσει κανένας γιατί τόσο σπουδαίοι πολιτικοί ταγοί μάς κορόιδευαν τόσα χρόνια και τόσο απροκάλυπτα. Ακόμα να παραδεχτούν ότι το μόνο που πέτυχαν σε αυτή τη διαδικασία ήταν να απαλλάξουν την Τουρκία από την ευθύνη της κατοχής και να μετατρέψουν το παράνομο κατοχικό καθεστώς σε «συνιστώσα τουρκοκυπριακή πολιτεία». Πρέπει να συνεχίσουμε μέχρι να ολοκληρωθεί το έγκλημα; Μέχρι να μετατραπεί τελεσίδικα και η Κυπριακή Δημοκρατία σε «συνιστώσα ελληνοκυπριακή πολιτεία»;
Άριστος Μιχαηλίδης
philenews.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου