Δεν βγαίνει ούτε το νέο παίγνιο Ερντογάν στην Συρία: Χαστούκι από ΗΠΑ, παρά την απειλή των S-400

Γράφει ο Παντελής Δ. Καρύκας

Το καθεστώς του Ταγίπ Ερντογάν έχει ανακατέψει την τράπουλα πολύ άσχημα στη Μέση Ανατολή ενώ παράλληλα συνεχίζει τις προκλήσεις εναντίον της Ελλάδας και της Κύπρου.

Το χτύπημα από τις ΗΠΑ σχετικά με τον εξοπλισμό των Κούρδων ήταν πολύ βαρύ, ενώ και η Ρωσία τηρεί, επί του προκειμένου, επιφυλακτική στάση παρά το γεγονός ότι ο Ερντογάν θέλει να αγοράσει το καλύτερο ρωσικό αντιπυραυλικό-αντιαεροπορικό σύστημα S-400.

Παράλληλα βέβαια εμφανίζεται έτοιμος να αγοράσει 100 αμερικανικά μαχητικά Stealth F-35. Κατά πρώτον είναι αδύνατο να πραγματοποιηθούν παράλληλα αυτές οι δύο αγορές, εκτός πολύ σοβαρού απροόπτου.

Δεύτερο και σημαντικότερο τα συστήματα S-400 δεν είναι συμβατά με το δυτικό-ΝΑΤΟϊκό σύστημα ελέγχου-επιτήρησης με το οποίο είναι συνδεδεμένη η Τουρκία. Τόσο οι Ρώσοι, όσο και οι Τούρκοι, γνωρίζουν, άρα, πως η εξαγγελία της αγοράς τους έγινε για λόγους εντυπωσιασμού και άσκησης πίεσης προς τις ΗΠΑ.

Πως απάντησαν οι ΗΠΑ; Μα φυσικά εξοπλίζοντας τους Κούρδους. Έδειξαν έτσι στον υπερφίαλο σουλτάνο ότι είναι σε θέση να του προκαλέσουν μεγαλύτερη βλάβη από την οποιαδήποτε θα μπορούσε, θεωρητικά, να επιφέρει η προμήθεια από την Τουρκία των S-400.

Ο Ερντογάν προσπάθησε και πέτυχε, είναι η αλήθεια, να παίξει το ρωσικό χαρτί έναντι των ΗΠΑ για ένα διάστημα. Φαίνεται όμως πως η νέα αμερικανική κυβέρνηση δεν είναι ιδιαίτερα πρόθυμη να του αφήσει μεγάλα περιθώρια ελιγμών όσον αφορά τα στρατηγικά συμφέροντα της υπερδύναμης στη Μέση Ανατολή. Το αυτό ισχύει και με τη λυκοφιλία με τη Ρωσία.

Ο Ερντογάν δεν μπορεί, ακόμα κι αν θέλει, να στραφεί ολοκληρωτικά προς τη Ρωσία καθώς Άγκυρα και Μόσχα είναι εν δυνάμει στρατηγικοί ανταγωνιστές στην ευρύτερη περιοχή εδώ και αιώνες.

Έναντι των ΗΠΑ πάντως η Τουρκία διέπραξε και άλλα σφάλματα σοβαρότερα από τους S-400. Ένα από αυτά ήταν συμφωνία με Ρωσία και Ιράν για τη δημιουργία ζωνών «αποκλιμάκωσης» στην Συρία. Με την συμφωνία αυτή η Τουρκία έδωσε σωσίβιο στη Ρωσία για την οποία η συριακή εμπλοκή αρχίζει να έχει περισσότερο κόστος από όφελος και κατέστησε το Ιράν συνομιλητή εξοργίζοντας Ουάσινγκτον και Ιερουσαλήμ.

Η Άγκυρα από την πλευρά της πήρε αυτό που ζητούσε και η Δύση δεν της έδινε, τις διαβόητες ζώνες ασφαλείας στην Συρία με αντάλλαγμα, όπως όλα δείχνουν, το να πάψει να ζητά την ανατροπή Άσαντ.

Στην πραγματικότητα η Τουρκία πήρε λιγότερα από όσα επιθυμούσε εξοργίζοντας παράλληλα ΗΠΑ και Ισραήλ. Και πήρε λιγότερα διότι ούτε η Ρωσία φαίνεται διατεθειμένη να της επιτρέψει να «επιλύσει» το κουρδικό πρόβλημα.

Ακόμα κι αν το επιθυμούσε η Μόσχα δεν θα μπορούσε να υποστηρίξει, άμεσα έστω, μια επίθεση κατά των Κούρδων συμμάχων των ΗΠΑ χωρίς να κινδυνεύει να διαρρήξει εντελώς τις σχέσεις της με την Ουάσινγκτον την στιγμή μάλιστα που η οικονομική της κατάσταση της επιβάλει να βρει την χρυσή τομή με τους Αμερικανούς και να κλείσει όσο καλύτερα γίνεται τα μέτωπα σε Συρία και Ουκρανία.

Κατά συνέπεια το παίγνιο Ερντογάν έχει αποτύχει στην Συρία όσους S-400 και αν ζητήσει να αγοράσει. Άλλωστε από την εκδήλωση πρόθεσης μέχρι την απόκτηση η απόσταση είναι τεράστια.

Το πρόβλημα είναι πως θα διοχετεύσει ο απρόβλεπτος Ερντογάν την τουρκική ενέργεια που φαίνεται να εξουδετερώνεται στην Συρία. Θα στραφεί δυτικά για να πλήξει Ελλάδα και Κύπρο; Και στην περίπτωση αυτή οι ΗΠΑ πως θα αντιδράσουν;
mignatiou.com