Μετάφραση: Στέργιος Σεβαστιάν
Οι τουρκικές στρατιωτικές ενέργειες, εναντίον των συμμαχικών συριακών κουρδικών δυνάμεων των ΗΠΑ,
θα μπορούσαν να απειλήσουν την αναβάθμιση των σχεδίων για την απομάκρυνση του Ισλαμικού Κράτους (IS) από τη Raqqa της Συρίας και για ότι έπεται αυτής. «Αν και δείχνουν το Idlib ως τον επόμενο προορισμό,» αναφέρει ο Fehim Tastekin, «οι επιχειρήσεις της Τουρκίας σηματοδοτούν δύο στόχους.
Πρώτον, η Τουρκία θέλει τα δικά της στρατεύματα στις ζώνες αποκλιμάκωσης, που καθορίστηκαν κατά τη διάρκεια των ειρηνευτικών συνομιλιών στην Αστάνα του Καζακστάν.
Δεύτερον και πιο σημαντικό για την Τουρκία είναι να επωφεληθεί από τον ανταγωνισμό μεταξύ ανταγωνιστικών συνασπισμών δυτικά του Ευφράτη. Με τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους Κούρδους από τη μία πλευρά και τη Ρωσία, το Ιράν και το συριακό στρατό, από την άλλη, η Τουρκία ελπίζει να σπάσει τον διάδρομο που έχει χαραχθεί από τις Μονάδες Προστασίας του Κουρδικού Λαού (YPG). Η Άγκυρα θεωρεί αυτή την έκταση γης απειλή για την εθνική ασφάλεια της Τουρκίας.»
«Σύμφωνα με πληροφορίες που διέρρευσαν στα μέσα ενημέρωσης από επίσημες πηγές της Άγκυρας,» συνεχίζει ο Tastekin, «οι δυνάμεις των ΤSK (τουρκικών ενόπλων δυνάμεων) θα εισέλθουν στη Συρία από τρεις περιοχές και θα αποκτήσουν έλεγχο σε μια περιοχή 35 με 85 χιλιομέτρων. Ο διάδρομος θα ξεκινά από το Daret Izza και θα εκτείνεται στους Obin και Khirbet al-Joz. Μια άλλη περιοχή, θα ξεκινάει από τα σύνορα στο Hatay (Αντιόχεια) της Τουρκίας και θα εκτείνεται 35 χιλιόμετρα έως το Sahl al-Ghab, η οποία θα ελέγχεται επίσης από τις TSK. Σ’αυτή την διαμόρφωση ασφαλείας γύρω από το Idlib, ο συμμαχικός στην Τουρκία, Ελεύθερος Συριακός Στρατός (FSA) θα έχει επίσης έναν ρόλο. Μέχρι στιγμής έχουν τεθεί σε επαγρύπνηση περίπου 2.000 στρατιώτες του FSA».
Ο κ. Tastekin αναφέρει ότι «οι Κούρδοι επιμένουν ότι ο συριακός στρατός συνεργάζεται με την Τουρκία σε αυτήν την επιχείρηση, με εντολή της Ρωσίας. Αλλά δεν υπάρχουν πραγματικές ενδείξεις για τους Ρώσους και το Συριακό στρατό, που να δείχνουν ότι θέλουν να καταπνίξουν τους Κούρδους. Αντίθετα, το συναίσθημα στη Δαμασκό είναι ότι η Ρωσία και η Συρία προτιμούν να κρατήσουν τους Κούρδους ως συμμάχους τους». Το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ, τουλάχιστον δημόσια, δεν έχει απάντηση ως προς το αν οι κινήσεις της Τουρκίας ενδέχεται να περιπλέξουν τη συνολική στρατηγική της Συρίας.
Ερωτηθείσα από δημοσιογράφο στις 29 Ιουνίου, αν οι Ηνωμένες Πολιτείες ανησυχούν για τις τουρκικές απειλές και τις επιθέσεις εναντίον των Δημοκρατικών Δυνάμεων της Συρίας (ή τις SDF, οι οποίες απαρτίζονται κυρίως από μαχητές του YPG), η εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών, Heather Nauert, απάντησε: «Ο λόγος που οι Ηνωμένες Πολιτείες συμμετέχουν στη Συρία είναι η εκδίωξη του IS.
Γι ‘αυτό φροντίζουμε και γι’ αυτό είμαστε εκεί. Εστιάζουμε στην απελευθέρωση της Raqqa αυτή τη στιγμή. Οι δυνάμεις μας δεν λειτουργούν στην περιοχή για την οποία μιλάτε. Δεν θέλω να μπω στα χωράφια του Υπουργείου Άμυνας. Αυτά είναι τα δικά τους. Αλλά η εστίασή μας είναι αυτή τη στιγμή σε άλλο μέρος της Συρίας.» Την ίδια ημέρα, πιεζόμενος από έναν δημοσιογράφο, για το αν οι Ηνωμένες Πολιτείες θα υπερασπιστούν τις SDF εναντίον της Τουρκίας, ο συνταγματάρχης Ryan Dillon, εκπρόσωπος της Συνδυασμένης Διακλαδικής Task Force – Operation Inherent Resolve, δήλωσε: «Δεν θα πάμε εκεί. Δεν θέλω να διαδώσουμε φήμες. Θα συνεχίσουμε να υποστηρίζουμε τους εταίρους των SDF στον αγώνα κατά του IS στη Raqqa και ίσως και αλλού μετά από αυτό.» Και αυτό μας φέρνει στο Idlib. Ο Tastekin γράφει: «Σύμφωνα με επίσημα σχόλια από την Άγκυρα, μια επιχείρηση βρίσκεται σε εξέλιξη για να προστεθεί το Idlib στην περιοχή που ελέγχει η Τουρκία. Επί του παρόντος, το Idlib μοιράζεται μεταξύ των Ahrar al-Sham και Hayyat Tahrir al-Sham. Παρόλο που και οι δύο ομάδες σαλαφιστών επιδιώκουν την ανατροπή του Σύριου Προέδρου Bashar al-Assad, είναι αντίπαλοι.
Ο προεδρικός εκπρόσωπος της Τουρκίας Ίμπραιμ Κάλιν μίλησε για σχέδιο που απαιτεί ρωσική και τουρκική ανάπτυξη στο Idlib, ρωσικά και ιρανικά στρατεύματα γύρω από τη Δαμασκό, και Αμερικανούς και Ιορδανούς στη Νταράα στο νότο». Το Idlib είναι απλά μια βόμβα χρονοκαθυστέρησης, για όσους ελπίζουν ότι η νίκη επι του IS στην Raqqa θα μπορούσε να είναι η αρχή του τέλους της αντιτρομοκρατικής εκστρατείας στη Συρία. Αυτή η στήλη ανέφερε τον Μάρτιο: «Ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες αναλώνονται στο σχεδιασμό για την εκδίωξη του IS από τη Raqqa, το Idlib μπορεί να αποδειχθεί μια συγκρίσιμη ή ίσως ακόμα πιο εκρηκτική περίπτωση, εξαιτίας των θολών γραμμών, μεταξύ των αντι-δυτικών σαλαφιστικών ομάδων, όπως η Ahrar al-Sham, η οποία υποστηρίζεται από την Τουρκία και την Hayat Tahrir al-Sham. «Η δεύτερη ομάδα αποτελείται από νυν και πρώην δυνάμεις της Αλ Κάιντα και των συνδεδεμένων ομάδων.
Η Ahrar al-Sham είναι ξανά σε επαφή με την Αλ Κάιντα και κατά την άποψή μας είναι ένας συνοδοιπόρος της, όχι μια εναλλακτική λύση, ακόμη και αν οι δύο ομάδες είναι σήμερα σε αντίθεση. Τα σχέδια της Τουρκίας άραγε, περιλαμβάνουν την εκκαθάριση αυτών των ομάδων από το Idlib; Αν όχι, το Idlib θα παραμένει ένα ασφαλές καταφύγιο για τους σαλαφιστές και τις τρομοκρατικές δυνάμεις που επιδιώκουν να συνεχίσουν τον αγώνα κατά της κυβέρνησης της Συρίας, ενώ οι κάτοικοι της Idlib θα εξακολουθούν να υποφέρουν κάτω από τη βάρβαρη και αυθαίρετη εξουσία αυτών των ένοπλων συμμοριών. Σε μια σχετική ιστορία, ο Metin Gurcan αναφέρει ότι η Τουρκία προσπαθεί να καταστείλει τους «ξένους μαχητές», συμπεριλαμβανομένων Αμερικανών, οι οποίοι έχουν πάρει τα όπλα στις γραμμές του YPG.
Ο Γκουρκάν γράφει: «Υπάρχουν πολλοί ισχυρισμοί, αλλά έως σήμερα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης δεν έχουν αποδείξεις ότι ξένοι μαχητές πολεμούν εναντίον Τουρκικών δυνάμεων ασφαλείας στην Τουρκία ή τη Συρία με το YPG. Ωστόσο, η σύλληψη μόνο ενός ξένου μαχητή του YPG στην Τουρκία ή ενός που πολεμά εναντίον των τουρκικών δυνάμεων στη Συρία, θα μπορούσε να επιδεινώσει γρήγορα τις νομικές και διπλωματικές σχέσεις μεταξύ Τουρκίας και Δυτικών συμμάχων σε επικίνδυνα επίπεδα – ειδικά εάν ο αλλοδαπός μαχητής αποδειχθεί πολίτης μίας ΝΑΤΟικής χώρας.»
http://www.al-monitor.com/pulse/originals/2017/07/us-answer-turkey-threats-syria-kurds-hamas-iran-hezbollah.html
infognomonpolitics
infognomonpolitics
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου