Αίσθηση έχει προκαλέσει στον πλανήτη ότι πλέον οι ΗΠΑ δεν είναι η μόνη χώρα η οποία διαθέτει μαχητικα με χαρακτηριστικά μειωμένης παρατηρησιμότητας (stealth) καθώς το κινεζικό Chengdu J-20 εντάχθηκε στο οπλοστάσιο του
Πεκίνου και αποτελεί μια σοβαρή απειλή για τους Αμερικανούς ειδικά στον χώρο του Ειρηνικού όπου η ισχύς της Κίνας είναι σαφώς υπερπολλαπλάσια λόγω και της εγγύτητας στην κινεζική ενδοχώρα.
Πεκίνου και αποτελεί μια σοβαρή απειλή για τους Αμερικανούς ειδικά στον χώρο του Ειρηνικού όπου η ισχύς της Κίνας είναι σαφώς υπερπολλαπλάσια λόγω και της εγγύτητας στην κινεζική ενδοχώρα.
Το διεθνούς φήμης CSIS (Center for Strategic and International Studies / Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Μελετών), αναφέρει ότι υπάρχει ήδη τρισδιάστατο μοντέλο του αεροσκάφους για τη διεξαγωγή πειραμάτων και μελετών.
Παρακάτω ακολουθούν τρισδιάστατες απεικονίσεις
Το J-20 διαθέτει χαρακτηριστικά stealth που μειώνουν δραστικά το ίχνος του στα αντίπαλα ραντάρ. Αναμένεται να είναι ικανό να μεταφέρει μεγάλο οπλικό φορτίο και πυραύλους πολύ μεγάλου βεληνεκούς που θα μπορούν να αντιμετωπίσουν τους Αμερικανούς σε αποστάσεις απαγορευτικές για αυτούς.
Μέχρι σήμερα οι Αμερικανοί είχαν επιτύχει να τηρήσουν στο ακέραιο το δόγμα τους για τις αεροπορικές επιχειρήσεις:
First look, first shoot, first kill
Δηλαδή έδιναν έμφαση στα ηλεκτρονικά των μαχητικών τους ώστε να εντοπίζουν τα εχθρικά σ επολύ μεγάλες αποστάσεις και να τα εγκλωβίζουν προς κατάρριψη, έδιναν έμφαση στο οπλικό τους φορτίο, δηλαδή να μεταφέρουν πυραύλους αέρος-αέρος ικανούς για μια πολύ μακρινή κατάρριψη σε απόσταση ασφαλείας, αφήνοντας σε δεύτερη μοίρα την ικανότητα για σούπερ ελιγμούς, κάτι στο οποίο επενδύουν πολύ οι Ρώσοι, ώστε να επικρατήσουν σε ένα «dogfight».
Απλούστα στόχος του είναι να μην φτάσουν ποτέ σε ένα «dogfight»
Όμως το Chengdu J-20 διαθέτει επαναστατικά χαρακτηριστικά ανάλογα με αυτά του αμερικανικού F-35 (του οποίου απόρρητα στοιχεία φέρεται πως υπέκλεψε κατά την κατασκευή του η κινεζική κατασκοπεία βοηθώντας στην εξέλιξη του κινεζικού μαχητικού), όπως προηγμένο ραντάρ και αισθητήρες, σύστημα μετάδοσης δεδομένων, έξι κάμερες για να έχει ο πιλότος σφαιρική αντίληψη του περιβάλλοντος όπου δρα και δεύτερο ραντάρ θερμικού ίχνους.
Βέβαια η τεχνολογία «stealth» που χρησιμοποιεί θεωρείται ότι δεν είναι τόσο επαρκής όσο η αμερικανική καθώς κάποιες γωνίες του δείχνουν να είναι εντοπίσιμες από αντίπαλα ραντάρ.
Πάντως σύμφωνα με το Red Star το νέο J-20 έχει κάποια μειονεκτήματα
«Η πρώτη πτήση του J-20 πραγματοποιήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2011 πάνω από το αεροδρόμιο και διάρκεσε περίπου 18 λεπτά. Συνολικά μάλλον τρία πρωτότυπα συμμετέχουν (έως σήμερα) στο πρόγραμμα δοκιμών, τα οποία μέχρι στιγμής έχουν πραγματοποιήσει πάνω από 60 δοκιμαστικές πτήσεις.
«Η πρώτη πτήση του J-20 πραγματοποιήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2011 πάνω από το αεροδρόμιο και διάρκεσε περίπου 18 λεπτά. Συνολικά μάλλον τρία πρωτότυπα συμμετέχουν (έως σήμερα) στο πρόγραμμα δοκιμών, τα οποία μέχρι στιγμής έχουν πραγματοποιήσει πάνω από 60 δοκιμαστικές πτήσεις.
Πρόκειται για ένα μεγάλο και βαρύ αεροσκάφος με αεροδυναμική διαμόρφωση με βάση την πτέρυγα “Δέλτα” σε συνδυασμό με ολοκινούμενα canards στο εμπρόσθιο μέρος.
Η πτέρυγα ενσωματώνει πτερύγια ελιγμών και πτερύγια καμπυλότητας. Τα δυο ολοκινούμενα κάθετα σταθερά έχουν μια κλίση προς τα έξω για περιορισμό της υπογραφής ραντάρ, που συνεχίζουν και στο κάτω μέρος της πτέρυγας. Πρόκειται για την ίδια διαμόρφωση με εκείνη του Mig-1.44 (π.χ. οι διαστάσεις είναι σχεδόν ίδιες, κ.λπ.).
Όμως υπάρχουν και αρκετές διαφορές όπως:
– Το Mig-144 έχει μεγαλύτερη πτερυγική επιφάνεια, με μικρότερο φόρτο στην πτέρυγα, κάτι που επιδρά σε παραμέτρους όπως την ταχύτητα κατά την προσγείωση του αεροσκάφους, την ικανότητα ελιγμών, την εμβέλεια κ.ά.
– Η διαμόρφωση της πτέρυγας, των πτερυγίων canards και των κάθετων σταθερών, πιθανόν είναι σχεδίασης της Chengdu
– Το ρύγχος του σκάφος και η διαμόρφωσή του είναι ανάλογη του F-22
– Οι εισαγωγές προφανώς είναι αντιγραφή από το F-35
– Το αλεξήνεμο θυμίζει αμερικανική σχεδίαση
F-22 Raptor F-35 Lightning Mig-1.44 Chengdu
Με όλες αυτές τις μετατροπές και αντιγραφές, η κινεζική αεροδιαστημική βιομηχανία κατάφερε να σχεδιάσει ένα μάλλον μέτριο αεροσκάφος αφού, σε γενικές γραμμές, χρησιμοποίησαν δυο σχολές της αεροδιαστημικής, την αμερικανική και την ρωσική.
Με όλες αυτές τις μετατροπές και αντιγραφές, η κινεζική αεροδιαστημική βιομηχανία κατάφερε να σχεδιάσει ένα μάλλον μέτριο αεροσκάφος αφού, σε γενικές γραμμές, χρησιμοποίησαν δυο σχολές της αεροδιαστημικής, την αμερικανική και την ρωσική.
Επί πλέον με την αντιγραφή του Mig-1.44 κυρίως, κληρονόμησαν και τα προβλήματα του που οι Κινέζοι σχεδιαστές θα πρέπει να τα λύσουν μόνοι τους:
– Τα εμπρόσθια πτερύγια canards δημιουργούν προβλήματα στην υπογραφή ραντάρ και αυξάνουν την αντίσταση του αέρα με συνέπειες στην εμβέλεια.
– Η χρήση ζεύγους κοιλιακών πτερυγίων είναι ότι καλύτερο για τα ραντάρ του εχθρού, αφού αυξάνουν το ίχνος (ύπαρξη τους μάλλον δικαιολογείται για καλύτερη ευστάθεια στο διαμήκη άξονα).
– Η χρήση ζεύγους κοιλιακών πτερυγίων είναι ότι καλύτερο για τα ραντάρ του εχθρού, αφού αυξάνουν το ίχνος (ύπαρξη τους μάλλον δικαιολογείται για καλύτερη ευστάθεια στο διαμήκη άξονα).
– Ένα άλλο πρόβλημα είναι η χρήση αεραγωγών οι οποίοι προέρχονται από το F-35 (αντιγραφή), που αρχικά δεν είχαν σχεδιαστεί για μεγάλες υπερηχητικές ταχύτητες.
– Παρά το γεγονός ότι το μέγεθος των αεραγωγών επιτρέπει την εγκατάσταση πιο ισχυρού προωθητικού συστήματος εν τούτης η διαμόρφωση των αεραγωγών δεν επιτρέπουν στο σκάφος να αναπτύξει μεγάλες υπερηχητικές ταχύτητες και περιορίζεται στα 1,6 Mach σε μεγάλο ύψος.
– Παρά το γεγονός ότι το μέγεθος των αεραγωγών επιτρέπει την εγκατάσταση πιο ισχυρού προωθητικού συστήματος εν τούτης η διαμόρφωση των αεραγωγών δεν επιτρέπουν στο σκάφος να αναπτύξει μεγάλες υπερηχητικές ταχύτητες και περιορίζεται στα 1,6 Mach σε μεγάλο ύψος.
– Το υδραυλικό σύστημα του σκάφους, αν κρίνουμε από τις φωτογραφίες, δεν έχει σχεδιαστεί για υψηλές πιέσεις, όπως γίνεται στα μαχητικά πέμπτης γενιάς F-22 και Τ-50. Έχει ως συνεπεία αύξηση βάρους και διαστάσεων του υδραυλικού συστήματος αυξάνοντας έτσι το συνολικό βάρος του σκάφους.
– Η διαμόρφωση των ολοκινούμενων κάθετων σταθερών και οι φωλεές του συστήματος προσγείωσης, σε γενικές γραμμές, προξενούν αμφιβολίες για την επάρκεια και την λειτουργικότητα τους
Μέχρι σήμερα λίγα είναι γνωστά για το επίπεδο που οι κινέζοι έχουν φτάσει στην τεχνολογία των ραντάρ AESA. Κάποια συνεργασία στην ανάπτυξη των ραντάρ AESA πριν από λίγα χρόνια με την Ρωσσία, τερματίστηκε, πιθανόν για να προωθηθούν στην Κίνα τα μαχητικά τετάρτης γενιάς Su-35.
Σύμφωνα με τις δημοσιεύσεις του κινεζικού τύπου για το έτος 2009, ο διευθυντής του NREI αξιολόγησε τα ραντάρ ως “με μια μικρή διάφορα πίσω σε σχέση με τις ΗΠΑ” και ότι σήμερα έχουν φτάσει σε επίπεδο του “APG-77 για το έτος 2002”.
Επίσης το μεγαλύτερο πρόβλημα της Κινεζικής Αεροδιαστημικής, είναι ότι μέχρι σήμερα δεν έχει εξελίξει δικό της προωθητικό σύστημα για αεροσκάφη. Η ανάπτυξη εγχωρίου κινητήρα 5ης γενιάς WS-15 υπάρχει μόνο σε σχέδια και δεν έχει καν αναπτυχθεί ένα πρωτότυπο (μέχρι και το 2013). Το πρωτότυπο J-20 είναι εξοπλισμένο με τους WS-10A που έχουν πολλά προβλήματα (π.χ. άσχημη δυναμική και λειτουργικότητα του κινητήρα σε διαφορετικές παραμέτρους, τα οποία είναι ζωτικής σημασίας για ένα μαχητικό).
Όσον αφορά την σύνθεση των όπλων, μπορούμε να προβλέψουμε ότι ο οπλισμός θα μεταφέρεται σε εσωτερικές αποθήκες οπλισμού. Πιθανώς θα φιλοξενήσει καινούργιας γενιάς βλήματα PL-10 τα όποια αναπτύχθηκαν το 2005. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα βλήμα αέρος-αέρος, μέσου βεληνεκούς με αντίστοιχες επιδόσεις του AIM-9X και του ΑΙΜ-132 ASRAAM. Σύμφωνα με δηλώσεις των κινέζων, οι πρώτες δοκιμές του βλήματος έλαβαν χώρα το Νοέμβριο του 2008.
Επί πλέον υπάρχει και η εξέλιξη ενός καινούργιου βλήματος με βάση του μεσαίου βεληνεκούς βλήμα PL-12/PL-12C, με πτυσσόμενα πτερύγια, το οποίο παρουσιάστηκε στην αεροπορική έκθεση (εξαγωγική εκδοσή – SD-10) εξοπλισμένο με κεφαλή καθοδήγησης ενεργού ραντάρ με μέγιστο βεληνεκές πάνω από 70 km και είναι αντίστοιχο του αμερικανικού AIM-120 AMRAAM και του ρωσικού RVV-AE. Μια νέα έκδοση μεγάλους βεληνεκούς του βλήματος PL-21 φέρεται να βρίσκεται σε φάση ανάπτυξης (πληροφορίες από το κινεζικό διαδίκτυο) το οποίος προωθείται από ένα συνδυασμό κινητήρων στερεών καυσίμων και κινητήρα “ramjet”, και μπορεί να μεταφερθεί από το J-20.
Συμπερασματικά πρόκειται για ένα βαρύ αεροσκάφος μεγάλων διαστάσεων, αν και δηλώνεται ότι σχεδιάστηκε ως 5ης γενιάς και με προδιαγραφές τεχνολογίας stealth, εν τούτης δεν ανταποκρίνεται πλήρως, ενώ μειονεκτεί σε ελιγμούς (αυτό ωφελείται σε μικρό λόγο ώσης προς βάρος) όπως και αδυνατεί να αναπτύξει ταχύτητες μεγαλύτερες των 2 Mach.).
ΠΛΗΡΩΜΑ 1 άτομο
Δυο στροβιλοκινητήρες διπλής ροής WS-10G
– με μετάκαυση, 2 x 14470 kg
Μήκος, 20,00 m
Εκπέτασμα πτέρυγας, 13,20 m
Επιφάνεια πτέρυγας, 50,00 m2
μέγ. βάρος απογείωσης, 37.000 kg
Μέγ. ταχύτητα, M=2»
Εκπέτασμα πτέρυγας, 13,20 m
Επιφάνεια πτέρυγας, 50,00 m2
μέγ. βάρος απογείωσης, 37.000 kg
Μέγ. ταχύτητα, M=2»
Η κατασκευή ενός αεροσκάφους 5ης γενιάς είναι μια πολύ απαιτητική διαδικασία και σίγουρα στην αρχή θα προκύψουν κάποια προβλήματα.
Όμως η Κίνα έχει περάσει σε μια νέα εποχή και σίγουρα σε 5 χρόνια από σήμερα θα έχει αποκτήσει μια «ώριμη» τεχνογνωσία κατασκευής μαχητικών 5ης γενιάς
pronews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου