Η ονομασία που έδωσε ο στρατάρχης Τίτο στο νέο
Ομοσπονδιακό Κρατίδιο της Γιουγκοσλαβίας, ήταν μία πρόκληση απέναντι στην
Ελλάδα και ταυτόχρονα μία εσωτερική υπόθεση της Γιουγκοσλαβίας με την έννοια
ό,τι και στις ΗΠΑ υπάρχουν 15 Αρκαδίες, 10 Σπάρτες και 11 πόλεις με το όνομα
Αθήνα. Μόνο που ο Τίτο ήθελε να κατασκευάσει μία εθνότητα η οποία, θα
καπηλευόταν τη Μακεδονική καταγωγή και στην οποία, θα έδινε ένα “εθνικό όραμα”
που δεν ήταν άλλο από την προοπτική μιας ενιαίας Μακεδονίας με επεκτατικές
υποθήκες για το μέλλον.
Από το 1954 άρχισε μία οργανωμένη προπαγάνδα στην οποία, διατυπώνονταν θεωρίες περί του
Φιλίππου και του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Η Ελλάδα αιμόφυρτη από τον Δεύτερο
Παγκόσμιο Πόλεμο και τον εμφύλιο αλληλοσπαραγμό, έκανε χρόνια να ορθοποδήσει κι
έκλεινε (ηθελημένα-αθέλητα) τα μάτια στα προφανή σχέδια του Τίτο…
Το 1991, μέσα από το ομιχλώδες τοπίο του εμφυλίου
στη Γιουγκοσλαβία, ξεπρόβαλε και το παιδί του σωλήνα του Τίτο, η Πρώην
Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας η οποία, από τότε δεν αφήνει καμμία
απολύτως πρόκληση που να μην κάνει εναντίον της Ελλάδας. Τυπώνει χάρτες που
περιλαμβάνουν και την αρχαία Μακεδονία, δηλαδή την Ελλάδα. Τυπώνει
χαρτονομίσματα με τον Λευκό Πύργο ως έμβλημα. Φτιάχνει σημαία με τον ήλιο της
Βεργίνας, σύμβολο που βρέθηκε στον τάφο του Φιλίππου, σε ανασκαφές του καθηγητή
Μανώλη Ανδρόνικου. Υιοθετεί… ως τέκνο δικό της τον Μέγα Αλέξανδρο.
Αυτοαποκαλείται “Δημοκρατία της Μακεδονίας” και “καλλιεργεί” διεθνώς μία
ψυχολογία αλυτρωτισμού.
Γεωγραφικά, το 52% του Μακεδονικού χώρου, που
συμπίπτει με την αρχαία Μακεδονία, ανήκει στην Ελλάδα, το 10% στη Βουλγαρία και
το υπόλοιπο 38% στην πρώην Γιουγκοσλαβία.
Αυτά τα λίγα κ. Νίμιτς γύρω από την ιστορία και την
ιστορικότητα της Μακεδονίας!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου