Οι δικαστές που εξέδωσαν την απόφαση μόλις 10 ώρες μετά την κατάθεση υπομνημάτων είναι ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ.
Τα περί κυβερνητικών πράξεων έχουν ανατραπεί από αποφάσεις του ΔΕΚ, και των γαλλικού και γερμανικού στε που συμμορφώθηκαν με το Δικαστήριο Ευρωπαικων Κοινοτήτων.
Δηλαδή το στε απλώς αρνείται να κάνει την δουλειά του συνεργωντας με τους προδότες.
Πρώτα το δικό μου υπόμνημα, κομμάτι κομμάτι γιατί είναι μεγάλο. Μετά του κ. Παπασωτηρίου. Ώστε να καταλάβουν όλοι, και οι δικηγόροι και οι δικαστές και όλος ο ελληνικός λαός πόσο ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΙΑ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, αλλά εγκάθετοι σε διατεταγμένη υπηρεσία.
Εκτός του σύγχρονου Τερτσέτη που είναι ο σύμβουλος ΠΟΤΑΜΙΑΣ.
ΕΛΛΗΝΙΚΕ ΛΑΕ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ. ΑΝΑΛΑΒΕ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΣΟΥ. ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΟΥ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΣΟΥ. ΑΛΛΙΩΣ ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙΣ ΝΑ ΕΠΙΒΙΩΣΕΙΣ.
Ξεκινώ. Διαδώστε.
ΕΝΩΠΙΟΝ
ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ
ΥΠΟΜΝΗΜΑ
1. Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Συλλόγων Μακεδονίας, εδρευούσης στα Γιαννιτσά, οδός Δημάρχου Στάμκου 1, νομίμως εκπροσωπουμένης υπό τού προέδρου του Γεωργίου Τάτσιου, κατοίκου Ν. Πετριτσίου Σερρών, ΑΦΜ 997231140 ΔΟΥ Γιαννιτσών.
2. Παμμακεδονικής Ενώσεως ΗΠΑ εδρευούσης εν 149 Whitestone, NY 11357 USA, νομίμως εκπροσωπουμένης υπό τού προέδρου της Δημητρίου Φιλιππίδη του Αθανασίου.
3. Της (Συντονίστριας Παμμακεδονικών Ενώσεων Υφηλίου που εδρεύει 25 Rogers Street, Dover NH 03820 USA) Κατερίνας Γκατζούλη, ατομικώς.
4. Παμμακεδονικής Ομοσπονδίας Αυστραλίας, εδρευούσης 470 Queens Parade, Clifton Hill, Vivtoria, 3068, Australia, νομίμως εκπροσωπουμένης υπό τού προέδρου της Παναγιώτη Ιασωνίδη του Γεωργίου.
5. Παμμακεδονικής Ενώσεως Δυτικής Αυστραλίας εδρευούσης εν Greek Macedonian Center, Corner of Wordsworht Avenue and Homer Streets, Inglewood, Western Australia 6062, νομίμως εκπροσωπουμένης υπό τού προέδρου της Παύλου Αφκο ΟΑΜ του Δημητρίου.
6. Παμμακεδονικής Ενώσεως Μελβούρνης/Βικτωρίας εδρευούσης εν 470 Queens Parade Clifton Hill, Victoria Australia 3068, νομίμως εκπροσωπουμένης υπό τού προέδρου της Ανδρέα Μπαλλή του Αντωνίου.
7. Παμμακεδονικής Ομοσπονδίας Νοτίου Αυστραλίας εδρευούσης εν 94 Henley Beach Road, Mike End, SA 5031, νομίμως εκπροσωπουμένης υπό τού προέδρου της Ευαγγέλου Τσιαπάρη του Βασιλείου.
8. Παμμακεδονικής Ενώσεως Νέας Νότιας Ουαλίας εδρευούσης εν 140 P.O. Box, Earlwood NSW 2206 νομίμως εκπροσωπουμένης υπό τού προέδρου της Νικολάου Φασσούλα του Χρήστου.
9. Παμμακεδονικής Ενώσεως Καναδά, εδρευούσης εν Μόντρεαλ Καναδά, 10 Βonacres Avenue, Sacreborough, Ontario, M1C2P7, Canada, νομίμως εκπροσωπουμένης υπό τού προέδρου της Χρήστου Καράτζιου του Αργύρη.
10. Παμμακεδονικής Ομοσπονδίας Καναδά εδρευούσης εν 406 Danforth Ave, Toronto, ON, M4K-12, νομίμως εκπροσωπουμένης υπό τού προέδρου της Γεωργίου Παπαδάκη.
11. Παμμακεδονικής Ενώσεως N. Αφρικής, εδρευούσης εν Γιοχάνεσμπουργκ Ν. Αφρικής, cnr Wychwood Rd & Lobelia Rd, Germiston, Gauteng, νομίμως εκπροσωπουμένης υπό τού προέδρου της Αμύντα Παπαθανασίου.
ΚΑΤΑ
Ἑλληνικοῦ Δημοσίου, νομίμως ἐκπροσωπουμένου ἐν προκειμένῳ ὑπό του ὑπουργού καί Ἐξωτερικῶν, ἑδρεύοντος ἐν Ἀθήναις, ὁδός Καραγεώργη Σερβίας.
ΔΙΑ ΤΗΝ ΑΚΥΡΩΣΙΝ
1. Της από 17-6-2018 διοικητικής πράξεως υπογραφής από τον Υπουργό Εξωτερικών της «Τελικής Συμφωνίας για την επίλυση των διαφορών οι οποίες περιγράφονται στις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών 817(1993) και 845(1993), τη λήξη της Ενδιάμεσης Συμφωνίας του 1995 και την εδραίωση Στρατηγικής Εταιρικής Σχέσης μεταξύ των μερών» [όπου αναφερόμενο μέρος η Ελληνική Δημοκρατία και μη αναφερόμενο, αλλά περιγραφόμενο, μέρος η «πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας» (πΓΔΜ)],
2. πάσης ετέρας, αμέσως ή εμμέσως, συναφούς προγενεστέρας ή μεταγενεστέρας πράξεως ή παραλείψεως, καθώς και πράξεως εκτελέσεως και ιδίως:
α΄) της κατατεθείσας στη Βουλή διοικητικής πράξεως με τη μορφή επιστολής προς τον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ με την οποία ο Υπουργός Εξωτερικών δηλώνει ότι συναινεί στην ένταξη της πΓΔΜ στη Συμμαχία
β΄) της κατατεθείσας στη Βουλή διοικητικής πράξεως με τη μορφή επιστολής προς τον Πρόεδρο του Συμβουλίου της ΕΕ με την οποία ο Υπουργός Εξωτερικών δηλώνει ότι συναινεί στην έναρξη διαδικασίας διαπραγμάτευσης για την ένταξη της πΓΔΜ στην ΕΕ,
αποσταλεισών και των δύο τελικά εκ Ρόδου προς αυτούς στις 22/6/2018
γ΄) τών συναφών καί επί της πρώτης (βασικής) ως άνω προσβαλλομένης ερειδομένων διοικητικών πράξεων περί διορισμού τών κ.κ. Μάρκου Μπόλαρη, Σπυρίδωνος Σφέτα, Νικολάου Ζάϊκου, Αλεξάνδρας Ιωαννίδου, Ιακώβου Μιχαηλίδη, Ευθυμίου Χαρλαύτη καί Αθανασίου Λούπα ως μελών τού ελληνικού τμήματος τής “μεικτής διεπιστημονικής επιτροπής εμπειρογνωμόνων Ελλάδος – πΓΔΜ για ιστορικά, αρχαιολογικά καί εκπαιδευτικά θέματα”, τής οποίας η λειτουργία ήρξατο τήν 2α Νοεμβρίου 2018.
--------------------
Αξιότιμη Κυρία Πρόεδρε του Συμβουλίου της Επικρατείας,
Αξιότιμη Κυρία Εισηγήτρια,
Αξιότιμοι Κύριοι Σύμβουλοι,
Επανέρχομαι μετά την συζήτηση της αίτησής μου, των προσθέτων λόγων της και θεωρώντας ενιαίο κείμενο με αυτές τα δύο υπομνήματά μου, τα οποία κατέθεσα προ και μετά την συζήτηση της αίτησης αναστολής μου, προς απόδειξιν των τεθέντων νομικών και πραγματικών ζητημάτων αναλυτικά.
Η προφορική ανάπτυξη των νομικών και πραγματικών ζητημάτων θίχτηκε κατ’ελάχιστον, κατά την επ’ακροατηρίω διαδικασία, στην χρονική διάρκεια των μόλις 18 λεπτών που μου παρασχέθηκε από την κυρία πρόεδρο.
Εξαρχής ξεκαθαρίζω την θέση μου. Με την αίτησή μου Σας ζητώ Κύριοι Σύμβουλοι, να τηρήσετε το Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό, με πίστη και αφοσίωση στην Δημοκρατία και την Πατρίδα, όπως το ίδιο το Σύνταγμα Σας επιτάσσει. Τίποτα πλέον αυτού.
Τα, όχι τόσο δύσκολα τελικά, νομικά ζητήματα, αλλά και την αδυσώπητη πραγματικότητα που θα ζήσουμε εμείς και η πατρίδα μας, αν δεν ακυρώσετε την προσβαλλόμενα και τα εξ αυτής γεγεννημένα, δεν τα έφερα εγώ ενώπιόν Σας.
Η ιστορία είναι αυτή που σας κατέστησε μόνους αρμόδιους και υπεύθυνους για την ακύρωση της προσβαλλομένης, ελέγχοντας την νομιμότητα αυτής.
Ώστε να αποκαταστήσετε την ιστορική πραγματικότητα στην αλήθεια της. Να ξεκαθαρίσετε τα ψευδή ιστορικά γεγονότα επί των οποίων στηρίχθηκε ο κύριος υπουργός των εξωτερικών.
Και να σφραγίσετε οριστικά την κερκόπορτα εδαφικού ακρωτηριασμού αρχικά, και τελικά διαμελισμού της πατρίδας μας, την οποία άνοιξε διάπλατα η κατάπτυστη συμφωνία του.
Σύννομα τα ζητούμε αυτά. Και απολύτως εντός των ορίων αρμοδιότητάς σας, όπως αυτά διαγράφονται τόσο από το Σύνταγμα, όσο και από το διεθνές δίκαιο και την απόλυτη υποχρέωση της δικαιοσύνης να απονέμει το δίκαιο, με τρόπο αποτελεσματικό. Δηλαδή στην ώρα που πρέπει, με το πλέον πρόσφορο μέσο που επιβάλλεται. (άρθρα 20 παρ. 1 Σ και 13 ΕΣΔΑ)
Επί των τεθέντων νομικών ζητημάτων:
Α. Διοικητική πράξη και δη αποσπαστή
1. Εκτελεστότητα
Σύμφωνα με το άρθρο 95 Σ, υπάγονται στην αρμοδιότητά Σας, αιτήσεις ακύρωσης των εκτελεστών πράξεων των διοικητικών αρχών για υπέρβαση εξουσίας ή για παράβαση νόμου. Συντρέχουν σωρευτικά οι προϋποθέσεις δικαιοδοσίας Σας.
Η υπογραφείσα προσβαλλόμενη, υπεγράφη από τον υπουργό εξωτερικών της Ελλάδας και τον υπουργό εξωτερικών του κράτους χωρίς όνομα (θα εξηγήσω κατωτέρω), παρουσία του μάρτυρα Νίμιτς (!), στις Πρέσπες και είναι μία διεθνής συνθήκη.
Είναι διοικητική πράξη, με το οργανικό κριτήριο, δεδομένου ότι έχει υπογραφεί από τον υπουργό. Η σύναψη διεθνούς συνθήκης συνιστά περιορισμό της κυριαρχίας ενός κράτους. Ο περιορισμός αυτός συνεπάγεται απόφαση στο πλαίσιο της οποίας το κράτος, δηλαδή η κυβέρνηση έχει διαπλαστική ελευθερία.
Ως γνωστόν, οι διεθνείς συνθήκες αποκτούν ισχύ μετά την κύρωσή τους κατά τα προβλεπόμενα στο συντακτικό θεμελιωτικό νόμο κάθε κράτους, σύμφωνα με την Συνθήκη της Βιέννης. Στην προκείμενη περίπτωση σύμφωνα με το άρθρο 28 παρ. 1 του δικού μας Συντάγματος. Δηλαδή κατά τα ειωθότα, μία συνηθισμένη διεθνής συνθήκη θα αποκτούσε ισχύ μετά την κατά το άρθρο 28 κι ενδεχομένως 27 του Συντάγματος, κοινοβουλευτική διαδικασία κύρωσής της, με την πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών. Κι εφόσον συντρέχει σπουδαίο εθνικό συμφέρον και δεν θίγει τα δικαιώματα του ανθρώπου και δεν θίγει τις βάσεις του δημοκρατικού πολιτεύματος και γίνεται με βάση τις αρχές της ισότητας και της αμοιβαιότητας.
Πράγματι, αν συνέτρεχαν τα συνήθως συμβαίνοντα στις διεθνείς συνθήκες και τους τρόπους παραγωγής ισχύος τους, θα στερείτο η εν λόγω διοικητική πράξη εκτελεστότητας και κατά συνέπεια παραγωγής εννόμων αποτελεσμάτων κι επομένως δεν θα συζητείτο καν η δυνατότητα προσβολής αυτής ενώπιόν Σας.
(Ίδετε καθηγητή Νομικής Αθηνών, Γιώργο Γεραπετρίτη 11/6/2018 Καθημερινή, με τίτλο: ο ρόλος της Βουλής στο Μακεδονικό «η κυβέρνηση δεσμεύει την χώρα με την υπογραφή και η βουλή την καθιστά εσωτερικό δίκαιο με την κύρωση ….. σε μία κοινοβουλευτική δημοκρατία η κυβέρνηση έχει την εμπιστοσύνη της βουλής και στο πλαίσιο αυτό ασκεί εκτελεστική λειτουργία…… η δικαιοπολιτική υποχρέωση κοινής θέσης των εταίρων του κυβερνητικού συνασπισμού στην υπογραφή διεθνούς συνθήκης…… πιθανότητα να βρεθεί η χώρα σε καθεστώς διεθνούς δέσμευσης χωρίς να έχει ενημερωθεί η Βουλή, πολλώ δε μάλλον να έχει εξασφαλιστεί η συναίνεσή της»
Όμως η προσβαλλόμενη συνιστά το εκπληκτικό. Πρώτη φορά στα παγκόσμια ιστορικά χρονικά, διεθνής συνθήκη ΕΧΕΙ ΑΜΕΣΗ ΙΣΧΥ, πριν την κύρωσή της, κατά τον καθηγητή διεθνούς δικαίου Νικόλαο Ρούκουνα! Γεγονός που κατέστησε αναγκαία την προσφυγή ενώπιόν Σας και καθιστά απαιτητή την ακύρωσή της για λόγους που θα εξηγηθούν περαιτέρω.
2. Θίγει ατομικά δικαιώματα
Επίσης, παρότι κατά το διεθνές δίκαιο, οι διεθνείς συνθήκες οφείλουν να μην θίγουν τα δικαιώματα του ανθρώπου (οπότε τότε θα μπορούσε να γίνει λόγος για απρόσβλητο των συνθηκών ως αφορωσών τις εξωτερικές σχέσεις της χώρας, τον απρόσβλητο πυρήνα της εκτελεστικής εξουσίας κατά την συνταγματική επιταγή της διάκρισης των εξουσιών), εδώ συντρέχει η επίσης παγκόσμια πρωτοτυπία: Να θίγεται βάναυσα το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού των Ελλήνων και δη των Μακεδόνων Ελλήνων, αλλά και το δικαίωμα ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητάς τους.
Μάλιστα με άμεση ισχύ παρότι κατά την συνθήκη συμφωνήθηκε τα συγκεκριμένα έννομα αποτελέσματα να επέρχονται μετά την θέση της σε ισχύ, δηλαδή μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας κύρωσης και στην ελληνική βουλή!
Σε αντιδιαστολή, δεν τίθεται και δεν μπορεί βάσει διεθνούς δικαίου να τεθεί ίδιο ζήτημα αυτοπροσδιορισμού και εξ αυτού του λόγου προστασίας της προσωπικότητας και των δικαιωμάτων του ανθρώπου για τους σκοπιανούς φίλους και γείτονές μας.
(Με τους οποίους ισχυρά ξένα εθνικά συμφέροντα δημιουργούν τις προϋποθέσεις για να εμπλακούμε σε πόλεμο με συνέπεια τον διαμελισμό μας μέσω της κατάπτυστης θα αναλύσω παρακάτω).
Διότι, δεν υφίσταται δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού και δεν προστατεύονται τα εξ αυτού ελκόμενα παρεπόμενα, ως μηδέποτε γεννηθέντα, δικαιώματα, (διότι παράνομα), τα οποία στηρίζονται στα σαθρά θεμέλια της παραχάραξης της επιστήμης της ιστορίας και σε ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ κατά το ΔΕΚ αποφάσεις, ενός ανακηρυχθέντος ως παράνομου, δικτατορικού καθεστώτος (καθεστώς Τίτο), οι οποίες ελήφθησαν προκειμένου να θεμελιώσουν εδαφικές βλέψεις και έξοδο των τότε αναφερομένων ως ανατολικό μπλοκ ή σοβιετικής επιρροής (τότε, όχι σήμερα, όχι πια) κρατών στο Αιγαίο.
Αυτά αποδεικνύονται με τον πιο κρυστάλλινο τρόπο από την μυστική συμφωνία του Μπλεντ μεταξύ δύο δικτατορικών καθεστώτων, αυτών του Τίτο και Ντιμιτρόφ, που έλαβε χώρα το 1947.
Παραπέμπω στο απόσπασμα των προσθέτων λόγων (Παπασωτηρίου): «Ἐν τῷ μεταξύ, κατόπιν μακρῶν διαβουλεύσεων Γιουγκοσλαύων καί Βουλγάρων τῷ 1947 καί ἐνῷ ἐμαίνετο ἐν Ἑλλάδι ὁ ἐμφύλιος πόλεμος, οἱ ἡγέται τῶν ἐν λόγῳ κρατῶν, Τίτο καί Δημητρώφ, ἔθεσαν εἰς τό Μπλέντ τάς βάσεις διά τήν ἕνωσιν τοῦ βουλγαρικοῦ γεωγραφικοῦ τμήματος τοῦ Πιρίν μέ τήν ψευδεπίγραφον γιουγκοσλαυικήν δημοκρατίαν τῆς “Μακεδονίας”. Συνεφωνήθη ἀκόμη ὅτι θά προηγεῖτο μία πνευματική καί πολιτιστική προπαρασκευή καί “καθοδήγησις” τῶν Βουλγάρων τοῦ Πιρίν, ὥστε νά δεχθοῦν τήν “μακεδονοποίησίν” των καί τήν ἐν συνεχείᾳ ἐνσωμάτωσιν τῆς ἐπαρχίας των εἰς τό γιουγκοσλαυικόν κράτος, ὡς φυσική καί ἀναγκαῖα θυσία εἰς τόν βωμόν τῆς βουλγαρο-γιουγκοσλαυικῆς φιλίας, ἥτις θά ὡδήγει εἰς τήν ὁμοσπονδοποίησιν τῶν νοτίων Σλαύων. Εἰς αντάλλαγμα ἡ Γιουγκοσλαυΐα θά παρεχώρει εἰς τήν Βουλγαρίαν τάς παλαιάς μικράς βουλγαρικάς περιοχάς, τάς ὁποίας εἶχε προσαρτήσει μετά τόν Α΄ παγκόσμιον πόλεμον διά τῆς συνθήκης τοῦ Νεϊγῦ. Ἐπί πλέον ἡ Γιουγκοσλαυΐα ἀνέλαβεν τήν ὑποχρέωσιν νά ὑποστηρίξῃ τό βουλγαρικόν αἴτημα εἰς τήν Διάσκεψιν εἰρήνης τῶν Παρισίων διά τήν ἐνσωμάτωσιν εἰς τήν ἡττημένην Βουλγαρίαν τῆς δυτικῆς Θράκης καί τήν ἀπόσπασίν της ἐκ τῆς Ἑλλάδος! Εἰς ἐκτέλεσιν τῆς παρανόμου ταύτης ἐξ ἐπόψεως διεθνοῦς δικαίου συμφωνίας ἡ Βουλγαρία ἐδέχθη τήν εἴσοδον εἰς τήν ἐπαρχίαν τοῦ Πιρίν Γιουγκοσλαύων καθοδηγητῶν, διδασκάλων καί διοικητικῶν ὑπαλλήλων διά τήν ἐφαρμογήν τοῦ πρώτου σταδίου ἐνσωματώσεως τῆς ἐπαρχίας τοῦ Πιρίν. Ὡς πρός δέ τό γεωγραφικόν διαμέρισμα τῆς Μακεδονίας τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους, διά μυστικοῦ των πρωτοκόλλου ἀνεγνωρίσθη εἰς τήν Γιουγκοσλαυΐαν τό δικαίωμα μελλοντικῆς ἐνσωματώσεώς του εἰς τήν ἑνιαίαν “ὁμόσπονδον σοσιαλιστικήν δημοκρατίαν τῆς Μακεδονίας”.
Ὡστόσο ἡ συμφωνία τοῦ Μπλέντ καί ἡ εἴσοδος Γιουγκοσλαύων καθοδηγητῶν εἰς τό Πιρίν ἐξεσήκωσαν τούς Βουλγάρους εἰς τήν ἐν λόγῳ ἐπαρχίαν, οἵτινες διεμαρτύροντο χαρακτηριστικῶς καί ἐπιμόνως ὅτι εἶναι Βούλγαροι καί οὐχί “Μακεδόνες”.
Διά τήν ἐπίτευξιν τῶν ὡς ἄνω στόχων τῆς συμφωνίας τοῦ Μπλέντ ἡ Γιουγκοσλαυΐα καί ἡ Βουλγαρία, ἀλλά καί ἡ τότε Σοβιετική Ἕνωσις ἀνεμείχθησαν ἐνεργῶς εἰς τόν ἐμφύλιον πόλεμον καί συνέβαλον καθοριστικῶς εἰς τήν διεξαγωγήν του ἐκ μέρους τῶν ἀνταρτικῶν δυνάμεων διά τῆς παροχῆς εἰς αὐτάς στρατιωτικῆς, ὑλικοτεχνικῆς καί οἰκονομικῆς συνδρομῆς, ἐνῷ τά ἀνταρτικά σώματα ἐχρησιμοποίουν τό ἔδαφος τῆς Γιουγκοσλαυΐας καί τῆς Βουλγαρίας (καθώς καί τῆς Ἀλβανίας) ὡς ὁρμητήρια διά τάς ἐπιδρομάς καί ὡς καταφύγιον, ὁσάκις ἐδιώκοντο ὑπό τοῦ Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ.
Τονίζεται ὅτι τόσον ἡ ἐν λόγῳ δραστική καί ἄμεσος ἀνάμειξις καί συμμετοχή τῶν ἀνωτέρω κρατῶν εἰς τά ἐσωτερικά τῆς Ἑλλάδος κατά τήν διάρκειαν τοῦ ἐμφυλίου πολέμου, ὅσον καί ἡ ἰδία ἡ μεταξύ Γιουγκοσλαυΐας καί Βουλγαρίας συμφωνία τοῦ Μπλέντ καί συνωδᾷ ἡ ἐπ’ αὐτῆς στηριχθεῖσα προπαγάνδα, ἡ ἐπιβληθεῖσα εἰς τόν λαόν τῆς ὡς ἄνω ψευδεπιγράφου ὁμοσπόνδου «δημοκρατίας» τῆς Γιουγκοσλαυΐας, στόχον ἄμεσον ἔχουσα, κατά τά προρρηθέντα, ἀφ’ ἑνός τήν ἀπόσχισιν τῆς Μακεδονίας καί τήν ἐνσωμάτωσίν της εἰς τήν Γιουγκοσλαυΐαν καί δή εἰς τήν ἐν θέματι ψευδεπίγραφον ὁμόσπονδον «δημοκρατίαν» της, ἀφ’ ἑτέρου τήν ἀπόσχισιν τῆς Δυτικῆς Θράκης καί τήν ἐνσωμάτωσίν της εἰς τήν Βουλγαρίαν, ἐτελέσθησαν κατ’ ἀπόλυτον παράβασιν τοῦ διεθνοῦς δικαίου καί δή – μεταξύ τῶν ἄλλων – τῶν διατάξεων τῶν παραγράφων 2, 4 και 7 τοῦ ἄρθρου 2 τοῦ Καταστατικοῦ Χάρτου τοῦ ΟΗΕ, δι’ ὧν ἐπιτάσσονται ἀντιστοίχως αἱ ἀναγκαστικοῦ δικαίου καταστατικαί ὑποχρεώσεις καί ἀρχαί τῆς κυριαρχίας τῶν κρατῶν μελῶν, τῆς ἀποχῆς τῆς χρήσεως βίας κατά τῆς ἐδαφικῆς ἀκεραιότητος καί τῆς πολιτικῆς ἀνεξαρτησίας παντός κράτους μέλους και τῆς ἀπαγορεύσεως τῆς ἀναμείξεως εἰς τάς ἐσωτερικάς ὑποθέσεις τῶν ἄλλων κρατῶν.
Ὡστόσο τόν Ιούνιον τοῦ 1948 ἡ Κομινφόρμ ἀπεκήρυξεν τόν Τίτο, ὁπότε ἡ ὅλως παράνομος ἐξ ἐπόψεως διεθνοῦς δικαίου συμφωνία τοῦ Μπλέντ κατέπεσεν ὁλοσχερῶς, ἔπαυσεν ἐν τῇ πράξει ἰσχύουσα μεταξύ τῶν ἀνόμως ταύτην συνομολογησάντων μερῶν, καθ' ὅσον ἀμέσως ἐξεδιώχθησαν ἀπό τήν βουλγαρικήν ἐπαρχίαν τοῦ Πιρίν ὅλοι οἱ Γιουγκοσλαῦοι καθοδηγηταί.
Ἀπό τοῦ αὐτοῦ δ' ἔτους 1948 καί μετά, ἡ Βουλγαρία ἐνεκατέλειψε βαθμηδόν τάς παλαιάς διακηρύξεις ἐδαφικῶν ἔναντι τῆς Ἑλλάδος διεκδικήσεων ἐπί τῆς Μακεδονίας καί μέ ἐπίσημον δήλωσιν ἀνεγνώρισεν ὅτι δέν ὑπάρχει μακεδονικόν ἔθνος, ὅτι εἰς τό Πιρίν κατοικεῖ ἀμιγής βουλγαρικός πληθυσμός καί ὅτι εἰς τήν Ἑλλάδα δέν ὑφίσταται σλαυική (βουλγαρική) μειονότης (Νικολάου Μάρτη, Ἡ Πλαστογράφησις τῆς ἱστορίας τῆς Μακεδονίας, ἐκδόσεις Παιδεία, Θεσσαλονίκη 2007, πόνημα βραβευθέν ὑπό τῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν).
Παρά τήν ἐπιγενομένη τῆς συμφωνίας τοῦ Μπλέντ ρῆξιν μεταξύ Βουλγαρίας καί Γιουγκοσλαυΐας καί τήν ἀποκήρυξιν τοῦ Τίτο ἀπό τόν Στάλιν καί τήν Κομινφόρμ, τό καθεστώς τοῦ Τίτο συνέχισεν μονομερῶς τήν ἐπιδίωξιν τῶν στόχων τῆς ὡς ἄνω παρανόμου συμφωνίας, διά προφανεῖς πολιτικούς λόγους συνισταμένους ἀφ' ἑνός μέν εἰς τήν ἐντός τῆς Γιουγκοσλαυΐας ὕπαρξιν καί δή εἰς τήν συγκεκριμένην περιοχήν τῆς ἐπαρχίας τοῦ Βαρδάρη τῆς εὑρυτάτης βουλγαροφώνου ἐθνοτικῆς ὁμάδος αὐτοπροσδιοριζομένης ἀκριβῶς ὡς βουλγαρικῆς, τῆς ὁποίας τήν ἑδραῖαν ἐθνικήν ὑπόστασιν καί συνείδησιν ἤθελε κυριολεκτικῶς νά ἐξαλείψῃ διά τῆς “μακεδονοποιήσεως”, τῆς δολίας δηλαδή ἐμφυσήσεως εἰς αὐτούς τῆς ψευδοῦς πεποιθήσεως μέσῳ συναφοῦς καθεστωτικῆς προπαγάνδας ὅτι ἀνήκουν εἰς τό παντελῶς ἀνύπαρκτον “μακεδονικόν ἔθνος”, ἀφ' ἑτέρου δέ εἰς τήν εἰς βάρος τῆς Ἑλλάδος παράνομον κατά τό διεθνές δίκαιον διεκδίκησιν και προσάρτησιν τῆς Μακεδονίας, πλέον τῆς παρανόμου ἐνεργοῦ του ἀναμείξεως καί δράσεως εἰς τόν ἐμφύλιον πόλεμον.
Οὕτως καί ἐντός αὐτοῦ τοῦ καθ' ὅλα παρανόμου πλαισίου, τό παράνομον καθεστώς τοῦ Τίτο ἐξηκολούθησε τήν συστηματικήν προσπάθειαν μεταβολῆς τῆς ἐθνικῆς συνειδήσεως τοῦ πληθυσμοῦ τῆς ἐν λόγῳ περιοχῆς καί δή τῆς ἐκεῖ κυριάρχου ἐθνοτικῆς της ὁμάδος τῶν Βουλγάρων καί τῶν βουλγαρικῆς καταγωγῆς ἀνθρώπων, ὑποβαλόν τούτους εἰς τήν ἐξειδικευμένην ἀνθελληνικήν προπαγάνδαν ὅτι τυγχάνουν δῆθεν “Μακεδόνες”, ἀπόγονοι τῶν ἀρχαίων Μακεδόνων ἀλλά μή Ἕλληνες, ὅτι ἡ γλῶσσα των εἶναι ἡ “Μακεδονική”, ὡς καί ὅτι ἡ Ἑλλάς ἐξώντωσεν καί ἐξεδίωξεν τούς συμπατριῶτας των “Μακεδόνας” ἐκ τῆς Μακεδονίας διαπράξασα δῆθεν γενοκτονίαν εἰς βάρος των, ἐνῷ τά ἴδια αὐτά ψεύδη καί δολία ἐγκληματική προπαγάνδα ἤρχισαν συστηματικῶς καί 'ἐπιστημονικῶς' διδασκόμενα εἰς τά σχολεῖα τοῦ γιουγκοσλαυικοῦ κράτους, καλλιεργουμένου τοῦ μίσους τῶν κατοίκων τῆς περιοχῆς αὐτῆς καί δή τῶν νέων ανθρώπων διά τήν Ἑλλάδα καί τούς Ἕλληνας ὡς δῆθεν “γενοκτόνους” καί “καταπατητάς” τῆς Μακεδονίας.
Καί ἐνῷ ἡ συμφωνία τοῦ Μπλέντ εἶχε, κατά τά προρρηθέντα, καταρρεύσει, μετά τήν δυσμένειαν, εἰς ἥν εἶχε περιπέσει ὁ Τίτο ἔναντι τοῦ Στάλιν καί ἐνῷ συνάμα ἡ πλήρης οὐσιαστική ἐξουδετέρωσίς της εἶχεν ἐν τοῖς πράγμασι συντελεσθεῖ, τό “μέγα” παρά ταῦτα ἐπίτευγμα τοῦ παρανόμου καθεστῶτος τοῦ Τίτο συνίσταται ἀκριβῶς εἰς τήν διείσδυσιν διά τῆς μεθόδου τής στυγνῆς καί καθ' ὅλα ἐγκληματικῆς καί παρανόμου προπαγάνδας καί πλύσεως ἐγκεφάλου – ἤδη ἀπό τῆς εὐαισθήτου παιδικῆς ἡλικίας – εἰς τόν ψυχισμόν ἰδίως τῶν κατοίκων τῆς ὡς ἄνω ψευδεπιγράφου πρῴην ὁμοσπόνδου γιουγκοσλαυικῆς «δημοκρατίας», τόν ὁποῖον πλήρως, δολίως καί σκοπίμως διεστρέβλωσεν καί ἀπεδόμησεν – διά τήν προλείανσιν πρωτίστως τῆς παρανόμου εἰς βάρος τῆς Ἑλλάδος διεκδικήσεως σύμπαντος τοῦ ἐν αὐτῇ περιλαμβανομένου γεωγραφικοῦ διαμερίσματος τῆς Μακεδονίας, καίτοι κατῳκουμένης ὑπό συμπαγῶν πληθυσμῶν ἑκατομμυρίων ἀληθῶν Μακεδόνων, κατ' εὐθείαν δηλαδή ἀπογόνων τῶν Ἑλλήνων τοῦ ἀρχαίου βασιλείου τῆς Μακεδονίας, ὡς καί διά τήν ὁριστικήν ἐξάλειψιν τοῦ κινδύνου διεκδικήσεως ὑπό τῆς Βουλγαρίας τῆς ἐν λόγῳ πρῴην γιουγκοσλαυικῆς ἐπαρχίας τοῦ Βαρδάρη, ὑπό Βουλγάρων κυρίως κατῳκουμένης – εἰς τρόπον ὥστε ὄντως κατεσκευάσθη εἰς τούτους οὐ μόνον ἡ πεπλανημένη καί ψευδής ἐθνική συνείδησις ὅτι τυγχάνουν Μακεδόνες, ἀλλά καί ὑπεδαυλίσθη ἡ ἀλυτρωτική ἅμα πεποίθησις ὅτι οἱ Ἕλληνες ἐξέβαλον τούς συμπατριώτας των καταλαβόντες τήν Μακεδονίαν, ὡς καί ὅτι τά ἱστορικά ὅρια τῆς “πατρίδος” των ἐξικνοῦνται πρός Ἀνατολάς μέν ἕως τοῦ Αἰγαίου πελάγους, πρός Νότον δέ μέχρι τοῦ Ὀλύμπου φέροντες ἅμα τό ἐθνικόν καθῆκον τῆς “ἀπελευθερώσεως” τῶν “κατεκτημένων” δῆθεν ὑπό τῶν Ἑλλήνων “μακεδονικῶν” ἐδαφῶν.
Ὁ ἄθλιος λοιπόν οὗτος καί καθ' ὅλα ἐγκληματικός καί παράνομος σφετερισμός τοῦ ὀνόματος τῆς Μακεδονίας καί τῆς μακεδονικῆς ἰδιότητος καί καταγωγῆς, ὅστις οὐδέν εὑρίσκει προηγούμενον εἰς τήν παγκόσμιον ἱστορίαν, γνήσιον γέννημα καί θρέμμα τῆς ἀνθελληνικῆς καί ἀπολύτως διεστραμμένης καί ληστρικῆς “διανοήσεως” καί προπαγάνδας τοῦ καθεστῶτος Τίτο προσβάλλει τήν ἐθνικήν καί ἱστορικήν συνείδησιν ἁπάντων τῶν ἁπανταχοῦ τῆς γῆς Ἑλλήνων καί βεβαίως θίγει ἀμέσως καί παρά τόν Νόμον τήν ἡμετέραν ἐθνικήν καί ἱστορικήν συνείδησιν, ὡς θεμελιωδεστάτου ἐκφάνσεως τῆς προσωπικότητος ἑκάστου ἐξ ἡμῶν ἀτομικῶς καί ὡς νομίμων ἐκπροσώπων τῶν μακεδονικῶν ἑνώσεων καί τῶν μελῶν των, γνησίων ὄντων τήν καταγωγήν Ἑλλήνων καί ἀνηκόντων εἰς τό Ἑλληνικόν Έθνος.»
Άρα δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού βασιζόμενο πάνω σε πλαστογραφημένη ταυτότητα, δημιουργηθείσα ειδικά για να αποτελέσει το υπόβαθρο εδαφικών διεκδικήσεων, 25 ή έστω και 200 ετών δεν υπάρχει.
Γιατί προστατεύεται το δικό μας δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού, θεμελιωμένο σε τρισχιλιετή ιστορία «αυθεντική κι αντικειμενική» κατά τις προτιμήσεις του υπουργού κ. Κοτζιά. Το εξηγούν οι 376 καθηγητές πανεπιστημίου των πανεπιστημίων ολόκληρου του κόσμου στην από 19/5/2009 επιστολή τους προς Ομπάμα , η οποία συμπεριλαμβάνεται ολόκληρη στα εξώδικα των αιτούντων προς τον υπουργό εξωτερικών, υπουργό εθνικής άμυνας και συγκυβερνήτη, πρωθυπουργό και τους λοιπούς όλους, εκ των 300 βουλευτών του κοινοβουλίου. Στα εξώδικα επισυνάπτονται τα πλήρη στοιχεία των καθηγητών ιστορίας, αρχαιολογίας και κλασικών σπουδών.
Μάλιστα δε, το δικό μας δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού προστατεύεται με διεθνείς συμβάσεις και συνθήκες που έχουν καταστεί εσωτερικό δίκαιο βάσει του 28 παρ 1 του Συντάγματος και εφαρμόζονται πάνω και πριν και πέρα από τους συνιστώντες την εσωτερική έννομη τάξη κανόνες δικαίου και δη το ΠΔ 18/1989 στο οποίο βασίζεται η αρμοδιότητά σας. Για το σχετικό άρθρο του συντάγματος που θεμελιώνει την αρμοδιότητά σας, το 95 θα επανέλθω).
Άρα επί της προσβαλλομένης, οι δύο αρνητικές προϋποθέσεις που θα καθιστούσαν απαράδεκτη την αίτησή μας προς ακύρωση της κατάπτυστης, συντρέχουν θετικά. Και αποτελούν τις νόμιμες προϋποθέσεις που επιβάλλουν τον κατ’ουσίαν έλεγχό σας της αίτησής μας.
1) Κατ’αρχάς λοιπόν οφείλουν οι διεθνείς συνθήκες να μην θίγουν δικαιώματα πολιτών, αλλά να αφορούν μόνο σχέσεις μεταξύ οργάνων εκτελεστικής εξουσίας
2) Να μην βρίσκονται σε ισχύ οι διατάξεις της συνθήκης πριν την κύρωση αυτής, άρα να μην υφίσταται ενεστώς έννομο συμφέρον προς άσκηση αίτησης ακύρωσης.
Βεβαίως, η θέση σε ισχύ της συνθήκης κατόπιν κύρωσης είναι ένας τρόπος θέσης της σε ισχύ (ο μοναδικός γνωστός μέχρι να καινοτομήσει καταστροφικά εις βάρος της Ελλάδας ο κύριος υπουργός).
Ο άλλος είναι η καινοφανής προσωρινή ισχύς που έδωσε στα εκ της προσβαλλομένης άρθρα 2 παρ 4 εδ β στ ii) και στο 8 παρ. 5. Δηλαδή κατά τρόπο καινοφανή, ο κύριος υπουργός φρόντισε να δεσμεύσει την Ελλάδα, αποδεχόμενος να προσκληθούν τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ, αλλά και να γίνουν πλήρες μέλος, εντασσόμενα με μόνη την υπογραφή του πρωτοκόλλου ένταξης (πριν την κύρωση από την Βουλή, ίδετε επιστολές του) και την αλλαγή των εκπαιδευτικών βιβλίων, της ιστορίας μας, της επαναξιολόγησης αρχαίων και μνημείων (!!), ως και αλλαγή των ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΑΤΛΑΝΤΩΝ (δηλαδή θα εμφανιστεί Μακεδονία στην Χάρτα του Ρήγα Φεραίου, αν είναι ποτέ δυνατόν!).
Και ο τρίτος και χειρότερος είναι αυτός που ζούμε. Η θέση της συνθήκης εν ισχύ εν τοις πράγμασι. Με την δημιουργία έννομων συνεπειών που δημιουργούν μία νέα πραγματικότητα πριν την πλήρη θέση σε ισχύ της κατάπτυστης και η οποία νέα πραγματικότητα αυτή αναπτύσσει μία δική της δυναμική τέτοια ώστε να δημιουργεί κανόνες δικαίου. Κανονιστική δύναμη του πραγματικού την αναφέρει ο αναπληρωτής καθηγητής δημοσίου δικαίου στην Νομική Αθηνών Σπύρος Βλαχόπουλος (“normative kraft des faktischen”). Και η δύναμη αυτή της πραγματικότητας να υπαγορεύει κανόνες δικαίου και να μην μπορεί να ανακληθεί (ως πραγματικότητα παρά την μη κύρωσή της), σε περίπτωση μη κύρωσής της από την βουλή, δεν είναι δυνατόν να ξεπεραστεί με προσήλωση στον τύπο, δηλαδή την δήθεν δεσμία αρμοδιότητα του Δικαστηρίου Σας, σε σημείο εξοβελισμού της ουσίας.
Ο τύπος γεννήθηκε για να περιφρουρεί την ουσία όχι για να την καταστρέφει. Και την καταστρέφει, αν ο τύπος επιτρέπει στους παρανομούντες εκ της διοικήσεως να προβαίνουν ανεξέλεγκτοι (κατά την συνδρομή των όρων της νομιμότητας) σε δεσμεύσεις της χώρας σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο.
Στην συγκεκριμένη περίπτωση όμως συντρέχουν οι νόμιμοι όροι ελέγχου σας όπως απέδειξα ήδη και θα ολοκληρώσω κατωτέρω.
Κρίσιμο ζήτημα προστασίας των θιγομένων δικαιωμάτων του ανθρώπου αποτελεί, η δυνατότητα παροχής αποτελεσματικής προστασίας βάσει του άρθρου 13 ΕΣΔΑ και του 20 παρ 1 του Συντάγματος. Και η δυνατότητα αποζημίωσης των αιτούντων, οι οποίοι διά της συγχύσεως που επέρχεται αναφορικά με τον δικαιούχο της ονομασίας της Μακεδονίας στο διεθνές προσκήνιο, υπόκεινται σε σοβαρή βλάβη και προσβολή της προσωπικότητάς τους διά της κατάργησης της ταυτότητάς τους. Δεδομένου δε ότι η κατάπτυστη νομιμοποιεί ως δικαιούχο τον κλέφτη του ονόματός μας, που συνιστά κράτος, δηλαδή διεθνές υποκείμενο δικαίου, έναντι ημών, που αποτελούμε μία περιφέρεια της Ελλάδας, η εφιαλτικά προδοτική συμφωνία οδηγεί αναντίρρητα σε οριστική απώλεια του ονόματός μας η οποία είναι αδύνατον να αποζημιωθεί από το ελληνικό κράτος.
Μάλιστα δε, οφείλετε να προβείτε στον αντίστροφο δικανικό συλλογισμό, διότι δεν νοείται πράξη που καταστρατηγεί ατομικά δικαιώματα να μην μπορεί να προσβληθεί και να ακυρωθεί από πολίτες ασκούντες το δικαίωμα προσφυγής με αίτημα παροχής έννομης προστασίας τους.
Πρωτεύοντα ρόλο στον συλλογισμό σας, οφείλει να σημάνει το γεγονός, ότι μετά την ενδεχόμενη κύρωση της κατάπτυστης στην Βουλή, δεν υπάρχει τρόπος προσφυγής προς ακύρωσή της, διότι δεν θα συνιστά διοικητική πράξη πλέον, ούτε θα έχει κανονιστικό περιεχόμενο!
Άρα ενδεχόμενη απόρριψη της αίτησής μας από το Δικαστήριό σας, θα συνιστά το παγκοσμίως καινοφανές του ΑΠΡΟΣΒΛΗΤΟΥ διοικητικής πράξης, καίτοι θίγει ατομικά δικαιώματα!
Για τον λόγο αυτό οφείλετε, πρώτα να αναζητήσετε αν το βάσιμο της αίτησης ευσταθεί (θίγει ατομικά δικαιώματα, έχει άμεση ισχύ, άρα είναι ενεστώς το έννομο συμφέρον μας) και μετά να προσεγγίσετε το ζήτημα του παραδεκτού. Διότι απρόσβλητες πράξεις ήταν μόνον οι πράξεις μοναρχών ελέω θεού. Όχι δημοκρατικά εκλεγμένων κυβερνήσεων που οφείλουν να ακολουθούν την αρχή της νομιμότητας, άλλως πώς να συμμορφώνονται προς αυτήν μέσω δικαστικών αποφάσεων.
Μάλιστα δε, επί του αιτήματος παροχής έννομης προστασίας σε γενικότερο πλαίσιο και της δυνατότητας ακύρωσης οποιασδήποτε, μα οποιασδήποτε, πράξης της διοίκησης δεν πληροί τους όρους νομιμότητας, αυτονόητη απάντηση για οποιοδήποτε σύστημα απονομής δικαιοσύνης είναι η δυνατότητα ελέγχου της νομιμότητας πάντοτε, όλων των πράξεων της διοίκησης, ακριβώς διότι δεν νοείται παρανομούν όργανο της διοίκησης ανέλεγκτο κατά κανένα δικαιϊκό σύστημα.
Τις σκέψεις αυτές έχει αποτυπώσει σε σωρεία αποφάσεων το ΔΕΚ αλλά και το γαλλικό ΣτΕ του οποίου την νομοθεσία έχουμε αντιγράψει στο ελληνικό σύστημα απονομής διοικητικής δικαιοσύνης.
Κλείνω το σκέλος αυτό του υπομνήματός μου, διαπιστώνοντας ότι η κατάπτυστη δεν συνιστά τις πράξεις προετοιμασίας της σύναψης συνθήκης άνευ σημασίας, αλλά συμφωνία έχουσα άμεση ισχύ σε όλα τα βαρύνοντα πεδία της, (πολλά εκ των οποίων έχουν μάλιστα αφανώς εν τοις πράγμασι συμβεί χωρίς να έχουν ακόμα ανακοινωθεί), γεγονός που καθιστά έτι επιτακτικότερη την ακύρωσή της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου