Ο ηθοποιός, Δημήτρης Πετρόπουλος που οι περισσότεροι γνωρίσαμε μέσα από τη σειρά “Παρά Πέντε”, έδωσε συνέντευξη στην On Time και μίλησε μεταξύ άλλων για τις δύο πολύ σοβαρές περιπέτειες που έχει περάσει με την υγεία του, αλλά και τη σεξουαλική παρενόχληση που βίωσε από σκηνοθέτη.
Υπήρξες όμορφος στα νιάτα σου. Έχεις δεχτεί σεξουαλική παρενόχληση ή άλλου είδους κακοποιητική συμπεριφορά στο θέατρο και πώς αντέδρασες;
Και τα δύο μου έχουν συμβεί. Τις κακοποιητικές συμπεριφορές από σκηνοθέτη έκανα μια προσπάθεια να τις διαχειριστώ και να τις αντέξω γιατί πίστευα και εγώ όπως πολλοί άλλοι της γενιάς μου, ότι είναι προς όφελος του τελικού καλλιτεχνικού αποτελέσματος. Σεξουαλική παρενόχληση δέχθηκα από σκηνοθέτη όταν ήμουν πολύ νέος ηθοποιός. Άρχισε να με αγγίζει για να δει δήθεν αν έκανε η σωματική μου διάπλαση για τον ρόλο.
Δεν με άγγιξε εκεί που δεν έπρεπε, ήξερε πώς να το ξεκινήσει. Φοβήθηκα γιατί ήμουν σε νεαρή ηλικία και δεν ήξερα πώς να το διαχειριστώ αλλά αντέδρασα αστραπιαία και το έβαλα στα πόδια.
Δεν θέλησες ποτέ παιδί ή δεν έτυχε;
Σε δυο φάσεις της ζωής μου το ήθελα. Μάλιστα. πιστεύω πως θα ήμουν πολύ καλός πατέρας, κρίνοντας από τη σχέση που έχω με τους μαθητές μου. Τη μία φορά που το σκέφτηκα ήμουν πολύ νέος. Μετά το ξέχασα και λίγο πριν γίνω 40 χρονών, πήρα σκύλο – τον Αλήτη- και κατάλαβα ότι κατά βάθος ικανοποιούσα αυτήν την επιθυμία μου.
Ένιωσα ότι μου έλειπε ένα παιδί αλλά η ζωή τα έφερε διαφορετικά. Όταν ήμουν 38 χρονών είχα μια σοβαρή περιπέτεια υγείας με έναν καρκίνο που με ταλαιπώρησε για αρκετά χρόνια. Δεν ήταν η στιγμή να αποφασίσω πράγματα τόσο σοβαρά όταν μια πενταετία ήμουν μέσα στους τομογράφους και δεν ήξερα τι μου ξημερώνει…
Κι ύστερα;
Λίγο πριν από τα πενήντα μου πέρασα επίσης μια δύσκολη περιπέτεια υγείας με την καρδιά μου. Άλλη μεγάλη περιπέτεια αυτή! Φαίνεται όμως, εκ των υστέρων, ότι είχα ατσάλινα νεύρα. Πίστη ανεξάντλητη στο Θεό που «κουβαλάω» μέσα μου.
Έχω περάσει πολύ δύσκολες ώρες, μεγάλης σκληρότητας, που κάμφθηκε και εμένα η πίστη μου αλλά όχι τόσο ώστε να νικηθεί. «Γονάτισε» αλλά άντεξε. Ζω! Μάλιστα κάθε φορά που αισθάνομαι τον πειρασμό να γκρινιάξω και να πω «Αχ ας είχαν πάει καλύτερα τα πράγματα στα επαγγελματικά μου», καθώς εκεί δεν είχα μεγάλη τύχη -κάποιοι με λιγότερα πράγματα από ότι έχω κάνει εγώ καταξιώθηκαν πιο γρήγορα και πιο εύκολα-, δεν τολμάω να αποσώσω τη σκέψη μου.
Κι αυτό γιατί αμέσως θυμάμαι ότι έχω έναν φύλακα άγγελο που σε θέματα ζωής και θανάτου ήταν πάντα παρών, δίπλα μου.
Ακολουθήστε τον www.oparlapipas.gr στο (facebook) και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου