Διαβάζοντας το κατωτέρω λιαν αποκαλυπτικό άρθρο, ομολογώ πως έμεινα έκπληκτη από τους συσχετισμούς των γεγονότων…
Και μένει ν’ αναρωτηθώ… αφενός μεν ποιά είναι η πραγματική καταγωγή του ΝΟΜΠΕΛ, (παρά το γεγονός πως έψαξα αρκετά, δεν βρήκα κάτι), και αφετέρου αν οι εγχώριοι νομπελίστες, είχαν κάποια σχέση με τους … ιουδαίους…
Γιατί πολύ φοβάμαι πως και τα βραβεία, μεταξύ τους τα ανταλλάσσουν…
Και κατά ένα περίεργο τρόπο ΠΟΤΕ στα σχολικά μου χρόνια, δεν φτάναμε στην διδασκαλία της Ιστορίας, ούτε καν στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο…
Καλλιόπη Σουφλή
Καλλιόπη,
Έχεις δίκιο, όταν λες ότι τα σχέδια των Σκοτεινών Δυνάμεων εξελίσσονται σε βάθος χρόνου.
Σου φέρνω ένα παράδειγμα μάλλον απροσδόκητο: Τα Βραβεία Νόμπελ Λογοτεχνίας!
Αυτά, όπως είναι γνωστό και εγκύρως δημοσιευμένο, ελέγχονται από Ιουδαίους.
Κοίτα λοιπόν τι γίνεται: Το σε ποιον και για ποιο έργο του απονέμεται το εν λόγω Νόμπελ Λογοτεχνίας προδικάζει τις σε παγκόσμια κλίμακα πολιτικές εξελίξεις.
Και ιδού λίγες -από τις πολλές- χαρακτηριστικές περιπτώσεις:
- Το 1920 το Νόμπελ Λογοτεχνίας το πήρε ο Νορβηγός Κνουτ Χάμσουν, γνωστός ακροδεξιός. Λίγο αργότερα άρχισε η άνοδος του Φασισμού στην Ευρώπη με πρώτο τον Μπενίτο Μουσολίνι (1922).
- Το 1938 το Νόμπελ Λογοτεχνίας το πήρε η Αμερικανίδα Περλ Μπακ, που θαύμαζε τον αγώνα των Κινέζων αριστερών και υπενθύμιζε ότι υπάρχουν και Ιουδαίοι στην Κίνα. Λίγα χρόνια μετά επικράτησε στην Κίνα ο Μάο Τσέ-τουνγκ.
- Το 1963 το Νόμπελ Λογοτεχνίας το πήρε ο ποιητής της Κύπρου, Γιώργος Σεφέρης. Δέκα περίπου χρόνια αργότερα η Κύπρος κόπηκε στα δύο.
- Το 1981 το Νόμπελ το πήρε ο Ιουδαίος (Σεφαραδίτης) της Βουλγαρίας Ελίας Κανέττι. Δεν ήταν σημαντικός λογοτέχνης, αλλά στο έργο του εκθίαζε τον “άλλο”, τον “διαφορετικό” κ.τ.λ. Μετά από λίγα χρόνια ξέσπασε η θύελλα του Οικουμενισμού και της “Νέας Τάξης Πραγμάτων”.
Και τώρα, σε αυτό που μας καίει: Το 1979 το Νόμπελ της Λογοτεχνίας το πήρε ο “ποιητής του Αιγαίου”, Οδυσσέας Ελύτης. Εύλογο είναι να θεωρήσει κανείς ότι η απονομή του Νόμπελ ειδικά σε αυτόν προδίκαζε την κατάσταση που σήμερα βιώνουμε.
Όσο για τη Θράκη, δεν χρειάζεται κανένα Νόμπελ.
Εκεί εγκαταστάθηκαν ανεξάρτητα από την καταγωγή τους, Μουσουλμάνοι που κατά βάση απέρριπταν το αντιθρησκευτικό καθεστώς που ήδη δομούσε στην Τουρκία ο Μουσταφά Κεμάλ.
Για αυτό και στη Συνθήκη της Λωζάνης αλλά και σε όλα τα άλλα διεθνή έγγραφα χαρακτηρίζονται ως Μουσουλμάνοι και όχι ως Τούρκοι.
Σου παραθέτω λοιπόν φωτοτυπίες ελληνικού σχολικού βιβλίου που, μέχρι πριν από λίγα χρόνια, διδασκόταν στα Λύκεια της χώρας μας, για να καταλάβεις τι γίνεται.
Δημήτριος Τσεργίνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου