Οι 8 συμπεριφορές που μαρτυρούν ότι οι άλλοι σας ανέχονται, αλλά δεν σας συμπαθούν πραγματικά

 Οι περισσότεροι, κάποια στιγμή στη ζωή μας έχουμε αναγκαστεί να συνειδητοποιήσουμε τη διαφορά ανάμεσα στην ευγένεια και τους τύπους, απ’ την αυθεντική συμπάθεια. Όλοι θέλουμε να πιστεύουμε ότι είμαστε αρεστοί. Αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν θα απολαύσουν όλοι πραγματικά την παρέα μας.

Κάποιοι θα μας ανέχονται απλώς για λόγους ευκολίας, υποχρέωσης ή συνήθειας. Οι ψυχολόγοι μας πληροφορούν ότι το μεγαλύτερο μέρος της ανθρώπινης επικοινωνίας πραγματοποιείται μέσω μικρών συμπεριφορών — των μικρών πραγμάτων που βγαίνουν στην επιφάνεια πριν προλάβει το συνειδητό μας μυαλό να τα φιλτράρει. Ακολουθούν οκτώ διακριτικά αλλά αποκαλυπτικά σημάδια ότι κάποιος στην πραγματικότητα δεν σας συμπαθεί, απλά σας ανέχεται.

Οι 8 συμπεριφορές που μαρτυρούν ότι οι άλλοι σας ανέχονται, αλλά δεν σας συμπαθούν πραγματικά

• Δεν χαμογελούν τα μάτια – μόνο τα χείλη τους
• Οι συζητήσεις παραμένουν στην επιφάνεια – και είναι συναλλακτικές
• Σπάνια ξεκινούν την επικοινωνία
• Σας “αποκλείουν” με τη γλώσσα του σώματος
• Δεν αποκαλύπτουν την ευάλωτη πλευρά τους
• Σας αποκλείουν από σχέδια ή από το “κλίμα” της παρέας
• Συμπεριφέρονται διαφορετικά όταν είναι παρόντες και άλλοι
• Σας το λέει η διαίσθησή σας

Δεν χαμογελούν τα μάτια – μόνο τα χείλη τους

Υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο γνήσιο γέλιο και το ευγενικό γέλιο. Όταν κάποιος απολαμβάνει πραγματικά την παρέα σας, το πρόσωπό του φωτίζεται — οι γωνίες των ματιών του ζαρώνουν, το σώμα του χαλαρώνει, και το γέλιο του ρέει φυσικά.  Αλλά όταν κάποιος απλώς σας ανέχεται, χαμογελάει με το ζόρι.

Οι ψυχολόγοι μιλούν για το φαινόμενο της επιφανειακής υποκριτικής, όπου οι άνθρωποι ρυθμίζουν τις εκφράσεις τους για να γίνονται κοινωνικά αποδεκτοί, παρόλο που τα συναισθήματά τους δεν εκφράζονται. Είναι συχνό σε χώρους εργασίας ή οικογενειακές συγκεντρώσεις, όπου η ευγένεια υπερισχύει της αυθεντικότητας.

Αν νιώθετε ότι το γέλιο κάποιου φαίνεται “περίεργο”, εμπιστευτείτε την διαίσθησή σας. Το γέλιο είναι ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα για να μιμηθεί κανείς πειστικά.

Οι συζητήσεις παραμένουν στην επιφάνεια – και είναι συναλλακτικές

Η αληθινή σύνδεση είναι αμοιβαία. Αν εσείς είστε αυτοί που ξεκινάτε τις συζητήσεις, στέλνετε τα μηνύματα ή κάνετε σχέδια, η συμπάθεια δεν είναι αμοιβαία.  Οι άνθρωποι που εκτιμούν την παρουσία σας δεν χρειάζονται υπενθυμίσεις — επικοινωνούν φυσικά γιατί το θέλουν. Φυσικά, όλοι έχουν φορτωμένα προγράμματα.

Αλλά η συνεχής μονομερής προσπάθεια σηματοδοτεί ότι η σχέση δεν είναι συναισθηματικά αμοιβαία. Σύμφωνα με τον ψυχολόγο Robin Dunbar, μπορούμε να διατηρούμε στενές συναισθηματικές σχέσεις μόνο με περίπου πέντε άτομα τη φορά. Όλοι οι άλλοι ανήκουν σε πιο χαλαρούς “κύκλους” γνωριμιών.

Άρα, αν κάποιος σας κρατά σε απόσταση, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι δεν σας συμπαθεί — μπορεί απλώς να σημαίνει ότι δεν είστε μέρος του εσωτερικού του κύκλου. Παρ’ όλα αυτά, η αναγνώριση αυτής της δυναμικής μπορεί να σας βοηθήσει να σταματήσετε να επενδύετε υπερβολικά εκεί που η ενέργεια δεν είναι αμοιβαία.

Αυτή είναι η σκληρή αλήθεια για τη συναισθηματική προσπάθεια: Όταν σταματάτε να δίνετε, οι αληθινές συνδέσεις γίνονται πιο δυνατές, αλλά οι επιφανειακές εξαφανίζονται.

Σπάνια ξεκινούν την επικοινωνία

Ένα άτομο που σας συμπαθεί πραγματικά εμβαθύνει τη συζήτηση. Κάνει περισσότερες ερωτήσεις, μοιράζεται προσωπικές ιστορίες και κρατά τη συζήτηση ζωντανή ακόμα και όταν θα μπορούσε να έχει τελειώσει φυσικά. Αλλά όταν κάποιος απλώς σας ανέχεται, η επικοινωνία του γίνεται καθαρά λειτουργική.

Θα το παρατηρήσετε σε φράσεις όπως: «Ούτως ή άλλως, πρέπει να φύγω.» «Καλά, μια χαρά.» «Ας τα ξαναπούμε κάποια στιγμή.» (Ποτέ δεν το κάνουν.) Δεν είναι αυτό που λένε — είναι πόσο γρήγορα προσπαθούν να κλείσουν τη συζήτηση.

Έρευνες στην κοινωνική ψυχολογία δείχνουν ότι οι άνθρωποι ασυνείδητα μιμούνται τους ρυθμούς της συνομιλίας των ατόμων που συμπαθούν. Όταν αυτό το χαρακτηριστικό εξαφανίζεται — όταν οι παύσεις γίνονται μεγαλύτερες και οι απαντήσεις μικρότερες, δεν υπάρχει σύνδεση.

Όλοι θέλουμε να έχουμε την ελάχιστη δυνατή επικοινωνία με άτομα που αντιπαθούμε. Φυσικά, θέλουμε να επενδύουμε ενέργεια σε όσους μας εμπνέουν.

Σας “αποκλείουν” με τη γλώσσα του σώματος

Οι ψυχολόγοι λένε ότι το σώμα “αποκαλύπτει την αλήθεια”. Ακόμα και όταν τα λόγια κάποιου είναι ευγενικά, η στάση του σώματος, η επαφή με τα μάτια και η κατεύθυνση στην οποία βρίσκεται, σας λένε πώς πραγματικά αισθάνεται.

Όταν κάποιος σας συμπαθεί, το σώμα του ανοιγοκλείνει — σας κοιτάζει ευθεία, διατηρεί χαλαρή επαφή με τα μάτια και γέρνει λίγο προς τα εσάς. Όταν δεν σας συμπαθεί, συμβαίνει το αντίθετο:
Ο κορμός ή τα πόδια του γυρίζουν μακριά από εσάς. Τα χέρια του σταυρώνονται. Παίζει με το κινητό ή το ρολόι του. Τα μάτια του κοιτάζουν αλλού όταν μιλάτε.

Μπορεί η συζήτηση να μην είναι εχθρική — απλώς είναι άδεια. Όταν οι άνθρωποι απολαμβάνουν πραγματικά την παρέα σας, η παρουσία είναι ζωηρή. Όταν σας ανέχονται, το σώμα τους λέει σιωπηλά: “Θέλω να φύγω”.

Δεν αποκαλύπτουν την ευάλωτη πλευρά τους

Η αληθινή φιλία αναπτύσσεται μέσω της κοινής ευαλωτότητας — στιγμών που οι άνθρωποι αποκαλύπτουν όσα βρίσκονται κάτω από την επιφάνεια. Κάποιος που σας συμπαθεί θα ανοίγεται περιστασιακά για τις απογοητεύσεις, τους φόβους ή τις ελπίδες του.

Θα σας εμπιστεύεται μικρά κομμάτια του εσωτερικού του κόσμου. Αλλά κάποιος που σας ανέχεται, μένει στην επιφάνεια. Κολλάει σε ασφαλή, αδιάφορα θέματα — ενημερώσεις για τη δουλειά, τον καιρό, τα πρωτοσέλιδα των ειδήσεων.

Γελάει με τα αστεία σας, αλλά ποτέ δεν σας εξομολογείται κάτι. Δεν είναι ότι είναι ψυχροί — απλώς δεν έχουν επενδύσει συναισθηματικά στη σχέση σας.

Σας αποκλείουν από σχέδια ή από το “κλίμα” της παρέας

Αυτό πονάει συνήθως επειδή δεν είναι εμφανές. Όταν οι άνθρωποι δεν σας συμπαθούν πραγματικά, σπάνια το λένε άμεσα. Αντίθετα, “ξεχνούν” να σας καλέσουν. Αλλάζουν τα σχέδια την τελευταία στιγμή. Σας βάζουν σε ομαδικές συνομιλίες, αλλά ποτέ δεν σας επισημαίνουν στις απαντήσεις.

Οι ψυχολόγοι το αποκαλούν συμπεριφορά κοινωνικής απομάκρυνσης. Πρόκειται για έναν παθητικό τρόπο περιορισμού της συναισθηματικής εγγύτητας χωρίς αντιπαράθεση. Αυτό είναι ιδιαίτερα αισθητό σε ομαδικά περιβάλλοντα. Θα δείτε ανθρώπους να κάνουν αστεία που εσείς δεν καταλαβαίνετε, ή να σας διακόπτουν κατά τη διάρκεια συζητήσεων.

Θα νιώσετε σαν επισκέπτης σε μια ομάδα όπου όλοι οι άλλοι νιώθουν σαν στο σπίτι τους. Μερικές φορές, ασυνείδητα στέλνουμε σήματα απομάκρυνσης σε ανθρώπους που δεν συμπαθούμε, χωρίς να συνειδητοποιούμε πόσο επώδυνο είναι αυτό.

Αλλά η συνειδητότητα αποδίδει και στις δύο κατευθύνσεις. Όταν δεν νιώθετε αποδοχή, ερμηνεύεστε το ως πληροφορία και όχι ως απόρριψη. Η διαίσθησή σας, σας λέει ότι δεν πρέπει να σπαταλάτε τη συναισθηματική σας ενέργεια.

Συμπεριφέρονται διαφορετικά όταν είναι παρόντες και άλλοι

Προσέξτε πώς συμπεριφέρεται κάποιος όταν είστε μόνοι σας σε σχέση με το πώς συμπεριφέρεται όταν μπουν άλλοι άνθρωποι στο δωμάτιο. Αν η ενέργειά τους αλλάξει — αν γίνουν πιο ψυχροί, πιο σιωπηλοί ή εμφανώς αποστασιοποιημένοι — αυτό συνήθως είναι ένα σημάδι.

Οι κοινωνικοί ψυχολόγοι το ονομάζουν διαχείριση εντυπώσεων. Οι άνθρωποι μερικές φορές προσαρμόζουν τη συμπεριφορά τους για να ταιριάζουν με το πώς θέλουν να τους αντιλαμβάνονται οι άλλοι.

Για παράδειγμα, ένας συνάδελφος που γελάει με τα αστεία σας όταν είστε οι δυο σας, μπορεί να σας αγνοεί στις συναντήσεις για να αποφύγει τον κοινωνικό “κίνδυνο”. Ή ένας φίλος μπορεί να είναι θερμός σε συζητήσεις ενός προς ένα, αλλά απομακρυσμένος όταν είναι παρόντες οι κοινοί σας γνωστοί.

Όταν κάποιος σας εκτιμά πραγματικά, ο σεβασμός του δεν επηρεάζεται από το κοινό. Η αναγνώριση αυτής της αλήθειας μπορεί να είναι επώδυνη, αλλά είναι και απελευθερωτική.

Σας το λέει η διαίσθησή σας

Αυτό το σημάδι δεν είναι γραμμένο σε βιβλία ψυχολογίας, αλλά το επαληθεύει η εμπειρία. Αν συνεχώς αισθάνεστε άβολα κοντά σε κάποιον, εξαντλημένοι, αβέβαιοι για τον εαυτό σας ή παράξενα τεταμένοι, η διαίσθησή σας ίσως ήδη γνωρίζει αυτό που το μυαλό σας προσπαθεί να αρνηθεί.

Ενστικτωδώς αντιλαμβανόμαστε τις μικρές εκφράσεις, τις ενεργειακές αλλαγές και τους τόνους φωνής πιο γρήγορα απ’ ό,τι η συνειδητή λογική μπορεί να τους επεξεργαστεί.

Ο Δρ. Daniel Goleman, συγγραφέας του βιβλίου Συναισθηματική Νοημοσύνη, το ονομάζει αυτό κοινωνικό ραντάρ. Πρόκειται για την ικανότητα του εγκεφάλου να ανιχνεύει αυτόματα τα συναισθηματικά σήματα. Άρα, όταν η διαίσθησή σας σας λέει ότι κάτι δεν πάει καλά, μην την αγνοήσετε. Η γνήσια σύνθεση, δημιουργείται αυθόρμητα και αμοιβαία.

Tips

Σταματήστε να κυνηγάτε την αποδοχή , αρχίστε να καλλιεργείτε τη σύνδεση.  Αν διαβάζοντας αυτή τη λίστα σκεφτήκατε κάποιον στη ζωή σας — έναν συνάδελφο, έναν φίλο, ίσως και ένα μέλος της οικογένειάς σας — μην πανικοβληθείτε.

Ο στόχος δεν είναι να χαρακτηρίσετε τους ανθρώπους ως καλούς ή κακούς. Είναι να αναγνωρίσετε την συναισθηματική πραγματικότητα. Κάποιες φορές, οι άνθρωποι δεν μας ταιριάζουν — και αυτό είναι εντάξει. Το να πιέζετε τη σύνδεση εξαντλεί και τις δύο πλευρές.  Αντίθετα, επενδύστε την ενέργειά σας εκεί που η ζεστασιά ρέει φυσικά.

Αναζητήστε τους ανθρώπους που:

• Θυμούνται μικρές λεπτομέρειες για εσάς.
• Γελούν αυθόρμητα μαζί σας.
• Ανταποδίδουν την ενέργειά σας.
• Σας κάνουν να αισθάνεστε ασφαλείς ακόμη και αν δεν είστε τέλειοι.

Αυτές είναι οι σχέσεις που θρέφουν, και δεν εξαντλούν. Το να αρέσει κανείς σε όλους δεν είναι ένδειξη κοινωνικής επιτυχίας, αλλά είναι σημάδι παραμέλησης του εαυτού του. Δεν μπορείτε να είστε αυθεντικοί και καθολικά αρεστοί ταυτόχρονα. Κάποιοι άνθρωποι απλώς δεν θα συγχρονιστούν με το ρυθμό σας και αυτό είναι φυσιολογικό.

Όταν σταματήσετε να κυνηγάτε την αποδοχή και αρχίσετε να επιδιώκετε την αμοιβαία σύνδεση, η ζωή γίνεται ομορφότερη. Θα παρατηρήσετε ότι οι σωστοί άνθρωποι σας ανέχονται. Λάμπουν και εκφράζονται άνετα κοντά σας.