Το να μένετε – ή, ακόμα χειρότερα, να εγκλωβίζεστε – σε έναν γάμο ή μια σχέση χωρίς αγάπη είναι συχνά ένα περίπλοκο και ευαίσθητο θέμα. Σύμφωνα με την κλινική ψυχολόγο Roxy Zarrabi, υπάρχουν πολλοί λόγοι που οδηγούν κάποιον να “επιλέγει” να μείνει σε μία τέτοια σχέση, από τον φόβο της μοναξιάς μέχρι τη δυσκολία να διαχειριστεί τον «χαμένο» χρόνο με τον σύντροφό του. Ωστόσο, αυτή η επιλογή συχνά τοποθετεί το άτομο σε μια ακόμη πιο τοξική και μη υποστηρικτική κατάσταση.
Ακόμα κι αν είναι άβολο, δύσκολο ή τρομακτικό να ξεκινήσετε από την αρχή, μην είστε από εκείνους που μένουν σε σχέσεις χωρίς αγάπη για να πουν ψέματα στον εαυτό τους. Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι προορισμένοι να είναι μαζί για μια ζωή — και αυτό είναι φυσιολογικό. Δώστε στον εαυτό σας την ευκαιρία να βάλετε τον εαυτό σας σε προτεραιότητα, να μάθετε να προχωράτε μπροστά και να είστε ειλικρινείς στη σχέση σας. Δεν υπάρχει καμία ντροπή στο να κάνετε αυτό που είναι καλύτερο για εσάς, ακόμα κι αν χρειαστεί χρόνος για να το αποδεχτούν οι γύρω σας.
Τα 11 ψέματα που λένε στον εαυτό τους όσοι παραμένουν σ’ έναν αδιέξοδο γάμο
- “Είναι πολύ αργά για ν’ αρχίσω απ’ το μηδέν”
- “Μένω για τα παιδιά”
- “Προτιμώ τη δυστυχία παρά την μοναξιά”
- “Δεν είναι και τόσο άσχημα”
- “Δεν αξίζω κάτι καλύτερο”
- “Δεν ξέρω τον εαυτό μου χωρίς εκείνον/ – η”
- “Εγώ έχω το πρόβλημα”
- “Αξίζει να το προσπαθήσω”
- “Ταιριάζουμε πολύ”
- “Τα πράγματα μπορεί να γίνουν καλύτερα”
- “Θα το ξεπεράσουμε”
“Είναι πολύ αργά για να αρχίσω απ’ το μηδέν”
Πολλοί άνθρωποι που μένουν σε γάμους χωρίς αγάπη πιστεύουν ότι είναι «πολύ αργά» για να ξεκινήσουν από την αρχή, αλλά αυτή είναι πάντα μια δικαιολογία. Είτε είστε 25 ετών είτε 80, σε έναν γάμο δεκαετιών, ποτέ δεν είναι αργά για να βάλετε τις δικές σας ανάγκες πρώτα και να διεκδικήσετε ξανά τη δική σας ευτυχία.
Ακόμα κι αν είναι τρομακτικό και χρειάζεται λίγος χρόνος για να προσαρμοστείτε ξανά, είναι καλύτερο να ζήσετε 5 χρόνια ζωής ως ο ανεξάρτητος, γεμάτος άνθρωπος που είστε, παρά να παραμείνετε για λιγότερο χρόνο σε έναν τοξικό γάμο.
Οι άνθρωποι που ζουν στιγμή προς στιγμή, μέρα με τη μέρα, ξέρουν ότι μπορούν να ξεκινήσουν από την αρχή ανά πάσα στιγμή.
Κατανοούν ότι τα πράγματα αλλάζουν, τα σχέδια μετατοπίζονται και οι σχέσεις εξελίσσονται, γι’ αυτό εκτιμούν τις μέρες που έχουν και κάνουν αλλαγές όταν πρέπει.
“Μένω για τα παιδιά”
Σύμφωνα με τον ψυχοθεραπευτή και σύμβουλο γάμου Mel Schwartz, τα παιδιά ζουν τη ζωή τους υπό το πρίσμα των γονιών τους — οι σχέσεις, οι επιλογές και οι νοοτροπίες των γονέων αποτελούν μοντέλο που ακολουθούν μέχρι την ενηλικίωση. Έτσι, εάν οι άνθρωποι χρησιμοποιούν το «Μένω για τα παιδιά» ως δικαιολογία για να παραμείνουν σε έναν γάμο χωρίς αγάπη, κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό.
Φυσικά, τα διαζύγια μπορεί να είναι τρομακτικά και δύσκολα για τα παιδιά, αλλά το να τα βλέπετε να μεγαλώνουν και να υιοθετούν παρόμοιους γάμους χωρίς αγάπη, χωρίς στοργή και άκαμπτους είναι ακόμα πιο τρομακτικό. Δώστε τους — και στον εαυτό σας — την ευκαιρία να γίνουν μάρτυρες αληθινής, γνήσιας, προστατευτικής αγάπης και αποδοχής.
“Προτιμώ τη δυστυχία παρά την μοναξιά”
Πολλοί άνθρωποι που δεν εγκαταλείπουν τους γάμους τους χωρίς αγάπη φοβούνται να μείνουν μόνοι. Είτε πρόκειται για εξάρτηση από εξωτερική επιβεβαίωση, χαμηλή προσωπική αυτοεκτίμηση, είτε για οικονομικό φόβο ότι θα μείνουν χωρίς σύντροφο, οι άνθρωποι που παραμένουν σε γάμους χωρίς αγάπη κατά κανόνα λένε αυτά τα ψέματα στον εαυτό τους.
Αν δεν μπορείτε να είστε μόνοι καταρχάς, ένας γάμος πιθανότατα δεν είναι το κατάλληλο μέρος για εσάς. Μια υγιής σχέση απαιτεί στοιχεία μοναχικότητας, προσωπικής ταυτότητας και ενδυνάμωσης. Αν δεν είστε σίγουροι ότι θα μπορούσατε να ζήσετε μια ευτυχισμένη ζωή μόνοι, είναι πιθανό να προσκολλάστε στη σχέση με έναν τρόπο που είναι τυφλός και καθόλου βοηθητικός.
“Δεν είναι και τόσο άσχημα”
Υποτιμώντας τα δικά τους συναισθήματα και ακυρώνοντας τις προσπάθειές σας, οι άνθρωποι που παραμένουν σε γάμους χωρίς αγάπη συνήθως λένε ψέματα στον εαυτό τους, όπως «δεν είναι τόσο άσχημα».
Για να αποφύγουν τη δυσφορία που προκύπτει από το να είναι ειλικρινείς με τον εαυτό τους και να απομακρυνθούν, προσπαθούν να πείσουν τους εαυτούς τους ότι «θα μπορούσε να είναι χειρότερα» αλλού. Εάν πρέπει να πείσετε τον εαυτό σας ότι μια σχέση είναι ανεκτή, τότε μάλλον δεν είναι.
“Δεν αξίζω κάτι καλύτερο”
Όπως ακριβώς η καριέρα, το σπίτι ή τα υλικά σας αγαθά δεν καθορίζουν ποιοι είστε, έτσι ούτε οι σχέσεις σας χρειάζεται να το κάνουν. Φυσικά, οι άνθρωποι με τους οποίους περιβάλλετε τον εαυτό σας παίζουν ρόλο στη γενική σας ευημερία και ικανοποίηση από τη ζωή, αλλά δεν χρειάζεται να καθορίσουν ποιοι είστε.
Έτσι, αν έχετε συνυφάνει την υγεία της σχέσης σας με την αυτοεκτίμησή σας ή αναζητήσατε επιβεβαίωση από τον σύντροφό σας σε σημείο προσωπικής ανασφάλειας, είναι πιθανό να λέτε αυτό το ψέμα στον εαυτό σας.
Φυσικά, αν δεν είστε συμπονετικοί προς τον εαυτό σας ή άνετοι με το πετσί σας, θα είναι πιο δύσκολο να φύγετε και να αξιοποιήσετε την ανθεκτικότητα για να διαχειριστείτε έναν χωρισμό. Αλλά υπάρχει πάντα χώρος για εξέλιξη, ακόμα κι αν σημαίνει απομάκρυνση από μια σχέση δεκαετιών που προσθέτει μόνο περισσότερο άγχος, αγωνία και χάος στη ζωή σας.
“Δεν ξέρω τον εαυτό μου χωρίς εκείνον/ – η”
Εάν έχετε χάσει τους φίλους σας, δεν είστε συνδεδεμένοι με την οικογένειά σας και έχετε βιώσει μια αλλαγή στην προσωπική σας ταυτότητα όντας σε μακροχρόνια σχέση, είναι πιθανό η αποχώρηση να είναι απίστευτα τρομακτική — νιώθετε σαν να μην ξέρετε καν ποιοι είστε. Αλλά υπάρχει διαφορά μεταξύ του «δεν ξέρω» και του «δεν μπορώ» να δείτε τον εαυτό σας.
Απλά χρειάζεστε τον χώρο για να επανασυνδεθείτε με τον εαυτό σας και να ανακτήσετε την ταυτότητά σας. Γι’ αυτό ο προσωπικός χώρος και ο χρόνος σε μια υγιή σχέση είναι τόσο σημαντικοί — κάθε σύντροφος θα πρέπει να αισθάνεται υπεύθυνος να διατηρεί και να προασπίζει τη δική του προσωπική ταυτότητα, όχι μόνο προς όφελος της σχέσης, αλλά και για τη δική του ευημερία.
Η συντροφικότητα και η εγγύτητα είναι επίσης σημαντικές, αλλά οι άνθρωποι που παραμένουν σε γάμους χωρίς αγάπη πιθανότατα δεν έχουν βρει τη σωστή ισορροπία.
“Εγώ έχω το πρόβλημα”
Σύμφωνα με την καθηγήτρια κοινωνιολογίας Deborah J. Cohan, είναι μερικές φορές δύσκολο να συνειδητοποιήσετε ότι σας χειραγωγεί ένας σύντροφος, ακόμα και σε μια μακροχρόνια σχέση ή γάμο.
Οι τεχνικές gaslighting που προκαλούν αμφιβολία για τον εαυτό στους άλλους και οι λεπτές ναρκισσιστικές τακτικές χειραγώγησης είναι μερικές φορές δυσδιάκριτες, κάνοντας τους ανθρώπους να νιώθουν ότι είναι «το πρόβλημα», ακόμα και όταν είναι τα θύματα.
Οι άνθρωποι που παραμένουν σε γάμους χωρίς αγάπη συνήθως λένε αυτά τα ψέματα στον εαυτό τους, όχι επειδή είναι αληθινά «το πρόβλημα», αλλά επειδή έχουν απομονωθεί από υποστήριξη και έχουν χειραγωγηθεί ώστε να πιστεύουν ότι δεν μπορούν να βρουν κάποιον καλύτερο.
“Αξίζει να το προσπαθήσω”
Τόσοι πολλοί άνθρωποι, ειδικά οι γυναίκες με τα βάρη της συναισθηματικής εργασίας, έχουν προετοιμαστεί να σκέφτονται ότι οι σχέσεις πρέπει πάντα να μοιάζουν με «δουλειά». Είναι κάτι για το οποίο πρέπει να αγωνίζεστε, να παλεύετε και να πιέζετε συνέχεια, ακόμη και εις βάρος της δικής τους ευημερίας.
Φυσικά, θα προκύψει λίγη δυσφορία μερικές φορές για να διαχειριστείτε έναν γάμο, αλλά αν αισθάνεστε μονίμως χειρότερα, χωρίς υποστήριξη και χειραγωγημένοι, αυτή δεν είναι υγιής ένδειξη, αυτό είναι βάρος.
Όπως αναφέρει μια μελέτη του 2023, το να μεγαλώνει κανείς ως το «γονεοποιημένο» παιδί μπορεί επίσης να επηρεάσει την επιθυμία ενός ατόμου να παραμείνει σε έναν γάμο χωρίς αγάπη — απλώς προσπαθεί να «προστατεύσει την ειρήνη» στο σπίτι και πιθανότατα δεν έχει ένα υγιές μοντέλο σχέσης για να αναζητήσει κίνητρο για να φύγει.
“Ταιριάζουμε πολύ”
Πολλοί άνθρωποι μπερδεύουν τη «χημεία» με τη συμβατότητα στους γάμους τους, ζώντας σε μια κατάσταση συνεχούς άγχους, επιθυμίας και λαγνείας, αντί για ασφάλεια και σιγουριά με τους συντρόφους τους.
Γι’ αυτό οι άνθρωποι που παραμένουν σε γάμους χωρίς αγάπη συνήθως λένε αυτά τα ψέματα στον εαυτό τους — πράγματα όπως «είμαστε τόσο συμβατοί», ακόμα και όταν το ένα άτομο παραβλέπει σταθερά τις δικές του ανάγκες ή κάνει συμβιβασμούς για τις προσωπικές του αξίες. Οι σχέσεις πρέπει να είναι πολύπλευρες, ειδικά οι μακροχρόνιες στις οποίες επιλέγετε ενεργά να δεσμευτείτε.
Φυσικά, χρειάζονται ένα στοιχείο οικειότητας μερικές φορές, αλλά μακροπρόθεσμα, είναι η αληθινή συμβατότητα — η ευθυγράμμιση του τρόπου ζωής, των αξιών και των πεποιθήσεων — που έχει τη μεγαλύτερη σημασία.
“Τα πράγματα μπορεί να γίνουν καλύτερα”
Φυσικά, πολλοί άνθρωποι προσαρμόζονται στα «πάνω» και τα «κάτω» μιας σχέσης. Ακόμα και όταν τα πράγματα είναι φρικτά και σκληρά, προσκολλώνται στις ευτυχισμένες στιγμές.
Αλλά ένας υγιής γάμος δεν πρέπει ποτέ να προκαλεί σωματικό και ψυχικό σοκ στους συντρόφους του — θα πρέπει να υπάρχει συνέχεια στον τρόπο που αγαπούν, επικοινωνούν και υποστηρίζουν ο ένας τον άλλο.
Έτσι, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι οι άνθρωποι που παραμένουν σε γάμους χωρίς αγάπη, συμβιβάζονται επειδή ανατρέχουν σε κάποιες ευτυχισμένες στιγμές. Φοβούνται πολύ να φύγουν, οπότε λένε στον εαυτό τους το ψέμα ότι αξίζει να μείνουν για μερικές στιγμές χαράς.
“Θα το ξεπεράσουμε”
Οι δύσκολες περίοδοι σε μια σχέση — είτε είναι μερικές εβδομάδες είτε ένας ολόκληρος χρόνος — είναι αναμενόμενες και φυσιολογικές. Οι άνθρωποι εξελίσσονται συνεχώς, οπότε δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι και οι σχέσεις τους το κάνουν. Ωστόσο, χρειάζεται δουλειά, αφοσίωση και αλλαγή για να βγείτε καλύτεροι από την άλλη πλευρά.
Έτσι, αν νιώθετε κολλημένοι χωρίς κίνηση σε μια ατελείωτη «δύσκολη περίοδο», με έναν σύντροφο που δεν είναι πρόθυμος να αλλάξει τη συμπεριφορά του, να κάνει τη δουλειά ή να επικοινωνήσει για να βρει μια υγιή ισορροπία, το «θα το ξεπεράσουμε» είναι πιθανώς ένα από τα ψέματα που λέτε στον εαυτό σας για να παραμείνετε σε έναν γάμο χωρίς αγάπη και ανεκπλήρωτο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ο ΠΑΡΛΑΠΙΠΑΣ δεν παίρνει θέση με πολιτική άποψη σε άρθρα που αναδημοσιεύονται από διαφορά ιστολόγια. Δημοσιεύονται όλα για την δίκη σας ενημέρωση.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.