Κ. Πιερρακάκης: Οι 3 πυλώνες δράσης για ενίσχυση εξαγωγών και παραγωγικότητας

 Η οικονομική πολιτική εστιάζει σε επενδύσεις, εξαγωγές, παραγωγικότητα και στη μετάβαση σε ένα νέο παραγωγικό μοντέλο. Είναι οι τέσσερις πυλώνες που οριοθετούν το κεντρικό διακύβευμα της χώρας, δηλαδή τη διατηρήσιμη ενίσχυση της αναπτυξιακής δυναμικής τα επόμενα χρόνια. Για να επιτευχθεί ο στόχος χρειάζεται επιτάχυνση στη λήψη και την υλοποίηση των αποφάσεων.

Το στίγμα αυτό έδωσε ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Κυριάκος Πιερρακάκης, κατά την εναρκτήρια ομιλία του στο 8ο Athens Investment Forum. Ο υπουργός παρουσίασε τη στρατηγική της κυβέρνησης για την ενίσχυση των δημόσιων και ιδιωτικών επενδύσεων, κάνοντας λόγο για «ιδιωτικούς καταλύτες» που θα ενισχύσουν τη μόχλευση των δημόσιων πόρων.

«Τα αποτελέσματα της πολιτικής μας είναι απτά και αποτυπώνονται ήδη στο προσχέδιο του προϋπολογισμού για το 2026», σημείωσε ο κ. Πιερρακάκης. Τόνισε ακόμη ότι η περιουσία του Υπερταμείου πρέπει να αξιοποιηθεί πιο δυναμικά, μέσω αναζήτησης στρατηγικών επενδυτών και με μία οπτική που δεν περιορίζεται στη στενή οικονομική ανάλυση, αλλά ενσωματώνει και τις γεωπολιτικές διαστάσεις της αξιοποίησης των δημόσιων assets.

Ο απολογισμός και τα επόμενα βήματα

Κύριε Καρρέρ, αναφερθήκατε σε μια σειρά από παραμέτρους και πτυχές που έχουν σχέση με την ελληνική οικονομία, οπότε νομίζω ότι είναι πολύ πιο ενδιαφέρον να σχολιάσω αυτές, παρά να πω συγκεκριμένα πράγματα τα οποία είχα ετοιμάσει για να αναφέρω. Γιατί νομίζω ότι ακριβώς και ο τίτλος του συνεδρίου και τα σχόλιά σας είναι το ζητούμενο της επόμενης φάσης.

Αναφερθήκατε σε μια σειρά από κομμάτια και πολιτικές που αφορούν την ελληνική οικονομία, που είναι κεκτημένα και σε πράγματα τα οποία συνιστούν εκκρεμότητες. Οπότε νομίζω ότι έχει την αξία του να ξεκινήσω από αυτά λέγοντας: ας δούμε τι έχουμε πετύχει και ας δούμε τι εκκρεμεί ακόμη να πετύχουμε.

Το τι έχουμε πετύχει νομίζω ότι είναι αυταπόδεικτο και αντανακλάται στο προσχέδιο του προϋπολογισμού για το 2026. Την περασμένη χρονιά, το 2024, ήμασταν μία από τις έξι χώρες που παρήγαγε πλεονάσματα. Μετά από χρόνια, όπου τίθετο ως διακύβευμα το αν η Ελλάδα θα καταφέρει να έχει δημοσιονομική ισορροπία, καταφέραμε να είμαστε μια χώρα που αποκλιμακώνει διαρκώς το δημόσιο χρέος της, μειώνει την ανεργία, παράγει πρωτογενή πλεονάσματα, παράγει καθαρά πλεονάσματα και ταυτόχρονα αναπτύσσεται με ρυθμό μεγαλύτερο του ευρωπαϊκού μέσου όρου.

Το προσχέδιο του προϋπολογισμού κάνει λόγο για πρόβλεψη ανάπτυξης 2,4% το 2026. Να αναφέρω δε ότι το 0,6% από αυτό προκύπτει από τα μέτρα που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ, δηλαδή από τη μεγάλη μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος με έμφαση στο Δημογραφικό και τη μεσαία τάξη.

Οι επενδύσεις και η επόμενη ημέρα

Όλα αυτά είναι κεκτημένα, αλλά υπάρχουν ακόμη στοιχήματα που πρέπει να κερδηθούν, πολίτες και επιχειρήσεις που πρέπει να στηριχθούν και ένα ευρύτερο διακύβευμα που έχει σχέση με τις επενδύσεις.

Ο τίτλος του συνεδρίου σας είναι «Athens Investment Forum». Όταν συζητούσαμε, μπαίνοντας στην ελληνική κρίση, ποιο είναι το μοντέλο που απέτυχε, κοιτάγαμε μια σειρά παραμέτρων. Μία από αυτές είχε σχέση με τις επενδύσεις ως ποσοστό του ΑΕΠ.

Το 2019, όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του ανέλαβαν τις τύχες της χώρας, το ποσοστό αυτό βρισκόταν στο 11%, με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο στο 21%. Το προσχέδιο του προϋπολογισμού 2026 προβλέπει ότι θα φτάσουμε στο 18%.

Άρα, καλύπτουμε την απόσταση, αλλά όχι πλήρως. Οι άμεσες ξένες επενδύσεις που έγιναν στην Ελλάδα από το 2019 έως το 2024 ήταν όσες είχαν γίνει από το 2002 έως το 2018. Τα πράγματα κινούνται, αλλά πρέπει να κινηθούν γρηγορότερα, καθώς το Ταμείο Ανάκαμψης ολοκληρώνεται μετά το πέρας της επόμενης χρονιάς.

Σε ό,τι αφορά τις δημόσιες επενδύσεις, πέρα από το Ταμείο Ανάκαμψης έχουμε το μεγαλύτερο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων στην ιστορία, σύμφωνα με το προσχέδιο του προϋπολογισμού.

Χρειαζόμαστε ιδιωτικούς καταλύτες, που θα ενισχύσουν τη μόχλευση του δημόσιου χρήματος και των projects που χρηματοδοτούνται είτε από τον ευρωπαϊκό είτε από τον εγχώριο προϋπολογισμό.

Εξαγωγές και παραγωγικότητα

Το μοντέλο του 2008 ήταν έντονα βασισμένο στην κατανάλωση. Οι εξαγωγές προς ΑΕΠ βρίσκονταν τότε στο 20%, ενώ σήμερα είναι 42%. Ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι 51%· άρα έχουμε προοδεύσει, αλλά ο πήχης πρέπει να ανέβει ακόμη – ίσως στο 60%, δεδομένου του μεγέθους της χώρας και του στόχου να είναι μια ανοιχτή οικονομία.

Μαζί με την παραγωγικότητα, που πρέπει να αυξηθεί μέσα από την εισαγωγή νέων τεχνολογιών όπως η Τεχνητή Νοημοσύνη, οι εξαγωγές και οι επενδύσεις οριοθετούν το νέο αναπτυξιακό μοντέλο.

Η στρατηγική «τρία συν ένα»

Η στρατηγική αυτή περιλαμβάνει τρία βασικά πεδία δράσης συν ένα ευρωπαϊκό επίπεδο.

Το «συν ένα» αφορά την ευρωπαϊκή διάσταση, όπως περιγράφεται στη λεγόμενη έκθεση Ντράγκι, που αναδεικνύει τα εσωτερικά εμπόδια στην Ενιαία Αγορά. Η άρση αυτών των φραγμών θα ενισχύσει την ανάπτυξη και θα δημιουργήσει Ευρωπαίους πρωταθλητές μέσα από διασυνοριακές συγχωνεύσεις και εξαγορές.

Η ελληνική κυβέρνηση έχει ήδη κινηθεί σε αυτή τη λογική, μέσα από συνεργασίες όπως της UniCredit με την Alpha Bank, την πρόταση της Euronext για το Χρηματιστήριο Αθηνών, αλλά και άλλες στοχευμένες κινήσεις που δείχνουν ότι η Ελλάδα εννοεί την ένταξή της σε μια πραγματικά ενιαία ευρωπαϊκή αγορά.

Οι εθνικές προτεραιότητες

Τα τρία εθνικά πεδία δράσης περιλαμβάνουν:

Την αφαίρεση γραφειοκρατικών εμποδίων, με έμφαση στην ψηφιοποίηση. Ήδη έχουν ψηφιοποιηθεί 2.200 υπηρεσίες μέσω του gov.gr, όμως απαιτείται επέκταση σε περισσότερες από 5.000.

Την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, τόσο μέσω των ανενεργών κοινωφελών ιδρυμάτων όσο και μέσω του Υπερταμείου, με αναζήτηση στρατηγικών επενδυτών και ευρύτερη γεωπολιτική προσέγγιση.

Την ανάπτυξη κλαδικών πολιτικών σε κρίσιμους τομείς, από την εκπαίδευση έως την τεχνητή νοημοσύνη.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα, σύμφωνα με έρευνα της Deloitte, είναι ότι ο νόμος για τα μη κρατικά πανεπιστήμια μπορεί να προσθέσει έως και 1% στο ΑΕΠ σε βάθος χρόνου, ενισχύοντας τη διεθνοποίηση της ανώτατης εκπαίδευσης και περιορίζοντας τη «διαρροή εγκεφάλων».

«Να τρέξουμε γρηγορότερα»

Αν όλα αυτά συνδυαστούν, αποτελούν μια συμπαγή στρατηγική για το πώς ο ρυθμός ανάπτυξης της Ελλάδας μπορεί να ενισχυθεί ακόμη περισσότερο και πώς μπορούμε να απελευθερώσουμε πλήρως το αναπτυξιακό δυναμικό της χώρας.

«Πολλά από όσα σήμερα θεωρούμε αυτονόητα ήταν πριν από χρόνια διλήμματα. Διστάζαμε να τα αγγίξουμε. Σήμερα, η εξίσωση δεν είναι αν θα τα κάνουμε, αλλά πόσο γρήγορα θα τα κάνουμε», υπογράμμισε ο κ. Πιερρακάκης.

«Έχουμε τη βούληση – και αυτό αφορά όχι μόνο την πολιτεία, αλλά και την επιχειρηματικότητα, την κοινωνία, την οικονομία στο σύνολό τους. Το κριτήριό μας είναι η ταχύτητα: η ταχύτητα λήψης των αποφάσεων και η ταχύτητα υλοποίησης. Και σας καλώ όλες και όλους – πρώτους εμάς, ως κυβέρνηση – να τρέξουμε πολύ, να τρέξουμε γρήγορα».