«Έχασα 45 κιλά σε 6 μήνες με μία απλή αλλαγή στον τρόπο ζωής μου» – Από την κατάθλιψη στην ψυχική και σωματική ευεξία

 Μια αληθινή ιστορία απώλειας βάρους και ψυχικής αναγέννησης. Μετά από επαγγελματική κρίση που τον οδήγησε σε κατάθλιψη, ένας άνδρας βρήκε διέξοδο στο τρέξιμο. Μέσα σε 6 μήνες έχασε 45 κιλά, ο Sheck Mulbah ξαναβρήκε τον εαυτό του και προετοιμάστηκε για τον Μαραθώνιο της Νέας Υόρκης. Μια υπενθύμιση ότι η αλλαγή μπορεί να ξεκινήσει κυριολεκτικά από ένα απλό βήμα.

Μια δύσκολη αρχή

«Στο τέλος του 2021, παραιτήθηκα από τη δουλειά μου, αφού ένας στενός μου φίλος νοσηλεύτηκε. Σχεδόν κάθε Σαββατοκύριακο πήγαινα στο νοσοκομείο για να τον βοηθήσω. Ήμουν εξαντλημένος και από τη δουλειά, οπότε αποφάσισα να πάρω λίγο χρόνο για ξεκούραση, με την πρόθεση να επιστρέψω σύντομα. Ο φίλος μου ανάρρωσε, κι εγώ άρχισα να ψάχνω για νέες ευκαιρίες εργασίας. Θυμάμαι έντονα να λαμβάνω τον τελευταίο μου μισθό στις 4 Νοεμβρίου και να σκέφτομαι: “Θα μπω στον χώρο του fintech — όλα θα πάνε καλά”.

Όμως, τον Δεκέμβριο ήρθε το κύμα των μαζικών απολύσεων στην τεχνολογία. Ήταν ένα σοκ. Κατάλαβα πως τα πράγματα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα απ’ ό,τι νόμιζα. Άρχισα να στέλνω βιογραφικά παντού, χωρίς αποτέλεσμα. Κάθε “όχι” με βάραινε περισσότερο. Έφτασα στο σημείο να μην αναγνωρίζω τον εαυτό μου. Άρχισα να τρώω υπερβολικά από το στρες. Οι απορρίψεις ή η σιωπή από τους εργοδότες με απογοήτευαν όλο και περισσότερο».

Όταν η κατάθλιψη μου χτύπησε την πόρτα

«Το μόνο που με κρατούσε ήταν το σκυλάκι μου, η Harlem. Έπρεπε να τη βγάζω βόλτα κάθε μέρα, κι έτσι πηγαίναμε στο πάρκο. Ήταν η μοναδική φορά που έβγαινα έξω. Οι φίλοι μου το πρόσεξαν και με παρότρυναν να παίξω μπάσκετ, απλώς για να ξεκολλήσω. Αλλά τα πράγματα ήταν δύσκολα. Άρχισα να συνειδητοποιώ ότι είχα πέσει σε κατάθλιψη. Υπήρχαν μέρες που δεν ήθελα να ξυπνήσω, ή κοιμόμουν 18 ώρες τη μέρα. Δεν καταλάβαινα τι μου συνέβαινε. Αναρωτιόμουν πώς γίνεται αυτό. Εγώ πήγα στο Stanford, ήμουν ο καλύτερος μαθητής στο σχολείο μου. Δεν θα έπρεπε να μου συμβαίνει αυτό».

Μια αναπάντεχη ώθηση

«Η μητέρα μου είχε έναν δικό της τρόπο να χαλαρώνει. Πήγαινε συχνά για ψώνια μετά τη δουλειά. Μια μέρα γύρισε σπίτι με ένα ζευγάρι αθλητικά και μου είπε: “Δοκίμασε να πας για τρέξιμο”. “Τρέξιμο; Εγώ; Δεν τρέχω”, απάντησα. Για μένα, το τρέξιμο ήταν πάντα σαν τιμωρία. Όμως, σαν να το “άκουσε” το Instagram και έτσι άρχισα να βλέπω συνεχώς βίντεο ανθρώπων που έκαναν τρέξιμο. Όλοι χαμογελούσαν μετά από κάθε διαδρομή. Και τότε είπα στον εαυτό μου: “Ξέρεις τι; Θα το δοκιμάσω”».

Το πρώτο βήμα για την αλλαγή

«Έδεσα τα κορδόνια μου, πήρα τη Harlem και ξεκινήσαμε για τρέξιμο. Της είπα: “Αν τρέξεις μαζί μου ένα μίλι, θα φτάσουμε στο Yankee Stadium, θα παίξουμε με την μπάλα και μετά θα τρέξουμε πίσω”. Στην αρχή ήταν δύσκολο. Εκείνη πηγαινοερχόταν παντού, κι εγώ δυσκολευόμουν. Όμως όταν φτάσαμε στο πάρκο, συνειδητοποίησα ότι ένιωθα καλά. Έπαιξα μαζί της, χαμογέλασα. Όταν επιστρέψαμε, σκέφτηκα: “Αυτό ήταν υπέροχο”. Λίγο-λίγο, άρχισα να προσθέτω χιλιόμετρα. Το τρέξιμο έπαψε να είναι τιμωρία και έγινε απελευθέρωση.

Θυμάμαι να τρέχω στη West Side Highway και να με προσπερνούν άνθρωποι με καρότσια ή δρομείς τριπλάσιας ηλικίας. Ένιωθα άγχος, ντροπή. Δεν ήθελα να τρέχω με άλλους. Όμως, όταν άρχισα να εκτιμώ απλώς το σώμα μου για αυτό που μπορεί να κάνει, η σχέση μου με το τρέξιμο άλλαξε.

Ξεκίνησα να τρέχω αντί να παίρνω το μετρό. Άρχισα να βλέπω τη Νέα Υόρκη με εντελώς νέο μάτι. Και αυτό με κέρδισε. Άρχισα να συμμετάσχω σε αγώνες και τότε είδα τα νούμερα στη ζυγαριά να αλλάζουν. Έχασα 45 κιλά».

Η νέα μου ζωή

«Ξεκίνησα να τρέχω τον Απρίλιο του 2022 και μέχρι τον Οκτώβριο του ίδιου έτους έκανα 10 μίλια την ημέρα. Σήμερα είμαι έτοιμος για τον πέμπτο μου μαραθώνιο — τον TCS New York City Marathon, που διοργανώνουν οι New York Road Runners. Παράλληλα, εργάζομαι ξανά, ως συντονιστής εγγραφών φοιτητών στο πρώην πανεπιστήμιό μου, ενώ προετοιμάζομαι να κάνω αίτηση για τη Νομική Σχολή».

Το μάθημα που πήρα

«Η αλλαγή δεν ήρθε από δίαιτα ή σκληρή πειθαρχία, αλλά από μια απλή απόφαση: να σηκωθώ από τον καναπέ και να αρχίσω να κινούμαι. Το τρέξιμο μου έμαθε να εκτιμώ το σώμα μου, να αντέχω τις δυσκολίες και να βρίσκω ξανά χαρά μέσα στην προσπάθεια».