H παράκαμψη κρατικής υπηρεσίας και η σύμβαση των 163.680 ευρώ!

 Από το 2016, όταν με μια φαινομενικά τεχνοκρατική διάταξη δημιουργήθηκε η Υπηρεσία Οδικών Τελών στο Υπουργείο Υποδομών, άρχισε να υφαίνεται το ψηφιακό κουβάρι που σήμερα “ανάβει” πληκτρολόγια, μικρόφωνα και πολιτικά ραντάρ. Μια υπηρεσία-κλειδί, φτιαγμένη για να παρακολουθεί κυκλοφοριακούς φόρτους, να ελέγχει ηλεκτρονικά διόδια και να γνωμοδοτεί για το πού θα στηθούν οι σταθμοί τελών. Ένας μηχανισμός που –στα χαρτιά τουλάχιστον– θα έπρεπε να λειτουργεί σαν το «μαύρο κουτί» κάθε διαδρομής, έτοιμος να δώσει όλες τις απαντήσεις.

Κι όμως, το 2023, παρά την ύπαρξη αυτής της υπηρεσίας, το Υπουργείο επέλεξε να φέρει στο παιχνίδι την Invision Συμβουλευτική Α.Ε., αναθέτοντάς της ρόλο τεχνικού συμβούλου για το πιο “ηλεκτρισμένο” κομμάτι του ΒΟΑΚ… τη ζώνη Χανιά–Ηράκλειο. Με αμοιβή που ακουμπά τις 163.680 ευρώ και με διάρκεια που, από 18 μήνες, απέκτησε παράταση μέχρι τον Αύγουστο του 2025, η Invision βρέθηκε να κρατάει τα «κλειδιά» του μοντέλου των νέων διοδίων.

Η ειρωνεία; Το 2024 η ίδια η Σύμβαση Παραχώρησης, που κυρώθηκε με νόμο, προβλέπει ξεκάθαρα ότι ο παραχωρησιούχος είναι υποχρεωμένος να εγκαταστήσει ένα τελευταίας γενιάς σύστημα ηλεκτρονικής χρέωσης, με πλήρη διαφάνεια και λογιστική καταγραφή για κάθε κατηγορία οχήματος. Όλα αυτά δηλαδή που η Υπηρεσία Οδικών Τελών υποτίθεται πως έχει φτιαχτεί να παρακολουθεί. Τότε γιατί όλος αυτός ο γύρος;

Κάπου εδώ ξεκινά το μυστήριο που κάνει τις δημοσιογραφικές κεραίες να σηκώνονται. Γιατί ζητήθηκε εξωτερικός σύμβουλος ενώ υπάρχει ολόκληρη υφιστάμενη δημόσια δομή; Ποια ανάγκη δεν μπορούσε να καλύψει το υπουργείο; Και τι ακριβώς εισηγήσεις έχουν φτάσει πίσω από κλειστές πόρτες;

Κυκλοφορούν μάλιστα ψίθυροι ότι οι αποφάσεις για το συγκεκριμένο τμήμα του δρόμου πέρασαν από «σταθμούς» που κανείς δεν περίμενε — άλλοι μιλούν για διεθνή τεχνογνωσία, άλλοι για… φιλικές πιέσεις, άλλοι απλώς για έναν μηχανισμό που προσπαθεί να εκσυγχρονιστεί χωρίς να μπλέκει με παλιές αγκυλώσεις. Εκεί όπου κάποιοι βλέπουν σκοτεινές σκιές, άλλοι βλέπουν καθαρά μια στρατηγική επιλογή να μην καθυστερήσει το έργο ούτε λεπτό.

Έτσι, τα καυτά ερωτήματα επιστρέφουν με μεγαλύτερη ένταση:

Ζητήθηκε ποτέ επίσημα η συνδρομή της Υπηρεσίας Οδικών Τελών για το κομμάτι Χανιά–Ηράκλειο;
Και πώς δικαιολογείται, η ανάγκη για μια σύμβαση άνω των 160 χιλιάδων ευρώ για υπηρεσίες που, θεωρητικά, θα μπορούσαν να παραχθούν «εντός των τειχών»;

Και κάπου ανάμεσα στα τεχνικά, τα πολιτικά και τα… ανεπίσημα, το νέο σύστημα διοδίων του ΒΟΑΚ συνεχίζει να σέρνει πίσω του ένα σύννεφο μυστηρίου που δύσκολα εξαφανίζεται.

ΠΗΓΗ