Αυτή τη φορά, όπως σημείωσε ο πρώην επικεφαλής της Τράπεζας της Αγγλίας, Mark Carney, πριν από τρία χρόνια, η κρίση θα χρησιμοποιηθεί για να αναγκάσει τον κόσμο να αποδεχθεί ένα νέο ψηφιακό νόμισμα της Κεντρικής Τράπεζας, έναν κόσμο όπου όλα τα χρήματα θα εκδίδονται κεντρικά και θα ελέγχονται.
Από τη δημιουργία της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ, πριν από πάνω από έναν αιώνα, κάθε σημαντική κατάρρευση της χρηματοπιστωτικής αγοράς πυροδοτήθηκε σκόπιμα με πολιτικά κίνητρα από την κεντρική τράπεζα.
Η κατάσταση δεν είναι διαφορετική σήμερα, καθώς σαφώς η Fed των ΗΠΑ ενεργεί με όπλο το επιτόκιό της για να συντρίψει τη μεγαλύτερη κερδοσκοπική οικονομική φούσκα στην ανθρώπινη ιστορία, μια φούσκα που η ίδια δημιούργησε.
Τα παγκόσμια γεγονότα συντριβής ξεκινούν πάντα στην περιφέρεια, όπως με την αποτυχία της Αυστριακής Creditanstalt το 1931 ή της Lehman Bros. τον Σεπτέμβριο του 2008 . Η απόφαση της 15ης Ιουνίου της Fed να επιβάλει τη μεγαλύτερη ενιαία αύξηση των επιτοκίων εδώ και σχεδόν 30 χρόνια, καθώς οι χρηματοπιστωτικές αγορές βρίσκονται ήδη σε κατάρρευση, εγγυάται τώρα μια παγκόσμια ύφεση και χειρότερα.
Η έκταση της φούσκας της «φθηνής πίστωσης» που έχουν δημιουργήσει η Fed, η ΕΚΤ και η Τράπεζα της Ιαπωνίας με την αγορά ομολόγων και τη διατήρηση πρωτοφανών σχεδόν μηδενικών ή και αρνητικών επιτοκίων εδώ και 14 χρόνια, είναι πέρα από κάθε φαντασία.
Τα οικονομικά ΜΜΕ το καλύπτουν καθημερινά με ανοησίες, ενώ η παγκόσμια οικονομία προετοιμάζεται, όχι για τον λεγόμενο «στασιμοπληθωρισμό» ή την ύφεση. Αυτό που έρχεται τώρα τους επόμενους μήνες, εκτός από μια δραματική ανατροπή πολιτικής, είναι η χειρότερη οικονομική ύφεση στην ιστορία μέχρι σήμερα. Ευχαριστώ, Παγκοσμιοποίηση και Νταβός!
Παγκοσμιοποίηση
Οι πολιτικές πιέσεις πίσω από την παγκοσμιοποίηση και η δημιουργία του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου από τους εμπορικούς κανόνες της GATT του Bretton Woods, με τη Συμφωνία Marrakesh του 1994, εξασφάλισαν ότι η προηγμένη βιομηχανική παραγωγή της Δύσης, ιδιαίτερα των ΗΠΑ, θα μπορούσε να διαφύγει offshore για τη δημιουργία παραγωγής σε χώρες με εξαιρετικά χαμηλούς μισθούς.
Καμία χώρα δεν προσέφερε περισσότερα οφέλη στα τέλη της δεκαετίας του 1990 από την Κίνα.
Η Κίνα προσχώρησε στον ΠΟΥ το 2001 και από τότε οι ροές κεφαλαίων στην κινεζική παραγωγή από τη Δύση ήταν συγκλονιστικές. Το ίδιο συνέβη και με τη συσσώρευση χρέους της Κίνας σε δολάρια. Τώρα αυτή η παγκόσμια χρηματοοικονομική δομή που βασίζεται σε χρέος ρεκόρ αρχίζει να καταρρέει.
Όταν η Ουάσιγκτον εσκεμμένα επέτρεψε την οικονομική κατάρρευση της Lehman Bros τον Σεπτέμβριο του 2008, η κινεζική ηγεσία απάντησε με πανικό και χορήγησε άνευ προηγουμένου πίστωση στις τοπικές κυβερνήσεις για την κατασκευή υποδομών.
Κάποιες από αυτές ήταν εν μέρει χρήσιμες, όπως ένα δίκτυο σιδηροδρόμων υψηλής ταχύτητας.
Κάποιες από αυτές ήταν ξεκάθαρη σπατάλη, όπως η κατασκευή κενών «πόλεων-φαντασμάτων».
Για τον υπόλοιπο κόσμο, η άνευ προηγουμένου ζήτηση της Κίνας για χάλυβα κατασκευών, άνθρακα, πετρέλαιο, χαλκό και άλλα ήταν ευπρόσδεκτη, καθώς οι φόβοι για παγκόσμια ύφεση υποχώρησαν.
Αλλά οι ενέργειες της Fed των ΗΠΑ και της ΕΚΤ, και των αντίστοιχων κυβερνήσεών τους,μετά το 2008, δεν βοήθησαν στην αντιμετώπιση της συστημικής οικονομικής κατάχρησης των μεγάλων ιδιωτικών τραπεζών του κόσμου στη Wall Street και την Ευρώπη, καθώς και στο Χονγκ Κονγκ.
Η απόφαση του Νίξον τον Αύγουστο του 1971 να αποσυνδέσει το δολάριο ΗΠΑ, το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, από τον χρυσό, άνοιξε τις πύλες στις παγκόσμιες ροές χρήματος.
Όλο και πιο ανεκτικοί νόμοι που ευνοούσαν την ανεξέλεγκτη χρηματοπιστωτική κερδοσκοπία στις ΗΠΑ και στο εξωτερικό επιβλήθηκαν σε κάθε στροφή, αρχίζοντας από την κατάργηση της Glass-Steagall από τον Clinton κατόπιν εντολής της Wall Street τον Νοέμβριο του 1999. Αυτό επέτρεψε τη δημιουργία μεγα-τραπεζών τόσο μεγάλων που η κυβέρνηση τις ανακήρυξε “πολύ μεγάλες για να αποτύχουν”.
Αυτό ήταν φάρσα, αλλά ο πληθυσμός το πίστεψε και τις διέσωσε με εκατοντάδες δισεκατομμύρια χρήματα από τους φορολογούμενους.
Από την κρίση του 2008, η Fed και άλλες μεγάλες παγκόσμιες κεντρικές τράπεζες έχουν δημιουργήσει άνευ προηγουμένου πίστωση, τα λεγόμενα «χρήματα ελικοπτέρων», για τη διάσωση των μεγάλων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων.
Η υγεία της πραγματικής οικονομίας δεν ήταν στόχος.
Στην περίπτωση της Fed, της Τράπεζας της Ιαπωνίας, της ΕΚΤ και της Τράπεζας της Αγγλίας, συνολικά 25 τρισεκατομμύρια δολάρια εισήχθησαν στο τραπεζικό σύστημα μέσω «ποσοτικής χαλάρωσης» αγοράς ομολόγων, καθώς και αναξιόπιστων περιουσιακών στοιχείων, όπως τίτλους επενδεδυμένους σε στεγαστικά δάνεια τα τελευταία 14 χρόνια.
Ποσοτική τρέλα
Εδώ είναι που άρχισε να πηγαίνει πολύ άσχημα. Οι μεγαλύτερες τράπεζες της Wall Street, όπως η JP MorganChase, η Wells Fargo, η Citigroup ή στο Λονδίνο η HSBC ή η Barclays, δάνεισαν δισεκατομμύρια στους μεγάλους εταιρικούς πελάτες τους.
Οι δανειολήπτες με τη σειρά τους χρησιμοποίησαν τη ρευστότητα, όχι για να επενδύσουν σε νέα τεχνολογία παραγωγής ή εξόρυξης, αλλά για να διογκώσουν την αξία των μετοχών της εταιρείας τους, τις λεγόμενες εξαγορές μετοχών, που ονομάζονται «μεγιστοποίηση της αξίας των μετόχων».
Η BlackRock, η Fidelity, τράπεζες και άλλοι επενδυτές λάτρεψαν τη δωρεάν κούρσα. Από την έναρξη της χαλάρωσης της Fed το 2008 έως τον Ιούλιο του 2020, περίπου 5 τρισεκατομμύρια δολάρια είχαν επενδυθεί σε τέτοιες εξαγορές μετοχών, δημιουργώντας το μεγαλύτερο χρηματιστηριακό ράλι στην ιστορία. Όλα έγιναν χρηματοπιστωτικά κατά τη διαδικασία.
Οι εταιρείες κατέβαλαν 3,8 τρισεκατομμύρια δολάρια σε μερίσματα την περίοδο από το 2010 έως το 2019.
Εταιρείες όπως η Tesla που δεν είχαν ποτέ κέρδη, έγιναν πιο πολύτιμες από τη Ford και τη GM μαζί.
Τα κρυπτονομίσματα όπως το Bitcoin έφτασαν σε αποτίμηση κεφαλαίου αγοράς άνω του 1 τρισεκατομμυρίου δολαρίων μέχρι τα τέλη του 2021.
Με τα χρήματα της Fed να ρέουν ελεύθερα, οι τράπεζες και τα επενδυτικά κεφάλαια επένδυσαν σε τομείς υψηλού κινδύνου και υψηλού κέρδους όπως τα junk ομόλογα ή το χρέος αναδυόμενων αγορών σε μέρη όπως η Τουρκία, η Ινδονησία και, ναι , η Κίνα.
Η μετά το 2008 εποχή της ποσοτικής χαλάρωσης και των μηδενικών επιτοκίων της Fed οδήγησε σε παράλογη διεύρυνση του δημόσιου χρέους των ΗΠΑ.
Από τον Ιανουάριο του 2020, η Fed, η Τράπεζα της Αγγλίας, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και η Τράπεζα της Ιαπωνίας έχουν χορηγήσει συνολικά πίστωση 9 τρισεκατομμυρίων δολαρίων με σχεδόν μηδενικό επιτόκιο στο παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα.
Μετά την αλλαγή της πολιτικής της Fed τον Σεπτέμβριο του 2019, δόθηκε η δυνατότητα στην Ουάσιγκτον να αυξήσει το δημόσιο χρέος κατά 10 τρισεκατομμύρια δολάρια σε λιγότερο από 3 χρόνια.
Στη συνέχεια, η Fed διέσωσε και πάλι κρυφά τη Wall Street αγοράζοντας ομόλογα του Αμερικανικού Δημοσίου και Τίτλους με Υποθήκη Δανείων αξίας 120 δισεκατομμυρίων δολαρίων, δημιουργώντας μια τεράστια φούσκα ομολόγων.
Μια απερίσκεπτη Κυβέρνηση Biden άρχισε να χορηγεί τρισεκατομμύρια χρήματα στα λεγόμενα κίνητρα για να καταπολεμήσει τα περιττά lockdown της οικονομίας. Το ομοσπονδιακό χρέος των ΗΠΑ μειώθηκε από το διαχειρίσιμο 35% του ΑΕΠ το 1980 σε περισσότερο από το 129% του ΑΕΠ σήμερα.
Μόνο η ποσοτική χαλάρωση της Fed, η αγορά τρισεκατομμυρίων κρατικών και ενυπόθηκων δανείων των ΗΠΑ και τα σχεδόν μηδενικά επιτόκια το κατέστησαν δυνατό.
Τώρα η Fed έχει αρχίσει να το ξετυλίγει και να αποσύρει ρευστότητα από την οικονομία με QT ή αυστηροποίηση, συν αυξήσεις επιτοκίων. Αυτό είναι εσκεμμένο. Δεν πρόκειται για μια παραπαίουσα Fed που κρίνει εσφαλμένα τον πληθωρισμό.
Η ενέργεια οδηγεί την κατάρρευση
Δυστυχώς, η Fed και άλλοι κεντρικοί τραπεζίτες λένε ψέματα.
Η αύξηση των επιτοκίων δεν είναι για να θεραπεύσει τον πληθωρισμό. Είναι να αναγκάσει μια παγκόσμια επαναφορά του ελέγχου των παγκόσμιων περιουσιακών στοιχείων, του πλούτου, είτε είναι ακίνητα, γεωργικές εκτάσεις, παραγωγή εμπορευμάτων, βιομηχανία, είτε ακόμη και νερό.
Η Fed γνωρίζει πολύ καλά ότι ο πληθωρισμός μόλις αρχίζει να σκίζει την παγκόσμια οικονομία.
Αυτό που είναι μοναδικό είναι ότι τώρα οι εντολές της Πράσινης Ενέργειας σε όλο τον βιομηχανικό κόσμο οδηγούν αυτή την κρίση πληθωρισμού για πρώτη φορά, κάτι που σκόπιμα αγνοήθηκε από την Ουάσιγκτον ή τις Βρυξέλλες ή το Βερολίνο.
Οι παγκόσμιες ελλείψεις λιπασμάτων, οι αυξανόμενες τιμές του φυσικού αερίου και οι απώλειες προμήθειας σιτηρών από την παγκόσμια ξηρασία ή το εκρηκτικό κόστος λιπασμάτων και καυσίμων ή ο πόλεμος στην Ουκρανία, εγγυώνται ότι, το αργότερο αυτόν τον χρόνο συγκομιδής Σεπτεμβρίου-Οκτωβρίου, θα υποστούμε μια παγκόσμια πρόσθετη έκρηξη των τιμών των τροφίμων και της ενέργειας.
Όλες αυτές οι ελλείψεις είναι αποτέλεσμα σκόπιμων πολιτικών.
Επιπλέον, ο πολύ χειρότερος πληθωρισμός είναι βέβαιος, λόγω της παθολογικής επιμονής των κορυφαίων βιομηχανικών οικονομιών του κόσμου που καθοδηγούνται από την ατζέντα κατά των υδρογονανθράκων της κυβέρνησης Biden .
Αυτή η ατζέντα χαρακτηρίζεται από την εκπληκτική ανοησία του Υπουργού Ενέργειας των ΗΠΑ που δηλώνει «αντ’ αυτού αγοράστε ηλεκτρονικά αυτοκίνητα» ως απάντηση στις εκρήξεις των τιμών της βενζίνης.
Ομοίως, η Ευρωπαϊκή Ένωση αποφάσισε να καταργήσει σταδιακά το ρωσικό πετρέλαιο και φυσικό αέριο χωρίς βιώσιμο υποκατάστατο, καθώς η κορυφαία οικονομία της, η Γερμανία, κινείται να κλείσει τον τελευταίο πυρηνικό αντιδραστήρα της και να κλείσει περισσότερα εργοστάσια άνθρακα.
Ως αποτέλεσμα, η Γερμανία και άλλες οικονομίες της ΕΕ θα δουν διακοπές ρεύματος αυτόν τον χειμώνα και οι τιμές του φυσικού αερίου θα συνεχίσουν να αυξάνονται στα ύψη.
Τη δεύτερη εβδομάδα του Ιουνίου στη Γερμανία οι τιμές του φυσικού αερίου αυξήθηκαν κατά 60% ακόμη.
Τόσο η ελεγχόμενη από τους Πράσινους γερμανική κυβέρνηση όσο και η Πράσινη Ατζέντα «Fit for 55» από την Επιτροπή της ΕΕ συνεχίζουν να προωθούν αναξιόπιστα και δαπανηρά αιολικά και ηλιακά πάρκα εις βάρος πολύ φθηνότερων και αξιόπιστων υδρογονανθράκων, εξασφαλίζοντας έναν πρωτοφανή πληθωρισμό λόγω ενέργειας.
Η Fed έχει τραβήξει την πρίζα
Με την αύξηση των επιτοκίων κατά 0,75% της Fed, τη μεγαλύτερη σε σχεδόν 30 χρόνια, και την υπόσχεση για περισσότερη στο μέλλον, η κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ έχει πλέον εγγυηθεί την κατάρρευση όχι μόνο της φούσκας χρέους των ΗΠΑ, αλλά και μεγάλου μέρους του παγκόσμιου χρέους των 303 τρισεκατομμυρίων δολαρίων μετά το 2008.
Η αύξηση των επιτοκίων μετά από σχεδόν 15 χρόνια σημαίνει κατάρρευση των αξιών των ομολόγων. Τα ομόλογα, όχι οι μετοχές, είναι η καρδιά του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Τα επιτόκια των στεγαστικών δανείων στις ΗΠΑ έχουν πλέον διπλασιαστεί μέσα σε μόλις 5 μήνες και ξεπερνούν το 6% και οι πωλήσεις κατοικιών βυθίζονταν ήδη πριν από την τελευταία αύξηση των επιτοκίων.
Οι αμερικανικές εταιρείες ανέλαβαν χρέος ρεκόρ λόγω των επί έτη εξαιρετικά χαμηλών επιτοκίων.
Περίπου το 70% αυτού του χρέους βαθμολογείται ακριβώς πάνω από την κατάσταση «σκουπίδια».
Αυτό το εταιρικό μη χρηματοπιστωτικό χρέος ανήλθε συνολικά σε 9 τρισεκατομμύρια δολάρια το 2006.
Σήμερα υπερβαίνει τα 18 τρισεκατομμύρια δολάρια.
Τώρα, ένας μεγάλος αριθμός από αυτές τις περιθωριακές εταιρείες δεν θα είναι σε θέση να μετατρέψει το παλιό χρέος σε νέο και θα ακολουθήσουν χρεοκοπίες τους επόμενους μήνες. Ο γίγαντας των καλλυντικών Revlon μόλις κήρυξε πτώχευση.
Η εξαιρετικά κερδοσκοπική, μη ελεγχόμενη αγορά Crypto, με επικεφαλής το Bitcoin, καταρρέει καθώς οι επενδυτές συνειδητοποιούν ότι δεν υπάρχει πρόγραμμα διάσωσης.
Τον περασμένο Νοέμβριο ο κόσμος της Crypto είχε αποτίμηση 3 τρισεκατομμυρίων δολαρίων.
Σήμερα είναι λιγότερο από το μισό, και με περισσότερη κατάρρευση σε εξέλιξη.
Ακόμη και πριν από την τελευταία αύξηση των επιτοκίων της Fed, η αξία των μετοχών των αμερικανικών μεγαλοτραπεζών είχε χάσει περίπου 300 δισεκατομμύρια δολάρια.
Τώρα με την εξασφάλιση περαιτέρω πωλήσεων πανικού στο χρηματιστήριο, καθώς αυξάνεται η παγκόσμια οικονομική κατάρρευση, αυτές οι τράπεζες είναι προ-προγραμματισμένες για μια νέα σοβαρή τραπεζική κρίση τους επόμενους μήνες.
Όπως σημείωσε πρόσφατα ο Αμερικανός οικονομολόγος Doug Noland, «Σήμερα, υπάρχει μια τεράστια “περιφέρεια” γεμάτη με “subprime” ομόλογα-σκουπίδια, μοχλευμένα δάνεια, buy–now–pay–late, auto, πιστωτικές κάρτες, στέγαση και ηλιακές τιτλοποιήσεις, δάνεια franchise, ιδιωτική πίστωση, crypto Credit, DeFi και δε συμμαζεύεται. Μια τεράστια υποδομή έχει εξελιχθεί σε αυτόν τον μακρύ κύκλο για να τονώσει την κατανάλωση για δεκάδες εκατομμύρια, ενώ χρηματοδοτεί χιλιάδες αντιοικονομικές επιχειρήσεις. Η «περιφέρεια» έχει γίνει συστημική όσο ποτέ άλλοτε. Και τα πράγματα άρχισαν να σπάνε».
Η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση θα θεωρήσει τώρα πολύ πιο δαπανηρό το κόστος των επιτοκίων της για τη μεταφορά ομοσπονδιακού χρέους ρεκόρ 30 τρισεκατομμυρίων δολαρίων.
Σε αντίθεση με τη Μεγάλη Ύφεση της δεκαετίας του 1930, όταν το ομοσπονδιακό χρέος ήταν σχεδόν μηδενικό, σήμερα η κυβέρνηση, ειδικά μετά τα μέτρα του προϋπολογισμού Biden, είναι στα όρια.
Οι ΗΠΑ γίνονται μια οικονομία του Τρίτου Κόσμου.
Εάν η Fed δεν αγοράζει πλέον τρισεκατομμύρια αμερικανικό χρέος, ποιος θα το κάνει; Η Κίνα; Η Ιαπωνία; Δεν είναι πιθανό.
Απομόχλευση της φούσκας
Με τη Fed να επιβάλλει τώρα μια ποσοτική σύσφιξη, να αποσύρει δεκάδες δισεκατομμύρια σε ομόλογα και άλλα περιουσιακά στοιχεία μηνιαίως, καθώς και να αυξάνει τα βασικά επιτόκια, οι χρηματοπιστωτικές αγορές έχουν αρχίσει μια απομόχλευση.
Πιθανότατα θα είναι σπασμωδικό, καθώς βασικοί παίκτες όπως η BlackRock και η Fidelity επιδιώκουν να ελέγξουν την κατάρρευση για τους σκοπούς τους. Αλλά η κατεύθυνση είναι ξεκάθαρη.
Μέχρι τα τέλη του περασμένου έτους οι επενδυτές είχαν δανειστεί σχεδόν 1 τρισεκατομμύριο δολάρια σε χρέος περιθωρίου για να αγοράσουν μετοχές.
Αυτό ήταν σε μια ανερχόμενη αγορά.
Τώρα ισχύει το αντίθετο, και οι δανειολήπτες περιθωρίου αναγκάζονται να δώσουν περισσότερες εγγυήσεις ή να πουλήσουν τις μετοχές τους για να αποφύγουν τη χρεοκοπία.
Αυτό τροφοδοτεί την επερχόμενη κατάρρευση.
Με την κατάρρευση τόσο των μετοχών όσο και των ομολόγων τους επόμενους μήνες, πάνε οι ιδιωτικές συνταξιοδοτικές αποταμιεύσεις δεκάδων εκατομμυρίων Αμερικανών σε προγράμματα όπως το 401-k.
Τα δάνεια αυτοκινήτων με πιστωτικές κάρτες και άλλα καταναλωτικά χρέη στις ΗΠΑ έχουν εκτοξευθεί την περασμένη δεκαετία σε ρεκόρ 4,3 τρισεκατομμυρίων δολαρίων στο τέλος του 2021. Τώρα τα επιτόκια σε αυτό το χρέος, ειδικά στις πιστωτικές κάρτες, θα εκτιναχθούν από το ήδη υψηλό 16%. Οι αθετήσεις σε αυτά τα πιστωτικά δάνεια θα εκτοξευθούν στα ύψη.
Εκτός των ΗΠΑ αυτό που θα δούμε τώρα, καθώς η Εθνική Τράπεζα της Ελβετίας, η Τράπεζα της Αγγλίας και ακόμη και η ΕΚΤ αναγκάζονται να ακολουθήσουν την αύξηση των επιτοκίων της Fed, είναι η παγκόσμια χιονοστιβάδα αθετήσεων και χρεοκοπιών, εν μέσω ενός αυξανόμενου πληθωρισμού που τα επιτόκια της κεντρικής τράπεζας δεν έχουν δύναμη να ελέγξουν.
Περίπου το 27% του παγκόσμιου μη χρηματοπιστωτικού εταιρικού χρέους κατέχεται από κινεζικές εταιρείες, που υπολογίζεται σε 23 τρισεκατομμύρια δολάρια. Άλλο εταιρικό χρέος 32 τρισεκατομμυρίων δολαρίων κατέχουν εταιρείες των ΗΠΑ και της ΕΕ.
Τώρα η Κίνα βρίσκεται στη μέση της χειρότερης οικονομικής κρίσης της εδώ και 30 χρόνια με ελάχιστα σημάδια ανάκαμψης.
Με τις ΗΠΑ, τον μεγαλύτερο πελάτη της Κίνας, να βρίσκεται σε οικονομική ύφεση, η κρίση της Κίνας μπορεί μόνο να επιδεινωθεί. Αυτό δεν θα είναι καλό για την παγκόσμια οικονομία.
Η Ιταλία, με εθνικό χρέος 3,2 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, έχει χρέος 150% του ΑΕΠ. Μόνο τα αρνητικά επιτόκια της ΕΚΤ το εμπόδισαν να εκραγεί σε μια νέα τραπεζική κρίση.
Τώρα αυτή η έκρηξη είναι προ-προγραμματισμένη παρά τα καταπραϋντικά λόγια της Lagarde της ΕΚΤ. Η Ιαπωνία, με επίπεδο χρέους 260% είναι η χειρότερη από όλες τις βιομηχανικές χώρες και βρίσκεται σε μια παγίδα μηδενικών επιτοκίων με δημόσιο χρέος άνω των 7,5 τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Το γιεν πέφτει τώρα σοβαρά και αποσταθεροποιεί όλη την Ασία.
Η καρδιά του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος, αντίθετα με τη δημοφιλή πεποίθηση, δεν είναι τα χρηματιστήρια.
Είναι οι αγορές ομολόγων – κρατικά, εταιρικά και πρακτορικά ομόλογα. Αυτή η αγορά ομολόγων έχει χάσει αξία καθώς ο πληθωρισμός έχει εκτοξευθεί και τα επιτόκια έχουν αυξηθεί από το 2021 στις ΗΠΑ και την ΕΕ.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, αυτό περιλαμβάνει περίπου 250 τρισεκατομμύρια δολάρια σε αξία ενεργητικού, ένα ποσό που, με κάθε αύξηση των επιτοκίων, χάνει περισσότερη αξία. Η τελευταία φορά που είχαμε μια τόσο σημαντική αντιστροφή στις αξίες των ομολόγων ήταν πριν από σαράντα χρόνια στην εποχή του Paul Volcker με επιτόκια 20% για να «συμπιέσουν τον πληθωρισμό».
Καθώς οι τιμές των ομολόγων πέφτουν, η αξία του τραπεζικού κεφαλαίου μειώνεται. Οι πιο εκτεθειμένες σε μια τέτοια απώλεια αξίας είναι οι μεγάλες γαλλικές τράπεζες μαζί με την Deutsche Bank στην ΕΕ και τις μεγαλύτερες ιαπωνικές τράπεζες.
Οι τράπεζες των ΗΠΑ όπως η JP MorganChase πιστεύεται ότι είναι ελαφρώς λιγότερο εκτεθειμένες σε ένα μεγάλο κραχ ομολόγων. Μεγάλο μέρος του κινδύνου τους κρύβεται σε παράγωγα εκτός ισολογισμού και άλλα.
Ωστόσο, σε αντίθεση με το 2008, σήμερα οι κεντρικές τράπεζες δεν μπορούν να επαναλάβουν άλλη μια δεκαετία μηδενικών επιτοκίων και ποσοτικής χαλάρωσης (QE).
Αυτή τη φορά, όπως σημείωσε ο πρώην επικεφαλής της Τράπεζας της Αγγλίας, Mark Carney, πριν από τρία χρόνια, η κρίση θα χρησιμοποιηθεί για να αναγκάσει τον κόσμο να αποδεχθεί ένα νέο ψηφιακό νόμισμα της Κεντρικής Τράπεζας, έναν κόσμο όπου όλα τα χρήματα θα εκδίδονται κεντρικά και θα ελέγχονται.
Αυτό εννοούν επίσης οι άνθρωποι του WEF του Νταβός με τη Μεγάλη Επανεκκίνησή τους. Δεν θα είναι καλό.
Ένα παγκόσμιο προγραμματισμένο οικονομικό τσουνάμι μόλις ξεκίνησε.
********
Σημείωση για τους αναγνώστες: Κάντε κλικ στα κουμπιά κοινής χρήσης πάνω ή κάτω. Ακολουθήστε μας στο Instagram, το Twitter και το Facebook. Μη διστάσετε να αναδημοσιεύσετε και να μοιραστείτε ευρέως άρθρα της Global Research.
Ο F. William Engdahl είναι σύμβουλος στρατηγικών κινδύνων και λέκτορας, έχει πτυχίο στην πολιτική από το Πανεπιστήμιο του Princeton και είναι ένας best-selling συγγραφέας για το πετρέλαιο και τη γεωπολιτική.
Είναι Επιστημονικός Συνεργάτης του Κέντρου Έρευνας για την Παγκοσμιοποίηση (CRG).
Μετάφραση από τη Μαρία Σεφέρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου