Κατηγορώ τα ΜΜΕ για το βιασμό της καθημερινότητας μου από ειδήσεις στημένες, προπαγανδιστικές, προβοκατόρικες. Κουράστηκα το σημαντικό τους να είναι μόνιμα ασήμαντο....
Κατηγορώ εκείνους που κάνουν θέμα το “ποτέ” για να κρύψουν το “πάντα”.
Κατηγορώ την κατάντια που μου επιβάλει να παρακολουθώ μέχρι και τις τελείες των πολιτικών μήπως παρ ελπίδα κάποια από αυτές ολοκληρώσει τη μιζέρια και την ανέχεια που τα κόμματά εξουσίας-με όλες τις ερμηνείες-έφεραν στην Ελλάδα.
Κατηγορώ όλους αυτούς που μετέτρεψαν την Ελλάδα από χώρα του Αριστοφάνη και του Ελύτη στη χώρα του Σαμαρά και του Παπαδήμου.
Κατηγορώ όσους προσωποποιούν την κρίση χρέους που υφίσταται η Ελλάδα με τα ταξίδια του Παπανδρέου στην Κοστα Ρίκα και τα μαγειρέματά του στα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ. Αν είναι δυνατόν πλέον! Ο ελληνικός λαός μπορεί να βολεύεται, μπορεί να αδιαφορεί. Παρά τις χρόνιες προπαγάνδες σας όμως, γνωρίζει την αλήθεια. Ξέρουμε ότι μαθαίνουμε αυτό που “πρέπει” να μάθουμε ώστε να βρίζουμε αυτόν που θέλετε να “ρίξουμε”.
Κατηγορώ εκείνους που ακόμα και σε αυτές τις εκλογές θα ντυθούν στα πράσινα και στα μπλε.
Κατηγορώ την ύπαρξη της τραγικής φαρσοκωμωδίας όπου όλοι κατηγορούν όλους και στη φυλακή μπαίνει μόνιμα ο τίμιος Ντρέυφους του Ζολά. Μια κατάσταση που διαφθείρεται και χειροτερεύει μέσα σε ένα πλαίσιο ρουσφετιού όχι στη μια ψήφο αλλά στη χαμηλότερη “καρέκλα”.
Κατηγορώ όσους υπεξαίρεσαν εκατομμύρια, έδειξαν το δρόμο της αυτοχειρίας σε όμοιούς τους- με λιγότερο καλές γνωριμίες- και μέχρι τώρα όχι μόνο δεν τιμωρήθηκαν αλλά ασκούν και κριτική στη σημερινή πραγματικότητα από την τηλεοπτική τους εκπομπή!
Κατηγορώ τους φυλακισμένους που υποδύθηκαν τους τρομοκράτες σε ένα μονόπρακτο “ολυμπιακών προδιαγραφών”.
Κατηγορώ εκείνους που νομίζουν ότι η αλήθεια φαίνεται στην τσιρίδα, αποπνέεται μέσα από το αλαλούμ και πνίγεται μέσα στην ξύλινη γλώσσα.
Κατηγορώ τους κόλπους που γέννησαν και επέβαλλαν τον καταναλωτισμό ως διέξοδο.
Κατηγορώ την παιδεία που δε μου εξασφαλίζει το ψωμί και την ελευθερία μου.
Κατηγορώ τους ανθρώπους που έπεσαν στο κενό του πλαστικού χρήματος.
Κατηγορώ ό,τι μου πλασάρει για καλό το καλύτερο κακό.
Κατηγορώ εκείνους που βουλιάζουν στον καναπέ έως ότου τα μαξιλάρια σκάσουν και τους ρίξουν στο έδαφος. Και τότε, με τη σειρά τους κατηγορούν το σύστημα όχι επειδή είναι διεφθαρμένο αλλά επειδή τους ξεβόλεψε.
Κατηγορώ εκείνους που παίζουν με τη νοημοσύνη μου, βλέποντάς με ως κινούμενη ψήφο. Ως κινούμενη, μόνο άμμο μπορώ να τους προσφέρω.
Κατηγορώ τη δικαιοσύνη που ντύθηκε απάτη.
Κατηγορώ τη “στολή” που χρησιμεύει μόνο στις απόκριες του καθεστώτος.
Κατηγορώ την τέχνη που απουσιάζει όντας σνομπ και κυριλέ. Ότι πιο τραγικό έχει επικρατήσει στη σαθρή κοινωνία μας είναι ότι η τέχνη κι ο πολιτισμός απευθύνεται στην ελίτ της μόρφωσης. Αλήθεια αυτό το enfin gatte εκτός από το να τις επιδεικνύει πώς αλλιώς χρησιμοποιεί τις γνώσεις του; Πού είναι όταν η κοινωνία πνίγεται από προδότες που ασκούν εξουσία υπό το μανδύα του προστάτη;
Κατηγορώ τη μόδα που επιβάλλει την κατάθλιψη ως τρόπο ζωής.
Κατηγορώ το νόμισμα που αντί για ανταλλακτική αξία χρησιμοποιείται ως κίνητρο υπεροχής, υποδεικνύοντας μου καθημερινά την πραγματική ηγεσία της χώρας.
Κατηγορώ τον εθνικισμό που ασκείται μόνο στα άτομα κι όχι στις γεωγραφικές εκτάσεις.
Κατηγορώ τη χούντα σας που κρύβεται πίσω από τη δημοκρατία μου.
Κατηγορώ την Ελλάδα σας που έπαψε να είναι η Ελλάδα μου…
Έρρικα Ρούσσου
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου