Η κυκλοφορία της “νέας δραχμής” έμοιαζε να είναι για τη χώρα η απόλυτη καταστροφή: οι πολίτες που είχαν ρευστότητα, απέσυραν τα χρήματά τους από τις τράπεζες για να αποφύγουν τη μετατροπή των καταθέσεών τους σε ευρώ στις “υποτιμημένες” πλέον δραχμές.
Το νέο νόμισμα έχασε τη μισή του περίπου αξία έναντι του “δυνατού” ευρώ... Μέσα σε με μερικούς μόνο μήνες, υπήρξαν ενδείξεις ανάκαμψης των εξαγωγών της Ελλάδας. Η οικονομία φαινόταν ότι έβρισκε επιτέλους την ισορροπία της...»
«Η Ελλάδα καθιερώθηκε ως ένας σημαντικά ελκυστικός προορισμός για τις επενδύσεις κυριως για τους ξένους επενδυτές, οι οποίοι αναζητούσαν πρόσβαση σε ένα δυναμικό μέρος του κόσμου, ».
«Μετά την επιτυχία των Ελληνων, η κόλαση χτυπούσε τις αγορές ολόκληρης της Ευρώπης. Η Γερμανία απαιτούσε από την πλευρά της ακόμη περισσότερη λιτότητα τόσο από την Ισπανία και την Ιταλία, αλλά και άλλες χώρες, παρά το γεγονός ότι οι οικονομίες τους βρίσκονταν για τέταρτη χρονιά σε ύφεση...
Οι Γερμανοί άρχισαν να σκέφτονται τι τον λόγο που όλα τελικά πήγαν τόσο στραβά. Πίστευαν ότι η λιτότητα θα έλυνε όλα τα προβλήματα και ότι οι δημοσιονομικά “απείθαρχοι” θα τους υπάκουαν... Το στοίχημα της Γερμανίας είχε τελικά αποτύχει.
Στην προσπάθειά της να τιμωρήσει την Ελλάδα, κατάφερε να καταλήξει αντιμέτωπη με μία επιλογή: δημοσιονομική ένωση ή μία τεράστια ανατίμηση του νομίσματός της. Το Βερολίνο μπορεί να νόμιζε ότι σημαδεύει την Ελλάδα, αλλά στην ουσία πυροβόλησε το πόδι του...».
Andreas Papadakis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου