Πάνε οι εποχές που οι φοιτητές ήταν το πιο…
προχωρημένο και αγωνιστικό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας. Αυτοί, δηλαδή, που τραβούσαν τους πατεράδες τους σε νέους δρόμους και οδηγούσαν τον τόπο μπροστά με τη μαχητικότητά τους και τις φρέσκιες ιδέες τους.
Όσο κι αν ακούγεται παράδοξο, αυτό που προκύπτει από τις φοιτητικές εκλογές είναι ότι το νέο αίμα της Ελλάδας, που αύριο θα αποτελέσει και το επιστημονικό δυναμικό της, αδυνατεί να ξεκολλήσει από τον… δικομματισμό. Κι όταν λέμε δικομματισμό, εννοούμε τον… κλασικό. Αυτόν μεταξύ Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ!
Η σύγκριση των αποτελεσμάτων των φοιτητικών εκλογών με τις βουλευτικές δείχνει ότι πιο εύκολα αλλάζουν πλέον μυαλά οι… γιαγιάδες, παρά οι 20χρονοι, που μένουν προσκολλημένοι σε λογικές παλαιού τύπου δικομματισμού, τον οποίο εγκαταλείπουν τρέχοντας ακόμα και οι 70άρηδες.
Ασφαλώς ο καθένας ψηφίζει ό,τι του αρέσει, δίχως να δίνει λογαριασμό σε κανέναν. Και, φυσικά, δεν κρίνουμε την ψήφο αυτή καθαυτήν, αλλά το κοινωνικό φαινόμενο που καθρεφτίζει η κάλπη. Διότι ακόμα και το ποσοστό αποχής που, κυμαίνεται στο 50% στις φοιτητικές εκλογές, είναι ενδεικτικό της «απολιτίκ» τάσης κι απάθειας μπροστά στην άσκηση του ύψιστου δημοκρατικού δικαιώματος. Όπως, βέβαια, είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι ακόμα και σήμερα το νέο αίμα του τόπου δεν μπορεί να κάνει εκλογές χωρίς διαφόρων ειδών παρατράγουδα και καταγγελίες.
Στις βουλευτικές εκλογές του Οκτωβρίου 2009, λοιπόν, όταν τίποτα δεν είχε αλλάξει ακόμα στον εκλογικό χάρτη, το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ. συγκέντρωσαν μαζί το 77,5% (44% και 33,5% αντίστοιχα). Τους τρεις στους τέσσερις ψηφοφόρους δηλαδή.
Στις φοιτητικές εκλογές που γίνανε νωρίτερα την ίδια χρόνια οι φοιτητικές παρατάξεις των δυο κομμάτων, η νικήτρια ΔΑΠ και η 2η ΠΑΣΠ, πήραν μαζί 66%. Τα ποσοστά προκύπτουν από τη συγκριτική μελέτη των (διαφορετικών από κάθε παράταξη) αποτελεσμάτων, έτσι ώστε να υπάρχει μια καθαρότερη εικόνα.
…Μυαλά στα κάγκελα
Την άνοιξη του 2010 η Ελλάδα έμπαινε στα μνημόνια και τη σκληρότερη λιτότητα μεταπολεμικά σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Ήδη τα δυο κόμματα εξουσίας άρχισαν να καταγράφουν δειλά - δειλά τις πρώτες τους απώλειες στα γκάλοπ. Στις φοιτητικές εκλογές του 2010, όμως, δεν θα παρατηρούσε κανείς την παραμικρή διαφορά για ΔΑΠ και ΠΑΣΠ. Βγήκε ακριβώς το ίδιο ποσοστό με το 2009. Στο 65%-66%.
Έναν χρόνο μετά, την άνοιξη του 2011, ο τόπος έβραζε, αφού βίωνε πλέον με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο τις συνέπειες του μνημονίου. Τα γκάλοπ έδειχναν ότι, αν γίνονταν βουλευτικές εκλογές, ΠΑΣΟΚ - ΝΔ δεν θα ξεπερνούσαν το 60%.
Τι έγινε στις φοιτητικές εκλογές των ΑΕΙ; Καμία μεταβολή. Στο 64,5% ΔΑΠ και ΠΑΣΠ. Στα ΤΕΙ; Το 2010 ο δικομματισμός ήταν 75% και το 2011 στο 77%. Άνοδος…
Κι όλα αυτά, μάλιστα, όταν από τα πρώτα θύματα της τρόικας ήταν η Παιδεία!
Πιο ενδεικτική είναι η κατάσταση με τις βουλευτικές εκλογές του 2012. Στις 6 Μαΐου Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ παίρνουν μαζί 32% (18,8% και 13,2%). Καταποντίζονται. Τους στηρίζει πλέον μόνο ο ένας στους τρεις ψηφοφόρους και χάνουν παραπάνω από τη μισή εκλογική τους δύναμη συγκριτικά με το 2009. Στις 17.6.2012 και μέσω εκβιαστικών διλημμάτων τα δυο παραδοσιακά κόμματα εξουσίας καταφέρνουν να συγκεντρώσουν 41,8%.
Στις φοιτητικές εκλογές που γίνανε ενδιάμεσα (στα μέσα Μαΐου); Σύμφωνα με τη ΔΑΠ, η φοιτητική παράταξη της Ν.Δ. έλαβε στα ΑΕΙ το 42,9% και η ΠΑΣΠ το 20,3%. Άρα 63,2%. Στα ίδια επίπεδα με το 2011. Και οι περισσότερες από τις άλλες παρατάξεις δίνανε πολύ κοντινό ποσοστό στον δικομματισμό, στο 59%-60%.
Και στα ΤΕΙ; Ακόμα… καλύτερα από την προηγούμενη χρονιά: Η ΔΑΠ πήρε το 54,6% και η ΠΑΣΠ το 23,7%, συνεπώς 78,3%! Επίπεδα πόλωσης 1989… Με μια χρονοκάψουλα η νέα γενιά της χώρας ταξίδεψε στην Ελλάδα του ’80.
Φυσικά, ελάχιστες ήταν οι αποκλίσεις το 2013, όπου τα ποσοστά πέρυσι κυμάνθηκαν στο 56% για ΔΑΠ - ΠΑΣΠ, ενώ ούτε στις εκλογές της περασμένης εβδομάδας υπήρξαν εκπλήξεις. Σύμφωνα με τα συγκεντρωτικά αποτελέσματα της ΔΑΠ, η φοιτητική παράταξη που πρόσκειται στη Ν.Δ. απέσπασε στα πανεπιστήμια το 42,6%, με την ΠΑΣΠ στο 13,5% (συνολικά 56,1%), ενώ στα ΤΕΙ η ΔΑΠ έφτασε το 54,7 και η ΠΑΣΠ το 16,5%.
Ακόμα και σύμφωνα με τα αποτελέσματα της παράταξης που πρόσκειται στο ΚΚΕ, ο «τυπικός» δικομματισμός ξεπέρασε το 50% στα ΑΕΙ (ΔΑΠ 36%, ΠΑΣΠ 14,4%) και το 66% στα ΤΕΙ (ΔΑΠ 47,04%, ΠΑΣΠ 19,46%).
Φυσικά, στα επιτελεία της συγκυβέρνησης Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ θα έβγαιναν από… τώρα για πανηγυρισμούς στους δρόμους, αν και στις ευρωεκλογές έπαιρναν… φοιτητικά ποσοστά, δηλαδή στο σύνολο 50%-55% κι όχι γύρω στο 30% – και με το ζόρι ενδεχομένως –, όπως προβλέπουν οι δημοσκοπήσεις.
Και είναι να απορεί κανείς πώς, όταν στην υπόλοιπη κοινωνία ο σκληρός δικομματισμός των δεκαετιών ’80-’90 αργοπεθαίνει, εξακολουθεί να βρίσκει καταφύγιο στην τουλάχιστον μισή φοιτητική νεολαία της χώρας, που επιμένει να ψηφίζει ό,τι έχουν αποκηρύξει ήδη οι μεγαλύτερες και υποτίθεται πιο «σκουριασμένες» γενιές.
Κι εν τέλει, τι μπορεί να προσδοκά πλέον ένας νέος άνθρωπος, έστω και με «παλιά» μυαλά, επιλέγοντας να παραδοθεί στα πρώην βαριά χαρτιά της εξουσίας που τα έκαψε η κρίση; Θέσεις στο Δημόσιο; Αυτά ήταν last year… Ή μάλλον σε άλλον… αιώνα.
Όπως, για να τα λέμε όλα, είναι ασφαλώς θετικό και δείγμα υγείας των φοιτητών που μέχρι στιγμής οι χρυσαυγίτες τρώνε πόρτα από τα πανεπιστημιακά ιδρύματα και δεν βρίσκουν γήπεδο για να παίξουν τους ναζιστικούς τους ύμνους κι εκεί…
ΚΛΙΚΑΡΕ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΙ ΚΑΝΕ FOLLOW ΣΤΟΝ ΠΑΡΛΑΠΙΠΑ
ΣΤΗΡΙΞΕ ΤΟΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΣΟΥ
ΠΑΡΛΑΠΙΠΑ ΚΑΝΟΝΤΑΣ LIKE
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου