Φίλες κ Φίλοι μου, η Αναζήτηση και τα Πάθη μας είναι οι μεγαλύτεροι Δάσκαλοί μας, για να πραγματοποιήσουμε τις
Επιθυμίες μας και δίχως λύτρα!!!
μία λέξη αγγίζει το χέρι μου,
για να ξεκουράσει τη διαφυγή προς το όνειρο
Το άγνωστο
που δεν άγγιξα ποτέ, μα το ήθελα πάντα
Ένα σπίτι άδειο, που το έψαχνα τόσο πεινασμένα
με κάνει να διψώ και σε θέλω συνέχεια
Η καρδιά
μέσα μου συνεχώς επαναστατεί κι ας μην σε βρίσκω πλέον
Ένα γλυκό βροχερό μελαγχολικό απόγευμα
όλη μου η ζωή
Θέλω
τα σίδερα της υποκρισίας να τα σπάσω
και να βρεθώ ξανά εκεί που αρχίνησαν όλα
...
μήπως και διασώσω κάτι
(Ν. Πρασσάς, 31 / 3 / 1991)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου