Έτσι, λοιπόν, κι επειδή η ουσία των πραγμάτων και
του κόσμου βρίσκεται πολύ πέρα από όσα βλέπουμε, ανακαλύπτουμε τη μεταφυσική
φιλοσοφία που αγκαλιάζει και ερευνά, όλα όσα βρίσκονται μετά την εμπειρία. Έργο
της φιλοσοφίας γίνεται η Γνωσιολογία, που ερευνά τα όρια της γνώσης και των
προϋποθέσεων της, όπως και η Αισθητική, η Ηθική και η Αξιολογία. Ο φιλόσοφος
απορεί γι αυτό ερευνά και όπως λέει ο Αριστοτέλης: …ερευνά τα άπειρα παράδοξα
φαινόμενα, πριν τη δημιουργία του κόσμου! Ερευνά την απορία και πραγματεύεται
την ένταξη του “μερικού” στο “γενικό”,
επίσης και την “πνευματική γνησιότητα και επιστήμη!»
Δεν υπάρχει αμφιβολία, τα ερωτηματικά και η
αμφιβολίες δεν αρκούν για τη φιλοσοφική εμβρίθεια, αλλά είναι αναγκαία
προϋπόθεση στη φιλοσοφική μύηση. Η ουσιαστική επαφή και η γνώση της φιλοσοφικής
μεθοδολογίας, που εμπλουτίζουν το γνωσιολογικό στοιχείο της προσωπικότητας του
εντρυφούντος στο φιλοσοφικό ανάγνωσμα, το οποίο οξύνεται ωριμάζοντας την
πνευματική γαλήνη, δίνει τη δυνατότητα βελτίωσης και φιλοσοφικής θεώρησης πέραν
των σχημάτων και των συμβόλων ή ακόμα, οδηγεί στην αναθεώρηση των δυνατοτήτων
ενός εκάστου εξ ημών.
Ο συνδυασμός αυτός, δηλαδή, της διάθεσης και της
διδασκαλίας, περί την αγωγήν, βρίσκει “πρόσφορο” έδαφος στη σχέση του
Αριστοτέλη και του Αλέξανδρου. Ο τρόπος με τον οποίον ο μεγάλος Σταγειρίτης
δίνει στο νεαρό Αλέξανδρο τη θέση του ανθρώπου μέσα στον κόσμο και την εν αυτώ
εξέταση της ύπαρξης, υπερβαίνει τα ανθρώπινα όρια στην αναζήτηση και στη
σύλληψη της ουσίας των φαινομένων. Οι
διάλογοι Αριστοτέλη-Φιλίππου-Αλέξανδρου, με αναγωγή των φυσικών φαινομένων και
πρωταρχικών ουσιών, οι οποίες οδηγούν πέρα από την επιστήμη, αναδεικνύουν τη γενική εικόνα του νεαρού Αλέξανδρου στον μεγάλο άνδρα που
θα γίνει! Ο φίλιππος μένει άναυδος από τις μεγάλες πνευματικές δυνατότητες του
νεαρού Αλέξανδρου, στο τι μπορεί και στο τι θέλει…! Το “προδιδαχθείναι” και το “εκλογίζεσθαι”
(η έγκυρη ενημέρωση και ο στοχασμός) τον πείθουν για το πόσο απαραίτητες
προϋποθέσεις είναι αυτά, για τις μελλοντικές
του επιλογές και πράξεις. Τί διδάσκει ο μεγάλος Δάσκαλος στο νεαρό του
μαθητή; Να μάθει να σκέπτεται!!! Κι αυτό
είναι το μάθημα που διακρίνει όλα τα ιστορικά βήματα και τις επιτυχίες του
Μεγάλου Αλεξάνδρου!
Από την πορεία του Αλέξανδρου, φαίνεται καθαρά το “τι θέλει ο Δάσκαλος” και “τι μπορεί ο μαθητής…”. Αυτό σημαίνει ότι
ο Δάσκαλος συνειδητοποιεί το πρόβλημα, εξετάζοντας λεπτομερώς - και με επίγνωση των διαστάσεων και
προεκτάσεων – το “βούλεσθαι” του μαθητή - ήδη στρατευμένου να υπηρετήσει τις
ανάγκες της ζωής, τις επιθυμίες των άλλων και τις δικές του φιλοδοξίες.
Ο Αλέξανδρος, όντας και ζώντας στις ηθικές επιταγές του κοινωνικού του
περιβάλλοντος και τηρώντας τους νόμους της Πολιτείας, αναρωτιέται ποιες είναι
οι δικές του ευθύνες και υποχρεώσεις, ως πολίτης έναντι πολιτών και ως ηγέτης
έναντι της πατρίδας του και της Μεγάλης Ελλάδας!
Η διδασκαλία του μεγάλου Σταγειρίτη Δασκάλου περί
Παιδείας, Λόγου και Γραφής και η απόλυτη κατανόηση που γίνεται στάση ζωής στην Πορεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου,
διασφάλισε και διασφαλίζει τη
διαχωχρονική μεταφορά εκείνου του
συνόλου των πληροφοριών, που χαρακτηρίζει και στηρίζει σε κάθε βήμα του τον
ανθρώπινο πολιτισμό! Τον ανθρώπινο
πολιτισμό που δίδαξε ο Πανεπιστήμων των Επιστημών Αριστοτέλης κι έκανε πράξη
ζωής, που μεταλαμπαδεύτηκε σ’ έναν από τους μεγαλύτερους ανθρώπους που υπήρξαν
από Συντέλειας του Κόσμου μέχρι σήμερα,
τον Μέγα Αλέξανδρο!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου