Επιτέλους, βρέθηκε η συνάρτηση του χρέους, σύμφωνα με δήλωση της madame Lagarde, ύστερα από τη συνάντησή της με τη Frau Merkel:
«Ο όγκος της αναδιάρθρωσης (του χρέους) θα εξαρτηθεί ξεκάθαρα από το πόσες μεταρρυθμίσεις έχουν υλοποιηθεί…»
Συμπατριώτες μου, μπορούμε να μηδενίσουμε το χρέος με το ομόλογο της υποτέλειας της Τράπεζας της Δύσης, αν, δηλαδή, από ελεύθεροι Έλληνες της καθ’ ημάς Ανατολής γίνουμε ρεφορμισμένοι λούστροι της κατ’ αυτών Δύσης.
Οι Νεοδημοκράτες θα γυαλίζουν τη δεξιά και οι Συριζαίοι την αριστερά μπότα του γερμανικού ναζισμού, για να δοθεί, επιτέλους, και ένα σαφές και διακριτικό ιδεολογικό στίγμα:
Λούστρος Δεξιός και Λούστρος Αριστερός.
* Μεταρρυθμισμένοι (από τη λέξη reform)
ΥΓ
Προχθές ακούσαμε από τον Λουξεμβουργιανό κομισσάριο να παραδέχεται, πως το ευρωπαϊκό κεκτημένο, η ισονομία και ισοπολιτεία της δημοκρατίας, αναστέλλονται σε περιόδους που μια χώρα βρίσκεται υπό μνημονιακή οικονομική καταστολή (πρόγραμμα), με αποτέλεσμα η Ελλάδα να αποτελεί, ίσως, τη μοναδική χώρα στην ιστορία της ανθρωπότητας που διαπραγματεύεται τις συνθήκες της σκλαβιάς της, ενώ οι λαοί αγωνίζονται και διαπραγματεύονται τις συνθήκες της ελευθερίας τους.
Δεν υπάρχει μέρα που να μη σκέφτομαι μια φράση του Αλγερινού εβραϊκής καταγωγικής τροτσκιστή κλαρινετίστα Henri Akoka (1912 – 1976), που έλεγε κατά τη διάρκεια των δοκιμών στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Stalag VIIA του Görlitz για την εκτέλεση του Κουαρτέτου για το τέλος του χρόνου του Messiaen:
«un prisonnier, c’ est fait pour s’ évader» (ένας κρατούμενους έχει χρέος να δραπετεύσει).
Πότε θα αντιληφθούμε το χρέος μας αυτό, να δραπετεύσουμε από το στρατόπεδο συγκέντρωσης του ευρώ;
ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΕΠΙΜΕΤΡΟ
Ανθρωπόμορφοι καρναβαλιστές και κανιβαλιστές, αφού έκαναν σούπα στα καζάνια της χρηματοπιστωτικής κόλασης τους φορολογούμενος και τους συνταξιούχους, άρχισαν να γλύφουν και τα κόκαλα της αισχύνης με τον ισχυρισμό, ότι αποτελεί ταξικό έγκλημα το εφιαλτικό δυστύχημα με την Porsche στην εθνική οδό Αθηνών – Λαμίας.
Είναι ό,τι απέμεινε από την παράνοια ευτελών και γελοίων υποκειμένων, που προσπαθούν να περισυλλέξουν στάχτες της ταξικής τους συνείδησης στα αποκαΐδια ενός ανθρώπινου δράματος, αφού
πρώτα ξεπούλησαν τη συνείδησή αυτή, ύστερα όμως από σκληρές, όπως ισχυρίζονται, διαπραγματεύσεις, στις αγορές για ένα ορεκτικό πινάκιο εξουσίας.
Είμαι σίγουρος ότι ο Bertrand Russell, όταν έλεγε πως τα συμπτώματα της παράνοιας εκδηλώνονται όταν κάποιος θεωρεί αυτό που κάνει σημαντικό, προέβλεπε και αυτό το πολιτικό φρενοκομείο.
Αντί ορισμένοι να ομιλούν, λοιπόν, «για κάθε νόσο και μαλακία», με τη νεοελληνική έννοια του όρου «μαλακία», και να συνευρίσκονται σε σαδιστικομαζοχιστικές παρτούζες με τους «θεσμούς», ας ρίξουν μια ματιά στον Βάρναλη, μήπως και δουν το φως το αληθινό της πραγματικής αριστεροσύνης:
«Να ιδώ τον κόσμο ανάποδα, τον αδελφό μου ξένο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου