Αποτυχημένο κράτος

Η έννοια ή ο όρος «αποτυχημένο κράτος» (failed state) χαρακτηρίζει μία χώρα, η οποία δεν έχει επιτύχει σε ορισμένες ή σε όλες τις βασικές λειτουργίες της - έχοντας ενδεχομένως χάσει την εθνική της κυριαρχία.
Σύμφωνα τώρα με τη γερμανική βιβλιογραφία, «αποτυχημένο» θεωρείται ένα κράτος που δεν μπορεί να εκπληρώσει τρεις κεντρικές λειτουργίες για τους Πολίτες του: να τους παρέχει ασφάλεια, ευημερία και νομιμότητα, με την έννοια του ολοκληρωμένου Κράτους Δικαίου.

Με την πλήρη ανασφάλεια από οικονομικής και όχι μόνο πλευράς, στην οποία έχει βυθιστεί η Ελλάδα, με την «κατάρρευση» των συνθηκών ευημερίας, με την απορρύθμιση του κοινωνικού κράτους, καθώς επίσης με την περιορισμένη λειτουργία του Κράτους Δικαίου (μεταξύ άλλων επειδή το Σύνταγμα έχει καταργηθεί ουσιαστικά από τα μνημόνια), είναι δύσκολο να αποδεχθεί κανείς ότι, δεν είναι ένα σχεδόν πλήρως αποτυχημένο κράτος. Πόσο μάλλον όταν οι εκλεγμένες κυβερνήσεις της δεν αποφασίζουν οι ίδιες τα μέτρα που λαμβάνονται για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της χώρας, αλλά απλά εφαρμόζουν τα προγράμματα της Γερμανίας, χωρίς να μπορούν να φέρουν την παραμικρή αντίρρηση – ακόμη και για σοβαρά εθνικά θέματα, όπως τεκμηριώθηκε από την ενδοτική παράδοση του ονόματος της Μακεδονίας, η οποία θα αποτελέσει δυστυχώς την αφετηρία του διαμελισμού της Ελλάδας.

Για να ολοκληρωθεί βέβαια η εικόνα ενός αποτυχημένου κράτους, «απαιτείται» η απώλεια του κοινωνικού ελέγχου του – με την έννοια της κορύφωσης της εγκληματικότητας, της ανομίας και του χάους. Δεν συμβαίνει όμως κάτι τέτοιο, όταν η κυβέρνηση δεν μπορεί να ελέγξει ούτε τα σύνορα της χώρας, ούτε τις φυλακές, ούτε τους παράνομους μετανάστες στα νησιά, στο σταθμό Λαρίσης ή/και στην Ειδομένη, ούτε καν την πρωτεύουσα της, όπως τεκμηριώνεται καθημερινά από το ανεξέλεγκτο «κράτος των Εξαρχείων»;

Δεν αποτελεί το άκρον άωτο της ανομίας και της εγκληματικότητας η επίθεση με όπλα, ακόμη και με καλάσνικοφ, των πενήντα κουκουλοφόρων που ειδοποιήθηκαν σε χρόνο μηδέν, εναντίον των ανδρών του λιμενικού; Ο ξυλοδαρμός, ο τραυματισμός και η άτακτη υποχώρηση κρατικών οργάνων, υπεύθυνων για την ασφάλεια των Πολιτών, από τους εμπόρους του θανάτου που λυμαίνονται την περιοχή, χωρίς να φοβούνται κανέναν;

Δεν είναι απαράδεκτο να αιτιολογεί την απομάκρυνση του το Λιμενικό, ισχυριζόμενο πως τα στελέχη του επέδειξαν ψυχραιμία και αυτοσυγκράτηση, χωρίς να χρησιμοποιήσουν τον φέροντα οπλισμό τους, για να αποφευχθεί μία γενικευμένη σύρραξη με απρόβλεπτα αποτελέσματα; Φόβος ένοπλης σύρραξης με τους κακοποιούς που υποδύονται τους αντιεξουσιαστές στο κέντρο της Αθήνας, όπως στην Μπογκοτά ή στο Καράκας; Χρειαζόμαστε αλήθεια άλλες αποδείξεις, για να τεκμηριώσουμε πως η Ελλάδα έχει μετατραπεί πια σε ένα αποτυχημένο κράτος, όπως αυτά της Λατινικής Αμερικής, μεταξύ άλλων ως αποτέλεσμα των γνωστών εγκληματικών επεμβάσεων του ΔΝΤ στις οικονομίες τους;

ΔΕΙΤΕ (ΕΔΩ) ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ!