Ο Μαρσέλ ήταν ένας απλός αγρότης, ο οποίος είχε κληρονομήσει ένα οικόπεδο στις Σουηδικές Άλπεις, ανάμεσα από δύο πολυτελή χιονοδρομικά κέντρα, κάτι που συνέβαλλε στην αύξηση της αξίας του ακινήτου με τα χρόνια. Η ζωή του ήταν ιδιαίτερα ήρεμη, καθώς για πολλά χρόνια δεν είχε ούτε ρεύμα, ούτε νερό στο σπίτι του, παρά το γεγονός πως ήταν πολύ πλούσιος.
Μάλιστα, στην προσπάθειά του να βοηθήσει τους συνανθρώπους του, έδωσε μερικά κομμάτια της περιουσίας του, προκειμένου να μπορέσουν οι φίλοι του και οι συγγενείς του να φτιάξουν σπίτια, χωρίς να αναγκάζονται να πληρώνουν νοίκι. Όλα αυτά ήταν γνωστά στην Σαντρίν Ντεβιγιάρ, μια νεαρή γυναίκα από το Παρίσι, η οποία εργαζόταν στα κτηματομεσιτικά και είχε πολλούς πελάτες στην περιοχή.
Μόλις ο αγρότης και η μεσίτρια γνωρίστηκαν, αναπτύχθηκε μεταξύ τους μία αμοιβαία έλξη. Τουλάχιστον έτσι… φαινόταν στην αρχή. Μάλιστα, οι δυο τους αποφάσισαν να ενωθούν με τα δεσμά του γάμου, παρά τις έντονες «φωνές» από το περιβάλλον του Μαρσέλ για την σκοπιμότητα της κατά 25 χρόνια συντρόφου του.
Έπειτα από λίγους μήνες, τα σύννεφα στην σχέση του ζευγαριού είχαν πυκνώσει επικίνδυνα, με την Σαντρίν να παραμένει στην Γαλλία και τον Μαρσέλ να την επισκέπτεται μόνο όταν αυτή είχε χρόνο. Έτσι, η καχυποψία προς την γυναίκα μεγάλωσε. Περίπου έναν χρόνο μετά τον γάμο, ο αγρότης άφησε την τελευταία του πνοή σε αυτοκινητικό δυστύχημα και πολλοί θεώρησαν πως η Γαλλίδα ήταν πίσω απ’ όλο αυτό.
Στην κηδεία, η Σαντρίν έδειξε συντετριμμένη, αλλά μετά το τέλος, ζήτησε από συγγενείς και φίλους του Μαρσέλ να αφήσουν τα σπίτια τους, καθώς ανήκαν στην περιουσία του άνδρα της. Όμως, η… εκδίκηση ήρθε λίγο αργότερα, μια και στην διαθήκη του, ο εκλιπών τα άφησε όλα στο περιβάλλον του και δεν άφησε τίποτα στην Γαλλίδα μεσίτρια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου