Αυτό αφιερωμένο στον μ@λ@κα τον Πλε6ρα που απορεί γιατί δεν εμπιστεύονται οι ανεμβολίαστοι υγειονομικοί την επιστήμη.
Όταν οι έννοιες έχουν βιαστεί και η τέχνη έγινε ψευδεπίγραφα επιστήμη.
Όταν μέσα από την σύγκριση και τις μελέτες, τα ιατρικά δεδομένα αλλάζουν συνεχώς προκειμένου να υπάρξει εξέλιξη ωφέλιμη για τον άνθρωπο.
Έτσι εξελίχθηκε η ιατρική, όχι με θέσφατα κι αφορισμούς.
Ναι!!! όσο θανατηφόρα γριπώδης συνδρομή ήταν κι ο κόβιντ(!!!!), που στην χειρότερη περίπτωση, στο πιο παραμελημένο περιστατικό το πολύ να έκανε ως επιπλοκή μια μικροβιακή συνλοίμωξη και πνευμονία.
Τους καθάριζαν εξ αρχης τους ασθενείς με πρωτόκολλο που ισχύει εν πολλοίς ακόμα και σήμερα κι έγκειται στα εξής:
1) άσκοπη παραμονή κατ’ οίκον του ασθενή με εμπύρετο πέραν του τριημέρου χωρίς φαρμακευτική αγωγή.
2) μεταφορά σε νοσηλευτικό ίδρυμα μετά παρέλευσης 7 ημερών με εμπύρετο και αφού βάσει δεδομένων σε έναν ανίσχυρο ή καταβεβλημένο οργανισμό θα είχαν πιάσει δουλειά παθογόνα μικρόβια ως συνλοίμωξη και θα είχε εγκατασταθεί πνευμονία.
3) απομόνωση πλήρη του ασθενή από συγγενικό περιβάλλον και ψυχική καταρράκωση, με συνέπεια την περαιτέρω αποδυνάμωση ψυχογενώς του ανοσοποιητικού του
4)υπεροξυγόνωση και καταστροφή των πνευμόνων, με συνέπεια καρδιακή κάμψη και έναρξη shock
5) με την υποτιθέμενη θανατηφόρο μολυσματική μεταδοτικότητα των ασθενών, παραμέλησή τους από το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό για λόγους ασφαλείας του, με συνέπεια την ακινησία, ασιτία και την πρόκληση θρομβοφλενίτιδας, κατακλίσεων, ειλεού, λοιμώξεων και σήψης.
6)πρόκληση οξείας νεφρικής ανεπάρκεια λόγω αφυδάτωσης, γιατί το πρωτόκολλο τους ήθελε αφυδατωμένους!!!
7) χορήγηση τρίτης γενιάς αντιβιοτικών, αναίτια και χωρίς εμπεριστατωμένο αντιβιόγραμμα, της γνωστής εταιρίας με αποτέλεσμα την πολυανθεκτικότητα του μικροβιώματος στο ανθρωπινο σώμα, αποικισμό των χώρων με αυτά και μετάδοση από τον έναν ασθενή στον άλλον.
8) θάνατος από σήψη και αναπνευστική ή πολυοργανική ανεπάρκεια. Δεν είμαστε και Θεοί, πόσα να αντέξει το έρμο το σαρκίον…
Γνωρίζετε ότι σήμερα ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΤΩΡΑ που μιλάμε ανεμβολίαστος συνοδός δεν μπορεί να κάτσει στο προσκέφαλο του συγγενή του και ο ασθενής απομονώνεται;
Ενημερώνεται τηλεφωνικά άπαξ ημερησίως μέχρι να παραλάβει τον άνθρωπό του σε φέρετρο για ταφή με καπάκι σφραγισμένο με σιλικόνη ή καρφιά και γυμνό σε σακκούλα.
Και τους τρέχετε στα νοσοκομεία για να ζήσουν. Και με μια καλή κηδεία ξεμπερδεύετε αντί να στραφείτε νομικά εναντίον του συστήματος.
Γιατί εμπιστεύεστε την ΕΠΙΣΤΗΜΗ….
Γνωρίζετε ότι εν μέσω πανδημίας, όταν τηλεφωνούσατε στο ΕΟΔΔΥ τότε επί Χαρδαλιά, το τηλεφωνικό κέντρο που ήταν έξω απ το γραφείο του ήταν στελεχωμένο από πανάσχετες κυρίες που δεν γνωριζαν τίποτε από ιατρική, με νύχια gel, χωρίς μάσκες φυσικά και έλεγαν το ίδιο ποίημα σε όλους;
Αυτό το μένουμε σπίτι μέχρι θανάτου; Μάλλον τα ξεχάσατε…
Ο Αριστοτέλης τώρα, διδάσκει ότι: επιστήμη έχουμε όταν ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΠΟΥ ΔΙΕΠΟΥΝ ΤΟ ΠΡΟΣ ΜΕΛΕΤΗ ΠΕΔΙΟ ΚΑΙ ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ.
Στην ιατρική ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΝΟΣΟΥ, ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ, ΤΩΝ ΑΥΤΟΑΝΟΣΩΝ. Δεν γνωρίζουμε τι τα πυροδοτεί να ξεκινήσουν.
Γι αυτό ο Ιπποκράτης, αλλά και ο Αριστοτέλης χαρακτηρίζουν την ΙΑΤΡΙΚΗ ΩΣ ΤΕΧΝΗΝ ΜΑΚΡΑΝ.
Γιατί στην τέχνη ΔΕΝ γνωρίζουμε τις πρώτες αρχές και τα αίτια. Πηγαίνουμε εμπειρικά, με πείραμα κι επαλήθευση. Και η εμπειρία κάνει τον εμπειροτέχνη που μετουσιώνεται σε τεχνίτη.
Αυτό αφιερωμένο στον μ@λ@κα τον Πλε6ρα που απορεί γιατί δεν εμπιστεύονται οι ανεμβολίαστοι υγειονομικοί την επιστήμη.
Όταν οι έννοιες έχουν βιαστεί και η τέχνη έγινε ψευδεπίγραφα επιστήμη.
Όταν μέσα από την σύγκριση και τις μελέτες, τα ιατρικά δεδομένα αλλάζουν συνεχώς προκειμένου να υπάρξει εξέλιξη ωφέλιμη για τον άνθρωπο.
Έτσι εξελίχθηκε η ιατρική, όχι με θέσφατα κι αφορισμούς.
