Bρήκε τον καιρό τώρα κι ο Κώτσος να τα τινάξει!!

 Andrew Mavroudis

Βρήκε τον καιρό τώρα κι ο Κώτσος να τα τινάξει!!

Νά 'χουμε να λέμε λες και όλα αυτά που μας κόλλησαν τα ευγενή μέσα μαζικής εξαθλίωσης στο κούτελο δεν μας φτάνουν.

Ο καθένας τώρα το μακρύ και το κοντό του.

Για να είμαι ειλικρινής δεν με ενδιαφέρει η γνώμη κανενός για το αν η βασιλεία σαν θεσμός είναι ξεπερασμένος ή όχι.

Η βασιλεία κρατά από τα πανάρχαια χρόνια και είναι άξιο θέμα μελέτης.

Ο ρόλος του βασιλιά, θεωρητικά ή και ρομαντικά αν θέλετε, είναι να επιβλέπει κάθε ζωντανό πλάσμα στην κυριαρχία του. Είναι υπεύθυνος για την φροντίδα της ίδιας της φύσης. Η «ευσπερμία» θα έλεγα πως είναι μία από τις αρμοδιότητες του.

Αυτά στην πατροπαράδοτη θεωρία και στον συμβολισμό.

Και τώρα με τον θάνατο του Τέως εμείς θα καταπιαστούμε με τα κατινίστικα, θα το ρίξουμε και στην πολιτική ιδεολογία - που μόνο το έθνος δεν βοηθά - και στο τέλος η τρύπα στο νερό θα είναι μεγαλύτερη από πριν...

Νομίζω πως θα συμφωνήσουμε αν παραδεχθούμε πως όποια γνώμη και να έχουμε είναι πάντα από την δική μας την σκοπιά. Είμαστε δηλαδή η πλέμπα.

Αναρωτήθηκε κανείς, πώς φαίνονται τα πράγματα από την δική τους την σκοπιά; Της αριστοκρατίας, των τιτλούχων, των γαλαζοαίματων;

Το ότι κηδεύεται ο Κώτσος σαν ιδιώτης και όχι σαν έκπτωτος αρχηγός;

Μήπως πέφτει ταφόπλακα;

Ποιοί όμως θα πλακωθούν;

Η Ελλάδα πριν από δυο αιώνες ετέθη κάτω από το στέμμα ενός αμούστακου παιδιού.

Ναι η βασιλεία επιβλήθηκε.

Η άλλη αλήθεια είναι πως ο λαός (μαθημένος από τέτοια) δέχθηκε ξένο ηγέτη.

Γενικά ο λαός πιστεύει πως υπάρχουν άρχοντες, ανώτερο αίμα από το δικό τους. Που γεννήθηκαν για να κυβερνούν.

Κι αυτό είναι μια ιδέα με ιστορικό βάθος, και όχι μόνο. Βρίσκεται στο συλλογικό ασυνείδητο. Η ιεραρχία.

Στον μετά ρωμαϊκό κόσμο μας ο βασιλιάς ταυτίζεται με τον μονοθεϊσμό.

Συχνά βρίσκουμε πως ο βασιλιάς δεν έχει συγγένεια αίματος με τον λαό του. Διορισμένος.

Αναγνωρισμένος όμως από όλους ότι από κάπου κρατά η σκούφια του.

Το γεγονός ότι σόι πάει το κάθε βασίλειο και ότι ενώ τα βασίλεια καταργούνται αλλά οι αριστοκρατικοί τίτλοι διαιωνίζονται, θα πρέπει να μας βάζει σε σκέψεις.

Λίγο πολύ έχουμε δυο κόσμους: της ελίτ και της πλέμπας.

Και η δύναμη της ελίτ δεν χρειάζεται εξηγήσεις.

Κάποτε είχαμε βασιλιά.

Μια κάποια κοινώς αναγνωρισμένη γραμμή αίματος.

Τώρα δεν έχουμε.

Τον θάβουμε και σαν πλέμπα.

Αυτό το σόι του πετά μαύρη πέτρα πίσω του.

Οι Έλληνες δεν θέλουν και δεν θα έχουν βασιλιά. Δεν θα είναι υπό την προστασία μας πλέον.

Μα με την αντικατάσταση του πληθυσμού δεν θα είναι πλέον Έλληνες αλλά Ελλαδίτες.

Η Σαρία θα τους προστατεύει.

ΥΓ -οι γραμμές αίματος που θεωρούνται αριστοκρατικές και μας αφορούν κρατούν αιώνες. Το μπαστάρδεμα της μεσσιανικής γραμμής ξεκινά τον έκτο με έβδομο αιώνα της ΚΕ με το χεράκι της Ρώμης. Δεν γινόταν να υπάρχει μεσσιανική γραμμή αίματος και η Ρώμη να το έπαιζε κομπάρσος. Έτσι μπολιάστηκαν ευρωπαϊκές οικογένειες με το χρίσμα και οι υπόλοιποι έφαγαν χώμα. Εν καιρώ εισχώρησαν στην αριστοκρατία μογγολοτάρταροι, Ούννοι, Χαζάροι και κάθε τράπεζας καθήκι...

Αξιοσημείωτο πως τον έκτο με έβδομο αιώνα άλλα δυο γεγονότα συνοδεύουν τον διωγμό των Εβραίων της Ισπανίας όπου ο τίτλος Βασιλεύς του Ισραήλ τελικά πέφτει στα χέρια του βασιλιά της Αγγλίας:

Ο καθορισμός της μορφής του προσώπου του Ιησού και όλων των προσώπων του ευαγγελίου με βάση ένα αποτύπωμα σε πετσέτα χωμένη στους τείχους στην πόλη της Δαμασκού και

Η ταύτιση του θεού Πανός με τον Σατανά της Βίβλου (δήθεν αναβίωση της λατρείας του Παλιού Θεού που έπρεπε να παταχθεί)

Και ρωτώ... αυτό το σόι που δεν ψοφάει και δεν μας θεωρεί καν ανθρώπους, ενδιαφέρεται για την γνώμη μας;

Τον δικό τους σαν κοινό θνητό τον θάβουμε...

Και δεν τα γράφω αυτά γιατί με πονά η βασιλεία ή με ενδιαφέρει η συζήτηση για τα καλά και τα καταστροφικά του παλατιού.

Με ενδιαφέρει το πώς σκέφτονται αυτοί και πως δρουν.

Γιατί τα κάνουν ανεξάρτητα από εμάς!

Κι εμείς κοιμόμαστε όρθιοι! Δείτε λιγότερα