ENAΣ ΠΛΟΥΣΙΟΣ ΓΕΡΟΣ ΝΤΥΝΕΤΑΙ ΩΣ ΑΣΤΕΓΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙ ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΛΕΣ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΤΟΥ

 ΕΝΑΣ ΠΛΟΥΣΙΟΣ ΓΕΡΟΣ ΝΤΥΝΕΤΑΙ ΩΣ ΑΣΤΕΓΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙ ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΛΕΣ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΤΟΥ.  

Όταν ο κύριος Χάτσινς έκλεισε τα 90, του ήρθε μια παράξενη σκέψη: δεν είχε κληρονόμο...

Αποφασισμένος να βρει κάποιον άξιο, σχεδίασε ένα ασυνήθιστο σχέδιο. 

Ντυμένος ως άστεγος, μπήκε κρυφά στο παντοπωλείο του, ελπίζοντας να δει ποιος θα του φερόταν με καλοσύνη. «Φύγε από εδώ, γέρο!» γρύλισε η ταμίας Λίνσι και τον κοίταξε με περιφρόνηση. «Δεν εξυπηρετούμε άτομα σαν εσένα!»«Παρακαλώ, κυρία», παρακάλεσε ο κύριος Χάτσινς ήρεμα.

 «Χρειάζομαι μόνο λίγο φαγητό... Δεν έχω φάει για μέρες.» «Είσαι στο λάθος μέρος!» τον διέκοψε αυστηρά. Οι πελάτες στην ουρά άρχισαν να κάνουν σκληρές παρατηρήσεις...«Σιχαίνομαι, ποιος τον άφησε να μπει;» ειρωνεύτηκε μια γυναίκα, τσιτωμένα τα φρύδια. «Μείνε μακριά! Μυρίζεις σαν χωματερή.» «Αλλά παρακαλώ κυρία...», άρχισε να λέει ο κύριος Χάτσινς, αλλά τον διέκοψαν. 

Πριν προλάβει να πει κάτι άλλο, ένας άλλος υπάλληλος ήρθε κοντά του με ψυχρό τόνο. «Πρέπει να φύγεις τώρα. Οι πελάτες μας παραπονιούνται, και δεν θα το ανεχτούμε.»

Όταν γύρισε για να φύγει, με βαριά καρδιά, δεν μπόρεσε να μην σκεφτεί: «Τι κατάστημα γεμάτο από ανθρώπους χωρίς καρδιά.» Αλλά ακριβώς όταν έφτασε στην πόρτα, ακούστηκε μια φωνή, δυνατή και διατακτική. «ΟΛΟΙ, ΜΕΙΝΕΤΕ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΕΡΟ!»Ο χώρος πάγωσε. 

Ο κύριος Χάτσινς γύρισε και αυτό που είδε έκανε την καρδιά του να χτυπάει πιο γρήγορα. Ήταν η στιγμή που περίμενε. Διαβάστε την συνέχεια παρακάτω στο πρώτο σχόλιο!