Στον μαγικό κόσμο των ελληνικών ναυπηγείων, τα τελευταία χρόνια έχουν γραφτεί πολλά. Όμως λίγα είναι τόσο ενδιαφέροντα όσο το «case study» της ONEX και του Πάνου Ξενοκώστα. Από τη Σύρο ως την Ελευσίνα, ο επιχειρηματίας φαίνεται να έχει στήσει ένα σύστημα λειτουργίας που προκαλεί απορία, θαυμασμό… και αρκετά ερωτήματα.
Δεν υπάρχει τίποτα παράνομο. Αντιθέτως. Το πλαίσιο που έχει στηθεί είναι απολύτως νόμιμο, με βάση την ελληνική εταιρική και εργατική νομοθεσία. Όμως είναι και εξαιρετικά ευφυές, πολλές εταιρικές οντότητες, καθεμία με τον ρόλο της – άλλες για τη μισθοδοσία, άλλες για τις συμβάσεις, άλλες για τα projects.
Η Σύρος Ελλάς Shipping ΙΚΕ φαίνεται να διαχειρίζεται το εργατικό δυναμικό. Άλλες εταιρείες έχουν σχέση με προγράμματα, κρατικές ενισχύσεις ή εξειδικευμένες δραστηριότητες. Έτσι, δημιουργείται ένα πλέγμα όπου οι κινήσεις είναι ευέλικτες και… καλά προστατευμένες.
Γιατί; Γιατί, σε περίπτωση «στραβής», οι κίνδυνοι φαίνεται να περιορίζονται, χωρίς να καταρρέει όλο το οικοδόμημα. Μια εταιρεία μπορεί να αντιμετωπίσει θέμα, αλλά οι άλλες συνεχίζουν αλώβητες. Πρόκειται για προνοητικότητα ή για μια απλή επιχειρηματική στρατηγική; Το αφήνουμε στην κρίση του αναγνώστη.
Και όλα αυτά ενώ οι κρατικές ενισχύσεις –ειδικά σε περιόδους κρίσης ή αναδιοργάνωσης– παίζουν τον δικό τους ρόλο. Το Δημόσιο καλύπτει ένα σημαντικό μέρος των υποχρεώσεων, μέχρι να περάσει η «μπόρα». Ένα πλοίο που δεν βουλιάζει, απλώς αλλάζει μηχανή όταν χρειάζεται.
Ο Πάνος Ξενοκώστας δεν δίνει συχνά συνεντεύξεις, δεν απαντά στους ψιθύρους. Αλλά κάθε του βήμα είναι μελετημένο. Εμφανίζεται μόνο όταν όλα είναι έτοιμα. Το αν θα συνεχίσει να κυριαρχεί στη ναυπηγική σκακιέρα είναι κάτι που ο χρόνος θα δείξει. Προς το παρόν, το σύστημα δουλεύει. Και σε έναν κόσμο που τα πάντα αλλάζουν, το να έχεις προβλέψει τη στραβή… δεν είναι απλώς έξυπνο. Είναι τέχνη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου