Μια σκληρή πραγματικότητα χτυπά την πόρτα ολοένα και περισσότερων οικογενειών, άνθρωποι που δίνουν μάχη για τη ζωή τους, καλούνται ταυτόχρονα να παλέψουν και για το δικαίωμα να εργαστούν. Το τελευταίο διάστημα πληθαίνουν τα περιστατικά όπου εργαζόμενοι με σοβαρές ασθένειες, όπως ο καρκίνος, βρίσκονται αντιμέτωποι με την απόλυση, λες και η διάγνωση σημαίνει και αυτόματη διαγραφή από την αγορά εργασίας.
Οι καταγγελίες που φτάνουν από όλη την Ελλάδα συγκλονίζουν. Αντί για στήριξη, προσφέρουν… την πόρτα της εξόδου. Μία από τις περιπτώσεις που έχει προκαλέσει κοινωνική αναταραχή αφορά εργαζόμενη καρκινοπαθή που απολύθηκε από την εταιρεία THE MART, του Ομίλου Σκλαβενίτη. Η υπόθεση αυτή άναψε φωτιές, με τον Σύλλογο Καρκινοπαθών Μακεδονίας-Θράκης να βγαίνει μπροστά, ζητώντας την άμεση επαναπρόσληψή της.
Την ίδια ώρα, ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, δίνει δυναμικό «παρών» με παραστάσεις διαμαρτυρίας και κοινωνική κινητοποίηση, αναδεικνύοντας ένα πρόβλημα που συνήθως κουκουλώνεται, το πώς η ασθένεια μετατρέπεται σε «ενοχλητικό βάρος» για ορισμένους εργοδότες.
Το ζήτημα ξεπερνά την ατομική υπόθεση. Είναι μια κραυγή για όσους παλεύουν καθημερινά να κρατηθούν όρθιοι, αλλά βλέπουν να τους τραβούν το χαλί κάτω από τα πόδια. Γιατί δεν μιλάμε απλώς για μία δουλειά, μιλάμε για αξιοπρέπεια, για καθημερινό στήριγμα, για ψυχολογικό ανάχωμα απέναντι στην απόγνωση.
Ποιος είπε ότι ένας καρκινοπαθής δεν μπορεί να δουλέψει; Με κατάλληλη στήριξη και ευαισθησία, πολλοί συνεχίζουν να προσφέρουν, να δημιουργούν, να ζουν. Όμως όταν οι επιχειρήσεις επιλέγουν να τους «διαγράψουν», τότε κάτι σάπιο υπάρχει στη βάση του συστήματος.
Η σιωπή γύρω από τέτοιες υποθέσεις δεν είναι τυχαία. Όμως τα στόματα αρχίζουν να ανοίγουν. Και η κοινωνία, όταν το θέμα αγγίζει τόσο ευαίσθητες χορδές, δεν μένει για πολύ σιωπηλή. Γιατί η ασθένεια δεν πρέπει να σημαίνει και κοινωνικός αποκλεισμός. Αντίθετα, πρέπει να σημάνει… συναγερμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου