Η πριγκίπισσα Κέιτ δημοσίευσε ένα δοκίμιο στο οποίο προειδοποιεί ότι η αυξανόμενη εξάρτηση από την τεχνολογία είναι «τοξική για την υγεία», καθώς περιέγραψε τους κινδύνους που εγκυμονεί η απώλεια των δεσμών μεταξύ των ανθρώπων.
Το Βασιλικό Ίδρυμα Κέντρου για την Πρώιμη Παιδική Ηλικία δημοσίευσε ένα δοκίμιο της Πριγκίπισσας της Ουαλίας με τίτλο «Η Δύναμη της Ανθρώπινης Σύνδεσης σε έναν Αποσπασματικό Κόσμο».
Το κείμενο γράφτηκε σε συνεργασία με τον καθηγητή Ρόμπερτ Γουόλντινγκερ του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ.
Το δοκίμιο θέτει δύο βασικά σημεία:
- Οι ζεστές, στοργικές και ουσιαστικές σχέσεις είναι η μεγαλύτερη επένδυση που μπορούμε να κάνουμε για υγεία και ευτυχία.
- Η σύγχρονη ζωή, καθώς και η αυξανόμενη μοναξιά και η αποσπασματική προσοχή, υπονομεύουν την ικανότητά μας να δημιουργούμε αυτές τις συνδέσεις, θέτοντας σε κίνδυνο την κοινωνική και συναισθηματική ανάπτυξη των μωρών και των μικρών παιδιών.Επίσης, παρουσιάζει την επιστήμη που δείχνει ότι οι κοινωνικές και συναισθηματικές δεξιότητες που αναπτύσσονται κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής διαμορφώνουν την ευημερία καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής.Μαζί, αυτές οι ιδέες αποτελούν μια σαφή έκκληση για δράση: αν θέλουμε πιο υγιείς, πιο ευτυχισμένες ζωές και έναν κόσμο με περισσότερη αγάπη, πρέπει να επενδύσουμε στις σχέσεις από την αρχή.
Το δοκίμιο προσφέρει επίσης μια προσωπική οπτική γωνία της Πριγκίπισσας της Ουαλίας σχετικά με το γιατί η πρώιμη παιδική ηλικία έχει τόσο μεγάλη σημασία για εκείνη.
Το δοκίμιο αναφέρει: «Οι επιπτώσεις εκτείνονται σε όλες τις γενιές. Άτομα που ανέπτυξαν ισχυρές κοινωνικές και συναισθηματικές δεξιότητες στην παιδική ηλικία διατήρησαν θερμότερες σχέσεις με τους συζύγους τους έξι δεκαετίες αργότερα, ακόμη και στα ογδόντα και ενενήντα τους. Αυτό καταδεικνύει ότι αυτές οι δεξιότητες δεν είναι μόνο διδακτικές, αλλά έχουν και αξιοσημείωτα μακροχρόνια αποτελέσματα.»
«Η διδασκαλία των παιδιών ώστε να κατανοούν καλύτερα τόσο τον εσωτερικό όσο και τον εξωτερικό τους κόσμο τα προετοιμάζει για μια ζωή γεμάτη υγιέστερες και πιο ικανοποιητικές σχέσεις.»
«Αλλά αν η σύνδεση είναι το κλειδί για την ανθρώπινη ευημερία, αντιμετωπίζουμε μια ανησυχητική πραγματικότητα: κάθε κοινωνική τάση κινείται προς την αντίθετη κατεύθυνση.»
«Τα τελευταία 70 χρόνια, επενδύουμε όλο και λιγότερο ο ένας στον άλλον. Είναι λιγότερο πιθανό να δειπνήσουμε μαζί ως οικογένεια – κάτι που γνωρίζουμε ότι έχει τεράστιο αντίκτυπο στην ανάπτυξη του παιδιού. Είναι λιγότερο πιθανό να καλέσουμε φίλους στο σπίτι. Είναι λιγότερο πιθανό να συμμετάσχουμε σε συλλόγους και κοινοτικές ομάδες.»
«Ίσως το πιο ανησυχητικό από όλα είναι ότι περισσότεροι άνθρωποι από ποτέ αναφέρουν ότι δεν έχουν κανέναν στον οποίο να μπορούν να εμπιστευτούν τι συμβαίνει στη ζωή τους.»
«Ζούμε ολοένα και πιο μοναχικές ζωές, κάτι που, σύμφωνα με έρευνες, είναι τοξικό για την ανθρώπινη υγεία, και οι νέοι μας (ηλικίας 16 έως 24 ετών) είναι αυτοί που αναφέρουν ότι είναι οι πιο μοναχικοί από όλους – η ίδια η γενιά που θα έπρεπε να διαμορφώνει τις σχέσεις που θα τους στηρίξουν σε όλη τους τη ζωή».
«Ενώ η νέα τεχνολογία έχει πολλά οφέλη, πρέπει επίσης να αναγνωρίσουμε ότι παίζει έναν πολύπλοκο και συχνά ανησυχητικό ρόλο σε αυτήν την επιδημία αποσύνδεσης.»
«Ενώ οι ψηφιακές συσκευές υπόσχονται να μας κρατήσουν συνδεδεμένους, συχνά κάνουν το αντίθετο. Τα smartphone, τα tablet και οι υπολογιστές μας έχουν γίνει πηγές συνεχούς απόσπασης της προσοχής, κατακερματίζοντας την εστίασή μας και εμποδίζοντάς μας να δώσουμε στους άλλους την αμέριστη προσοχή που απαιτούν οι σχέσεις.»
«Καθόμαστε μαζί στο ίδιο δωμάτιο, ενώ το μυαλό μας είναι σκορπισμένο σε δεκάδες εφαρμογές, ειδοποιήσεις και ροές δεδομένων. Είμαστε σωματικά παρόντες αλλά νοητικά απόντες, ανίκανοι να αλληλεπιδράσουμε πλήρως με τους ανθρώπους που έχουμε ακριβώς μπροστά μας.»
«Αυτή η τεχνολογική παρέμβαση πλήττει κάτι θεμελιώδες: η αμέριστη προσοχή μας είναι το πιο πολύτιμο δώρο που μπορούμε να δώσουμε σε ένα άλλο άτομο. Ωστόσο, όλο και περισσότερο, είναι το πιο δύσκολο δώρο να προσφέρουμε.»
«Όταν ελέγχουμε τα τηλέφωνά μας κατά τη διάρκεια συνομιλιών, ψάχνουμε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κατά τη διάρκεια οικογενειακών δείπνων ή απαντάμε σε email ενώ παίζουμε με τα παιδιά μας, δεν αποσπάται απλώς η προσοχή μας, αλλά αποσύρουμε τη βασική μορφή αγάπης που απαιτεί η ανθρώπινη επαφή.»
«Η πρόκληση είναι ιδιαίτερα έντονη για τα σημερινά μωρά και μικρά παιδιά που έχουν γεννηθεί σε έναν κόσμο βυθισμένο στην ψηφιακή τεχνολογία».
πηγή:gbnews.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου