Οι συμφωνίες για τα ενεργειακά και όχι μόνο με τις ΗΠΑ έχουν επικεντρώσει εκεί το ενδιαφέρουν με την κυβέρνηση να προσπαθεί να το αξιοποιήσει.
Η έλευση της Κίμπερλι Γκίλφοϊλ, της πρέσβειρα των ΗΠΑ στην Ελλάδα, μονοπώλησε το πολιτικό ενδιαφέρον.
Έπειτα ήρθαν οι συναντήσεις Αμερικανών υπουργών με την ελληνική κυβέρνηση και η διατλαντική σύνοδος P-TEC στο Ζάππειο, όπου η χώρα μας δεσμεύτηκε σε μια σειρά από συμφωνίες, οι οποίες βάσει όσων λέγονται και γράφονται αναβαθμίζουν τον ρόλο της χώρας στον γεωπολιτικό χάρτη.
Όλα αυτά μένει να φανούν, καθώς η Ελλάδα επιμένει να διατηρεί την ψυχρότητα στην έτερη υπερδύναμη, αυτή της Ανατολής, δηλαδή την Ρωσία. Ως γνωστόν η μονόπλευρη προσκόλληση συχνά αποφέρει λιγότερους καρπούς από το αναμενόμενο, καθώς μια χώρα θεωρείται δεδομένη από αυτόν που αξιοποιεί την θέση της για δικούς του σχεδιασμούς.
Μόλις τελειώσουν αυτά βέβαια η κυβέρνηση θα έρθει ξανά αντιμέτωπη με την πολιτική πραγματικότητα στην χώρα.
Οι υποθέσεις του κινήματος πολιτών που δείχνει να θέλει να διαδραματίσει ρόλο, οι υποθέσεις του ΟΠΕΚΕΠΕ και άλλων θεμάτων, η έλευση Τσίπρα και η πιθανή δημιουργία δεξιού κόμματος από τον Αντώνη Σαμαρά επανέρχονται.
Η ελληνική επικαιρότητα άλλωστε δεν δίνει και πολλή σημασία σε γεγονότα όπως είναι η ακρίβεια που δείχνει να μην αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά, οι γεωπολιτικές αναταράξεις παγκοσμίως, η κρίσιμη κατάσταση στην αμερικανική οικονομία κ.α.
Η Ελλάδα μοιάζει με ξεχωριστό πλανήτη σε ένα σύμπαν που σείεται ολόκληρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου