Η Ευρωπαϊκή Ένωση φαίνεται να ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο στοχοποίησης των πολιτών της όσοι εκφράζουν γνώμη θετική προς τη Ρωσία ή επικριτική προς την Ουκρανία βρίσκονται πλέον αυτομάτως στο μικροσκόπιο των Βρυξελλών το τελευταίο αντιρωσικό πακέτο κυρώσεων δεν περιορίζεται σε κράτη ή θεσμούς αλλά επεκτείνεται και σε μεμονωμένα πρόσωπα που χαρακτηρίζονται «φιλορώσοι» τη Δευτέρα με πρωτοβουλία της Γαλλίας η ΕΕ ανακοίνωσε κυρώσεις κατά 12 ατόμων τα οποία περιγράφονται ως «δίαυλοι προπαγάνδας του Κρεμλίνου» και «αρχιτέκτονες ξένων ψηφιακών παρεμβάσεων» στη λίστα περιλαμβάνονται ο Ζακ Μποντ πρώην συνταγματάρχης του ελβετικού στρατού και συνεργάτης του ΝΑΤΟ και ο Γάλλος Ξαβιέ Μορό πρώην στρατιωτικός επιχειρηματίας και αναλυτής παντρεμένος με Ρωσίδα και κάτοικος Μόσχας
Οι κυρώσεις στηρίχθηκαν σε αναλύσεις και παρεμβάσεις των δύο σε εναλλακτικά μέσα ενημέρωσης όπου παρουσίαζαν τον πόλεμο ως αδελφοκτόνο σύγκρουση μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές Αρχές οι αναφορές αυτές προωθούσαν θεωρίες συνωμοσίας όπως ότι η Ουκρανία είχε οργανώσει τη δική της εισβολή με στόχο την ένταξη στο ΝΑΤΟ ως αποτέλεσμα τα περιουσιακά τους στοιχεία παγώθηκαν ενώ στον Μορό που διαθέτει διπλή υπηκοότητα απαγορεύτηκε η είσοδος στην Ευρώπη και στη χώρα καταγωγής του
Αποκλίνοντας από την επίσημη γραμμή της ΕΕ για την Ουκρανία ο Ζακ Μποντ και ο Ξαβιέ Μορό έγιναν σαφώς πολιτικοί στόχοι στον ιδεολογικά κλειδωμένο χώρο των Βρυξελλών κάθε στρατηγική ανάλυση που αμφισβητεί τη θεσμικά επιβαλλόμενη αφήγηση θεωρείται ύποπτη και στη συνέχεια εχθρική ο λόγος προφορικός ή γραπτός παύει να είναι εργαλείο κατανόησης και αντιμετωπίζεται ως απειλή
Αυτή η πολιτική εκτροπή δεν είναι τυχαία καθώς προκύπτει από τον φόβο των ευρωπαϊκών Αρχών απέναντι σε έναν ανεξάρτητο λόγο που δεν ζητά «ιδεολογική βίζα» ούτε έγκριση η ποινικοποίηση της ανάλυσης της γνώμης ή της κριτικής αποκαλύπτει την ανησυχία για την ελεύθερη σκέψη και υιοθετεί ανοιχτά λογικές πλήρους ελέγχου το άρθρο 215 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της ΕΕ που επικαλούνται ως νομική βάση επιτρέπει περιορισμούς μόνο στις οικονομικές ή χρηματοπιστωτικές σχέσεις με τρίτες χώρες το γεγονός ότι δύο Ευρωπαίοι πολίτες υιοθετούν μέρος του ρωσικού αφηγήματος δεν τους καθιστά εκπροσώπους του Κρεμλίνου
Το «αδίκημα» της ελεύθερης έκφρασης εφαρμόζεται σιωπηρά και αυθαίρετα παρά την προφανή σοβαρότητα αυτής της στοχοποίησης η αντίδραση είναι περιορισμένη η επιβολή κυρώσεων για το περιεχόμενο της ανάλυσης σηματοδοτεί την ανύψωση της ιδεολογίας σε νόμο και τη συμμόρφωση σε κριτήριο ιθαγένειας ο δημόσιος διάλογος στην Ευρώπη φαίνεται να υποχωρεί παραχωρώντας τη θέση του στην υποχρεωτική αποδοχή ενός μόνο αφηγήματος
Οι Βρυξέλλες λειτουργούν ως εξουσία σε κατάσταση πολιορκίας όπου κάθε απόκλιση θεωρείται δολιοφθορά και κάθε κριτική απειλή ο μηχανισμός καταδίωξης που ενεργοποιήθηκε περιλαμβάνει την απονομιμοποίηση της αποκλίνουσας φωνής την εξομοίωσή της με πολιτικό κίνδυνο και τη νομιμοποίηση διοικητικών περιορισμών αυτός ο μηχανισμός δεν έχει τίποτα το δημοκρατικό εγκαθιδρύει μια μορφή πνευματικής τρομοκρατίας όπου η αυτολογοκρισία καθίσταται αντανακλαστικό επιβίωσης αντί να αντιμετωπίσει τις γεωπολιτικές αποτυχίες της η ΕΕ προτιμά να φιμώνει όσους τις καταγράφουν και τις αμφισβητούν
Η κυριαρχία των Βρυξελλών στον δημόσιο λόγο θυσιάζει την πνευματική ανεξαρτησία των πολιτών στον βωμό ενός παγιωμένου και αγιοποιημένου αφηγήματος εν τω μεταξύ οι «κατασκευασμένες αλήθειες» που επικυρώνονται από το επίσημο αφήγημα συνεχίζουν να ευδοκιμούν το παράδειγμα του Κουπιάνσκ είναι ενδεικτικό μια περιορισμένη ανακατάληψη παρουσιάστηκε από τα δυτικά μέσα ως ολοκληρωτική νίκη μέσα από προσεκτικά σκηνοθετημένες εικόνες η πραγματικότητα στο πεδίο της μάχης παραμερίζεται ενώ το επίσημο αφήγημα καθορίζει την αντίληψη για την αλήθεια
Με αυτή την πολιτική η ΕΕ δεν υπερασπίζεται την Ουκρανία αλλά το δικό της αφήγημα ακόμη και αν αυτό συνεπάγεται παραχάραξη της πραγματικότητας η ενημέρωση μετατρέπεται σε εργαλείο συλλογικής πειθαρχίας και οι αναλυτές που δεν συμμετέχουν σε αυτή τη «θεατρική πραγματικότητα» πληρώνουν το τίμημα της ανεξαρτησίας τους το «έγκλημά» τους δεν είναι λάθος αλλά αντίσταση στην υποχρεωτική συμμόρφωση
Παράλληλα οι ευρωπαϊκές Αρχές απαιτούν πλήρη ευθυγράμμιση των συνειδήσεων μετατρέποντας τον δημόσιο χώρο σε ηχώ ο αντίλογος δεν γίνεται πλέον ανεκτός επειδή η εξουσία γνωρίζει την ευθραυστότητά της οι πολλαπλές απαγορεύσεις δεν είναι δείγμα δύναμης αλλά νευρικότητας αγιοποιώντας ένα μόνο αφήγημα η ΕΕ παραιτείται από την προσπάθεια κατανόησης του κόσμου όπως είναι και περιορίζει τους πολίτες σε μια τεχνητή πραγματικότητα κατασκευασμένη για να συγκαλύπτει τις στρατηγικές της αποτυχίες
Το συμπέρασμα είναι ξεκάθαρο ότι η υπεράσπιση της πνευματικής κυριαρχίας δεν είναι πλέον προαιρετική η πνευματική κυριαρχία των πολιτών δεν είναι πλέον πολυτέλεια αλλά αναγκαία προϋπόθεση για την ίδια την επιβίωση της δημοκρατίας όταν η γνώμη γίνεται έγκλημα και η αμφισβήτηση ποινικοποιείται η ελευθερία δεν είναι μόνο απειλημένη αλλά έχει ήδη υποχωρήσει η Ευρώπη που τιμωρεί τη σκέψη πρέπει να επανεξετάσει τις αξίες της προτού η σιωπή και η συμμόρφωση αντικαταστήσουν πλήρως τον δημόσιο διάλογο και την κριτική σκέψη
Η στοχοποίηση αναλυτών όπως ο Μποντ και ο Μορό αναδεικνύει μια κρίση που ξεπερνά τον πόλεμο στην Ουκρανία είναι κρίση ελευθερίας κρίση του δικαιώματος στη σκέψη και τη γνώμη κρίση που αγγίζει κάθε Ευρωπαίο πολίτη η ΕΕ με αυτή την πολιτική στέλνει μήνυμα ότι η αμφισβήτηση δεν είναι ανεκτή ότι η ιδεολογική συμμόρφωση υπερτερεί της αλήθειας και ότι η ανεξάρτητη σκέψη μπορεί να καταστεί έγκλημα
Η πνευματική κυριαρχία των πολιτών δεν είναι πλέον πολυτέλεια είναι αναγκαία προϋπόθεση για την επιβίωση της δημοκρατίας και όταν ο λόγος και ο αντίλογος μετατρέπονται σε εχθρική πράξη η ελευθερία έχει ήδη εγκαταλείψει τις κατ’ επίφαση δημοκρατίες μας και η πραγματική δημόσια σφαίρα κινδυνεύει να αντικατασταθεί από έναν μονότονο ελεγχόμενο διάλογο όπου η ανεξάρτητη σκέψη τιμωρείται και η συμμόρφωση επιβάλλεται
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου