Η Ελλάδα, πιθανότατα, θα καταθέσει το βιβλίο της μεταπολίτευσης στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Θα δώσει εντολή σε ένα σαραντάχρονο να αρχίσει τη συγγραφή καινούργιου βιβλίου. Αυτό θα έπρεπε να αντικρίζεται ως ελπιδοφόρο, αφού το βιβλίο που θα σφραγιστεί απόψε, ήταν γεμάτο μελανές σελίδες. Με αμέτρητα κεφάλαια αφιερωμένα στη διαφθορά, στην ασυδοσία, στην ηθική εξαθλίωση. Αμέτρητες μαύρες σελίδες, γραμμένες και από τα δύο μεγάλα κόμματα, τα οποία ακολουθούσαν την ίδια κατηφορική πορεία, με τον ίδιο τελικό στόχο: Την απόλυτη καταστροφή μιας χώρας, που έστειλε το φως σε όλο τον κόσμο, αλλά κατέληξε να διαβιεί με το τρεμάμενο φως κεριών που λιώνουν και θα σβήσουν. Η χώρα του φωτός καλύφτηκε από σκοτάδι. Κατέληξε να αναζητά λίγο οξυγόνο σε κάποια Αμφίπολη...
Δυστυχώς, όμως, η ανάθεση της εντολής στο συγκεκριμένο νεαρό «συγγραφέα» συνοδεύεται από εντονότατες ανησυχίες και φόβους. Όχι αυτούς που συνήθως συνοδεύουν οτιδήποτε καινούργιο. Ανησυχίες και φόβους, που προκαλούνται από την πολιτική συμπεριφορά του «αστέρα» Αλέξη. Την ακατάσχετη υποσχεσιολογία που πρόσφερε απλόχερα στον ελληνικό λαό. Το άγνωστο της πραγματικής πολιτικής που θα ακολουθήσει από αύριο. Στην Ελλάδα των ερειπίων, όπου η κοινωνική εξαθλίωση ξεπέρασε προ πολλού τη γραμμή της τραγικότητας, το όποιο λάθος θα είναι τελεσίδικο.
Σε ένα περιβάλλον, που μόνο πολιτικό τσίρκο θυμίζει, είναι αναμενόμενο να επικρατήσει ο καλύτερος πολιτικός παλιάτσος. Ο Τσίπρας έπαιξε εξαίσια αυτό το ρόλο. Με άκρατο λαϊκισμό. Εγγυήθηκε τα πάντα, καταθέσεις, συντάξεις, επιδόματα, θέσεις εργασίας, ασφάλεια από τις τρομακτικές εκποιήσεις... Δεν υποσχέθηκε να αλλάξει μόνο την Ελλάδα, αλλά και την Ευρώπη! Με όλο αυτό τον πολιτικό τσαρλατανισμό (όταν θα πρέπει να βρει χρήματα για να υλοποιήσει όσα υποσχέθηκε, θα βρεθεί αντιμέτωπος με την ωμή πραγματικότητα: αδειανά ταμεία) κατάφερε να μετατρέψει την οργή και την αγανάκτηση του δεινοπαθούντος λαού, σε όραμα και ελπίδα. Και ο Σαμαράς; Δεν μπόρεσε να πετύχει το ουσιαστικό. Να πείσει τη Μέρκελ και την παρέα της, ότι άλλο η λιτότητα που σκοτώνει και άλλο οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις για να πατήσει στέρεα μια οικονομία, η οποία για δεκαετίες βάδιζε σε κινούμενη άμμο. Δεν μπόρεσε να δώσει σημάδια οράματος και να πείσει το βασανιζόμενο λαό ότι οι θυσίες του θα αποδώσουν καρπούς. Απάντησε στον Τσίπρα με φόβο και κινδυνολογίες. Έτσι, απλώς μεγάλωσε την οργή και την αγανάκτηση. Και οι απελπισμένοι δεν θέλουν πολύ να αναζητήσουν ελπίδα ακόμη και στο άγνωστο. Οι Έλληνες αναζητούν τροχοπέδη στον οδυνηρό κατήφορο που οδηγεί στα τάρταρα. Ψυχομαχούν και αναζητούν να πιαστούν από οπουδήποτε σε συνθήκες πανικού. Συνθήκες που τους καθιστούν έρμαιο κάθε τυχάρπαστου λαϊκιστή και απειλούν να τους συνθλίψουν στα απέραντα ερείπια της χώρας.
Παρ’ όλα αυτά, η πραγματική εικόνα θα φανεί στις πολιτικές πράξεις και όχι στις προεκλογικές φανφάρες. Στην πολιτική μόνο οι πράξεις μετρούν. Οι λαϊκισμοί μένουν στις πλατείες… Εκεί θα φανεί κατά πόσο ο Τσίπρας είναι όντως αστέρας και μπορεί να κοντραριστεί – αν βεβαίως, ακολουθήσει τους μαγκιόρικους προεκλογικούς θεατρινισμούς του- με την Τρόικα ξεσφίγγοντας τη μέγγενη στην οποία βρίσκεται η Ελλάδα ή κατά πόσο είναι διάττον αστέρι που θα σβήσει, σβήνοντας μαζί του και το μέλλον της Ελλάδας. Και αυτό ανεξαρτήτως του λαϊκισμού που πούλησε. Διότι στην πολιτική κάποια συγκυρία, μπορεί να δημιουργήσει συνθήκες που να ευνοήσουν, ακόμη κι ένα λαϊκιστή.
Σε μια τέτοια περίπτωση θα μετατραπεί σε εφιάλτη και για τον Αναστασιάδη. Διότι αν καταφέρει –παρά το πού η λογική παραπέμπει- να αποδείξει στην πράξη ότι οι φραστικοί αντιπολιτευτικοί του παλικαρισμοί μπορούν να μετατραπούν σε αποτελεσματική πολιτική, τότε ο δικός μας Πρόεδρος θα βιώσει στο εσωτερικό μέτωπο, χειρότερο εφιάλτη και από αυτόν του Γιούρογκρουπ…
Γ. Καλλινίκου
“Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα
περιεχόμενα του άρθρου”
ΚΛΙΚΑΡΕ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΙ ΚΑΝΕ FOLLOW ΣΤΟΝ ΠΑΡΛΑΠΙΠΑ
……
ΣΤΗΡΙΞΕ ΤΟΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΣΟΥ ΠΑΡΛΑΠΙΠΑ ΚΑΝΟΝΤΑΣ LIKE
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου