Το κρυφό μυστικό των Αγώνων του «Ελσίνκι 1952»

Το κρυφό μυστικό των Αγώνων του «Ελσίνκι 1952»

Τζούλια Λιακοπούλου

1952 - 19 Ιουλίου:  Ξεκινούν οι Ολυμπιακοί Αγώνες στο Ελσίνκι της Φιλανδίας. 

  

 

Ένα μοναδικό ντοκουμέντο ήρθε στο φως της δημοσιότητας από την εφημερίδα «GOAL NEWS». Το ντοκουμέντο αυτό, προέρχεται από μία περίοδο όπου η Ελλάδα ακόμα «έγλειφε» τις πληγές της, τόσο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου όσο - και πολύ περισσότερο μάλιστα - του Εμφυλίου Πολέμου, σε μια δύσκολη προσπάθεια επούλωσής τους. Η ιστορία μας μοιάζει απίστευτη αλλά είναι πέρα ως πέρα αληθινή. Υπάρχει στο αρχείο με τα εκατοντάδες αυθεντικά κείμενα της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής, που μάλιστα, βρίσκονται σε φάση καταγραφής και αξιοποίησης χάρη στις προσπάθειες της διοίκησης της ΕΟΕ. Άλλωστε, υπάρχουν μάρτυρες ακόμα εν ζωή!

Στα τέλη Ιουλίου του 1952 οι φυλακές της Αίγινας «φιλοξενούν…» από καιρό βέβαια, εκατοντάδες πολιτικούς κρατουμένους, παρά το γεγονός ότι η εμφύλια σύρραξη ήδη έχει τελειώσει προ πολλού στα βουνά του Γράμμου και του Βίτσι. Έξι από αυτούς προχωρούν, σε τόσο δύσκολους καιρούς σε μια απίστευτη πραγματικά ενέργεια που μαρτυρεί πάθος, γνώσεις, δύναμη ψυχής, αγάπη για τον αθλητισμό και πάνω απ' όλα λατρεία για το Ολυμπιακό Κίνημα.

Στις 19 Ιουλίου ξεκινούν στο Ελσίνκι της Φινλανδίας οι θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες όπου μετέχει φυσικά και η πάντα παρούσα στον θεσμό Ελλάδα. Γράφουν λοιπόν στο πόδι, μέσα από τη φυλακή, οι πολιτικοί κρατούμενοι,  μια επιστολή προκειμένου να αποσταλεί στην Οργανωτική Επιτροπή της διοργάνωσης «Ελσίνκι 1952». Για την ακρίβεια, γράφουν έναν χαιρετισμό προς όλους τους αθλητές και αθλήτριες που μετέχουν στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Πιο γνωστός από τους έξι είναι ο Μανώλης Γλέζος, σήμερα 94 χρόνων, γεννημένος στον Απείρανθο Νάξου στις 9 Σεπτεμβρίου 1922. Πολιτικός κρατούμενος τότε στις φυλακές Αίγινας. Φυλακισμένος ο άνθρωπος που μαζί με τον φίλο του Λάκη Σάντα, κατέβασαν με κίνδυνο της ζωής τους τη Ναζιστική σημαία από τον βράχο της Ακρόπολης αργά το βράδυ της 30ής Μαΐου 1941, λίγο μετά την έναρξη της κατοχής. Καταδικασμένος κατόπιν τρις εις θάνατον από Ελληνικά Στρατοδικεία και όχι των Ναζί!!! Όλοι τους στελέχη της Αριστεράς με δράση ακόμα και στο αντάρτικο του βουνού.

Τι έλεγε όμως αυτή η ιστορική επιστολή, το αναστημένο ντοκουμέντο, που μάλιστα τότε δόθηκε προς έγκριση και στην Υποδιεύθυνση Ασφαλείας Αττικής! Άλλοι καιροί βλέπετε…

Προς την οργανωτική επιτροπή των Ολυμπιακών Αγώνων «Ελσίνκι 1952».

«Σε σας, τα νιάτα όλων των λαών, που συγκεντρωθήκατε στην Ολυμπιάδα του Ελσίνκι, σε μια αδελφική άμιλλα.

Σε σας τους λεβεντόκορμους νέους και νέες κάθε χρώματος και φυλής που αγωνιζόσαστε τον αγώνα τον καλό για την κατάκτηση του τιμημένου κότινου της ειρηνικής νίκης.

Σε σας τους φορείς της Ολυμπιακής Ιδέας, του ωραίου και του αληθινού για κατανόηση, συνεργασία και ειρήνη ανάμεσα στους λαούς.

Εμείς, τα φυλακισμένα στις Ελληνικές Βαστίλλες νιάτα, πολιτικοί κρατούμενοι, αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, της Δημοκρατίας και της Ειρήνης, με σακατεμένα από τα βασανιστήρια κορμιά, σας στέλνουμε αδελφικό αισιόδοξο χαιρετισμό, σας ευχόμαστε να επιτύχετε, σας καλούμε να σκορπίσετε σε όλη τη γη το Ολυμπιακό Πνεύμα για το σταμάτημα των πολέμων και της εξόντωσης των νιάτων.

Σας καλούμε να κάνετε την Ολυμπιάδα του Ελσίνκι σάλπισμα άμιλλας των λαών για την ανοικοδόμηση μιας χαρούμενης, ειρηνικής και ευτυχισμένης ζωής.

Από τα φυλακισμένα νιάτα της Ελλάδας, οι πολιτικοί κρατούμενοι των φυλακών Αιγίνης»

(ακολουθούν ονόματα και υπογραφές).

Ο αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης Δημήτρης Δεσποτίδης, για τον οποίον μετέπειτα ο Μίκης Θεοδωράκης αφιέρωσε μέρος της «3ης συμφωνίας Βυζαντινοί Ύμνοι», έφυγε από τη ζωή το 1981, ο Σωκράτης Καρατζίδης, καπετάνιος του ΕΛΑΣ Φλώρινας, εξόριστος, πέθανε το 1994, ο Νίκος Καράς από τον Πόρο, καπετάνιος του ΕΛΑΣ, ξεκίνησε τις σπουδές του στο Μετσόβειο Πολυτεχνείο το 1939 και πήρε πτυχίο, λόγω της πολιτικής κατάστασης, το 1977.

Όμορφη και παράξενη πατρίδα… ωσάν αυτήν που μούλαχε δεν είδα…