Εμβολιασμοί γρίπης και γρίπη, μέρος 1ο: Τι είναι εγκεκριμένο και τι «έρχεται»

 Κάτι που δεν λειτουργεί είναι καλύτερο από το τίποτα; Χμμμ…

*Της Dr. Sherri Tenpenny

Απόδοση: 0minus Prime

Πριν ξεκινήσουμε σήμερα, πρέπει να δημοσιεύσω μια διευκρίνιση για τη θέση μου σχετικά με τους ιούς.

«Υπάρχει ένα κίνημα για να αντικρούσει την ίδια την ύπαρξη των ιών. Αυτή η συζήτηση πιθανότατα θα συνεχιστεί για πολύ καιρό πριν διευθετηθεί. **Αυτή η μάχη δεν είναι ο αγώνας μου** και δεν θα συμμετάσχω σε αυτήν τη συζήτηση σε αυτήν τη σελίδα. Ανασκοπώ και γράφω εδώ για το τι είναι οι γενικά αποδεκτοί ιοί γρίπης και το εμβόλιο της γρίπης – και γράφω για τις αδυναμίες και των δύο».

Ένας ιός λέγεται ότι είναι ένα μολυσματικό μικρόβιο που αποτελείται από ένα τμήμα νουκλεϊκού οξέος (είτε DNA, είτε RNA) που περιβάλλεται από μια πρωτεϊνική επικάλυψη. Ένας ιός δεν είναι ζωντανός οργανισμός, αλλά μπορεί να δημιουργήσει αντίγραφα του εαυτού του, που μπορούν να μεταδοθούν σε άλλους ξενιστές. Η ικανότητα αναπαραγωγής δίνει την εντύπωση ότι ένας ιός είναι “ζωντανός”.

Για να αναπαραχθεί, πρέπει να εισβάλει σε ένα ζωντανό κύτταρο και να χρησιμοποιήσει συστατικά των κυττάρων του ξενιστή για να δημιουργήσει αντίγραφα του εαυτού του. Ο ξενιστής μπορεί να είναι μύκητες, βακτήρια, φυτά και κάθε ζωντανό πλάσμα. Οι ιοί που μπορούν να μολύνουν τον άνθρωπο είναι μόνο ένα μικρό κλάσμα των ιών στον κόσμο. Από το 1977, μόνο λίγοι ιοί γρίπης τύπου Α, και συγκεκριμένα οι H1N1, H1N2 και H3N2 έχουν συσχετιστεί με ανθρώπινη μόλυνση.

Η Εθνική Βιβλιοθήκη Επιστημών διατηρεί ένα εκτεταμένο σύστημα ταξινόμησης που ονομάζεται The Taxonomy Database. Είναι μια επιμελημένη συλλογή όλων των οργανισμών σε δημόσιες βάσεις δεδομένων ακολουθίας. Παραδέχονται ότι αυτή τη στιγμή αντιπροσωπεύει μόνο το 10% περίπου των περιγραφόμενων ειδών ζωής στον πλανήτη. Το εκτενές υποσύνολο των ιών βρίσκεται σε αυτόν τον σύνδεσμο. Τα προγράμματα περιήγησης έρευνας ταξινόμησης μπορούν να αναζητηθούν για κορωνοϊούς και χιλιάδες επί χιλιάδων άλλους ιούς.

Εάν αφιερώσετε λίγο χρόνο μελετώντας τις βάσεις δεδομένων ταξινόμησης, ο αριθμός των αντιγονικά διακριτών ιών της γρίπης Α είναι δεκάδες χιλιάδες. Το γεγονός ότι υπάρχουν εκατοντάδες υποτύποι για κάθε δεδομένο ιό της γρίπης, είναι κάτι περισσότερο από μια απλή επιστημονική περιέργεια, ειδικά όταν πρόκειται για τα εμβόλια της γρίπης. Όπως δηλώθηκε το 2001 από τη Nancy Cox, PhD, Επικεφαλής του Παραρτήματος Γρίπης, Εθνικό Κέντρο Λοιμωδών Νοσημάτων, στα CDC:

“Εάν δεν φτιάξουμε ένα καλό ταίρι, το εμβόλιο θα είναι λιγότερο αποτελεσματικό, προκαλώντας ασθένεια, νοσηλεία και θάνατο”.

Για εκείνους που ισχυρίζονται τη σημασία της λήψης ενός εμβολίου για προστασία, πώς μπορεί ένα “κοντινό ταίριασμα” να είναι αρκετά καλό; Αν δεν το έχετε διαβάσει, τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή να διαβάσετε αυτό το άρθρο.

Τύποι ιών της γρίπης

Οι ιοί της γρίπης αναγνωρίζονται ως τρεις διαφορετικοί ανοσογόνοι τύποι – Α, Β και C – και ένας μεγάλος αριθμός υποτύπων. Οι τύποι γρίπης C και B δεν έχουν εντοπιστεί σε κανένα είδος, εκτός από τον άνθρωπο. Ιοί τύπου C, που σχετίζονται είτε με πολύ ήπια αναπνευστική νόσο, είτε με καθόλου συμπτώματα. Ως εκ τούτου, έχει πολύ μικρή σημασία για τη δημόσια υγεία και τα στελέχη τύπου C δεν αποτελούν μέρος κανενός εμβολίου κατά της γρίπης.

Οι ιοί της γρίπης τύπου Β έχουν ιστορικά εντοπιστεί σε μαιευτήρια. Από το 2001 περίπου, άρχισε να αναφέρεται λοίμωξη από τη γρίπη Β σε παιδιά κάτω των 5 ετών, με τη μεγαλύτερη συχνότητα να εμφανίζεται σε βρέφη ηλικίας κάτω του ενός έτους. Αυτό έγινε μια εκστρατεία το 2004, που οδήγησε στην έγκριση των εμβολίων κατά της γρίπης για παιδιά, ξεκινώντας έξι μήνες πριν από την κυκλοφορία του.

Οι ιοί της γρίπης Α μολύνουν πολλά διαφορετικά είδη, συμπεριλαμβανομένων μεγάλων χερσαίων θηλαστικών, θαλάσσιων θηλαστικών, άγριων πτηνών, κατοικίδιων πτηνών και ανθρώπων. Στα χερσαία θηλαστικά που σχετίζονται με τους ιούς της γρίπης, περιλαμβάνονται οι χοίροι και τα άλογα. Τα θαλάσσια θηλαστικά περιλαμβάνουν φώκιες, δελφίνια και φάλαινες.

Οι ιοί της γρίπης Α ονομάζονται και χωρίζονται σε υποτύπους με βάση τον συνδυασμό δύο επιφανειακών γλυκοπρωτεϊνών που ονομάζονται αντιγόνα. Η επιφάνεια του ιού είναι γεμάτη με αντιγόνα που ονομάζονται αιμοσυγκολλητίνη, που δηλώνεται με τη συντομογραφία (H) ή (HA) και νευραμινιδάση, που προσδιορίζεται ως (N) ή (NA). Δεκαπέντε διαφορετικά Η αντιγόνα (Η1 έως Η15) και εννέα διαφορετικές Ν πρωτεΐνες (Ν1 έως Ν9) είναι κοινώς γνωστό ότι υπάρχουν. Ένας άλλος αντιγονικός τύπος, η H16, έχει εντοπιστεί σε ορισμένες επιστημονικές εργασίες, αλλά δεν είναι παγκοσμίως αποδεκτός. Οι διάφοροι συνδυασμοί αυτών των αντιγόνων αποτελούν τη βάση για την υπο-τυποποίηση.

Ολίσθηση και μετατόπιση: Πώς αλλάζουν οι ιοί

Για να εμφανιστούν συμπτώματα, ένας ιός πρέπει να υποστεί αντιγραφή. Μόνο όταν ένας ιός παρακάμπτει τα διάφορα στρώματα ανοσολογικής προστασίας του σώματος – το δέρμα, τους βλεννογόνους και το έντερο – μπορεί να πολλαπλασιαστεί στους ανθρώπους, πυροδοτώντας τον καταρράκτη των συμπτωμάτων που έχουμε συνδέσει με τη γρίπη.

Η αναπαραγωγή του ιού είναι μια περίπλοκη διεργασία και μπορεί να προκύψουν ελαττώματα κατά τη διάρκειά της, με αποτέλεσμα έναν απόγονο που δεν είναι το ακριβές αντίγραφο του γονέα του. Εάν μια μικρή αλλαγή στη γενετική σύνθεση επαναληφθεί, μπορεί να γίνει μόνιμη αλλαγή, δημιουργώντας ένα ολοκαίνουργιο “αντιγονικά διακριτό” στέλεχος, που μπορεί να είναι άγνωστο στο ανοσοποιητικό σύστημα. Αυτή η αλλαγή, που ονομάζεται “αντιγονική ολίσθηση”, εξηγεί τις διαφορές στους ιούς της γρίπης κάθε έτους. Τα CDC εκμεταλλεύονται αυτή την ολίσθηση, χρησιμοποιώντας τη για να δικαιολογήσει την παραγωγή ενός νέου εμβολίου γρίπης κάθε σεζόν.

Μια άλλη ευρέως αναγνωρισμένη διαδικασία για την ανάπτυξη ενός νέου, αντιγονικά διακριτού ιού αναφέρεται ως “αντιγονική μετατόπιση”. Αυτή η διαδικασία, που αναφέρεται σε ανασύνταξη, λέγεται ότι συμβαίνει μέσω ενός ενδιάμεσου ζώου, επιτρέποντας στους ιούς να ανταλλάσσουν γονίδια και να σχηματίζουν έναν νέο ιό.

Αυτή είναι η βάση για την αρχική θεωρία ότι ένας κορωνοϊός νυχτερίδας βίωσε μια γενετική μετατόπιση που οδήγησε στην τρέχουσα πανδημία. Παρόλο που η προέλευση του ιού SARS-CoV-2 παραμένει ασαφής, οι πρόσφατες αποκαλύψεις ενισχύουν την πιθανότητα ότι η πραγματική πηγή ήταν μια διαρροή εργαστηρίου από το Ινστιτούτο Ιολογίας της Γουχάν και πληρώθηκε από τους φορολογούμενους των ΗΠΑ.

Φτιάχνοντας εμβόλια κατά της γρίπης

Κάθε χρόνο, μεταξύ Ιανουαρίου και Μαρτίου, μια συμβουλευτική επιτροπή του FDA [Συμβουλευτική Επιτροπή για τα Εμβόλια και Σχετικά Βιολογικά Προϊόντα (VRBPAC)] επιλέγει τα στελέχη της γρίπης που αναμένεται να κυκλοφορήσουν κατά την επερχόμενη περίοδο γρίπης στο βόρειο ημισφαίριο.

Είναι ένα ετήσιο παιχνίδι εικασίας…

«Σε μια συνέντευξη του 2015, ο Δρ. Ρόμπερτ Ντάουμ, γιατρός από το Σικάγο που ήταν επικεφαλής του VRBPAC εκείνη την εποχή, είπε: “Είναι πολύ, πολύ απογοητευτικό και μια πολύ ανακριβής επιστήμη… Το κάνουμε με κυμαινόμενη τύχη και νομίζω ότι η τύχη είναι κυρίως η ιδιοτροπία του ιού».

Αφού επιλεγούν τα ετήσια στελέχη, που ονομάζονται σπόροι των ιών, ελέγχονται για την ικανότητά τους να αναπτύσσονται στα αυγά. Εάν ένας από τους σπόρους των ιών πολλαπλασιάζεται ελάχιστα, αναμιγνύεται με έναν ιό της γρίπης που υπάρχει σε απόθεμα και είναι γνωστό ότι αναπτύσσεται καλά στα αυγά. Κάθε ιός γρίπης Α αποτελείται από οκτώ διαφορετικά γονίδια. Ο συνδυασμός των σπόρων του ιού με τον ιό του αποθέματος, μπορεί να δημιουργήσει έως και 256 νέους ιούς. Στη συνέχεια, οι ερευνητές αναλαμβάνουν να εντοπίσουν ποιος από αυτούς τους 256 ανασυνδυασμούς έχει ένα αντιγόνο (Η) στην επιφάνειά του που ταιριάζει με τους κυκλοφορούντες ιούς ΚΑΙ έχει τα εσωτερικά γονίδια του ιού της ωοτοκίας. Από εκεί, τα επιλεγμένα υβρίδια αποστέλλονται στους κατασκευαστές και ξεκινά η διαδικασία.

Η παραγωγική διαδικασία

Αφού επιλεγεί ο υβριδικός ιός, εισάγεται στις μεμβράνες των γονιμοποιημένων αυγών. Έντεκα ημέρες αργότερα, ο πολτός εκχυλίζεται και φυγοκεντρείται για να αφαιρεθεί όσο το δυνατόν περισσότερο αίμα και ιστός. Οι ιοί στη συνέχεια εξασθενούν, ονομάζονται εξασθενημένοι, με χημικές ουσίες ή υπεριώδη ακτινοβολία.

Το επόμενο βήμα περιλαμβάνει την προσθήκη χημικών σταθεροποιητών, καθαριστικών και μερικές φορές, ενός ανοσοενισχυτικού, όπως το MF59. Πριν από την πλήρωση των φιαλιδίων με το διάλυμα του εμβολίου, προστίθεται η παρακάτω λίστα συστατικών. Διαφορετικά εμβόλια γρίπης περιέχουν διαφορετικούς τύπους και ποσότητες σωματιδίων. Ακόμη και η ποσότητα του ιικού επιφανειακού αντιγόνου ΗΑ μπορεί να ποικίλλει, από μόνο 15 mcg στο Fluad έως 135 mcg στο FluBlok. Εκτός και αν διαβάσετε το συγκεκριμένο ένθετο συσκευασίας για τη συγκεκριμένη ένεση που πρόκειται να λάβετε εσείς (ή τα παιδιά σας), δεν θα ξέρετε τι περνάει από αυτήν τη βελόνα.

• Πρωτεΐνες κοτόπουλου – αηδιαστικά πράγματα κοτόπουλου στα εμβόλια
• DNA κοτόπουλου
• Ιοί πτηνών (stealth) – ρετροϊοί από τα αυγά SPF
• Αντιβιοτικά
• Χημικά και ρυθμιστικά διαλύματα

1. Βήτα-προπιολακτόνη – γνωστό ότι είναι μεταλλαξιογόνος και πιθανώς και καρκινογόνος.
2. Φορμαλδεΰδη – ένα γνωστό καρκινογόνο

• Triton X-100 – ένα απορρυπαντικό
• Υδροκορτιζόνη – στο μέσο καλλιέργειας
• MSG – στο FluMist – αυτή η χημική ουσία ανεβαίνει στη μύτη σας!
• Polysorbate 80 – μπορεί να προκαλέσει στειρότητα. μπορεί επίσης να διασχίσει τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό
• Σακχαρόζη – κάνει το εμβόλιο πιο παχύρρευστο
• Συνθετική Βιταμίνη Ε – άκρως φλεγμονώδες ανοσοενισχυτικό
• Ζελατίνη – γνωστό ότι προκαλεί αναφυλαξία
• Thimerosal – υδράργυρος – 25 mcg ανά δόση όταν χορηγείται από φιαλίδιο πολλαπλών δόσεων

Καθένα από τα συστατικά που αναφέρονται παραπάνω και μπορεί να υπάρχουν άλλα σε εμβόλια που έχουν κατασκευαστεί εκτός των ΗΠΑ, έχουν τη δυνατότητα να προκαλέσουν σοβαρές παρενέργειες που θα συζητηθούν λεπτομερώς σε μελλοντικά άρθρα αυτής της σειράς.

Μετάβαση από τρεις σε τέσσερις ιούς ανά δόση εμβολίου

Ιστορικά, τα εμβόλια της γρίπης περιείχαν τρεις εξασθενημένους ιούς: δύο στελέχη γρίπης Α και έναν τύπο γρίπης Β. Αυτό άλλαξε το 2012, όταν το FluMist έγινε το πρώτο, εγκεκριμένο από τον FDA τετρασθενές εμβόλιο γρίπης, με δύο στελέχη Α και δύο στελέχη Β.

«Διατίθεται στο εμπόριο ως επιλογή εμβολιασμού γρίπης “χωρίς βελόνα”, το διάλυμα που περιέχει τέσσερις ζωντανούς, μη εξασθενημένους ιούς. Κυριολεκτικά ψεκάζεται στη μύτη με μια σύριγγα.

Το FluMist ήταν οριακά αποτελεσματικό και μπήκε και βγήκε από την αγορά αρκετές φορές, με πιο πρόσφατη την κατάργησή του το 2018. Αλλά για άλλη μια φορά συνιστάται επειδή, όπως λέει η Δρ. Γκρέις Λι, καθηγήτρια παιδιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Στάνφορντ, “Είναι καλύτερο από το τίποτα”.

Αλήθεια…; Κάτι που δεν λειτουργεί είναι καλύτερο από το τίποτα; Χμμμ…» Γι’ αυτό είναι σημαντικό να εγκαταλείψετε την πίστη στα εμβόλια της γρίπης.