…Το παιδί δεν ξέχασε ποτέ το μεγάλο ταξίδι ανάμεσα σε δυο καθρέφτες …εκεί που το μέλλον επεκτείνετε μέχρι τον ήλιο και το παρελθόν γυρνά στην εποχή των δράκων!
Αέναη εικόνα που εξελισετε ακόμα και αν δεν την βλέπεις πια ..και όσο μικραίνει η εικόνα σου γνωρίζεις ότι όλο και πιο μακριά με την ταχύτητα του φωτός προχωράς…είτε στην μια κατεύθυνση είτε στην άλλη …είτε μπρος είτε πίσω ….!
Γελούσε το παιδί ,…ακόμα γελά…ελεύθερο να κάνει πια ότι θέλει …στο εδώ …στο εκεί…στο πριν και το μετά… !
Άπειροι οι κόσμοι …σε μια αντανάκλαση του καθρέφτη ήταν ήδη διαβασμένος …σε άλλη ήταν ήδη κοιμισμένος …σε μια άλλη δεν τέλειωνε ποτέ το παιχνίδι ..!
Εικόνα μέσα στην εικόνα ,όνειρα μέσα στα όνειρα ..και το παιδί πάντα ξύπνιο να παρατηρεί τους κόσμους … τις εξελιξης σε κάθε κόσμο…!
Κάποιες φορές το παιδί το μάλωναν οι παλιοί κρατούμενοι της γης … για λίγο στενοχωριόταν αλλά μόλις κοίταγε τους καθρέφτες του συνειδητοποιούσε ότι απλά ήταν ακόμα μια αντανάκλαση και στην πιο μακρινή ήταν ευτυχισμένος …η αν ήθελε μπορούσε να γυρίσει στο πριν…πολύ πριν όλα ξεκινήσουν!
Με τον καιρό οι αντανακλάσεις έγιναν συνείδηση ,όπου η κάθε μορφή της έπρεπε να προστατευτεί …οι αντανακλάσεις έγιναν χαοτικά σενάρια …αν αυτό τότε αυτό…αν γίνει αυτό τοτε αυτό η αυτό…..
Ξυπνούσε μέσα στα όνειρα το παιδί και έστηνε καθρέφτες … καθρέφτες για όλους … αν αυτό τότε αυτό…όνειρο μέσα στο όνειρο μέσα στο όνειρο …!
Το χαμόγελο έγινε πολλές φορές σοβαρότητα … μεγάλωσε αλλά πάντα πήγαινε στην αντανάκλαση που ήταν παιδί….το έκανε για να μην σταματήσει να θυμάται… να μην σταματήσει να φτιάχνει καθρέφτες σε όλους…για το δικό τους καλό!
Τότε το αντιλήφθηκαν και οι μεγάλοι … το ιερατείο… αυτοί που μπερδευόντουσαν μέσα στους καθρέφτες ….
Ξεκίνησε το κρυφτό..το κυνηγητό και το παιδί συνεχίζει να γελά σε ένα μόνιμο παιχνίδι της γάτας και του ποντικιού …
Ανάμεσα στον χρόνο και την ιστορία υπάρχουν χρόνοι και ιστορίες που ποτέ δεν θα ειπωθούν ….
Έτσι και αλλιώς κανείς δεν θα τις πιστέψει…έτσι και αλλιώς ο χρόνος είναι πολύ εύθραυστος να τις αντέξει….
Τα πάντα είναι συνείδηση έγραψε σε ένα καθρέφτη όταν το ιερατείο είχε πλησιάσει … κάπου το 2001 … τότε που ξεκίνησαν όλα…
Τι ψάχνουν; τι πραγματικά τους ενδιαφέρει …δεν θα στο πουν ποτέ …!
Υπάρχει ένας κόσμος μαγικός ; ένα ταξίδι που αξίζει να περνάμε όλα όσα περνάμε για να το κερδίσουμε; Ω ναι υπάρχει…
Και τίποτα δεν είναι έξω από εσένα …τίποτα δεν μπορεί να σε αγγίξει αν δεν το αφήσεις εσύ …αν δεν αφήσεις εσύ να σε αγγίξει ο εαυτός σου!
Όλα όσα μας ενοχλούν είναι αντανάκλαση του εαυτού μας !
Χρειαζόμαστε τους τσοπανηδες …; Ω όχι …και δεν θέλουν με τίποτα να σου δείξω ….πως!
Όλα είναι μέσα σου , όλα είσαι εσύ…. επέλεξε πια αντανάκλαση σου θες να είσαι αυτή την στιγμή … και καντο για πάντα….
Όταν θυμώνεις ,όταν αρρωσταίνεις , όταν λυπάσαι…. δες την αντανάκλαση ….και αναρωτησσου..μου επιτρέπω να είμαι αυτός ο μικρός ; … μου επιτρέπω να είμαι μικρός ; …. ΑΛΛΑΞΕ ΤΟ … εσύ είσαι η αντανάκλαση του εαυτού σου !
Όνειρο μέσα στο όνειρο είναι η καρδιά μου που χτυπά …. σε αγάπησα τόσο πολύ για να σε αφήσω να χαθείς …. μην φοβάσαι … θα είμαι πάντα εδώ μέχρι να μάθεις … !
Είπε για τελευταία φορά το παιδί… και άφησε τον κόσμο του όνειρου για πάντα! …
Θα γίνω θεραπευτής μου ψιθύρισε … μέσα από έναν καθρέφτη … χαμογέλασα….είσαι ήδη μικρέ μου…απάντησα !
Stranger…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου