Πολλοί φίλοι και γνωστοί με ρωτούν για τα όσα συζητιούνται αυτήν την περίοδο σε κάθε ελληνικό σπίτι. Πώς θα καταφέρει να σταθεί ο Μητσοτάκης μετά τα γεγονότα των τελευταίων ημερών; Εννοώ το πόρισμα που επιβεβαιώνει, αν μη τι άλλο, ότι το τραγικό περιστατικό στα Τέμπη ήταν κάτι εντελώς διαφορετικό από ό,τι είχε αρχικά δηλώσει ο ίδιος, ψευδόμενος, καθώς και τη λαϊκή αντίδραση της προηγούμενης Παρασκευής, όταν ο μισός πληθυσμός της χώρας βγήκε στους δρόμους για να φωνάξει «ως εδώ».
Δυστυχώς, η απάντησή μου απογοητεύει πολλούς από τους συνομιλητές μου, καθώς τους λέω ότι, αν και η αντίστροφη μέτρηση μπορεί να έχει ξεκινήσει, ο Μητσοτάκης παραμένει ισχυρός για τώρα. Και αυτό συμβαίνει γιατί έχει μάθει από το οικογενειακό του περιβάλλον να αντιμετωπίζει τέτοιες «αντιξοότητες» με θράσος, αδιαφορία και αλαζονεία, σαν να τον φτύνουν στο πρόσωπο και εκείνος να προσποιείται ότι ψιχαλίζει.
Αυτή είναι η φύση του, και πρέπει να το κατανοήσουμε. Δεν διαθέτει ευθιξία, το φιλότιμο είναι λέξη άγνωστη για εκείνον και, αν θέλουμε να μιλήσουμε με όρους της εποχής μας, ο Μητσοτάκης πάσχει από πλήρη έλλειψη ενσυναίσθησης. Θα παραμείνει στη θέση του μέχρι να τον απομακρύνουν ή να ανακοινώσουν επίσημα ότι έχασε τις εκλογές, γιατί εκείνος μέχρι το τέλος θα υποστηρίζει ότι κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί.
Ακόμη και την περασμένη Παρασκευή, στην επέτειο της τραγωδίας των Τεμπών, η δήλωσή του γύρω από την καρέκλα του έλεγε: «Να μην αφήσουμε το δυστύχημα να γίνει όπλο κάποιων για να βλάψουν τη συνοχή και τη σταθερότητα της πατρίδας μας» (εννοώντας φυσικά ότι αυτός θα παραμείνει στο τιμόνι).
Ωστόσο, ο Μητσοτάκης δεν είναι απλώς κάποιος που ζει μέσα στις ψευδαισθήσεις του, σαν τον Mr. Bean. Είναι εμμονικός με την εξουσία, όπως όλη η οικογένειά του, και θα κάνει ό,τι μπορεί για να μην την απολέσει. Κυρίως, για να μην «καεί» από την υπόθεση των Τεμπών, και αν χρειαστεί, να ρίξει στη φωτιά όλους τους υπόλοιπους…
Ο πρωθυπουργός δεν είναι μόνος του στην προσπάθεια αυτή. Έχει κοντά του το τεράστιο πελατειακό δίκτυο των διορισμένων και ευνοημένων, τους χορηγούς της οικογένειας και φυσικά τον επικοινωνιακό μηχανισμό που έχει στήσει με δεξιοτεχνία. Τα πληρωμένα μέσα ενημέρωσης τον καλύπτουν και τα εκατοντάδες τρολ που διαδίδουν ψευδείς ειδήσεις, όχι μόνο για τους πολιτικούς του αντιπάλους, αλλά και για τους συγγενείς των θυμάτων της τραγωδίας, κατασκευάζοντας ανακριβείς ιστορίες για αυτούς.
Πέρα από αυτά, ο Μητσοτάκης έχει και άλλους μηχανισμούς δίπλα του, όπως τους παρακρατικούς, που παρακολουθούν τα τηλέφωνα αθώων και ύποπτων ατόμων και επιστρατεύονται όταν χρειαστεί για να δυσφημήσουν μια διαδήλωση, προσπαθώντας να παρουσιάσουν τους διαδηλωτές ως περιθωριακά άτομα και όχι ως κανονικούς πολίτες.
Παράλληλα, το πρόσωπό του πρέπει να προστατευτεί από τυχόν εξάρσεις συγγενών των θυμάτων. Δεν πέρασε πολύς χρόνος από την τραγική στιγμή που η μητέρα του Βασίλη Καλογήρου μίλησε στην κηδεία του γιου της και η εισαγγελέας έσπευσε να τη καλέσει για κατάθεση, για να μην δημιουργηθούν εντυπώσεις ότι το «κακόψυχο αφεντικό» που ανέφερε η μητέρα θα μπορούσε να είναι ο υπεύθυνος για τη συγκάλυψη του εγκλήματος.
Δυστυχώς, έτσι διάβασα και το πόρισμα που κάποιοι χαρακτήρισαν «καταπέλτη». Φοβάμαι ότι από την αντιπολίτευση μόνο ο Βελόπουλος και ο Νατσιός κατάλαβε την παγίδα.
Γιατί το πόρισμα, παρά το γεγονός ότι δεν καταλήγει σε συγκεκριμένα συμπεράσματα ή βεβαιότητες (γεγονός που διευκολύνει τη «Δικαιοσύνη» να εκδώσει αθωωτικές αποφάσεις «λόγω αμφιβολιών»), φαίνεται να έχει έναν μόνο στόχο: Να βγάλει από την ευθύνη τον πρωθυπουργό.
Ακόμα κι αν γίνεται αναφορά στο ξυλόλιο, όπως θα πουν κάποιοι, είναι τόσο επιφανειακή που δεν καλύπτει την ουσία. Μετά τις αποκαλύψεις των τεχνικών συμβούλων και τα ηχητικά ντοκουμέντα, είναι αδύνατο να κρυφτεί το γεγονός ότι η πυρόσφαιρα που καταγράφηκε δεν μπορούσε να προκληθεί από την σύγκρουση των τρένων, εκτός αν το εμπορικό τρένο μετέφερε εύφλεκτο υλικό. Αυτό αναδεικνύει το μεγαλύτερο ψέμα του Μητσοτάκη, που όταν συνειδητοποίησε ότι η αλήθεια αποκαλύπτεται, προσπάθησε να διορθώσει τη δήλωσή του στη συνέντευξη με τον Σρόιτερ.
Ωστόσο, το πόρισμα δεν επικεντρώνεται εκεί όπου υπάρχουν τα πιο σοβαρά στοιχεία για δόλο και συγκάλυψη. Μιλάει γενικά για την κακοδιαχείριση του ΟΣΕ, τον σταθμάρχη και την αμαρτωλή σύμβαση 717, περιορίζοντας τις ευθύνες στους υπουργούς.
Η σύγχυση που προκαλείται είναι σκόπιμη και στόχος της είναι η προστασία του πρωθυπουργού. Επιπλέον, οι συγγραφείς της έκθεσης επιλέχθηκαν από τον ίδιο τον Μητσοτάκη και ο επικεφαλής της έρευνας είναι άνθρωπος της οικογένειας. Δεν είναι τυχαίο ότι αυτός ο άνθρωπος δήλωσε σε ανύποπτο χρόνο ότι θαυμάζει τη Ντόρα Μπακογιάννη, η οποία είναι εξαιρετικά αντιδημοφιλής στη χώρα. Ο ίδιος άνθρωπος, την ημέρα που δημοσιεύτηκε το πόρισμα, εμφανίστηκε σε τηλεοπτική εκπομπή μόνο για να διαβεβαιώσει ότι δεν υπήρξε πολιτική παρέμβαση, κάτι που, ακόμη και αν είναι αλήθεια, ήταν εντελώς αχρείαστο.
Προφανώς, στο πόρισμα τηρούνται κάποια προσχήματα, αλλά, ξαναλέω, το τραγικό δυστύχημα καθαυτό είναι άλλο πράγμα και οι σκοτεινές πτυχές του, που επιχειρήθηκε να συγκαλυφθούν, είναι κάτι εντελώς διαφορετικό.
Ο Μητσοτάκης έχει ευθύνη και για τα δύο. Στην πρώτη περίπτωση, η ευθύνη είναι πολιτική, ενώ στη δεύτερη είναι ποινική. Αυτή τη διαφορά την γνωρίζει καλά ο πρωθυπουργός και θα προσπαθήσει με κάθε τρόπο, μαζί με τους συνεργάτες του, να διαγράψει από την εξίσωση τη λέξη «συγκάλυψη», για την οποία είναι προσωπικά υπεύθυνος. Η παραπομπή του στο εδώλιο, υπό τις σημερινές συνθήκες ενός οργανωμένου κυβερνητικού παρακράτους, θα είναι μια πολύ δύσκολη υπόθεση…
Είναι όλοι τους μια χαρούμενη παρέα…
Δυο ήταν τα κυρίαρχα θέματα που απασχόλησαν την επικαιρότητα τις τελευταίες μέρες. Το ένα ήταν οι πρωτοφανείς μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις σε δεκάδες πόλεις, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, με κυρίαρχο αίτημα εκατομμυρίων απλών Ελλήνων την απόδοση δικαιοσύνης, τη λογοδοσία των κυβερνώντων και όλων των «αρμοδίων», και την άμεση παύση κάθε προσπάθειας συγκάλυψης του δυστυχήματος-εγκλήματος των Τεμπών.
Συγκεντρώσεις με παλμό και όγκο, που αν πιστέψουμε τον Άδωνι τότε η Ζωζώ έχει εκατομμύρια οπαδούς και εν δυνάμει ψηφοφόρους, μέχρι και στη μακρινή Νέα Ζηλανδία, μέχρι και στη Βραζιλία… Αλλά ποιος πιστεύει πλέον τον Ιωάννη Μελισσανίδη της πολιτικής, τον πρωταθλητή των κυβιστήσεων, που εγώ ο ποταπός ακόμη τον θυμάμαι να τα «ρούχνει» με πάθος στη Νέα Δημοκρατία, τότε που ήταν ακόμη βουλευτής του ΛΑΟΣ. Πάντως, μετά τα πολυπληθή συλλαλητήρια μάλλον μαζεύτηκε, εκτός κι αν αληθεύουν οι φήμες ότι τον έχουν στο Μαξίμου ξάπλα, με κομπρέσες και βαλεριάνες, διότι έπαθε, λένε, αιφνίδια υπέρταση και κοντέψαμε να τον χάσουμε. Ποιος ξέρει;
Η άλλη σημαντική είδηση ήταν η επίσημη παρουσίαση του πορίσματος του ΕΟΔΑΣΑΑΜ για τα Τέμπη. Τι είναι ετούτος; Είναι το αρμόδιο όργανο για τη διερεύνηση αεροπορικών και σιδηροδρομικών ατυχημάτων στη χώρα μας, που συστάθηκε μετά το δυστύχημα των Τεμπών, και υπάγεται στο υπουργείο Μεταφορών. Πώς λέμε ανεξάρτητο όργανο; Καμία σχέση.
Σκοπός λοιπόν αυτού του «ουδέτερου» οργάνου είναι η διερεύνηση ασφάλειας των αεροπορικών και σιδηροδρομικών ατυχημάτων και σοβαρών συμβάντων που συμβαίνουν εντός της ελληνικής επικράτειας. Μάλιστα, όπως λέγεται στα χαρτιά, αποκλειστικός σκοπός της διερεύνησης είναι η εξακρίβωση των αιτιών που προκάλεσαν το ατύχημα ή το σοβαρό συμβάν, με στόχο την πρόληψη ατυχημάτων, ή συμβάντων στο μέλλον… Ωραία ως εδώ.
Ποιος είναι πρόεδρος (διορισμένος) του ΕΟΔΑΣΑΑΜ; Όχι, δεν είναι ο Χ. Παπαδημητρίου, νομικός και συγγραφέας, που με τα ήξεις αφήξεις του στην παρουσίαση του πορίσματος αυτές τις μέρες αποτέλεσε κεντρικό θέμα κυβερνητικών και μη κυβερνητικών ΜΜΕ. Που με τα λεγόμενά του φρόντισε να ξεπλύνει Καραμανλή, Τριαντόπουλο, Ξιφαρά, Αγοραστό, και λοιπούς εμπλεκόμενους, που απλά «παρατηρούσαν»… σαν να λέμε απλά είδαν φως και μπήκαν, χωρίς να εμπλακούν ή να επέμβουν…
Και που όλα αναφανδόν τα ΜΜΕ τον αποκαλούν πρόεδρο, ενώ στην πραγματικότητα είναι ο πρόεδρος του «Σιδηροδρομικού Τομέα», αφού πρόεδρος του όλου ΕΟΔΑΣΑΑΜ είναι άλλος, ο Γ. Δριτσάκος. Τώρα πώς ένας νομικός γίνεται πρόεδρος του σιδηροδρομικού τομέα ενός οργανισμού διερεύνησης σιδηροδρομικών ατυχημάτων, είναι από μόνο του περίεργο. Χάθηκαν οι ειδικοί τεχνοκράτες; Έστω κάποιοι επιστήμονες σιδηροδρομικοί, μηχανοδηγοί; Κάποιοι που να ξέρουν εν πάση περιπτώσει τα στοιχειώδη περί σιδηροδρόμων;
Ίσως το γεγονός ότι ο εν λόγω ήταν επί χρόνια ο νομικός σύμβουλος της ΡΑΣ, της Ρυθμιστικής Αρχής Σιδηροδρόμων δηλαδή, που δήθεν αποτελεί ανεξάρτητη αρχή, και που η πρόεδρός της Ι. Τσιαπαρίκου αντιμετωπίζει κατηγορίες για το κακούργημα της διατάραξης της ασφάλειας των συγκοινωνιών, καθώς και για πλημμελήματα ανθρωποκτονίας από αμέλεια, κλπ. αναφορικά με τα Τέμπη, να έπαιξε κάποιο ρόλο στον διορισμό του. Ή ίσως να έγινε πρόεδρος του τομέα σιδηροδρόμων επειδή υπήρξε διαχρονικός φίλος και οπαδός της… Ντόρας!
Η οποία Ντόρα παρουσιάζοντας βιβλίο του εν λόγω αδέκαστου διερευνητή το 2019, δήλωσε στο κοινό που ήταν παρόν «είναι ένα βιβλίο που αξίζει τον κόπο να διαβάσετε. Ο Χρήστος Παπαδημητρίου είναι φίλος και συνεργάτης μου. Από την πρώτη στιγμή που τον γνώρισα κατάλαβα ότι είναι άνθρωπος με ιδιαίτερες ευαισθησίες…».
Από την πλευρά του, ο δαιμόνιος αυτός διερευνητής-συγγραφέας δήλωσε μέσα στην τρελή χαρά: «Η Ντόρα Μπακογιάννη είναι η πολιτικός που λάτρευα από μικρός», με το χειροκρότημα να πηγαίνει σύννεφο, καθώς όπως ακούω το «βιβλιοφάγο» κοινό αποτελούταν από κομματικούς σφουγγοκωλάριους, που μοναδικό τους μέλημα ήταν να διοριστούν κάπου μετακλητοί, οπότε χειροκροτούσαν όπου έβλεπαν γαλάζιο πολιτικάντη.
Θα μου πείτε ότι δεν γίνεται να εκτραπεί από το καθήκον του και την αμεροληψία που απαιτείται ο κ. Παπαδημητρίου, αφού από πάνω του έχει τον κανονικό πρόεδρο όλου του οργανισμού, τον Δριτσάκο που λέγαμε. Αυτός κι αν δεν είναι ουδέτερος και αξιοκρατικά τοποθετημένος στη θέση του. Ποιος είναι όμως ο άνθρωπος αυτός που πήρε αυτή την τόσο υπεύθυνη θέση, σε αυτή την τόσο δύσκολη συγκυρία;
Πρόκειται για απόστρατο πτέραρχο, που το 2019 διορίστηκε από τον τότε υπ. Μεταφορών Καραμανλή διοικητής της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας (ΥΠΑ). Την οποία ΥΠΑ ξεδόντιασε ο εν λόγω υπουργός με νόμο το 2020, καταργώντας στην ουσία κάθε κρατικό έλεγχο στα 70 και πλέον αεροδρόμια, ελικοδρόμια, και πεδία προσγείωσης της Ελλάδας. Με τον διοικητή της όχι μόνο να μην αντιδρά, αλλά να βαράει προσοχές στον άσχετο περί τα αεροπορικά υπουργό.
Μετά το δυστύχημα στα Τέμπη ο κ. Δριτσάκος παραιτήθηκε από την ΥΠΑ και διορίστηκε πρόεδρος του ΕΟΔΑΣΑΑΜ, ο οποίος ΕΟΔΑΣΑΑΜ καλείται να βρει τα αίτια του δυστυχήματος που έγινε όταν ο Καραμανλής, που τον έκανε διοικητή της ΥΠΑ, ήταν υπουργός… μιλάμε για τουρλουμπούκι, ή για το ένα χέρι νίβει το άλλο κ.ο.κ. Και θέλετε να ακούσετε και το καλύτερο; Προσέξτε λίγο, διότι τα πράγματα μπερδεύονται…
Αν αύριο λοιπόν (χτύπα ξύλο) γίνει κανένα αεροπορικό δυστύχημα, μιας και τα αεροπλάνα πάνε κι έρχονται άνευ ελέγχων στα αεροδρόμια, εξαιτίας του νόμου Καραμανλή, θα κληθεί ο πρόεδρος που λέγαμε να ελέγξει τις παραλείψεις τόσο του τότε υπουργού όσο και τις… δικές του;
Ή όπως έγινε με την πρόεδρο της ΡΑΣ, που δήλωνε άγνοια και κατέληξε κατηγορούμενη, θα ρίξει ευθύνες στον διορισμένο επίσης από τον Καραμανλή κ. Χ. Τσίτουρα, που είναι πρόεδρος της (δήθεν ανεξάρτητης) Αρχής Πολιτικής Αεροπορίας, της ΑΠΑ δηλαδή, που στελεχωμένη κυρίως από άσχετους μετακλητούς (μέχρι και ειδικό εκμαγείων έχει με μετάταξη από το υπ. Πολιτισμού) επιβλέπει τις αερομεταφορές εκ του μακρόθεν και όχι στα αεροδρόμια;
Ο οποίος κ. Τσίτουρας, που διετέλεσε και Διευθύνων Σύμβουλος επί χρόνια της ΕΡΓΟΣΕ(!), σε μια κρίση ειλικρίνειας όταν εξεταζόταν από την επιτροπή της Βουλής για τα Τέμπη, είπε συγκινημένος «προς Θεού, να προχωρήσουμε γρήγορα σε κάποιους τομείς, να μην έχουμε τα αεροπορικά Τέμπη». Κάτι θα ξέρει ο έρμος, και φυλάει τα νώτα του μάλλον.
Μιλάμε για τη διαπλοκή της διαπλοκής, ή αλλιώς είμαστε μια τρελή χαρούμενη παρέα, και τα βρίσκουμε μεταξύ μας… ό,τι και να γίνει! Η μασαμπούκα καλά κρατεί. Εξάλλου, 41% ήταν αυτό…
του Γιώργου Χαρβαλιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου