Υπάρχουν παραγγελίες και… «παραγγελίες». Κι αν τα πλοία είχαν στόμα, ίσως να τα είχαν ξεράσει όλα. Γιατί εκεί, στα μεγάλα ναυπηγεία, παίζεται μια παρτίδα που λίγοι βλέπουν, αλλά πολλοί υποψιάζονται.
Aπό γνώστες της αγοράς —αυτούς που ξέρουν πού βρωμάει το ψάρι— μιλάνε για έναν «ύποπτο συγχρονισμό», έργα εκατομμυρίων από το Δημόσιο με fast-track διαδικασίες και, αμέσως μετά, σκάει παραγγελία για σκαρί που κοστίζει όσο μικρή χώρα.
Δεν είναι μυστικό ότι κάποιες offshore, κάτι περίεργες εταιρείες-φαντάσματα, και κάτι τύποι που παίζουν σκληρό πόκερ με κρατικό χρήμα, βρίσκουν στα πλοία έναν… ασφαλή κόλπο. Εν ολίγοις: ό,τι περισσεύει από τις “συμφωνίες”, φεύγει με σημαία άλλης χώρας.
Ο καθένας παίρνει το μερτικό του κι όλα μοιάζουν καθαρά. Μόνο που δεν είναι. Οι καταθέσεις είναι πεντακάθαρες, αλλά οι προθέσεις λασπωμένες.
Εδώ δεν μιλάμε για κουτσομπολιό. Μιλάμε για στοιχεία που χρειάζονται μικροσκόπιο και εισαγγελέα. Γιατί αν κάποιος ενώσει τις τελείες ανάμεσα σε δημόσιες αναθέσεις και παραγγελίες πλοίων, μπορεί να βρει κάτι πιο… θολό κι από απόδειξη offshore σε χαρτοπετσέτα.
Η θάλασσα ίσως δεν έχει αυτιά, αλλά οι υπηρεσίες τα ανοίγουν σιγά-σιγά. Και τότε… κάποιοι θα χάσουν τον μπούσουλα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου