The Great Reset:
Το The Great Reset, όπως παρουσιάζεται από τον Klaus Schwab και το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF), προβάλλεται ως ένα "ανθρωπιστικό" σχέδιο για μια "δικαιότερη" και "βιώσιμη" κοινωνία.
Όμως, πίσω από τις λέξεις περί "ενσυναίσθησης" και "κλιματικής υπευθυνότητα" , ξεδιπλώνεται ένα παγκόσμιο πλάνο ελέγχου και χειραγώγησης των κοινωνιών.
1 Η ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΩΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΕΙΡΑΜΑ ΥΠΟΤΑΓΗΣ ΨΗΦΙΑΚΟΣ ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ και ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΙΕΣΗ:
Η πανδημία λειτούργησε ως πεδίο δοκιμής.
Χωρίς "πιστοποιητικό συμμόρφωσης" "πιστοποιητικό υγειονομικής επιλογής" , ο πολίτης αποκλειόταν από βασικές λειτουργίες.
Ήταν μόνο η αρχή.
Στο νέο μοντέλο, η άρνηση συμμόρφωσης ισοδυναμεί με διαγραφή από την κοινωνική πραγματικότητα.
Εμβόλια, μάσκες, lockdown, QR codes, ψηφιακά πάσα.
Όλα χρησίμευσαν ως εργαλεία συμμόρφωσης.
Ο παγκόσμιος πληθυσμός υποβλήθηκε σε ένα ψυχολογικό πείραμα. Πόση υπακοή μπορεί να επιβληθεί με φόβο και τεχνολογία;
Η άποψη ότι η πανδημία, τα lockdown και τα πιστοποιητικά εμβολιασμού ήταν ένα παγκόσμιο πείραμα υποταγής των ανθρώπων προκαλεί έντονες σκέψεις και βαθύτατο στοχασμό.
Αν και δεν υπάρχει επίσημη απόδειξη που να αποδεικνύει πως όλα αυτά εφαρμόστηκαν συντονισμένα για να υποτάξουν την ανθρωπότητα, η συνολική εικόνα των γεγονότων ενισχύει έντονα την αντίληψη ότι υπήρξε συστηματική και πολυεπίπεδη προσπάθεια κοινωνικού, πολιτικού και ψηφιακού ελέγχου.
Έγινε μια παγκόσμια κλιμακωτή επίθεση σε ελευθερία του λόγου της έκφρασης και της ελεύθερης επιλογής.
Πάντα με πρόφαση την δημόσια υγεία.
Η πανδημία δεν ήταν μόνο κρίση υγείας, ήταν και ευκαιρία επανεκκίνησης του συστήματος, όπως ξεκάθαρα διακηρύσσει το World Economic Forum (WEF).
Α)Το σχέδιο περιλαμβάνει πλήρη επαναπροσδιορισμό της οικονομίας, της κοινωνίας και της διακυβέρνησης, με στόχους την "πράσινη μετάβαση", την ψηφιοποίηση και τον έλεγχο.
Β) Οι πολίτες καλούνται να παραιτηθούν από την ιδιοκτησία, την ιδιωτικότητα, την ελευθερία μετακίνησης και την αυτοδιάθεση, για το "κοινό καλό".
Γ) Οι "λύσεις" του WEF είναι τα ίδια τα προβλήματα, βαφτισμένα ως "καινοτομία", και προωθούνται μέσα από την κρίση για να γίνουν αποδεκτές από τον τρομοκρατημένο πληθυσμό.
2 Η ΜΑΣΚΑ ΩΣ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗΣ - ΥΠΟΤΑΓΗΣ.
Α) Οι μάσκες αποτέλεσαν ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα εργαλεία κατά τη διάρκεια της πανδημίας, αλλά και ένα σύμβολο υπακοής και υποταγής.
Επιβλήθηκαν ως αναγκαίο μέτρο προστασίας, αλλά σύντομα μετατράπηκαν σε σύμβολο πειθαρχίας, υποδεικνύοντας ποιος συμμορφώνεται και ποιος αντιστέκεται.
Η εικόνα του μαζικά μασκοφορεμένου πληθυσμού έγινε σημείο αναφοράς μιας εποχής όπου η ελευθερία του ατόμου τέθηκε υπό αίρεση.
Β) Αν και υπήρξε επιστημονική συζήτηση για τη χρησιμότητά ή μη της μάσκας στην πρόληψη της μετάδοσης του ιού, αρκετοί θεωρούν ότι πέρα από την υγειονομική πλευρά, οι μάσκες χρησιμοποιήθηκαν και ως εργαλείο κοινωνικού ελέγχου και επιβολής της "συμμόρφωσης" των πολιτών.
Η μάσκα λειτούργησε ως ορατό σήμα υπακοής. Όποιος φορούσε μάσκα συμμορφωνόταν, όποιος δεν φορούσε, στιγματιζόταν.
Η δύναμη του κράτους και των θεσμών εκδηλώθηκε μέσα από μια αδιάκοπη προσπάθεια κανονικοποίησης της υποταγής, όχι μόνο στο υγειονομικό αφήγημα, αλλά σε κάθε κυβερνητική επιταγή.
Γ) Ψυχολογικές Επιπτώσεις της Μαζικής Χρήσης Μάσκας:
Η υποχρεωτική κάλυψη του προσώπου επέφερε μια πρωτοφανή αποπροσωποποίηση στις ανθρώπινες σχέσεις.
Η αδυναμία έκφρασης συναισθημάτων μέσω της μορφής, το σβήσιμο του χαμόγελου, η αποδυνάμωση της μη λεκτικής επικοινωνίας, οδήγησαν σε μια κοινωνία πιο κλειστή, πιο φοβική, πιο αποξενωμένη.
Τα παιδιά στερήθηκαν πολύτιμα ερεθίσματα για την ανάπτυξη της συναισθηματικής τους νοημοσύνης.
Οι ενήλικες, απομονωμένοι πίσω από υφασμάτινους και χειρουργικούς τοίχους, εθίστηκαν σε μια "νέα κανονικότητα" ψυχρότητας, αβεβαιότητας ακόμα και επιθετικότητας.
Δ) Πολιτικές και Κοινωνικές Διαστάσεις της Υποχρεωτικότητας:
Η επιβολή της μάσκας, με πρόστιμα, απειλές και κοινωνικό στιγματισμό για τους "ανυπάκουους", σηματοδότησε μια άνευ προηγουμένου παρέμβαση στην ατομική ελευθερία. Η μάσκα έγινε σημείο αναγνώρισης των "καλών πολιτών" που υπάκουαν άκριτα στις εντολές και των "επικίνδυνων αντικοινωνικών" που τολμούσαν να αμφισβητήσουν.
Σε πολλές περιπτώσεις, οι αντιρρησίες λοιδορήθηκαν, διώχθηκαν ή αποκλείστηκαν από την κοινωνική ζωή, αποκαλύπτοντας το εύρος της κοινωνικής μηχανικής που επιχειρήθηκε μέσω του φόβου και της συμμόρφωσης.
Ε) Η Μάσκα ως Σύμβολο Διχασμού:
Η κοινωνία χωρίστηκε βίαια σε "υπεύθυνους" και "ανεύθυνους", σε "υπάκουους" και "αρνητές".
Η μάσκα δεν ήταν πια μόνο ένα υποτιθέμενο μέτρο υγειονομικής προστασίας· έγινε λάβαρο ιδεολογικού πολέμου.
Ο διχασμός καλλιεργήθηκε συστηματικά από τα μέσα ενημέρωσης και τις πολιτικές ηγεσίες, ενισχύοντας τον φόβο, την καχυποψία και το μίσος μεταξύ πολιτών που μέχρι χθες ήταν φίλοι, συγγενείς, συνεργάτες.
Η κοινωνική συνοχή θυσιάστηκε στον βωμό μιας δήθεν "υγειονομικής ασφάλειας", που στην πράξη λειτούργησε ως εργαλείο διάσπασης και αποδυνάμωσης του κοινωνικού ιστού.
ΣΤ) Η Κληρονομιά της Μάσκας στη Συλλογική Συνείδηση:
Ακόμα και μετά την υποχώρηση της πανδημίας, η εικόνα της μασκοφορεμένης κοινωνίας παραμένει ανεξίτηλη στη συλλογική μνήμη.
Η μάσκα πλέον ανακαλεί συνειρμούς υποταγής, φόβου και απώλειας της ελευθερίας. Καλλιεργήθηκε μια βαθιά ριζωμένη πεποίθηση ότι σε περιόδους κρίσης η ατομική ελευθερία μπορεί εύκολα να ανασταλεί "για το καλό όλων".
Αυτό το επικίνδυνο προηγούμενο ανοίγει τον δρόμο για μελλοντικές καταστάσεις όπου, με πρόσχημα νέες απειλές, οι κοινωνίες θα οδηγούνται ξανά και ξανά σε μαζική χειραγώγηση και άνευ όρων υπακοή.
Ζ) Η Λάθος Χρήση της Μάσκας και τα Αντίθετα Αποτελέσματα:
Επιπλέον, η πραγματικότητα της καθημερινής χρήσης ανέδειξε ένα τεράστιο υγειονομικό παράδοξο, η μάσκα, αντί να λειτουργήσει ως μέσο προστασίας, συχνά συνέβαλε στη διάδοση μικροβίων και άλλων παθογόνων.
Άλλοι την είχαν κρεμασμένη στον αγκώνα, άλλοι στην τσέπη ή στον καθρέφτη του αυτοκινήτου, άλλοι φορούσαν την ίδια μάσκα για εβδομάδες ολόκληρες, ενώ πολλοί την έπιαναν από οπουδήποτε με βρώμικα χέρια, μετατρέποντάς την σε εστία μυκήτων, βακτηρίων και ιών.
Αντί να μειωθεί η μετάδοση, δημιουργήθηκαν νέες εστίες μόλυνσης και διασποράς.
Η επιβολή της μάσκας, χωρίς σωστή εκπαίδευση και χωρίς ουσιαστικό έλεγχο εφαρμογής, κατέληξε σε φιάσκο που όχι μόνο δεν προστάτεψε, αλλά ενδέχεται να επιβάρυνε την υγειονομική κατάσταση.
3 ΤΟ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΥ ΩΣ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΕΛΕΓΧΟΥ:
Α) Η "υγειονομική" κρίση μετέτρεψε το πιστοποιητικό εμβολιασμού σε κλειδί πρόσβασης στην κοινωνία.
Β) Δημιουργήθηκε κοινωνικός διαχωρισμός με βάση τον εμβολιασμό: "καλοί πολίτες" με προνόμια και "κακοί" "αρνητές" "ψεκασμένοι" με αποκλεισμούς από ολόκληρη την κοινωνία αλλά και τα δημόσια και ιδιωτικά κτίρια.
Γ) Η χρήση ψηφιακών ταυτοτήτων μέσω εφαρμογών και QR code οδήγησε σε παγκόσμια πρόβα ψηφιακής επιτήρησης, με πιθανή κατάληξη ένα σύστημα κοινωνικής πιστοληπτικής ικανότητας (social credit system), παρόμοιο με της Κίνας.
Οι "προσωρινές" λύσεις κανονικοποιήθηκαν, ανοίγοντας τον δρόμο για μόνιμα μέτρα και τεχνολογίες ελέγχου.
4 ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΦΟΒΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΜΕΣΩ ΜΜΕ:
Ο φόβος έγινε εργαλείο χειραγώγησης και τα ΜΜΕξαπάτησης μετατράπηκαν σε φερέφωνα εξουσίας.
Α) Η συστηματική ψυχολογική πίεση και η υπερβολική έμφαση στον αριθμό των "κρουσμάτων" έσπρωξαν τους ανθρώπους σε παθητική υπακοή.
Β) Κάθε αμφισβήτηση ή αντίθετη φωνή είτε αποσιωπήθηκε είτε λοιδορήθηκε δημόσια.
Γ) Επιστήμονες, γιατροί και δημοσιογράφοι που δεν ακολουθούσαν την "επίσημη γραμμή" φιμώθηκαν, είχαν λοιδορηθεί, είχαν στοχοποιηθεί και χλευάστηκαν.
Γ) Τα ΜΜΕ ενίσχυσαν την κοινωνική παράνοια και πόλωση, ενώ συνέβαλαν στον στιγματισμό των "ανυπάκουων αρνητών".
5 ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ:
Τα lockdown και τα περιοριστικά μέτρα σε παγκόσμια κλίμακα δημιούργησαν ανεπανόρθωτες οικονομικές, ψυχολογικές και κοινωνικές συνέπειες:
Α) Κατάρρευση επιχειρήσεων, ανεργία, φτωχοποίηση, και διαχωρισμός των πολιτών σε "αποδεκτούς" και "ανεπιθύμητους" ανάλογα με την "υγειονομική" τους κατάσταση.
Β) Αποκλεισμός από την κοινωνική και οικονομική ζωή για όσους δεν ακολουθούσαν τις εντολές των "ειδικών".
Σε αντίθεση με προηγούμενες κρίσεις (οικονομικές, κοινωνικές, πολιτικές), η επιβολή δρακόντειων περιοριστικών μέτρων φάνηκε δυσανάλογη.
Γ) Η πανδημία νομιμοποίησε πρακτικές απολυταρχίας σε κράτη που μέχρι πρότινος θεωρούνταν δημοκρατικά.
Δ) Εισέβαλαν "κρυφά" εκατομμύρια παράνομοι μετανάστες με την ανοχή κυβερνήσεων και κρατών που ακολουθούν την εσκεμμένη και επιβαλλόμενη αντικατάσταση λαών.
(29 νέες δομές εν καιρώ κορονοχουντας εν κρυπτό).
6 ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΑ ΚΑΙ ΥΠΕΡΕΘΝΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ:
Α) Η πανδημία μετατράπηκε σε πεδίο εκμετάλλευσης από εταιρείες, τράπεζες και οργανισμούς:
Α) Οι πολυεθνικές φαρμακευτικές κέρδισαν δισεκατομμύρια από πειραματικά σκευάσματα, με συμβάσεις μυστικές, χωρίς ευθύνη και με κρατική κάλυψη.
(σκάνδαλο Ούρσουλα Φορ Ντερλαιν, Μπουρλα).
Β) Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (Π.Ο.Υ.) και άλλοι υπερεθνικοί οργανισμοί απέκτησαν πρωτοφανείς εξουσίες, υπεράνω κυβερνήσεων, με τάσεις κατάργησης εθνικής κυριαρχίας.
Γ) Οι ίδιες οι κυβερνήσεις φάνηκαν υποχείρια πολυεθνικών και λόμπι, που καθόριζαν πολιτικές και υγειονομικά πρωτόκολλα.
7 ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΕΝΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ:
Το Great Reset προωθεί τη σταδιακή κατάργηση της εθνικής κυριαρχίας και τη μεταφορά εξουσιών σε υπερεθνικά κέντρα:
ΠΟΥ, Παγκόσμια Τράπεζα, Ε.Ε., WEF.
Οι εθνικές κυβερνήσεις δεν είναι πια υπερασπιστές των λαών. Είναι διαχειριστές εντολών.
8 “You Will Own Nothing” ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ :30
(ο διακαής τους πόθος ).
Το σύνθημα του WEF "Δεν θα κατέχεις τίποτα και θα είσαι ευτυχισμένος" συνοψίζει τον στόχο.
Κατάργηση ιδιοκτησίας σε σπίτια, οχήματα, γη.
Ο πολίτης μετατρέπεται σε νοικάρη της ίδιας του της ζωής, υπό την επίβλεψη πολυεθνικών κολοσσών.
9 ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΖΟΜΕΝΟ ΧΡΗΜΑ ΨΗΦΙΑΚΑ ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ ΚΕΝΤΡΙΚΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ (CBDCs):
Τα νέα ψηφιακά νομίσματα δεν είναι απλώς ηλεκτρονικά. Είναι προγραμματιζόμενα.
Το κράτος μπορεί να επιβάλλει πού, πότε και πώς θα ξοδεύονται.
Η οικονομική ελευθερία εξαφανίζεται.
Κάθε συναλλαγή καταγράφεται, ελέγχεται και μπορεί να απαγορευτεί.
10 ΨΗΦΙΑΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ:
Το Απόλυτο Εργαλείο Ελέγχου
Η λεγόμενη "κάρτα του πολίτη" , ή ψηφιακή ταυτότητα, αποτελεί το θεμέλιο του σχεδίου. Επιβάλλεται πλέον με φασιστικές μεθόδους στους λαούς. Σας θυμίζει κάτι;
Α) Προσωπικά στοιχεία (ΑΦΜ, ΑΜΚΑ, ταυτότητα κ.ά.)
Β) Ιατρικό ιστορικό & επαναλαμβανόμενους εμβολιασμούς
Γ) Τραπεζικές συναλλαγές, κοινωνικά και οικονομικά δεδομένα.
Δ) Δικαιώματα πρόσβασης (μετακινήσεις, ψηφοφορία, δημόσιοι χώροι)
Ε) Αργότερα σύνδεση με email social media για την απόλυτη φίμωση των πολιτών.
Ζ) Όποιος δεν συμμορφώνεται με την νέα σκλαβιά, απειλείται με ψηφιακό αποκλεισμό, αδυναμία εργασίας, μετακίνησης ή συμμετοχής στη δημόσια ζωή.
11 ΠΡΟΦΗΤΙΚΉ ΣΥΝΔΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΧΆΡΑΓΜΑ:
«…καὶ ἵνα μή τις δύνηται ἀγοράσαι ἢ πωλῆσαι εἰ μὴ ὁ ἔχων τὸ χάραγμα…»
(Αποκάλυψις Ιωάννου 13:17)
Η ανατριχιαστική ομοιότητα με το ψηφιακό σύστημα ταυτοποίησης είναι εμφανής.
Χωρίς αυτό, δεν αγοράζεις, δεν πουλάς, δεν υπάρχεις.
12 ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ (ΤΝ):
Α) Κατάχρηση από κυβερνήσεις.
Μαζική παρακολούθηση, στρατιωτική χρήση.
Β) Ανεξέλεγκτη υπέρ νοημοσύνη.
Απόφαση από ΑΙ χωρίς ανθρώπινη κατανόηση.
Γ) Αλγόριθμοι που αποσταθεροποιούν. Οικονομικά, ενέργεια, όπλα.
Δ) Μαζική ανεργία. Αντικατάσταση ανθρώπινης εργασίας χωρίς κοινωνική πρόνοια.
13 ΨΗΦΙΑΚΗ ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΖΩΗΣ:
Η πανδημία αποτέλεσε πρόσχημα για ριζική αλλαγή στον τρόπο ζωής.
Α) Τηλεργασία, απομόνωση, εξάρτηση από οθόνες και τεχνολογία έγιναν κανόνας, καταργώντας την ανθρώπινη επαφή και την κοινωνική συνοχή.
Β) Το ψηφιακό χρήμα, η κατάργηση μετρητών και η ελεγχόμενη κατανάλωση προετοιμάζουν μια νέα εποχή κεντρικού οικονομικού ελέγχου.
Γ) Μέσα από την αποδόμηση της κανονικότητας, προωθείται ένα μοντέλο ανθρώπου περιορισμένου, επιτηρούμενου και χειραγωγήσιμου.
Συμπέρασμα :
Τα γεγονότα, η μεθοδολογία και η ταχύτητα με την οποία εγκαθιδρύθηκε μια νέα κανονικότητα ελέγχου, αποκαλύπτουν μια φρικτή αλήθεια: ότι η κρίση χρησιμοποιήθηκε ως εργαλείο επιβολής, καταστολής, μεταμόρφωσης του κόσμου, με επίκεντρο τη διάλυση των ελευθεριών, των εθνικών κρατών και της ατομικής αυτοδιάθεσης.
Πρόκειται για πείραμα μαζικής υποταγής ή για ένα αναδυόμενο ολοκληρωτικό μέλλον.
Σε κάθε περίπτωση, οφείλουμε να αντισταθούμε πριν είναι αργά.
Υ.Γ. Όλοι σκλάβοι, όλοι δεμένοι, όλοι συνένοχοι.
Ζούμε μέσα σε μια ψευδαίσθηση ελευθερίας,μια βιτρίνα δημοκρατίας.
Στην πραγματικότητα όμως, είμαστε αλυσοδεμένοι σε ένα σάπιο σύστημα διακυβέρνησης που μας ταΐζει με φόβο, υποσχέσεις και σκουπίδια.
Όσοι έχουν εξουσία, την κρατούν με δόντια και νύχια.
Και όσοι έχουν φωνή, την πουλάνε για ένα κομμάτι ψωμί ή μια θέση στο πάνελ της υποκρισίας.
Οι δημοσιογράφοι οι περισσότεροι, (όχι όλοι) δεν είναι παρά οι εκπρόσωποι τύπου των κομμάτων.
Δεν υπηρετούν την αλήθεια όπως θα έπρεπε.
Δεν είναι ερευνητές όπως θα έπρεπε.
Αλλά χαμαιλέοντες με γραβάτες, επαγγελματίες ψεύτες, που υπηρετούν τη γραμμή του εκάστοτε αφεντικού τους.
Αντί για μικρόφωνο, κρατάνε μαστίγιο.
Αντί για ερωτήσεις, πετούν λάσπη.
Αντί για ενημέρωση, εκτελούν εντολές.
Όλα συχαμάτα. Πολιτικοί, κανάλια, εκπομπές, πρωτοσέλιδα, δημοσκοπήσεις, "ειδικοί" , "προοδευτικό" , "συνειδητοποιημένο".
Ένα τεράστιο θέατρο του παραλόγου με ηθοποιούς που ξέρουν να παίζουν μόνο τον ρόλο του προδότη.
Μιλούν για δικαιώματα, αλλά χτίζουν φυλακές.
Μιλούν για πρόοδο, αλλά ποδοπατούν την αλήθεια.
Μιλούν για ενότητα, αλλά ζουν από τη διχόνοια.
Κι εσύ, πολίτη, τι κάνεις;
Αναπνέεις μέσα στο βούρκο και λες ευχαριστώ.
Σε παρακολουθούν, σε χλευάζουν, σε πειραματίζονται και αυτό το λες "κανονικότητα".
Εθελοδουλία με χαμόγελο λέγεται.
Αλλά να θυμάσαι.
Η υποταγή είναι επιλογή.
Και η σιωπή, συνενοχή.
Η ελευθερία δεν χαρίζεται, διεκδικείται καθημερινά.
Με εκτίμηση Νικόλαος Παντελιος διασώστης ΕΚΑΒ εκπρόσωπος τύπου Π.Ο.Ε.Υ. Πανελλήνια Ομάδα Επαγγελματιών Υγείας,(σωματείο) (Υγειονομικοί που τέθηκαν σε παράνομη αναστολή εργασίας)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου