TO OMOPΦΟ ΜΑΣ ΠΑΛΙΟ ΖΕΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΠΙΤΙ!!!

 - Θέλω να χτίσω ένα σπιτάκι, 

στη μοναξιά και στη σιωπή.

Ξέρω μια πράσινη ραχούλα…

Δε θα το χτίσω εκεί.

- Ξέρω στη χώρα τη μεγάλη,

τον πλούσιο δρόμο τον πλατύ, με τα παλάτια και τους κήπους…

Δε θα το χτίσω εκεί.

- Ξέρω το πρόσχαρο ακρογιάλι, 

όλο το κύμα το φιλεί, κρινόσπαρτη είναι η αμμουδιά του…

Δε θα το χτίσω εκεί.

Ατέλειωτη τραβάει μια στράτα, σκίζει μια χέρσα απλοχωριά, σκληρὰ τη δέρνει το αγριοκέρι 

κι ο λίβας τη χτυπά.

- Μια στράτα χιλιοπατημένη, τον καβαλάρη νηστικό, τον πεζοδρόμο διψασμένο, θάφτει στον κουρνιαχτό.

- Εκεί το σπίτι μου θα χτίσω, με μια βρυσούλα στην αυλή , πάντα η γωνιά του θα καπνίζει κι η θύρα του θα' ναι ανοιχτή.

ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ