Η ευτυχία, όπως και η αυτοεκτίμηση, δεν είναι έμφυτες – αλλά καλλιεργούνται. Ορισμένοι άνθρωποι ωστόσο, παραμένουν εγκλωβισμένοι στον φαύλο κύκλο της σύγκρισης, κάτι που τους δημιουργεί το μόνιμο αίσθημα της δυστυχίας. Η σύγκριση τους στερεί τη δυνατότητα να αντλούν έμπνευση ή να νιώθουν κίνητρο για δημιουργία. Η σύγκριση είναι βέβαια ένας τρόπος να υπολογίσουμε την πρόοδό μας, αλλά δεν είναι ούτε παραγωγικός, ούτε υγιής.
Σύμφωνα με την ψυχολογία, τα άτομα που είναι εγκλωβισμένα στο αίσθημα της αδυναμίας και της μιζέριας, είναι εκείνα που συγκρίνουν τον εαυτό τους. Στο άρθρο αυτό, αναλύονται οι 7 – αντιπαραγωγικοί τρόποι σύγκρισης και οι λόγοι για τους οποίους είναι καταστροφικοί. Να θυμάστε, ο μόνος άνθρωπος με τον οποίον αξίζει να συγκρίνετε τον εαυτό σας, είστε εσείς.
Αυτό είναι το πρώτο βήμα προς την απελευθέρωση από την επιζήμια συνήθεια της σύγκρισης.
7 μη υγιείς τρόποι σύγκρισης που οδηγούν σε δυστυχία:
- Βασίζουν την αυτοεκτίμησή τους στα επιτεύγματα των άλλων,
- Συγκρίνουν τις χειρότερες περιόδους τους με τις καλύτερες περιόδους στη ζωή άλλων ανθρώπων,
- Θεωρούν ότι όλοι οι υπόλοιποι έχουν λυμένα τα προβλήματά τους,
- Εστιάζουν σε υλιστικές συγκρίσεις,
- Συγκρίνουν τη σημερινή πραγματικότητα με το εξιδανικευμένο παρελθόν,
- Θεωρούν πως ευτυχία σημαίνει διαρκής θετικότητα,
- Θεωρούν ότι η ευτυχία είναι προορισμός,
Βασίζουν την αυτοεκτίμησή τους στα επιτεύγματα των άλλων
Περιστασιακά, όλοι κάνουμε συγκρίσεις – όταν ωστόσο, η σύγκριση γίνεται μόνιμη, καταλήγει να είναι πρόβλημα. Οι άνθρωποι που εγκλωβίζονται στη δυστυχία, έχουν βάλει σαν μέτρο ορισμού της αξίας τους, τα κατορθώματα άλλων. Είναι μια επιβλαβής σύγκριση και κυρίως, παραπλανητική.
Αυτό επειδή όλοι δυσκολεύονται, όλοι έχουν προβλήματα, δυνατά και αδύναμα στοιχεία. Δεν βλέπουμε ποτέ ολόκληρη την πραγματικότητα. Άλλωστε, ο γνωστός ψυχολόγος Δρ. Καρλ Ρότζερς είχε πει πως, “Ο πραγματικά μορφωμένος άνθρωπος είναι αυτός που έχει την ικανότητα να μαθαίνει και να προσαρμόζεται”.
Η αξία σας, δεν εξαρτάται από την επιτυχία ή την αποτυχία κανενός άλλου – αντίθετα, βασίζεται στην ικανότητά σας να εξελίσσεστε, να μαθαίνετε και να προσαρμόζεστε. Η ευτυχία δεν ορίζεται από τους άλλους. Απορρέει από το αίσθημα της εσωτερικής πληρότητας και της αναγνώρισης των δικών μας επιτυχιών.
Συγκρίνουν τις χειρότερες περιόδους τους με τις καλύτερες περιόδους στη ζωή άλλων ανθρώπων
Όλοι έχουν πέσει στην παραπάνω παγίδα. Βλέποντας τις ζωές των άλλων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, καταλήγουμε να κάνουμε άδικες συγκρίσεις. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, δεν δείχνουν την πραγματικότητα. Όπως έχει πει και ο Theodore Roosevelt, “Η σύγκριση μας κλέβει τη χαρά”.
Όλοι έχουμε καλές και άσχημες εμπειρίες. Βέβαια, κανείς δεν δημοσιεύει τις αποτυχίες και τις δυσκολίες του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Αντίθετα, σε αυτά προβάλλουμε τις τέλειες στιγμές μας, κάνοντας τους άλλους να αναρωτιούνται αν είναι αρκετοί. Η σύγκριση δεν είναι υγιής επειδή είναι άνιση.
Συγκρίνουμε τις δικές μας, καθημερινές δυσκολίες, με προσεκτικά επιλεγμένες στιγμές των άλλων. Κάτι τέτοιο, δημιουργεί αισθήματα ανεπάρκειας και δυστυχίας. Το κλειδί είναι να θυμάστε πως, όλοι έχουν προβλήματα και κανείς δεν είναι τέλειος. Αυτή είναι η φύση της ζωής και αυτό είναι το στοιχείο που την κάνει μοναδικά όμορφη.
Θεωρούν ότι όλοι οι υπόλοιποι έχουν λυμένα τα προβλήματά τους
Έχει τύχει ποτέ να θεωρήσετε πως, όλοι οι γύρω σας έχουν τακτοποιήσει τα πάντα στη ζωή τους ενώ εσείς είστε ο μόνος που έχει άλυτα ζητήματα; Πρόκειται για μια νοοτροπία που διαβρώνει την ευτυχία μας. Τα άτομα που είναι δυστυχισμένα, θεωρούν ότι είναι τα μόνα που δυσκολεύονται στη ζωή.
Στην πραγματικότητα, όλοι οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν δυσκολίες και όλοι νιώθουν πως, σε κάποιον τομέα, έχουν μείνει πίσω. Όλοι μαθαίνουμε προχωρώντας. Βέβαια, η πορεία του καθενός είναι μοναδική. Όπως έχει πει η διάσημος ψυχολόγος, Δρ. Joyce Brothers, “Όσα και αν κατακτήσουμε στη ζωή, πάντα θα υπάρχει κάτι καλύτερο”.
Όλοι έχουν τους δικούς τους στόχους, εμπόδια και επιτυχίες. Ας θυμόμαστε πως η ζωή, δεν είναι αγώνας δρόμου. Οι άνθρωποι προχωρούν και εξελίσσονται. Κανείς δεν έχει όλα τα προβλήματα λυμένα. Η ουσία της ζωής είναι η μάθηση και η εξέλιξη, όχι η τελειότητα.
Εστιάζουν σε υλιστικές συγκρίσεις
Μία συνηθισμένη παγίδα στην οποία πέφτουν πολλοί άνθρωποι, είναι η αντίληψη ότι, τα υλικά αποκτήματα συνδέονται με την ευτυχία. Οι άνθρωποι που πέφτουν στην παγίδα της σύγκρισης, σκέφτονται πως, αν είχαν καλύτερα πράγματα, μεγαλύτερο σπίτι, ένα πιο εντυπωσιακό αυτοκίνητο, θα είχαν λόγο να είναι ευτυχισμένοι.
Ωστόσο, μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Journal of Personality and Social Psychology, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, τα άτομα που εστιάζουν στα υλικά αγαθά, βιώνουν πιο πολλά αρνητικά συναισθήματα και γενικά αναφέρουν λιγότερη ικανοποίηση από τη ζωή. Η ίδια μελέτη υποστηρίζει πως, οι υλιστικές συγκρίσεις, οδηγούν στο αίσθημα της δυστυχίας.
Τα υλικά αγαθά χάνονται, είναι προσωρινά. Αν τα έχουμε ως μέτρο υπολογισμού της ευτυχίας, είναι σίγουρο ότι θα εγκλωβιζόμαστε σ’ έναν κύκλο αρνητικών συναισθημάτων. Η αληθινή ευτυχία, απορρέει από την ποιότητα των σχέσεων και όχι από την αφθονία των υλικών.
Κάθε ένας ακολουθεί διαφορετικό δρόμο – δεν υπάρχει ένα μέτρο για όλους. Στόχος πρέπει να είναι η προσωπική εξέλιξη και η εκπλήρωση των προσωπικών στόχων – όχι ο ανούσιος ανταγωνισμός σε μια αχόρταγη κοινωνία.
Συγκρίνουν τη σημερινή πραγματικότητα με το εξιδανικευμένο παρελθόν
Πόσοι άνθρωποι εγκλωβίζονται στη δυστυχία, θεωρώντας ότι “παλιότερα ήταν αλλιώς”. Αναφέρονται σε μια περίοδο, θεωρώντας ότι ήταν τέλεια. Δεν πρόκειται για νοσταλγία – αλλά για επιζήμια σύγκριση. Οι άνθρωποι που εξιδανικεύουν το παρελθόν, δυσκολεύονται να νιώσουν χαρά, θεωρώντας ότι, οι καλύτερες εποχές έχουν περάσει.
Η νοοτροπία αυτή, δεν τους αφήνει να εκτιμήσουν το παρόν και να προσπαθήσουν με όρεξη για ένα καλύτερο μέλλον. Ο Αμερικανός ψυχολόγος Abraham Maslow έχει πει πως, “Η ικανότητα να είμαστε παρόντες, είναι ένα τεράστιο στοιχείο της ψυχικής ευημερίας”. Είναι αλήθεια.
Χαρά άλλωστε, σημαίνει να εστιάζεις στο παρόν, να εκτιμάς όσα έχεις σήμερα. Αξίζει να θυμόμαστε πως, η αλλαγή είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής και τα πράγματα εξελίσσονται. Μπορούμε να πάρουμε μαθήματα από το παρελθόν, αλλά δεν αξίζει να ζούμε σ’ αυτό. Οι σημερινές μας ενέργειες καθορίζουν την μελλοντική μας ευτυχία.
Θεωρούν πως ευτυχία σημαίνει διαρκής θετικότητα
Μια από τις μεγαλύτερες παρανοήσεις σχετικά με την ευτυχία είναι η ανάγκη να εκπέμπουμε διαρκώς θετικότητα. Οι άνθρωποι που καταλήγουν να νιώθουν δυστυχισμένοι, είναι εκείνοι που συγκρίνουν τη δική τους συναισθηματική κατάσταση με την επίφαση της μόνιμης ευφορίας. Στην πραγματικότητα, η ζωή είναι πάντα ένας συνδυασμός συναισθημάτων – περιλαμβάνει τη χαρά, τον θυμό, την ανυπομονησία και ακόμη πολλά.
Είναι ένα ολόκληρο φάσμα συναισθημάτων που μας δίνει την ανθρώπινη υπόσταση και τις πιο πλούσιες εμπειρίες. Όπως έχει πει και Καρλ Γιουνγκ, “Το σκοτάδι υπάρχει ακόμη και σε μια ευτυχισμένη ζωή, άλλωστε η χαρά θα έχανε το νόημά της αν δεν εξισορροπούταν από τη θλίψη”.
Είναι λογικό και αναγκαίο ν’ αποδέχεστε τα αρνητικά συναισθήματα – είναι κομμάτι της ανθρώπινης φύσης και αναγκαία για την εξέλιξή σας. Το να πασχίζεις να νιώθεις μόνο θετικά συναισθήματα, οδηγεί σε ψυχολογική εξουθένωση και καταπίεση.
Η αληθινή ευτυχία απορρέει από την αναγνώριση και την αποδοχή των όλων των συναισθημάτων και όχι μόνο των θετικών.
Θεωρούν ότι η ευτυχία είναι προορισμός
Τέλος, οι άνθρωποι που βασανίζονται από τη δυστυχία, θεωρούν πως η ευτυχία είναι ένας προορισμός. Πιστεύουν ότι, όταν κατακτήσουν ένα ορόσημο, θα νιώσουν χαρούμενοι. Όπως έχει πει και ο ψυχολόγος Viktor Frankl, “Την ευτυχία δεν την κυνηγάς, αλλά σε ακολουθεί”
Η ευτυχία δεν είναι προορισμός, αλλά περιλαμβάνει ολόκληρο το ταξίδι. Είναι το αποτέλεσμα της εναρμόνισης της ζωής με τις αρχές μας, η εκτίμηση των μικρών και ουσιαστικών στιγμών, η εξέλιξη μέσα από τις εμπειρίες.
Tip
Το ταξίδι προς την ευτυχία, είναι βαθιά προσωπικό και μοναδικό για τον καθένα. Δεν οδηγεί πουθενά η αντιγραφή και η σύγκριση. Από την μια πλευρά βέβαια, μπορεί να μας δώσει κίνητρο και να μας εμπνεύσει να προχωρήσουμε. Όταν ωστόσο αποτελεί μόνιμο μέτρο υπολογισμού της αξίας μας, καταλήγει νοσηρή.
Όλοι οι άνθρωποι παλεύουν και όλοι τα καταφέρνουν. Όσα βλέπετε στους άλλους, δεν είναι παρά μόνο μια πτυχή. Η ευτυχία δεν είναι προορισμός, ούτε αγώνας δρόμου. Δεν είναι ούτε μια μόνιμη κατάσταση ευφορίας.
Αντίθετα, σημαίνει αποδοχή των συναισθημάτων μας, μαθήματα από τις εμπειρίες μας και αναγνώριση των προσπαθειών μας. Όσο διαχειριζόμαστε τις προκλήσεις της ζωής, αξίζει να θυμόμαστε να είμαστε ευγενικοί με τον εαυτό μας, να αναγνωρίζουμε την πρόοδό μας και να μας συγκρίνουμε μόνο, με τον εαυτό μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου