Ο κόσμος του ελληνικού ποδοσφαίρου δεν ησυχάζει ποτέ. Από τη στιγμή που αποκάλυψε ο Δαίμων του Πιεστηρίου πως η Μαρία Αγγελικούση, ενδιαφέρεται να αποκτήσει τον Παναθηναϊκό, τα τηλέφωνα πήραν φωτιά.
Το σενάριο μιας τόσο ισχυρής επιχειρηματικής φυσιογνωμίας να εισβάλει δυναμικά στο ελληνικό ποδόσφαιρο θα έμοιαζε ιδανικό για κάθε ομάδα. Όμως, στην πράξη τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Ο Γιάννης Αλαφούζος, ο άνθρωπος που κρατά στα χέρια του το «τριφύλλι», δεν φαίνεται διατεθειμένος να ανοίξει διάλογο για πώληση πριν ολοκληρωθεί το όραμα του νέου γηπέδου. Το γήπεδο, που προβάλλεται σαν το μεγάλο στοίχημα της εποχής, αποτελεί την προσωπική του κόκκινη γραμμή, καθώς με την ολοκλήρωση του γηπέδου σε 1-2 χρόνια, η αξία της ομάδας θα εκτιναχθεί (τότε θα πουλήσει, όπως έχει πει ο ίδιος σε στενούς του συνεργάτες!).
Ωστόσο, το ζήτημα δεν περιορίζεται στις επιθυμίες του ιδιοκτήτη. Το πραγματικό «μπλόκο» φαίνεται να έρχεται από την κορυφή της πολιτικής εξουσίας. Το Μέγαρο Μαξίμου, φέρεται να έχει δώσει σαφές μήνυμα… καμία διαπραγμάτευση για αλλαγή ιδιοκτησίας στον Παναθηναϊκό. Ο λόγος είναι απλός και ταυτόχρονα αποκαλυπτικός. Ο Αλαφούζος, με τον διπλό του ρόλο ως ιδιοκτήτης του συλλόγου αλλά και του τηλεοπτικού συγκροτήματος ΣΚΑΪ, αποτελεί διαχρονικό υποστηρικτή στον χώρο των ΜΜΕ και των επιχειρήσεων. Μια πιθανή αποχώρησή του θα άφηνε την κυβέρνηση αποδυναμωμένη σε ένα ευαίσθητο πεδίο.
Αυτό που κάνει την υπόθεση ακόμα πιο σύνθετη είναι η διεθνής διάσταση. Η αμερικανική πολιτική σκηνή, υπό το νέο «σύστημα Τραμπ», έχει βάλει στο στόχαστρο ορισμένους ανθρώπους απο την κυβέρνηση όσο και τον Αλαφούζο. Οι σχέσεις τους με την προηγούμενη διοίκηση Μπάιντεν, αλλά και οι σκιές από υποθέσεις μεταφοράς πετρελαίου που βαραίνουν τον Έλληνα επιχειρηματία, τους καθιστούν ανεπιθύμητους σε ορισμένα ισχυρά κέντρα αποφάσεων.
Απέναντι σε αυτό το κλίμα, η Αγγελικούση παρουσιάζεται ως «καθαρή λύση». Με τον κολοσσιαίο στόλο LNG και τη διεθνή της αναγνώριση, θεωρείται θεσμικός παίκτης, με αξιοπιστία και στρατηγικό βάρος. Για τους Αμερικανούς, η παρουσία της στον Παναθηναϊκό θα αποτελούσε εγγύηση σταθερότητας. Η ναυτιλιακή της αυτοκρατορία ήδη συνδέεται άμεσα με την προσπάθεια ενεργειακής απεξάρτησης της Ε.Ε. από τη Ρωσία.
Κι έτσι, το ελληνικό ποδόσφαιρο μετατρέπεται ξανά σε καθρέφτη πολιτικών και γεωοικονομικών συγκρούσεων. Από τη μία, ο Αλαφούζος που κρατά τα «κλειδιά» χάρη στη στήριξη του Μαξίμου. Από την άλλη, η Αγγελικούση που βλέπει στο «τριφύλλι» όχι μόνο μια επένδυση, αλλά και μια στρατηγική κίνηση με διεθνές βάρος.
Το ερώτημα που μένει αναπάντητο είναι αν τελικά ο Παναθηναϊκός θα γίνει το νέο πεδίο μάχης ανάμεσα σε πολιτικά κέντρα εξουσίας και διεθνή συμφέροντα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου