Εμβόλια mRNA: Αλήθειες, Ψέματα, Συσχετισμοί και Ιδεοληψίες - Ένα εμβόλιο RNA ή mRNA (αγγελιοφόρο RNA) είναι ένας τύπος εμβολίου που περιέχει...

 

Εμβόλια mRNA: Αλήθειες, Ψέματα, Συσχετισμοί και Ιδεοληψίες

Ένα εμβόλιο RNA ή mRNA (αγγελιοφόρο RNA) είναι ένας τύπος εμβολίου που περιέχει μόρια mRNA, τα οποία προκαλούν ανοσοαπόκριση στον ανθρώπινο οργανισμό.

Η κατασκευή του mRNA επιτυγχάνεται με τη σύνθεση του μορίου σε νανοσωματίδια λιπιδίων, τα οποία προστατεύουν τη δομή του RNA και διευκολύνουν την απορρόφησή του από τα κύτταρα.

Μόλις εισχωρήσει στα κύτταρά μας, η γενετική ακολουθία μεταφράζεται από τα ριβοσώματα και παράγει την επιθυμητή πρωτεΐνη.

Αυτά τα πρωτεϊνικά μόρια διεγείρουν την προσαρμοστική ανοσοαπόκριση, η οποία εκπαιδεύει τον οργανισμό να αναγνωρίζει και να καταστρέφει τα αντίστοιχα παθογόνα ή καρκινικά κύτταρα.

mRNA και εξατομικευμένη θεραπεία στον καρκίνο

Η χρήση των mRNA εμβολίων στην εξατομικευμένη θεραπεία του καρκίνου ήταν ήδη γνωστή στην κοινότητα των παθολόγων-ογκολόγων.

Η πρώτη επιτυχημένη κλινική δοκιμή ενός mRNA εμβολίου σε συμπαγείς όγκους ξεκίνησε το 2008 και αφορούσε ασθενείς με μεταστατικό καρκίνο του προστάτη.

Ιστορική αναδρομή:

Το 1961 ανακοινώθηκε η ανακάλυψη του αγγελιοφόρου RNA (mRNA), αλλά, παρά τη σημασία του, δεν απονεμήθηκε Νόμπελ.

Η πρώτη μελέτη για την ανάπτυξη λιποσωμάτων δημοσιεύτηκε το 1965.

Το 1969 έγινε η πρώτη επίδειξη παραγωγής πρωτεϊνών σε κύτταρα κουνελιού υπό την καθοδήγηση mRNA από διαφορετικό θηλαστικό.

Το 1978 παρουσιάστηκε η δυνατότητα μεταφοράς mRNA μέσω λιπιδικών μορίων.

Το 1989, ερευνητές του Ινστιτούτου Σαλκ και της εταιρείας Vical Incorporated κατάφεραν να μεταφέρουν RNA σε κύτταρα ανθρώπων, αρουραίων και ποντικών μέσω συνθετικών λιπιδίων.

Το 1990, στο Πανεπιστήμιο του Ουισκόνσιν, ανακοίνωσαν ότι κατάφεραν να χορηγήσουν "γυμνό" mRNA, δηλαδή απροστάτευτο, απευθείας στους μύες ενός ποντικού, οδηγώντας στην έκφραση της πρωτεΐνης εντός δύο ημερών.

Τη δεκαετία του 1990 ξεκίνησαν οι προκλινικές έρευνες των δυνατοτήτων του mRNA σε αντικαρκινικές θεραπείες και μολυσματικές ασθένειες.

Το 1992 παρατηρήθηκε προσωρινή αντιστροφή διαβήτη σε αρουραίους μετά τη χορήγηση αγγελιοφόρου RNA αγγειοπρεσίνης.

Το 1993 δημοσιεύτηκαν στοιχεία ότι το mRNA, χορηγούμενο μέσω λιπιδίων, μπορούσε να διεγείρει τα Τ-λεμφοκύτταρα, ενώ το 1994 ότι μπορούσε να προκαλέσει ανοσοαπόκριση ενάντια σε ένα παθογόνο.

Η πρώτη κλινική δοκιμή mRNA εμβολίου διεξήχθη το 1999-2002 για μεταστατικό καρκίνο του προστάτη, με 17 ασθενείς να λαμβάνουν τρεις δόσεις σε διάστημα ενός μήνα.

Το 2013 πραγματοποιήθηκε η πρώτη έγκριση mRNA εμβολίου ως αντικαρκινική θεραπεία.

Αυτή ήταν εξαρχής η προοριζόμενη χρήση των σκευασμάτων αυτών: ως εργαλεία της γενετικής μηχανικής που θα σώσουν ζωές από διάφορες μορφές καρκίνου.

Οι δοκιμές γίνονταν σε ειδικές ομάδες ασθενών τελικού σταδίου, όπου είχαν ελεγχθεί όλες οι μεταβλητές του μοριακού προφίλ, τόσο των όγκων όσο και των ίδιων των ασθενών.

Η διαφορά με τα mRNA εμβόλια COVID-19

1. Έλλειψη γενετικού ελέγχου στον πληθυσμό

Η μαζική χρήση των γενετικών "ενέσεων" κατά του COVID-19 έγινε χωρίς να υπάρχει γνώση για το γενετικό προφίλ του γενικού πληθυσμού.

2. Άγνωστες παρενέργειες

Δεν υπήρχαν επαρκή δεδομένα για τις παρενέργειες αυτών των σκευασμάτων σε υγιή άτομα ανεξαρτήτως ηλικίας.

Οι εταιρείες αποκρύπτουν σκοπίμως αντενδείξεις, παρενέργειες και πιθανούς συσχετισμούς.

3. Αναποτελεσματικότητα στην πανδημία

Τέτοιου είδους εμβόλια δεν έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικά έναντι RNA ιών που μεταλλάσσονται ραγδαία, όπως ο SARS-CoV-2.

Η χρήση τους σε εν καιρώ πανδημίας δεν σταμάτησε τη μετάδοση, ούτε τη μόλυνση, ούτε τη βαριά νόσηση, όπως ψευδώς διαφημίστηκε.

4. Έλλειψη εξατομίκευσης

Η ιατρική βασίζεται στη διαφοροποίηση κάθε ανθρώπου (ηλικία, βάρος, ιστορικό ασθενειών, αλληλεπιδράσεις με άλλα φάρμακα κτλ.).

Η μαζική χορήγηση ενός σκευάσματος σε όλο τον πληθυσμό, χωρίς ατομικό έλεγχο και χωρίς τις απαραίτητες κλινικές μελέτες, είναι επιστημονικά και ηθικά απαράδεκτη.

Πόσο μάλλον όταν επιβάλλεται υποχρεωτικά!

5. Επικίνδυνες αλληλεπιδράσεις

Η αλληλεπίδραση του mRNA εμβολίου COVID-19 με τα ήδη υπάρχοντα φάρμακα που χρησιμοποιεί ένας άνθρωπος μπορεί να είναι επικίνδυνη, κάτι που δεν μελετήθηκε επαρκώς πριν τη διάθεσή του.

Συμπέρασμα:

Η επιστήμη πρέπει να είναι "καθαρή", αμόλυντη από συμφέροντα και μικροπολιτικές.

Μετά το φιάσκο της διαχείρισης της πανδημίας COVID-19 και την εργαλειοποίησή της, πρέπει να είμαστε επιφυλακτικοί.

Όμως, η επιφυλακτικότητα δεν πρέπει να οδηγεί σε ιδεοληψίες, φοβίες ή θεωρίες συνωμοσίας.

Αυτό που δεν πρέπει να ξεχνάμε είναι πως πολλές μοριακές πληροφορίες που χρησιμοποιούνται σήμερα αποκτήθηκαν ανήθικα, με τη μαζική χορήγηση των mRNA εμβολίων στον υγιή πληθυσμό.

Πρέπει να γίνεται σαφής διάκριση μεταξύ της αντικαρκινικής έρευνας με mRNA και των mRNA εμβολίων COVID-19, που δεν εκπλήρωσαν καμία από τις υποσχέσεις που δόθηκαν.

"Παν μέτρον άριστον."

Με εκτίμηση Νικόλαος Παντελιος

Με εκτίμηση Νικόλαος Νικόλαος Παντελιός Βπροφίλ διασώστης ΕΚΑΒ #paramedic

(τα στοιχεία πάρθηκαν από τα ανεξάρτητα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων CDC και την wikipedia)