Ανακαλύφθηκε λατρευτική δομή της Eλληνιστικής Eποχής – Τα «σπήλαια του Αγγέλου» και τα τελετουργικά

 Αρχαιολόγοι έφεραν στο φως μια ελληνιστική λατρευτική δομή, κατά τη διάρκεια ανασκαφών στα σπήλαια Pertosa-Auletta, στην επαρχία του Σαλέρνο της Ιταλίας. Τα σπήλαια, γνωστά και ως Grotte dell’Angelo (σπήλαια του Αγγέλου), αποτελούν ένα καρστικό σύστημα σπηλαίων με αλληλοσυνδεόμενες στοές, που εκτείνονται υπόγεια σε μήκος περίπου 2.500 μέτρων.

Ενδείξεις ανθρώπινης δραστηριότητας στα σπήλαια χρονολογούνται από το 6.000 π.Χ., με την πιο αξιοσημείωτη ανακάλυψη από προηγούμενες ανασκαφές να είναι μια κατοικία πασσαλόπηκτων της Εποχής του Χαλκού, από τη 2η χιλιετία π.Χ.

Αυτή η κατασκευή παραμένει ένα από τα μοναδικά γνωστά παραδείγματα πασσαλόπηκτου οικισμού στην Ευρώπη που κατασκευάστηκε σε υπόγειο περιβάλλον την προϊστορική περίοδο. Κατά την ανασκαφική περίοδο του 2025, οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν τα κατάλοιπα μιας λατρευτικής κατασκευής της ελληνιστικής περιόδου και νέων τμημάτων της πασσαλόπηκτης κατοικίας της Εποχής του Χαλκού.

Φωτογραφία: Integrated Environmental Museums

Το εσωτερικό του λατρευτικού σπηλαίου

Η ελληνιστική κατασκευή βρέθηκε κατά μήκος του υπόγειου υδάτινου ρεύματος, με τους ειδικούς να τη χρονολογούν μεταξύ του 4ου και του 1ου αιώνα π.Χ.

Εντός του ιερού αυτού χώρου βρέθηκαν πολλές αφιερώσεις, συμπεριλαμβανομένων κεχριμπαριού – που δείχνει τελετουργική εναπόθεση, μυροδοχείων, γλυπτών ειδωλίων, νομισμάτων, θυμιατηρίων και καμένων υπολειμμάτων φυτών.

Οι συνεχείς μελέτες στον πασσαλόπηκτο οικισμό της Εποχής του Χαλκού οδήγησαν επίσης στην ανακάλυψη μιας σπάνιας ορειχάλκινης σμίλης (με την ξύλινη λαβή της άθικτη και προσαρτημένη), εκτός από τις επεκτάσεις της κατοικίας.

Μελλοντικές έρευνες

Δείγματα ξύλου από την κατοικία έχουν σταλεί για εργαστηριακές εξετάσεις, οι οποίες ενδέχεται να προσφέρουν πληροφορίες για τις αρχαίες τεχνικές κατασκευής και τις περιβαλλοντικές συνθήκες πριν από περισσότερα από 3.000 χρόνια.

Η έρευνα του 2025 πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με το Κεντρικό Ινστιτούτο Αρχαιολογίας (ICA) του ιταλικού Υπουργείου Πολιτισμού και το Ίδρυμα MIdA, το οποίο διαχειρίζεται το σπήλαιο.
Το ICA έχει ξεκινήσει ένα πιλοτικό πρόγραμμα για τη θέσπιση μεθοδολογικών προτύπων για τις αρχαιολογικές εργασίες σε υπόγεια περιβάλλοντα, συνδυάζοντας την πρακτική στο πεδίο με την επιστημονική καινοτομία στην σπηλαιο-αρχαιολογία.