Νέος πόλεμος μεταξύ Mαξίμου – Αλαφούζου με φόντο τον Κουφοντίνα;

 Κάτι έσπασε ξαφνικά στο παρασκήνιο της εξουσίας και ο ήχος ακούστηκε δυνατά. Εκεί που στο κυβερνητικό επιτελείο πίστευαν πως τα δύσκολα είχαν μπει σε τάξη, ένα μέτωπο άνοιξε ξανά, φέρνοντας αναταράξεις και αμηχανία. Στο επίκεντρο, ο Γιάννης Αλαφούζος, ο οποίος –σύμφωνα με πληροφορίες– έστειλε ξεκάθαρο μήνυμα, δεν θέλει καμία εμπλοκή και δεν ζητά ούτε ένα ευρώ. Κίνηση που δεν περνά απαρατήρητη και αφήνει πίσω της βαριά ερωτήματα.

Η σπίθα φέρεται να άναψε γύρω από ένα ντοκιμαντέρ με ιδιαίτερα φορτισμένο θέμα, την ιστορία της «17 Νοέμβρη». Αρχικά, υπήρχε απόφαση για μερική χρηματοδότηση μέσω του αρμόδιου κρατικού φορέα για τον κινηματογράφο και τα οπτικοακουστικά έργα. Όλα έδειχναν πως το project προχωρά, μέχρι τη στιγμή που έγινε γνωστό ότι στο περιεχόμενό του θα περιλαμβανόταν συνέντευξη του Δημήτρη Κουφοντίνα. Τότε, το φρένο μπήκε απότομα.

Η επιδότηση ακυρώθηκε και το σκεπτικό που προβλήθηκε έκανε λόγο για ζητήματα δημόσιας ασφάλειας. Απόφαση που, αντί να κλείσει το θέμα, άνοιξε τον ασκό του Αιόλου. Στον ΣΚΑΪ, το κλίμα –όπως λένε οι γνωρίζοντες– έγινε ηλεκτρισμένο. Ο Γιάννης Αλαφούζος φέρεται να αντέδρασε έντονα, στέλνοντας επιστολή με βαριές αιχμές περί λογοκρισίας και θεσμικών παρεμβάσεων, προκαλώντας αναστάτωση μέχρι και στο Μέγαρο Μαξίμου.

Το μήνυμα ήταν σαφές και χωρίς περιστροφές, καμία διάθεση για συναλλαγή, καμία ανάγκη για κρατικό χρήμα. «Ούτε ευρώ», λένε πως διεμήνυσε, κλείνοντας κάθε παράθυρο συνεννόησης. Μια στάση που, πολιτικά, μεταφράζεται σε ανοιχτό ρήγμα και δημιουργεί νέο πονοκέφαλο για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, σε μια περίοδο που κάθε ισορροπία μετράει διπλά.

Το παρασκήνιο βοά πως η υπόθεση δεν αφορά μόνο ένα ντοκιμαντέρ. Αγγίζει ζητήματα ελευθερίας έκφρασης, ορίων παρέμβασης του κράτους και σχέσεων εξουσίας με τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης. Και όταν τέτοια θέματα έρχονται στο προσκήνιο, οι συνέπειες ξεφεύγουν από το αρχικό σενάριο.

Το ερώτημα πλέον αιωρείται, ποιος θα πληρώσει τελικά το τίμημα αυτής της σύγκρουσης; Και κυρίως, μπορεί το κυβερνητικό σύστημα να αντέξει ακόμα μία εστία έντασης; Το μόνο σίγουρο είναι ότι το έργο δεν τελείωσε εδώ. Αντίθετα, μόλις μπήκε στο πιο ενδιαφέρον του κεφάλαιο.

ΠΗΓΗ