Κάποιες εξελίξεις μοιάζουν μοιραίες για όλους τους λαούς, αφού βλέπουμε τόσο συχνά την ιστορία να επαναλαμβάνει την πορεία τους…
Ο πολιτισμός γεννάται όταν ο λαός αποκτά ένα ιδανικό. Λίγο ενδιαφέρει η φύση αυτού του ιδανικού. Είτε είναι η λατρεία της Ρώμης, η δύναμη της Αθήνας ή ο θρίαμβος του Αλλάχ, θα αρκέσει για να προικίσει όλα τα άτομα της φυλής με την διαμόρφωση μιας τέλειας ενότητας αισθημάτων και σκέψεων…
Έχοντας φτάσει σε ένα ορισμένο επίπεδο δύναμης και πολυπλοκότητας, ο πολιτισμός σταματά να μεγαλώνει, και, αφού πλέον δεν μεγαλώνει, είναι καταδικασμένος να παρακμάσει γρήγορα. Η ώρα του γήρατος σε λίγο θα σημάνει.
Αυτή η αναπόδραστη ώρα σημαδεύεται πάντα από την εξασθένιση του ιδανικού που υποστήριζε την ψυχή της φυλής. Στο μέτρο που αυτό το ιδανικό ωχριά, όλα τα θρησκευτικά πολιτικά ή κοινωνικά οικοδομήματα, των οποίων ήταν ο εμπνευστής, αρχίζουν να κλονίζονται.
Με τον προοδευτικό αφανισμό του ιδανικού της, η φυλή χάνει προοδευτικά αυτό που έκανε τη συνοχή της, την ενότητά της και τη δύναμή της. Το άτομο μπορεί να