ιδίως κατά την εμμηνόπαυση. Επίσης συμβάλει στην ιδιαιτερότητα ως διεγερτικό, τονωτικό, αντιφλεγμονώδες, επουλωτικό, αντιπυρετικό, παυσίπονο, ηρεμιστικό και στυπτικό.
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Ανήκει στην οικογένεια των Υπερικοειδών. Το συναντούμε με τις ονομασίες Αγούδουρας (Κρήτη), Σπαθόχορτο (Ήπειρο, Κρήτη), βάλσαμο (Άθως, Αρκαδία), βαλσαμόχορτο, βάρσαμο, βαρσαμόχορτο, λειχηνόχορτο, περίκη, προδρόμου βότανο, σπατόχορτο, χελωνοχόρταρο (Κεφαλλονιά), άσκυρον.
Αναπτύσσεται στη Βόρεια Αμερική, Αυστραλία και Ευρώπη. Σύμφωνα με τον θρύλο, ονομάζεται «βότανο του Προδρόμου» επειδή το κόκκινο έλαιο του φυτού αντιπροσωπεύει το αίμα του Ιωάννου του Βαπτιστού.
Σήμερα θεωρείται ζιζάνιο μέσα στα χωράφια μας, παρά το γεγονός ότι οι εκπληκτικές του ιδιότητες είναι γνωστές από την αρχαιότητα. Το συναντάμε συχνά στην Ελλάδα σε κάμπους, λόφους, φράκτες και γενικά σε μέρη που δεν καλλιεργούνται.
Είναι θάμνος αειθαλής, λείος, πολύκλαδος που φτάνει σε ύψος τα 30 -60 εκατοστά. Στέλεχος όρθιο με μικρά επιμήκη φύλλα που έχουν πολλά διαφανή στίγματα. Αν τρίψουμε τα άνθη του, αναδίδεται μία δυνατή μυρουδιά ρητίνης. Τα άνθη του είναι χρυσοκίτρινα.
ΙΣΤΟΡΙΑ
Είναι γνωστό βότανο από ην αρχαιότητα ως αντικαταθλιπτικό, καταπραϋντικό, επουλωτικό, τονωτικό του ανοσοποιητικού συστήματος. Ο Νίκανδρος και ιδιαίτερας ο Διοσκουρίδης το αναφέρουν κατά της ισχυαλγίας και σαν επουλωτικό των πληγών. Το δε κρασί που παρασκευάζεται με το φυτό σαν αντιπυρετικό. Το έχει αναφέρει επίσης και ο Ιπποκράτης παλαιότερα. Τις ευεργετικές ιδιότητες του φυτού τις γνώριζαν οι Άραβες και οι Πέρσες περισσότερο δε οι Ιταλοί που ασχολήθηκαν με αυτό τους περασμένους αιώνες. Θεόφραστος, Ματιόλης, Παράκελσος, Σκόπολι, Καμεράριος, το αναφέρουν ως «υπερικόν» και το θεωρούσαν μόνο αντιτραυματικό και επουλωτικό.
Ο Γαλιλαίος συνιστούσε το βότανο για τη διουρητική του δράση, για την επούλωση των πληγών και για προβλήματα που προκαλούνται από εμμηνορροϊκές διαταραχές.
Λέγεται επίσης ότι πήρε το όνομα προδρόμου βότανο, από τους ιππότες του Αγίου Ιωάννου της Ιερουσαλήμ που επούλωναν με αυτό τις πληγές στις μάχες των σταυροφοριών. Τον 16ο αιώνα ο Παράκελσος το χρησιμοποιούσε για τις πληγές εξωτερικά και για την αντιμετώπιση του πόνου από μώλωπες.
Τον Μεσαίωνα πίστευαν επίσης ότι ξόρκιζε το κακό πνεύμα, γι αυτό και οι τρελοί υποχρεώνοντας συχνά να πίνουν το έγχυμα του. Το κίτρινο χρώμα του φυτού το συνέδεσε με τη χολερική διάθεση και το έδιναν για τον ίκτερο και την υστερία.
ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ
Το φυτό περιέχει ίχνη από ένα αιθέριο έλαιο και ένα γλυκοσίδιο την υπερικίνη που είναι κόκκινη χρωστική. Περιέχει φλαβονικό πολυφαινολικό παράγωγο, την γλυκοσίδη, τανίνη, ρητίνη και πηκτίνη. Η υπερικίνη λέγεται ότι ευθύνεται για την αρρώστια του φωτός που παθαίνουν τα ζώα με άσπρο τρίχωμα όταν τρώνε το φυτό, η οποία παρουσιάζει συμπτώματα ερεθισμού δέρματος και βλεννογόνου, με φαγούρα και άλλες ανωμαλίες.
ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
Είναι διεγερτικό, ιδιαίτερα τονωτικό, αντιφλεγμονώδες, επουλωτικό, αντιπυρετικό, παυσίπονο, ηρεμιστικό και στυπτικό.
Είναι ευρέως γνωστό ως κατεξοχήν βότανο που βοηθάει στην επούλωση πληγών και εγκαυμάτων, θεωρείται πολύτιμο για τις νευραλγίες και την κατάθλιψη, ιδίως κατά την εμμηνόπαυση.
Επιπλέον, θεωρείται χρήσιμο κατά του χρόνιου κατάρρου, της οδυνηρής πέψης, της ξινίλας κι ακόμα ευεργετικό για τη συγκράτηση της χολής.
Συνίσταται για τη χώνεψη και γενικότερα την δυσπεψία.
Καταπραΰνει τους ρευματικούς πόνους, βρογχίτιδα, βήχα, άσθμα, στομαχικές και εντερικές διαταραχές.
Χρησιμοποιείται ως αντισπασμωδικό και βελτιωτικό της ποιότητας του ύπνου σε αϋπνίες, κατά της ανησυχίας, της έντασης και παρόμοιων προβλημάτων.
Είναι εξαιρετικά αποτελεσματικό σε προβλήματα φλεγμονών του δέρματος, των μυών και του συνδετικού ιστού, για ηλιακά εγκαύματα. Επιταχύνει την εξαφάνιση των στιγμάτων της λευκόρροιας και των σκληρών όγκων του δέρματος.
ΧΡΗΣΗ
Παρασκευάζεται ως έγχυμα. Ρίχνουμε σε 1-2 κουταλάκια του γλυκού ξηρό βότανο σε ένα φλιτζάνι βραστό νερό, το σκεπάζουμε και το αφήνουμε 10-15 λεπτά. Το ρόφημα πίνεται 3 φορές την ημέρα.
Παρασκευάζεται ως αφέψημα. Συνήθως ένα κουταλάκι του γλυκού ξηρό βότανο σε μία κούπα καυτό νερό για 10-15 λεπτά. Το ρόφημα πίνεται έως 3 φορές την ημέρα.
Εξωτερικά χρησιμοποιείται αφού εγχυλισθεί το φρέσκο φυτό σε ελαιόλαδο για 40-50 ημέρες σαν άριστο επουλωτικό σε πληγές και εγκαύματα πρώτου βαθμού.
Κρέμες και εγχύματά του σε έλαια εφαρμόζονται σε εγκαύματα, μυϊκούς πόνους, νευραλγίες και ισχιαλγίες.
Η λοσιόν του επιταχύνει την αντιμετώπιση των πληγών και μωλώπων, ενώ συνιστάται ιδιαίτερα για την αντιμετώπιση των κιρσών.
Προσοχή!
Οι ιδιότητες που έχει το κάθε βότανο, το καθιστά σύμμαχό μας στην αντιμετώπιση διαφόρων ασθενειών.
Όμως η υπερκατανάλωση μπορεί να φέρει ανεπιθύμητα αποτελέσματα.
Γι αυτό τον λόγο θα πρέπει πάντα να ρωτάτε τον γιατρό σας πριν από τη λήψη κάθε βοτάνου.
Η ως άνω παρουσίαση του φυτού, σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί συνταγή.
Η συμβουλή ειδικού κρίνεται απαραίτητη πριν από την χρήση του φυτού.
Oι έγκυες και οι μητέρες που θηλάζουν δεν πρέπει να λαμβάνουν το υπερικό σε καμία μορφή.
Σου άρεσε το άρθρο που μόλις διάβασες;
Εάν
ναι βοήθησε μας με το να το κοινοποιήσεις
στους φίλους σου.
Σε
μια εποχή που το μυαλό μας δέχεται βροχή
γκρίζων και ίσως μαύρων ειδήσεων Ο
ΠΑΡΛΑΠΙΠΑΣ είναι ΜΙΑ
ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ με χιλιάδες
άρθρα ενδιαφέροντα, χρήσιμα ΓΙΑ
ΟΛΟΥΣ προς ανάγνωση και ενημέρωση.
Κάνοντας απλώς ένα κλικ διαβάζεις κάποιο
ΝΕΟ και ενδιαφέρον ΑΡΘΡΟ χωρίς να
κατευθύνεσαι σε ένα λαβύρινθο παραθύρων!
Απλά δοκιμάστε μας και σίγουρα θα γίνουμε
καθημερινή σας συνήθεια και η ευχάριστη
ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΗ παρέα σας!

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου