«Έφυγε» o Βασίλης Κουσουλάκος

 Από τον Ιερό Καθεδρικό Ναό Αγίου Νικολάου Ερμουπόλεως, κηδεύεται την Τετάρτη 21 Μαϊου (ώρα 12:00) ο ο γνωστός συριανός ζωγραφος Βασίλης Κουσουλάκος ο οποίος έφυγε από τη ζωή στην ηλικία των 83 ετών, έπειτα από προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε το τελευταίο διάστημα.

Το logotypos.gr και η εφημερίδα ΛΟΓΟΣ των Κυκλάδων εκφράζουν θερμα συλληπητήρια στους οικείους του. Άς είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει.

Ακολουθεί η συνέντευξη που είχει παραχωρήσει στις 4-2-2010 στο δημοσιγραφο Γιάννη Ρουσσουνέλο, αναφορικά με τα Ταφικά Μνημεία Ερμούπολης   :

 «Χλευασμός το μέχρι σήμερα παραμύθι»  

Του Γιάννη Ρουσσουνέλου

«Αυτό το παραμύθι, εδώ και πάρα πολλά χρόνια, θα πρέπει κάποτε να σταματήσει. Είναι χλευασμός προς την κοινωνία της πόλης μας. Ας σταματήσουν να μας θεωρούν ηλίθιους»  

Ως «παραμύθι» χαρακτηρίζει την όλη πολιτική του δήμου Ερμούπολης, σχετικά με την αδυναμία παρέμβασης για τη διάσωση των Ταφικών Μνημείων του αγίου Γεωργίου, χωρίς τον απόλυτο έλεγχο του υπουργείου Πολιτισμού, ο γνωστός ζωγράφος Βασίλης Κουσουλάκος, που προτρέπει το δήμο να απευθυνθεί στο δήμο Αθηναίων για να πληροφορηθεί ποιες πολιτικές ασκεί για να συντηρεί και να επισκευάζει τα Ταφικά Μνημεία στο Α΄ Νεκροταφείο. Κάνει γνωστό πως εκεί το μόνο χαρακτηρισμένο μνημείο, που τελεί υπό τον απόλυτο έλεγχο του υπουργείου είναι «Η κοιμωμένη του Χαλεπά», ενώ στο νεκροταφείο του αγίου Γεωργίου δεν ισχύει αυτό για κανένα Ταφικό Μνημείο.

Όπως λέει ο κ. Κουσουλάκος, σε συνέντευξή του στο ΛΟΓΟ,  ενημερώθηκε από τον Τοπικό Τύπο για την νέα «ιστορική» απόφαση του Δήμου Ερμούπολης, σχετικά με την προσπάθεια αποκατάστασης των τεσσάρων Ταφικών Μνημείων των Γιαννίκογλου, Πρασακάκη, Πρωίου και Γεωργιάδη, προσθέτοντας ότι «πάντα αυτές τις αποφάσεις τις αποκαλούν «ιστορικές», γιατί δεν είναι η πρώτη φορά που χρησιμοποιεί αυτή τη λέξη ο δήμαρχος. «Ιστορική» ήταν και τότε η απόφαση για τις 600.000 ευρώ από το δήμο και άλλα τόσα από το υπουργείο, για τη διάσωση των μνημείων. «Ιστορική» αποκάλεσαν και πριν ένα και πλέον χρόνο την κάθοδο στη Σύρο των «επιστημονικών» κλιμακίων» του υπουργείου Πολιτισμού, προκειμένου να συλλέξουν όλα τα σπασμένα μάρμαρα και θραύσματα του βανδαλισμένου μνημείου Πετροκόκκινου, που τα έβαλαν σε δύο πρόχειρα καφάσια και τα άφησαν στο καμπαναριό του αγίου Γεωργίου και εκεί βρίσκονται ακόμη. Αν αυτά είναι επιστημονικά κλιμάκια, τότε η Ελλάδα, με ένα τέτοιο υπουργείο Πολιτισμού, είναι προτιμότερο να πέσει από το Ζάλογγο σαν τις Σουλιώτισσες».

Υπενθυμίζει πως, μετά τον βανδαλισμό στο μνημείο, με αποτέλεσμα την κακοποίηση της μαρμάρινης ληκύθου, έργο του Τήνιου γλύπτη Βιτάλη, ο ίδιος είχε υποβάλει μήνυση κατά των βανδαλιστών και παντός υπευθύνου, χωρίς να γνωρίζει την τύχη της μήνυσης αυτής.

Είναι παραμύθι  

Του επισημαίνουμε την σημερινή κίνηση του δήμου, όπως αναφέρθηκε σε σχετικό άρθρο του ΛΟΓΟΥ, δηλαδή ότι «Το σώμα αποφάσισε τη σύναψη προγραμματικής σύμβασης με την οποία, ο μεν Δήμος να αναλάβει τη χρηματοδότηση με χρονικό ορίζοντα τριετίας, αφού έχει  έτοιμες τέσσερις πλήρεις μελέτες, συνολικού προϋπολογισμού 450.000 ευρώ, το δε υπουργείο να αναλάβει την προκήρυξη του σχετικού διαγωνισμού και την επίβλεψη του όλου έργου. Επίσης, να αναλάβει τη σύνταξη του σχετικού σχεδίου της προγραμματικής σύμβασης και να το αποστείλει. Και, πέρα από το ανωτέρω, να υποβληθεί έκκληση προς το ΥΠ.ΠΟ να αναλάβει την αποτύπωση και τη μελέτη συντήρησης και των υπολοίπων πενήντα (50) Ταφικών Μνημείων που βρίσκονται στο Νεκροταφείο της πόλης. Μια εργασία που εκτιμάται στο ποσό των 200.000 € από τη Δ/νση Συντήρησης του ίδιου Υπουργείου».

Ο κ. Κουσουλάκος ανεβάζει τον τόνο της φωνής, όταν του επαναλαμβάνουμε πως χωρίς την παρέμβαση και την έγκριση του υπουργείου Πολιτισμού, ο δήμος της Ερμούπολης δεν μπορεί να κάνει την παραμικρή κίνηση παρέμβασης για τη σωτηρία των Ταφικών Μνημείων. «Αυτό το παραμύθι, εδώ και πάρα πολλά χρόνια, θα πρέπει κάποτε να σταματήσει. Είναι χλευασμός προς την κοινωνία της πόλης μας. Ας ρωτήσουν την υπεύθυνη του δήμου Αθηναίων, για τέτοιες περιπτώσεις, όπως λ.χ για τα μνημεία που βρίσκονται στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών και χρήζουν αποκατάστασης ή για δημοπρατήσεις εργασιών για λογαριασμό του δήμου, να τους ενημερώσει και να τους επιμορφώσει, ώστε να σταματήσουν να μας θεωρούν ηλίθιους».

Όπως κάνει γνωστό «Το υπουργείο Πολιτισμού επεμβαίνει μόνο στα μνημεία εκείνα τα οποία είναι χαρακτηρισμένα ως διατηρητέα και προστατευόμενα. Δεν επεμβαίνει πουθενά αλλού. Κανένα μνημείο από αυτά που βρίσκονται στο νεκροταφείο του αγίου Γεωργίου δεν είναι χαρακτηρισμένο σαν τέτοιο», προκαλώντας  «εκείνους που εκπέμπουν αυτές όλες τις κορώνες, να μας δείξουν αν υπάρχει έστω και ένα που να είναι χαρακτηρισμένο έτσι».

Ανεύθυνες εκτιμήσεις  

Κάνοντας αναφορά στις τέσσερις έτοιμες μελέτες του υπουργείου Πολιτισμού, των μνημείων Γιαννίκογλου, Πρασακάκη, Πρωίου και Γεωργιάδη, αναρωτιέται «Από ποιο επιστημονικό κλιμάκιο έγιναν», προσθέτοντας ότι αν κάποιος εξετάσει τα μνημεία, «θα διαπιστώσει ότι τα δύο από αυτά, του Πρώιου και Γεωργιάδη, βρίσκονται σε αρίστη κατάσταση. Αντιθέτως, υπάρχουν άλλα Ταφικά Μνημεία, έργα τέχνης, που αν τα φυσήξεις θα πέσουν από τη γήρανση των υλικών κατασκευής τους. Ποιο είναι, λοιπόν, αυτό το επιστημονικό κλιμάκιο που έκανε τις τέσσερις μελέτες, χαρακτηρίζοντας και τα δύο εξ αυτών ετοιμόρροπα χωρίς να είναι;»

Διασαφηνίζει πως όλους τους Συριανούς τους ενδιαφέρει η διάσωση των Ταφικών Μνημείων, «ανεξάρτητα αν είναι ή όχι χαρακτηρισμένα» γιατί αποτελούν την «ιστορική διαδρομή της πόλης μας, την κληρονομιά μας, που έχουμε χρέος να την μεταβιβάσουμε στις επόμενες γενιές…», κάνοντας παράλληλα γνωστό πως «στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών μόνο ένα μνημείο είναι χαρακτηρισμένο από το υπουργείο Πολιτισμού. Το μνημείο της Κοιμωμένης του Χαλεπά», αλλά –όπως επιμένει- ο δήμος Αθηναίων φροντίζει για τα υπόλοιπα μνημεία, ως ιδιοκτήτης του χώρου, κάτι που μπορεί να κάνει και ο δήμος της Ερμούπολης.

Μάλιστα, επεκτείνοντας αυτή τη συλλογιστική, λέει ότι υπάρχει η δυνατότητα ακόμη και ιδιοκτήτη ενός Ταφικού Μνημείου, όταν αυτό δεν είναι χαρακτηρισμένο ως προστατευόμενο από το υπουργείο, να το επισκευάσει, αφού εξασφαλίσει τη σχετική άδεια από το δήμο και αφού υποβάλει μελέτη στο υπουργείο Πολιτισμού για την συντήρηση ή την  επισκευή του, «όπως έχει γίνει με το μνημείο του Μπαρμπέτα και το μνημείο του Κρίνου».

Το χθες θα εξασφαλίσει το αύριο  

Όπως έχει αναφέρει και στο παρελθόν «Αυτή η κληρονομιά μας αποτελεί το αυριανό ψωμί των παιδιών μας, γιατί η Ερμούπολη αποτελεί τη Φλωρεντία της αναγεννημένης Ελλάδας του 1821», προσθέτοντας πως «Εκτός από τα Ταφικά Μνημεία, υπάρχουν και άλλα έργα τέχνης, όπως ζωγραφικοί πίνακες, που δεν τα γνωρίζει κανένας, και που μπορούμε, μέσω αυτών, να προκαλέσουμε μια τουριστική προβολή, τη μόνη ελπίδα της Σύρου στην πορεία της για τουριστική ανάπτυξη».

Στο σημείο αυτό επιτίθεται φραστικά στον δήμο, κάνοντας αναφορά στην ανέγερση των νέων κτιριακών εγκαταστάσεων του 1ου Νηπιαγωγείου, σε όμορο χώρο με τον 1ο Γυμνάσιο. «Αν δείτε φωτογραφία του παλιού κτιρίου θα καταλάβετε τι εννοώ. Ήταν ένα αριστούργημα νεοκλασικής αρχιτεκτονικής. Υπάρχουν φωτογραφίες που δεν διαψεύδονται. Μετά κινητοποίησαν τους συλλόγους Γονέων και Κηδεμόνων για να προχωρήσει αυτό που κατασκευάζουν σήμερα και δεν έχει καμία σχέση με εκείνο που υπήρχε και το οποίο θα μπορούσαν να το ανακαινίσουν, στη μορφή που ήταν και να το χρησιμοποιήσουν σαν νηπιαγωγείο, αφήνοντας ως έχει την αρχιτεκτονική κληρονομιά της πόλης».

Αναφορά, επίσης, κάνει και στην «Οθωνική αγορά της Ερμούπολης» η οποία –όπως τονίζει- έχει εγκαταλειφθεί στην τύχη της, αντί να έχει ανακαινισθεί και να αποτελεί στολίδι για την πόλη.

Τέλος, εκτιμά ότι ο δήμος, σχετικά με την τύχη των Ταφικών Μνημείων, θα πρέπει να πιέσει το υπουργείο Πολιτισμού, ώστε –εφόσον αυτό απαιτείται- να χαρακτηρίσει επίσημα το κάθε μνημείο, διαχωρίζοντας ποια από αυτά είναι διατηρητέα και πρέπει να τελούν υπό την απόλυτη προστασία του και σε ποια ο δήμος μπορεί να κινείται ευέλικτα δρομολογώντας συγκεκριμένη πολιτική για τη συντήρηση και διάσωσή τους.