Μην Zεις με το «τι θα πουν οι άλλοι»

 

Σκέψεις για τη στιγμή που αποφασίζεις να πάψεις να ζεις για τις γνώμες των άλλων και να αρχίσεις να ακούς τη δική σου φωνή

(Μερικές σκέψεις… Κάποια στιγμή στη ζωή, όλοι θα βρεθούμε αντιμέτωποι με τις απόψεις των άλλων. Με σχόλια, βλέμματα, γνώμες που δεν ζητήσαμε. Κάποιοι θα σε κρίνουν χωρίς να σε γνωρίζουν, άλλοι θα σε παρεξηγήσουν χωρίς να σε ακούσουν. Και τότε έχεις δύο επιλογές: ή αφήνεις τις φωνές γύρω σου να σε καθορίσουν, ή αποφασίζεις να μείνεις πιστός στη δική σου).

Πόσες φορές δεν τόλμησες, γιατί σκέφτηκες «τι θα πουν οι άλλοι».
Πόσες φορές δεν κράτησες μέσα σου μια χαρά, μια επιθυμία, ένα όνειρο, επειδή φοβήθηκες τα σχόλια.
Το βλέμμα, το ψιθύρισμα, την κριτική.

Η αλήθεια είναι πως οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν πάντα κάτι να πουν.
Θα σχολιάσουν αν μιλήσεις, θα σχολιάσουν κι αν σωπάσεις.
Αν τολμήσεις, θα πουν πως ρίσκαρες, αν δεν το κάνεις, θα πουν πως δεν είχες θάρρος.
Και στο τέλος, αν προσπαθήσεις να τους ευχαριστήσεις όλους, θα χαθείς.

Γιατί όσο προσπαθείς να χωρέσεις στις γνώμες των άλλων, τόσο μικραίνεις μέσα σου.
Κι όσο μικραίνεις, τόσο απομακρύνεσαι από εκείνη τη φωνή που σου ψιθυρίζει
«Προχώρα».

Άκου την.
Όχι τις φωνές γύρω σου, τη δική σου.
Αυτή που ξέρει ποιος είσαι, τι θέλεις και γιατί το αξίζεις.

Όλοι κάτι θα πουν.
Αυτή είναι η φύση του κόσμου, να σχολιάζει, να συγκρίνει, να παρεξηγεί.
Αλλά δεν χρωστάς εξηγήσεις σε κανέναν.
Ούτε για τις επιλογές σου, ούτε για τα όνειρά σου, ούτε για το πώς επιλέγεις να ζήσεις.

Η ζωή δεν είναι να κερδίσεις την αποδοχή, είναι να κερδίσεις την ελευθερία να είσαι ο εαυτός σου.

Κι όταν το καταφέρεις, κανένα βλέμμα, κανένα σχόλιο και καμία άποψη δεν θα μπορεί να σε σταματήσει ξανά.

Χρύσα Σταύρου

ΠΗΓΗ