Οι 7 «δηλητηριώδεις» φράσεις που πρέπει να αντικαταστήσετε για να βελτιώσετε άμεσα τις σχέσεις σας, σύμφωνα με ειδικούς στην επικοινωνία

 

Βρίσκεστε στη μέση μιας συνομιλίας, και ξαφνικά η ενέργεια αλλάζει. Ακούτε τον εαυτό σας να λέει, “Δεν με προσέχεις ποτέ”, ή “Τέλος πάντων, ξέχνα το“, και μετά πέφτει σιωπή. Το άλλο άτομο κλείνεται στον εαυτό του ή αντιδρά απότομα. Αργότερα, αναπαράγετε τη στιγμή στο μυαλό σας και σκέφτεστε, “Δεν το χειρίστηκα καλά αυτό”.

Οι περισσότεροι από εμάς δεν σκοπεύουμε να πληγώσουμε ή να απομακρύνουμε τους ανθρώπους που μας αγαπούν. Συχνά μιλάμε από συνήθεια, στρες και αναπαράγουμε συμπεριφορές που έχουμε μάθει. Τα καλά νέα είναι ότι μερικές μικρές αλλαγές στον τρόπο ομιλίας μπορούν να αλλάξουν εντελώς το πόσο ασφαλή, ορατά και κατανοητά αισθάνονται τα άτομα γύρω σας.

Στο άρθρο αυτό, αναλύονται επτά κοινές φράσεις και οι προτεινόμενες εναλλακτικές τους που μπορούν να βελτιώσουν την ποιότητα της επικοινωνίας σας.

Οι 7 «δηλητηριώδεις» φράσεις που πρέπει να αντικαταστήσετε για να βελτιώσετε άμεσα τις σχέσεις σας, σύμφωνα με ειδικούς στην επικοινωνία

• Αντί για: “Πάντα κάνεις” ή “Ποτέ δεν κάνεις…” πείτε: “όταν γίνεται αυτό, εγώ νιώθω…”
• Αντί για: “Ηρέμησε” πείτε: “Έχεις όσο χρόνο θέλεις, εγώ είμαι εδώ”
• Αντί για: “Τέλος πάντων” ή “δεν με νοιάζει” πείτε: “Ας το συζητήσουμε αργότερα”
• Αντί για: “Γιατί είσαι τόσο ευαίσθητος/ – η” πείτε: “Σε νοιάζομαι”
• Αντί για: “Πρέπει να…” πείτε: “Θέλεις συμβουλή ή απλά να σ’ ακούσω;”
• Αντί για: “Κρίμα που νιώθεις έτσι” πείτε: “Συγγνώμη που σε πλήγωσα”
• Αντί για: “Έτσι είμαι εγώ” πείτε: “Προσπαθώ να βελτιωθώ”

Αντί για: “Πάντα κάνεις” ή “Ποτέ δεν κάνεις…” πείτε: “όταν γίνεται αυτό, εγώ νιώθω…”

Αυτές οι φράσεις μπορεί να φαίνονται ακριβείς εκείνη τη στιγμή, ειδικά όταν είστε απογοητευμένοι, αλλά το «πάντα» και το «ποτέ» ωθούν τους ανθρώπους σε αμυντική στάση. Δεν προσκαλούν σε συζήτηση, αντίθετα προσκαλούν σε αποδείξεις, επιχειρήματα και αντεπιθέσεις.

Δοκιμάστε να είστε συγκεκριμένοι και να αναλάβετε την ευθύνη των συναισθημάτων σας, κάτι σαν: «Όταν κοιτάς το τηλέφωνό σου ενώ μιλάω, αισθάνομαι ασήμαντος και αποκομμένος. Θα χαιρόμουν πραγματικά αν μπορούσες να το αφήσεις για ένα λεπτό». Αυτή η δομή κάνει μερικά ισχυρά πράγματα.

Περιγράφει μια συγκεκριμένη συμπεριφορά, όχι τον χαρακτήρα του ατόμου: ονομάζει το συναίσθημά σας και περιλαμβάνει ένα σαφές αίτημα. Μετακινείστε από την κατηγορία στην ευθύνη. Την επόμενη φορά που θα αισθανθείτε το «εσύ πάντα» να ανεβαίνει στον λαιμό σας, σταματήστε και αναρωτηθείτε: Ποιο είναι το συγκεκριμένο πράγμα που μόλις συνέβη, και πώς αισθάνομαι ειλικρινά γι’ αυτό;

Αντί για: “Ηρέμησε” πείτε: “Έχεις όσο χρόνο θέλεις, εγώ είμαι εδώ”

Το «Ηρέμησε» σχεδόν ποτέ δεν βοηθάει κανέναν να ηρεμήσει. Αν μη τι άλλο, ρίχνει λάδι στη φωτιά. Όταν κάποιος είναι αναστατωμένος, το νευρικό του σύστημα είναι ήδη ενεργοποιημένο. Το να ακούει «ηρέμησε» πυροδοτεί εντονότερες αντιδράσεις. Αντίθετα, μπορείτε να αναγνωρίσετε τη συναισθηματική του κατάσταση και να προσφέρετε σταθερή παρουσία.

Για παράδειγμα: «Βλέπω ότι είσαι πολύ αναστατωμένος. Είμαι εδώ. Μην βιάζεσαι», ή «Πώς μπορώ να σε στηρίξω;» Σηματοδοτείτε ασφάλεια. Το ένα δείχνει απόρριψη, ενώ το μαρτυρά σεβασμό.

Αντί για: “Τέλος πάντων” ή “δεν με νοιάζει” πείτε: “Ας το συζητήσουμε αργότερα”

Σύντομες λέξεις που μοιάζουν με κλείσιμο πόρτας με δύναμη. Συνήθως τις λέμε όταν αισθανόμαστε καταβεβλημένοι, πληγωμένοι ή νιώθουμε ότι δεν μπορούμε να κερδίσουμε. Το πρόβλημα είναι ότι αυτές οι λέξεις διακόπτουν τη σύνδεση. Αφήνουν τη σύγκρουση άλυτη και το άλλο άτομο μπερδεμένο ή δυσαρεστημένο.

Αντίθετα, να είστε ειλικρινείς σχετικά με την ανάγκη για χώρο, χωρίς να ακυρώνετε τη συζήτηση. Για παράδειγμα: «Αρχίζω να αισθάνομαι καταβεβλημένος και δεν θέλω να πω κάτι για το οποίο θα μετανιώσω. Μπορούμε να κάνουμε ένα διάλειμμα και να το συζητήσουμε αργότερα σήμερα;» ή «Διαφωνώ, αλλά εξακολουθώ να ενδιαφέρομαι για το πώς θα το χειριστούμε αυτό. Μπορούμε να επανέλθουμε λίγο αργότερα;»

Τώρα κάνετε δύο πράγματα ταυτόχρονα: Σέβεστε τα δικά σας όρια. Επίσης, καθησυχάζετε το άλλο άτομο ότι η σχέση έχει αρκετή σημασία ώστε να επιστρέψετε στο θέμα. Η συναισθηματική απομάκρυνση, μπορεί να μοιάζει με τιμωρία. Μια απλή υπόσχεση να επανεξετάσετε τη συνομιλία μπορεί να κάνει τη διαφορά μεταξύ απόστασης και αποκατάστασης.

Αντί για: “Γιατί είσαι τόσο ευαίσθητος/ – η” πείτε: “Σε νοιάζομαι”

Οι περισσότεροι άνθρωποι το ακούν ως εξής: Κάτι δεν πάει καλά με εσάς που αισθάνεστε έτσι. Εάν μεγαλώσατε σε μια ένα σκληρό οικογενειακό περιβάλλον, μπορεί να το λέτε ακόμη και χωρίς σκέψη, επειδή το λέτε στον εαυτό σας συνέχεια.0 Όταν κάποιος είναι εμφανώς πληγωμένος, έχετε μια επιλογή.

Μπορείτε να υποτιμήσετε την ευαισθησία του, ή μπορείτε να δείξετε περιέργεια. Δοκιμάστε: «Βλέπω ότι αυτό που είπα σε πλήγωσε. Τα συναισθήματά σου έχουν σημασία για μένα. Πες μου, τι σε πείραξε;» Ανοίγετε μια πόρτα λέγοντας: «Η σύνδεσή μας είναι πιο σημαντική από το να έχω δίκιο».

Μερικές φορές, απλά η αναγνώριση ότι ο εσωτερικός κόσμος κάποιου είναι αληθινός και έγκυρος αρκεί για να μαλακώσει την ένταση. Εάν τείνετε να κρίνετε τα δικά σας συναισθήματα σκληρά, παρατηρήστε πόσο συχνά αυτό διαρρέει στον τρόπο που μιλάτε προς τους άλλους. Τι θα άλλαζε αν η ευαισθησία αντιμετωπιζόταν ως δύναμη, όχι ως πρόβλημα;

Αντί για: “Πρέπει να…” πείτε: “Θέλεις συμβουλή ή απλά να σ’ ακούσω;”

Οι περισσότεροι από εμάς θέλουμε ειλικρινά να βοηθήσουμε τους ανθρώπους που αγαπάμε. Οπότε, πηδάμε γρήγορα στο «Θα έπρεπε να φύγετε από αυτή τη δουλειά» ή «Θα έπρεπε είχες κάνει το άλλο» ή «Δεν θα έπρεπε να τους επιτρέπεις να σου μιλάνε έτσι».
Η συμβουλή μπορεί να είναι χρήσιμη. Η απρόσκλητη συμβουλή μπορεί να γίνει αντιληπτή ως ελεγκτική ή υποτιμητική, ειδικά όταν κάποιος απλά έχει ανάγκη ν’ ακούσει. Ρωτήστε πριν σπεύσετε να δώσετε άκριτα τη συμβουλή σας.

Δοκιμάστε να ρωτήσετε: «Θέλεις τη συμβουλή μου, ή θέλεις κυρίως να σε ακούσω αυτή τη στιγμή;» Αυτή η μικροσκοπική ερώτηση σέβεται την αυτονομία τους.

Επίσης, καθιστά την υποστήριξή σας πιο αποτελεσματική, επειδή ξέρετε τι χρειάζονται. Όταν κάποιος σας μιλάει, ρωτήστε τον εαυτό σας:

• Αφουγκράζομαι αυτό που αισθάνεται;
• Έχω ρωτήσει τι χρειάζεται από εμένα αυτή τη στιγμή;
• Δίνω συμβουλές για να νιώσει καλύτερα, ή για να κατευνάσω τη δική μου δυσφορία;

Εάν όντως θέλουν καθοδήγηση, τότε μπορείτε να πείτε, «Θέλεις να ακούσεις πρόταση;» πριν ξεκινήσετε με το «θα έπρεπε». Η ενέργεια μετατοπίζεται από την υπόδειξη στη συνεργασία. Γίνεστε συνεργάτης, όχι κριτής.

Αντί για: “Κρίμα που νιώθεις έτσι” πείτε: “Συγγνώμη που σε πλήγωσα”

Αυτό μπορεί να είναι δυσάρεστο στην ανάγνωση, επειδή πολλοί από εμάς το έχουμε πει. Το «Λυπάμαι που νιώθεις έτσι» ακούγεται σαν συγγνώμη, αλλά διατηρεί όλη την ευθύνη για την αντίδραση του άλλου ατόμου. Δεν εξετάζει τη δική μας συμπεριφορά. Η πραγματική αποκατάσταση απαιτεί ανάληψη ευθύνης.

Για παράδειγμα, αντί για «Λυπάμαι που νιώθεις έτσι», δοκιμάστε: «Λυπάμαι που σου μίλησα απότομα νωρίτερα. Ήμουν αγχωμένος, αλλά αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία. Καταλαβαίνω ότι σε πλήγωσε». Παρατηρείτε τη διαφορά; Ονομάζετε τη συμπεριφορά, δεν την δικαιολογείτε, ακόμα κι αν αναφέρετε το πλαίσιο, και δείχνετε προθυμία να εξελιχθείτε.

Το “συγγνώμη, έκανα λάθος”, κάνει τις σχέσεις πιο ασφαλείς. Την επόμενη φορά που θα πιάσετε τον εαυτό σας έτοιμο να πει, «Λυπάμαι που νιώθεις έτσι», σταματήστε και αναρωτηθείτε: Για τι, συγκεκριμένα, λυπάμαι στην πραγματικότητα;

Αντί για: “Έτσι είμαι εγώ” πείτε: “Προσπαθώ να βελτιωθώ”

Καταφεύγουμε σ’ αυτή τη φράση  για να αποφύγουμε την αλλαγή, λέγοντας πράγματα όπως: «Είμαι απλά ωμός. Έτσι είμαι εγώ». «Είμαι κακός στην επικοινωνία. Έτσι είμαι εγώ». Υπάρχει διαφορά μεταξύ του να τιμάτε την προσωπικότητά σας και του να αρνείστε να εξελιχθείτε.  Η ενσυνειδητότητα μάς διδάσκει ότι τα πρότυπά μας είναι πραγματικά, αλλά δεν είναι σταθερά. Μπορείτε να αναγνωρίσετε τις τάσεις σας και παρόλα αυτά να παραμένετε ανοιχτοί στην εξέλιξη.

Για παράδειγμα: «Ξέρω ότι μπορώ να είμαι ωμός και μερικές φορές ακούγομαι πιο σκληρός απ’ όσο σκοπεύω. Προσπαθώ να επιβραδύνω και να επιλέγω τις λέξεις μου πιο προσεκτικά», ή «Η επικοινωνία δεν ήταν το δυνατό μου σημείο, αλλά θέλω να γίνω καλύτερος. Αν πω κάτι που παρεξηγηθεί, παρακαλώ πείτε μου». 

Αυτή η αλλαγή σηματοδοτεί ότι αναλαμβάνετε την ευθύνη για τον αντίκτυπο που έχετε. Η ανάπτυξη δεν είναι στιγμιαία, αλλά η προθυμία για ανάπτυξη είναι βαθιά ελκυστική και καθησυχαστική σε οποιαδήποτε σχέση.

Tips

Η γλώσσα είναι ένα από τα πιο προσιτά εργαλεία που διαθέτουμε για την επούλωση και την ενδυνάμωση των σχέσεών μας. Χρειάζεστε λίγη περισσότερη επίγνωση των φράσεων που απωθούν τους ανθρώπους, και το θάρρος να δοκιμάσετε καινούργιες που τους ανοίγουν.

Εάν θέλετε να το ενσωματώσετε στην καθημερινή σας ζωή, επιλέξτε μόνο μία εναλλακτική φράση από αυτήν τη λίστα και εξασκηθείτε σε αυτήν για μια εβδομάδα. Παρατηρήστε πώς αλλάζει η ενέργεια στις συνομιλίες σας και πώς αισθάνεστε για τον εαυτό σας όταν μιλάτε με έναν τρόπο που ευθυγραμμίζεται περισσότερο με τον άνθρωπο που θέλετε να είστε.

Η ανάπτυξη στην επικοινωνία είναι μια πρακτική, ακριβώς όπως ο διαλογισμός ή η γιόγκα· μικρές, επαναλαμβανόμενες επιλογές για να μιλάτε λίγο πιο ειλικρινά, λίγο πιο ήπια και λίγο πιο υπεύθυνα κάθε μέρα.