Ένα βρέφος μόλις 3,5 μηνών βρέθηκε στο επίκεντρο μιας ακόμη αδικαιολόγητης νησιωτικής “οδύσσειας”, η οποία έφερε στην επιφάνεια τα χρόνια κενά, τις καθυστερήσεις και την απουσία ουσιαστικού σχεδιασμού στη διαχείριση των διακομιδών στις Κυκλάδες.
Σύμφωνα με το Λιμενικό Σώμα, το βρέφος μεταφέρθηκε από τη Σίφνο στη Σύρο (σ.σ. να σημειώσουμε ότι η πρώτη ενημέρωση ήταν ότι έγινε διακομιδή στη Νάξο, προκαλώντας περισσότερα ερωτηματικά) με το Ε/Γ-Τ/Ρ «ΚΥΡΙΑΡΧΟΣ V». Αυτό είναι το επίσημο κομμάτι της είδησης.
Η πραγματικότητα, όμως, είναι πολύ πιο σύνθετη — και προβληματική:
Μετά την άφιξή του στη Σύρο, το βρέφος μεταφέρθηκε τελικά με ελικόπτερο στην Αθήνα.
Και κάπου εδώ προκύπτει το ερώτημα που κανείς αρμόδιος δεν έχει απαντήσει:
Γιατί το ελικόπτερο δεν πήγε απευθείας στη Σίφνο;
Αν υπήρχε διαθέσιμο ελικόπτερο για την αεροδιακομιδή από τη Σύρο προς Αθήνα, τότε:
Γιατί δεν απογειώθηκε από την αρχή για τη Σίφνο;
Γιατί αναγκάστηκε το βρέφος να περάσει πρώτα από μια άσκοπη ενδιάμεση στάση σε νησί του οποίου η Παιδιατρική Κλινική υπολειτουργεί;
Γιατί το πλωτό σκάφος έκανε Σίφνος → Σύρος → Σίφνος, μόνο και μόνο για να επιστρέψει ο γιατρός;
Πρόκειται για ένα μη λειτουργικό, επικίνδυνο και χρονοβόρο μοντέλο διακομιδών, το οποίο φαίνεται πως ακολουθείται από συνήθεια και όχι από λογική.
Η Σύρος δεν μπορεί να υποδεχθεί παιδιατρικά περιστατικά – και όλοι το ξέρουν
Το Νοσοκομείο Σύρου βρίσκεται σε ελλιπή στελέχωση, με την Παιδιατρική Κλινική να λειτουργεί οριακά. Το γνωρίζουν η 2η ΥΠΕ, το γνωρίζει το Υπουργείο Υγείας, το γνωρίζουν και οι ίδιοι οι νησιώτες που ζουν καθημερινά την ανασφάλεια.
Κι όμως, η πρακτική παραμένει ίδια:
Πρώτα Σύρος – κι ας μην μπορεί να εξυπηρετήσει – κι έπειτα Αθήνα.
Η λογική απουσιάζει.
Η ευθύνη, όμως, όχι.
Οι Κυκλάδες δεν είναι “ξενοδοχειακό προϊόν” — είναι άνθρωποι που ζουν εδώ όλο τον χρόνο
Κάθε τέτοιο περιστατικό υπενθυμίζει το αυτονόητο:
Οι Κυκλάδες δεν υπάρχουν μόνο το καλοκαίρι.
Δεν είναι “προορισμός”.
Είναι κοινωνίες με παιδιά, οικογένειες, ηλικιωμένους, ανθρώπους που χρειάζονται άμεσα υγειονομική κάλυψη.
Και όμως:
Οι διακομιδές λειτουργούν σαν παλιά μηχανή που “κρατάει” όσο αντέξει.
Το υγειονομικό προσωπικό είναι λιγοστό και εξουθενωμένο.
Τα νοσοκομεία των νησιών είναι υποστελεχωμένα.
Η διαχείριση κρίσιμων περιστατικών μοιάζει με πείραμα τύχης.
Η ουσία είναι μία: ποιος προστατεύει πραγματικά τους νησιώτες;
Και το ερώτημα παραμένει αμείλικτο:
Θα υπάρξει επιτέλους καθαρή απάντηση από τη 2η ΥΠΕ ή το Υπουργείο Υγείας;
Διότι δεν μιλάμε για “γραφειοκρατία”,
δεν μιλάμε για “πρωτόκολλα”,
μιλάμε για βρέφος.
Και όταν ένα βρέφος δεν μπορεί να λάβει την ταχύτερη και ασφαλέστερη δυνατή φροντίδα, τότε όλο το σύστημα καταρρέει.
Η φωτογραφία είναι από την ιστοσελίδα kaipoutheos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου